- CITY GUIDE
- PODCAST
-
31°
![6971-132439.jpg 6971-132439.jpg](/images/120x120/3/jpg/sites/default/files/contributor/6971-132439_0.jpg)
![photo-1445380066825-3fb2ddb1be4b.jpg photo-1445380066825-3fb2ddb1be4b.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2017/12/24/photo-1445380066825-3fb2ddb1be4b.jpg)
Διαβάζεται ακούγοντας αυτό:
![Balthazar - Bunker (Official Video) Balthazar - Bunker (Official Video)](/images/1440x810/3/jpg/files/YouTube/qwi6POwtfnc.jpg)
Με τον Μάρκο είμαστε μαζί 10 χρόνια. Πέντε χρόνια σχέσης, πέντε παντρεμένοι. Είμαστε και οι δυο δημοσιογράφοι. Αυτός στην Καθημερινή και εγώ στο Madame Figaro. Πάντα ήθελα να δουλέψω στην Καθημερινή, αλλά δεν τα έχω καταφέρει μέχρι στιγμής. Εκείνος ήταν τυχερός. Τέλειωσε το Εργαστήρι Δημοσιογραφίας και αμέσως τον πήραν για πρακτική στο Κ. Είναι καλός δημοσιογράφος. Πάθος του το ποδόσφαιρο, η μουσική και το αστυνομικό ρεπορτάζ. Εγώ είμαι του κοινωνικού, αλλά πάντοτε ήθελα να μεταπηδήσω στο αστυνομικό ρεπορτάζ, αλλά δεν το κατάφερα ποτέ.
Γνωριστήκαμε σε μια παρουσίαση βιβλίου ενός κοινού μας φίλου. Εγώ βαριέμαι αυτές τις συγκεντρώσεις. Μαζευόμαστε όλοι του συναφιού και συζητάμε όλη την ώρα για δουλειά, ενώ μέσα ο κόσμος χαίρεται τη ζωή του. Πίνει, τρώει, ρεύεται, ονειρεύεται. Και εμείς πρέπει να πιούμε κάμποσα ποτά για να ονειρευτούμε. Είχα πιεί αρκετά εκείνο το βράδυ. Τον είχα προσέξει από νωρίς. Ψηλόλιγνος με μικρά μάτια που έμοιαζαν σαν τελείες πάνω στο στρογγυλό πρόσωπο του. Όλο το βράδυ χαριεντιζόταν με μια κοκκινομάλλα με μεγάλο στήθος. Αυτή είναι η τάδε, που πηδιέται με τον τάδε, μου είπε η φίλη μου η Μαίρη όταν με είδε να τους κοιτάζω. Ο Μάρκος δεν ήταν ωραίος. Αλλά είχε κάτι. Μάλλον αυτό το κάτι με τράβηξε εκείνο το βράδυ και κοιμήθηκα μαζί του. Το επόμενο πρωί ανταλλάξαμε τηλέφωνα και κάρτες και είπαμε να βρεθούμε. Δε με πήρε ποτέ, δεν τον πήρα ποτέ. Τότε ήθελα τον Ορέστη έναν φωτογράφο από την Ελευθεροτυπία. Ζούσα το δράμα μου, την Ορεστειάδα όπως έλεγε η Μαίρη. Τον Μάρκο τον είδα ύστερα από δυο μήνες τυχαία σε ένα μπαρ του κέντρου. Ήπιαμε πολύ και κοιμηθήκαμε ακόμα περισσότερο. Το πρωί του έφτιαξα καφέ και είπαμε και δυο κουβέντες παραπάνω. Εγώ τότε δούλευα στη City Press του Κύρτσου, εκείνος σταθερά από τότε στην Καθημερινή. Ο Ορέστης είχε φύγει για Αμερική και εγώ ένιωθα μόνη. Ο Μάρκος δεν έβλεπε πια την τάδε που πηδιόταν με τον τάδε και έτσι συμφωνήσαμε να βγούμε για φαγητό. Από εκείνη τη μέρα σχεδόν κάθε μέρα όταν δεν έχω μαγειρέψει παραγγέλνουμε γύρο, πίτσες και σουβλάκια.
Τον Μάρκο τον ερωτεύτηκα σιγά σιγά. Κάποιοι έρωτες έρχονται αργά, κάποιοι άλλοι είναι σίφουνες, εμφανίζονται από εκεί που δεν το περιμένεις και σου αναστατώνουν το μέσα και το έξω σου. Με τον Μάρκο ήξερα που πατούσα. Τα βήματα ήταν κάπου ανάμεσα στην κρεβατοκάμαρα και την κουζίνα. Και αυτή η διαδρομή για εμένα είναι ασφαλής. Παντρευτήκαμε ύστερα από πέντε χρόνια σχέσης. Νομίζω στα πέντε χρόνια πρέπει κάτι να κάνει το ζευγάρι. Να παντρευτεί ή να χωρίσει. Εμείς παντρευτήκαμε σε ένα ξωκλήσι σε ένα χωριό στη Μάνη. Στην τελετή ήταν οι γονείς του και οι γονείς μου και οι κουμπάροι μας, η Μαίρη και ο Ανδρέας. Εγώ ήθελα να παντρευτούμε στην Αμοργό. Εκείνος ήθελε στη Μάνη. Παίξαμε κορώνα γράμματα και κέρδισε αυτός. Την Κυριακή ήταν ο γάμος, τη Δευτέρα δουλεύαμε. Εγώ ήθελα να πάω μετά το γάμο ένα ταξίδι. Ήθελα να φύγω μερικές μέρες από την Αθήνα. Εκείνος πάλι ήθελε να καλύψει μια σημαντική δίκη. Έτσι λοιπόν αναβάλλαμε το ταξίδι για μετά, για το καλοκαίρι. Τελικά το καλοκαίρι πήγαμε χωριστά διακοπές, εγώ στην οικογένεια μου στο Γαλαξίδι και εκείνος για ψαροτούφεκο κάπου στην Εύβοια.
Με τον Μάρκο όλα ήταν σωστά υπολογισμένα. Προσθέσεις, αφαιρέσεις, διαιρέσεις και πολλαπλασιασμοί κάπως έτσι ήταν η ζωή μας τοποθετημένη σε κουτάκια. Στα πέντε χρόνια γάμος και στο έκτο προσπαθήσαμε για παιδί. Εγώ στα 34 και αυτός στα 35 ένα σκαλοπάτι πάνω από εμένα. Εγώ δεν ήθελα να κάνω παιδί. Δεν ήμουν έτοιμη για αυτό το παραπάνω σκαλοπάτι. Εκείνος τα είχε όλα υπολογίσει. Θα έμενα έγκυος στο πρώτο παιδί και δε θα πέρναγε ένας χρόνος και θα πηγαίναμε για το δεύτερο. Πριν μείνω έγκυος ο Μάρκος είχε φροντίσει να νοικιάσουμε ένα μεγαλύτερο σπίτι στο Κουκάκι. Τρία υπνοδωμάτια, κουζίνα μπάνιο και ένα σαλόνι. Το ένα δωμάτιο το μετέτρεψε σε γραφείο, πήρα μια βιβλιοθήκη από τα ΙΚΕΑ, την έστησε και έβαλε όλους τους δίσκους και τα βιβλία του. Το υπνοδωμάτιο μας το επιμελήθηκα εγώ. Διάλεξα ένα διπλό κρεβάτι με αποθηκευτικό χώρο για να βάζω τα σεντόνια, πήρα και δυο κομοδίνα και δυο πορτατίφ σε γκρι μπλε χρώμα. Τον τοίχο τον ένα τον έβαψα γκρι και τους υπόλοιπους άσπρους. Του Μάρκου δεν του άρεσε η διακόσμηση του δωματίου, είχε μια ησυχία που την έβρισκε σχεδόν ενοχλητική. Ο Μάρκος κοιμάται με μουσική και διαβάζοντας στο iPad ειδήσεις. Εγώ πάλι θέλω ησυχία, απόλυτη ησυχία, ίσως για αυτό το τελευταίο χρόνο ο Μάρκος κοιμάται στο σαλόνι…
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μάθε απο το παρελθόν σου, αγάπησε τον εαυτό σου, ζήσε τη ζωή που σου αξίζει
Γράφοντας για αυτά που έχουν σημασία, με τον πιο συναρπαστικό τρόπο
Μιλήσαμε με αφορμή το νέο της βιβλίο «Η φωνή στα χέρια της» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίκαρος
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Τι τη συγκινεί, τι τη θυμώνει, τι νοσταλγεί στην καθημερινή της ζωή και τι της λείπει από το παρελθόν; Μιλήσαμε μαζί της με αφορμή το πρώτο της βιβλίο με ποιήματα
Πώς η επιμονή, η αφοσίωση στη δημιουργική σου φωνή και μια σειρά από ευφάνταστα σωματικά τελετουργικά μπορούν να δώσουν φτερά στην καλλιτεχνική δημιουργία
Διαβάστε δύο ποιήματα από τη νέα συλλογή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη
Η ψυχαναλύτρια Galit Atlas φωτίζει τη σκοτεινή επικράτεια του ασυνείδητου, αυτή που μας στοιχειώνει εν αγνοία μας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Tι μας ενδιαφέρει η πεισιθάνατη αναζήτηση ενός μετανάστη Ιρανού που μέσα σε όλα τα άλλα είναι και ορφανός από μητέρα, ενώ ο πατέρας του δουλεύει σε εκτροφείο ορνίθων;
Μια συζήτηση για το βιβλίο της «Πρόσωπα του μύθου, του θρύλου, της μουσικής» και το πώς οι μύθοι και οι θρύλοι εικονογραφούν ένα είδος πρωτόγονης ψυχολογίας
«Η ζωή με το δικό σου φως» του Abdellah Taïa είναι μια γοητευτική καταβύθιση σ’ έναν κόσμο άγνωστο, σκληρό και ανθρώπινο, όπου οι κατηγοριοποιήσεις και οι κανόνες της Δύσης δεν χωρούν
Μια συζήτηση με τους συγγραφείς για τον ρόλο του επιχειρείν στη δημοκρατία
Ο υδράργυρος ανεβαίνει και τα συναισθήματα στις σελίδες κορυφώνονται
Τα βιβλία που θα προσθέσουμε στις καλοκαιρινές μας αναγνώσεις
Σπουδή εφηβικής αφύπνισης, παραμένει ένα από τα πιο αγαπημένα βιβλία του 20ού αιώνα
«Το τρίτο στεφάνι», οι περιπέτειες του λογοτέχνη με τον νόμο στην Αυστραλία και η οριστική επιστροφή του στην Ελλάδα καταγράφονται στο βιβλίο «Το Τέρας και ο Κολοσσός»
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.