«Μουσικές καρέκλες». Γιατί να το διαβάσεις;

Υπόθεση: Η δεύτερη αποστολή της ομάδας Opcop είναι ένας πολυπρισματικός γρίφος που παίζει με τις αντοχές σου από την πρώτη στιγμή. Τρεις δολοφονίες σε διαφορετικά σημεία της Ευρώπης με θύματα που δεν σχετίζονται μεταξύ τους, ενεργοποιούν περιέργως το καμπανάκι της ομάδας του Πολ Γελμ. Ενδελεχείς έρευνες ξεκινούν σε κάθε γωνιά του πλανήτη, προσπαθώντας να εντοπιστούν σημεία σύνδεσης αυτών των ακατανόητων εγκλημάτων. Σύριγγες, νησιά-φυλακές και αποσπάσματα από τον Μόντε Κρίστο του Δούμα σκιαγραφούν ένα ομιχλώδες σκηνικό που ο Κομμουνισμός πρέπει να ξεδιαλύνει. Μα οι εκθέσεις για τον W μπερδεύουν ακόμα περισσότερο τις καταστάσεις. Όλα είναι ανοικτά και το παρελθόν καραδοκεί σε κάθε τους βήμα...

Συγγραφέας: Ο Arne Dahl δεν υπάρχει. Το ψευδώνυμο αυτό ανήκει στον σουηδό Γιαν Άρναλντ, ο οποίος κατάφερε να διατηρήσει μυστική την ταυτότητά του για αρκετά χρόνια, αλλά στο έκτο βιβλίο της αστυνομικής σειράς του, στην οποία πρωταγωνιστεί η Ομάδα Άλφα, το πρόσωπό του αποκαλύφθηκε. Εργάζεται ως κριτικός και δημοσιογράφος, ενώ με το Misterioso (εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ) καθιερώθηκε διεθνώς ως ένας από τους σπουδαιότερους σύγχρονους συγγραφείς αστυνομικού στην Ευρώπη. Η σειρά βιβλίων του αριθμεί σήμερα 10 τίτλους, οι αστυνομικές του ιστορίες μεταφράζονται σε πάρα πολλές χώρες, ενώ διακρίνεται για το έργο του διεθνώς. Πρόσφατα, σε συνέντευξή του κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, δήλωσε: «…η πολιτική μου άποψη για την εποχή μας είναι ότι πρέπει πάση θυσία να προστατέψουμε τη δημοκρατία μας, γιατί οι κίνδυνοι που την απειλούν είναι πλέον ορατοί. Αυτό το μήνυμα προσπαθώ να περάσω στα βιβλία μου. Ζούμε σε άσχημους καιρούς – όχι τους χειρότερους, αλλά αρκετά δυσοίωνους».

Σε ποιους απευθύνεται: Αν έχεις διαβάσει ξανά βιβλίο του Arne Dahl, οι «Μουσικές καρέκλες» είναι από τις καλύτερες στιγμές του! Αν δεν γνωρίζεις τη γραφή του και θέλεις να διαβάσεις ένα πολυδιάστατο αστυνομικό μυθιστόρημα με έντονη πολιτική χροιά, τότε μην καθυστερείς λεπτό.

Θα σε συνεπάρουν:

1. Η ατμόσφαιρα του βιβλίου σε συνδυασμό με την απίστευτης σύλληψης υπόθεση που πραγματεύεται. Στην αρχή ψάχνεις εναγωνίως να καταλάβεις τι σχέση μπορεί να έχουν οι τρεις διαφορετικοί άξονες στους οποίους ακροβατεί ο Dahl, μα εκείνος δεν βιάζεται να σου αποσαφηνίσει τις απορίες σου. Εναλλάσσει τον ρυθμό συνεχώς, παίζει με το μυαλό σου και σε αναγκάζει να παίξεις το παιχνίδι του. Και φυσικά στο τέλος σε ανταμείβει απόλυτα!
2. Η κοινωνικοπολιτική διάσταση του βιβλίου. Είναι συναρπαστικό να διαβάζεις ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που κατορθώνει μέσα από τις σελίδες του να περάσει δυνατά πολιτικά και κοινωνικά μηνύματα για το ιδεώδες μέλλον της Ευρώπης και του κόσμου, για τα λάθη που έγιναν στο παρελθόν, για τις μαύρες στιγμές της ιστορίας των λαών και ταυτόχρονα να προβάλλει την ανάγκη για συνεργασία των κρατών.
3. Ο λυρισμός της γραφής του συγγραφέα καθώς αποτυπώνει τις στιγμές του Ντέντα στο νησί. Στακάτη αφήγηση, δυστοπικό τοπίο, φρικιαστικές σκηνές, ένταση που δεν σου επιτρέπει να πάρεις ανάσα.
4. Η πολυπολιτισμική ταυτότητα του μυθιστορήματος. Ο συγγραφέας αρέσκεται να δημιουργεί ομάδες από άτομα διαφορετικών χωρών, κοινωνικών τάξεων, πολιτικών πεποιθήσεων και κουλτούρας όπως επίσης και να ανοίγει τη χωροταξική ομπρέλα των ερευνών του, δημιουργώντας ένα συναρπαστικό κράμα αντιφατικών χαρακτήρων με ενδιαφέρουσες ψυχοσυνθέσεις και συμπεριφορές.

Κορυφαία στιγμή: Κάθε λεπτό της ζωής του Ντέντα στο Νησί σου προκαλεί ανατριχίλα, και μαθαίνεις μαζί του την «..τέχνη του να κινείσαι και να μένεις ακίνητος την ίδια στιγμή».

Αν μπορούσα θα άλλαζα: Την –κατά τη γνώμη μου άνευ λόγου– αργή αποκάλυψη της ταυτότητας του W και της σύνδεσής του με την ιστορία. Στέρησε ένα ακόμα στοιχείο αιφνιδιασμού και έκλεψε λίγο από τον έντονο ρυθμό της υπόθεσης.

Δυνατές φράσεις
Τα κείμενα του Dahl ξεχειλίζουν από φράσεις που αξίζουν να τις σημειώσεις.

«Κάθε πολιτική πρέπει να βασίζεται στο γεγονός ότι όλοι οι πολίτες αισθάνονται όσο πιο καλά γίνεται. Πολύ απλό».

«Εδώ και εκτατό χρόνια ζούμε σε έναν κόσμο όπου κάθε επιστημονικό επίτευγμα πρέπει να αντισταθμίζεται με ένα ηθικό»

«Αλλά αυτά που πιστεύει κανείς για τον εαυτό του σπανίως συμφωνούν με την αλήθεια»

Μετάφραση: Ανήκει στον Γρηγόρη Κονδύλη, ο οποίος κατάφερε να αποδώσει εξαιρετικά το κείμενο στα ελληνικά χωρίς να χαθεί η ατμόσφαιρα και η δυναμική του κειμένου.

Διαβάστε ένα απόσπασμα εδώ