Το «4 3 2 1» του Πολ Όστερ δεν είναι μόνο ένα μυθιστόρημα μεγατόνων!
Αλλά και η απάντηση στο ερώτημα των καιρών περί του μέλλοντος της λογοτεχνίας: rock'n'roll can never die
![4754-202316.jpeg 4754-202316.jpeg](/images/120x120/3/jpeg/sites/default/files/contributor/4754-202316_0.jpeg)
![paul auster | 4321 | audiobook excerpt paul auster | 4321 | audiobook excerpt](/images/1074x600/3/jpg/files/YouTube/7_XcFcFYG3A.jpg)
Συμβαίνει κάτι μαγικό με το «4 3 2 1»: ο όγκος, το βάρος και το μέγεθός του δείχνουν τρομακτικά, μόλις το πιάσεις στα χέρια σου. 1217 σελίδες. Θέλεις να λακίσεις. Σχεδόν λιποψυχείς, οι περισσότεροι φίλοι μου, εξίσου οστεροπαθείς σαν έμενα (σ.σ πάθος στα όρια της αρρώστιας για τον Όστερ, εξ ου και πάσχω από Οστεροπόρωση), λένε: «Α, δεν αμφιβάλουμε πως είναι αριστούργημα, όλοι το λένε. Απλώς θα το διαβάσουμε το καλοκαίρι, που ο χρόνος μας θα είναι περισσότερος. Όστερ χωρίς διακοπές... στις διακοπές»! Το ίδιο ένιωσα κι εγώ. Τρόμο. Αλλά και αδημονία. Για την αναμενόμενη απόλαυση, ένα χρόνο τώρα στο εξωτερικό αναγνώστες και κριτική τον αποθεώνουν. Έπρεπε να εξοικονομήσω χρόνο από άλλες δραστηριότητες, να κόψω σινεμά ή σειρές, να μειώσω τις ώρες ακρόασης μουσικής, να μπορέσω να τον διαβάσω αναπόσπαστα. Η σύντροφός μου, τις δέκα μέρες που κράτησε η ανάγνωση του βιβλίου - εκατό σελίδες και κάτι, ευλαβικής ανάγνωσης κάθε μέρα- έλεγε σε όσους τη ρωτούσαν τι κάνω: «Είναι καλά, ήσυχος σαν πουλάκι, μου παρέδωσε το τηλεκοντρόλ, δεν γκαρίζουν τα ηχεία μας, μιας και δεν ακούει τους δίσκους του, όχι βρε, δεν είναι άρρωστος, απλά βυθίστηκε στον Όστερ. Καμιά φορά ξυπνάω τα ξημερώματα, χθες στις 5:00 το χάραμα, και δεν το πιστεύω που τον βλέπω να διαβάζει».
![978-618-03-1263-8_1.jpg 978-618-03-1263-8_1.jpg](/images/w250/3/jpg/sites/default/files/978-618-03-1263-8_1_0.jpg)
Αλλά δεν έγραψα το εξίσου σημαντικό: Όταν τελείωσαν οι 1217 σελίδες, σχεδόν μελαγχόλησα, που δεν ήταν άλλες χίλιες ακόμα. Δεν υπερβάλλω. Οι δέκα μέρες παρέα με τον ήρωα Φέργκιουσον και τις τέσσερις ζωές του έως την ενηλικίωση - σενάρια που του συνέβησαν ή θα μπορούσαν να του συμβούν, μιας και αυτό κατατρέχει εμμονικά τον Πολ Όλστερ, αυτό το what if - θα ήθελα να κρατούσαν κι άλλο. Ναι, αυτό θέλω να πω, ξεκάθαρα: αυτό είναι ένα βιβλίο που δεν σταματά με την ανάγνωση - πέρας του. Κουβαλάς τον Φέργκιουσον, είτε έναν είτε και τους τέσσερις συνεχώς μαζί σου. Σκέφτεσαι με τα λόγια τους, βλέπεις με τα μάτια τους, ερμηνεύεις, επιθυμείς, βολτάρεις, διαβάζεις, χάνεσαι στην πόλη, ταξιδεύεις σαν αυτούς.
Κι όπως κατάλαβες, αυτό δεν είναι μια συνηθισμένη κριτική. Ακριβώς γιατί κι αυτό δεν είναι ένα απλά διαολεμένα υπέροχο βιβλίο. Αυτό είναι μια Βίβλος, ναι. Δίπλα στα Ταξίδια του Γκιούλιβερ και τις περιπέτειες του Χακλμπέρι Φιν, στο ίδιο ράφι με τον Σικαλοφύλακα του Σάλιντζερ, το Let's get lost του Τσετ Μπέικερ, τις ταινίες του Γκοντάρ, σε εκείνο το ράφι που μπορεί να είναι και κανονικό-βιβλιοθήκης, αλλά και ευρύτερο, πιο μεταφυσικό, η ψυχή σου δηλαδή, ε, λοιπόν, εδώ πλέον βρίσκεται αυτό το βιβλίο.
Θέλω επίσης να γράψω για τη μεταφράστρια Μαρία Ξυλούρη. Ή, μάλλον, να τη συγχαρώ και να της αφιερώσω έναν διθύραμβο: Κυρία μου, αυτό είναι ένα έργο ζωής που καταφέρατε. Να χειριστείτε τόσο έξοχα τον μακροπερίοδο λόγο του Όστερ με τέτοια μαεστρία. Τόσο τακτ. Θέλω να σας αφιερώσω τα λόγια του ίδιου του Όστερ, που μόλις προσγειώθηκαν στο μέιλ μου, μιας και σε ένα μήνα που ξεκινά η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, υπάρχει και μια ημερίδα για τη μετάφραση, βασισμένη σε έναν από τους «ορισμούς» που δίνει ο συγγραφέας: «Οι μεταφραστές είναι οι αφανείς ήρωες της λογοτεχνίας, τα συχνά ξεχασμένα όργανα που επιτρέπουν στους διαφορετικούς πολιτισμούς να συνομιλήσουν μεταξύ τους, που μας δίνουν τη δυνατότητα να καταλάβουμε ότι όλοι, από κάθε μέρος του κόσμου, ζούμε στον ίδιο κόσμο».
Πιο λιανά: Αν καθιερώνονταν και ελληνικά μεταφραστικά βραβεία Όσκαρ, η Μαρία Ξυλούρη το είχε για φέτος στο τσεπάκι της. Εν κατακλείδι: Το «4 3 2 1» με τις 1217 σελίδες του είναι ό,τι καλυτερότερο σε ξένη λογοτεχνία μπορεί να διαβάσει ο αναγνώστης του σήμερα. Μέχρι φυσικά το επόμενο καλυτερότερο βιβλίο, αυτό που θα μας συνεπάρει, θα μας ρουφήξει εντός του, θα κοντράρει στα ίσια κάθε άλλη τέχνη, μουσική, κινηματογράφο. Και θα τα νικήσει τίμια και στα ίσια, όπως έκανε στη ζωή μου το «4 3 2 1» και ο Φέργκιουσον. Γιατί αυτό θα πει λογοτεχνία: υπέρτατος τρόπος θέασης και καταγραφής του κόσμου.
Paul Auster, «4 3 2 1», Μετάφραση: Μαρία Ξυλούρη, εκδόσεις Μεταίχμιο
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μάθε απο το παρελθόν σου, αγάπησε τον εαυτό σου, ζήσε τη ζωή που σου αξίζει
Γράφοντας για αυτά που έχουν σημασία, με τον πιο συναρπαστικό τρόπο
Μιλήσαμε με αφορμή το νέο της βιβλίο «Η φωνή στα χέρια της» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίκαρος
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Τι τη συγκινεί, τι τη θυμώνει, τι νοσταλγεί στην καθημερινή της ζωή και τι της λείπει από το παρελθόν; Μιλήσαμε μαζί της με αφορμή το πρώτο της βιβλίο με ποιήματα
Πώς η επιμονή, η αφοσίωση στη δημιουργική σου φωνή και μια σειρά από ευφάνταστα σωματικά τελετουργικά μπορούν να δώσουν φτερά στην καλλιτεχνική δημιουργία
Διαβάστε δύο ποιήματα από τη νέα συλλογή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη
Η ψυχαναλύτρια Galit Atlas φωτίζει τη σκοτεινή επικράτεια του ασυνείδητου, αυτή που μας στοιχειώνει εν αγνοία μας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Tι μας ενδιαφέρει η πεισιθάνατη αναζήτηση ενός μετανάστη Ιρανού που μέσα σε όλα τα άλλα είναι και ορφανός από μητέρα, ενώ ο πατέρας του δουλεύει σε εκτροφείο ορνίθων;
Μια συζήτηση για το βιβλίο της «Πρόσωπα του μύθου, του θρύλου, της μουσικής» και το πώς οι μύθοι και οι θρύλοι εικονογραφούν ένα είδος πρωτόγονης ψυχολογίας
«Η ζωή με το δικό σου φως» του Abdellah Taïa είναι μια γοητευτική καταβύθιση σ’ έναν κόσμο άγνωστο, σκληρό και ανθρώπινο, όπου οι κατηγοριοποιήσεις και οι κανόνες της Δύσης δεν χωρούν
Μια συζήτηση με τους συγγραφείς για τον ρόλο του επιχειρείν στη δημοκρατία
Ο υδράργυρος ανεβαίνει και τα συναισθήματα στις σελίδες κορυφώνονται
Τα βιβλία που θα προσθέσουμε στις καλοκαιρινές μας αναγνώσεις
Σπουδή εφηβικής αφύπνισης, παραμένει ένα από τα πιο αγαπημένα βιβλία του 20ού αιώνα
«Το τρίτο στεφάνι», οι περιπέτειες του λογοτέχνη με τον νόμο στην Αυστραλία και η οριστική επιστροφή του στην Ελλάδα καταγράφονται στο βιβλίο «Το Τέρας και ο Κολοσσός»
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.