- CITY GUIDE
- PODCAST
-
27°
Πώς γίνεται να λατρεύεις μια δολοφόνο
Η «Domina» (εκδ. Διόπτρα) της L.S. Hilton έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που μας άρεσαν στο προηγούμενο βιβλίο: ωμό σεξ, κυνισμό, φιλοσοφικούς στοχασμούς, ζωγραφική και μια υπέροχη (αδίστακτη) ηρωίδα.
![domina-anoigma.jpg domina-anoigma.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2017/11/21/domina-anoigma.jpg)
Στo «Domina» η υπάλληλος του οίκου δημοπρασιών και κονσοματρίς Τζούντιθ Ράσλι του «Μaestra» (πρώτο βιβλίο της τριλογίας, που εκτόξευσε την L.S. Hilton στο πάνθεον των ευπώλητων συγγραφέων παγκοσμίως) έχει πλέον μεταμορφωθεί σε Ελίζαμπεθ Τίρλινκ. Ως ιδιοκτήτρια της γκαλερί Τζεντιλέσκι –το επώνυμο της ζωγράφου του μπαρόκ, Αρτεμισίας, που υπήρξε «ίνδαλμα» για την Τζούντιθ/Ελίζαμπεθ– ζει σε ένα βενετσιάνικο παλάτσο και κινείται στους κύκλους των φιλότεχνων και μεγιστάνων του πλούτου. Η αποβίβαση στη Βενετία με ψεύτικη ταυτότητα ήταν μια απαραίτητη κίνηση προκειμένου να εξαφανίσει τα ίχνη της δολοφόνου Τζούντιθ. Οι οιωνοί δείχνουν ευνοϊκοί, με το προσωπείο της Ελίζαμπεθ να έχει γίνει εξαιρετικά πειστικό «κι η λάμψη του καθρέπτιζε μόνο αυτό που λαχταρούσε να δει ο καθένας». Όμως το παρελθόν θυμώνει, αν θέλεις να το διαγράψεις, κι έρχεται να δώσει το παρόν μέσω ενός εκβιαστή ρώσου μεγιστάνα.
Όπως στο «Μaestra» έτσι και στο «Domina» η Hilton δημιουργεί ένα εκρηκτικό κοκτέιλ μιξάροντας φθηνή πορνογραφία, λαϊφσταϊλίδικες λεπτομέρειες και επιδειξιομανείς σκηνές πλούτου. Αυτά είναι τα πρώτα υλικά που δυστυχώς εύκολα μπορούν να οδηγήσουν ένα βιαστικό αναγνώστη στο να κατατάξει την τριλογία της σε δείγμα φθηνής λογοτεχνίας – ειδικά αν είναι οπαδός του υπαινιγμού και όχι των ωμών περιγραφών. Αυτά τα υλικά είναι όμως μόνο η επιφάνεια. Γιατί πίσω από τον κυνισμό κρύβεται μία απόπειρα να δημιουργηθεί (με φεμινιστικούς όρους) μια αντι-ηρωίδα, η οποία θα μπορεί ισάξια να αναμετρηθεί με έναν Τομ Ρίπλεϊ. Επιπλέον χρησιμοποιείται και για να ξετυλιχτεί ένας φιλοσοφικός στοχασμός για την επιθυμία και τη ματαιότητα των ανθρώπινων στόχων («η εκπληρωμένη επιθυμία έγινε περιφρονημένη επιθυμία»), όπως και για τη διαμάχη μεταξύ του «είναι» και του «φαίνεσθαι».
Ειδικά για να «σχολιάσει» την τελευταία σχέση η Hilton επιστρατεύει, ως μεταφορά, πάλι τη ζωγραφική – η συγγραφέας αφού αποφοίτησε από την Οξφόρδη, σπούδασε Ιστορία της Τέχνης στο Παρίσι και τη Φλωρεντία. Σε αυτό το βιβλίο τη θέση της Αρτεμισίας Τζεντιλέσκι και του πίνακά της «Η Ιουδήθ αποκεφαλίζει τον Ολοφέρνη», που κρατούσαν κεντρικό ρόλο στο «Maestra», παίρνουν η ζωή και το έργο του Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζο. «... οι πίνακές του μας εξαπατούν ενώ την ίδια στιγμή μας πείθουν ότι βλέπουμε καθαρά. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκεί, επομένως πώς είναι δυνατόν να ξεγελιόμαστε; Κι όμως, είμαστε τόσο κολλημένοι σ’ αυτό που κοιτάζουμε, που τυφλωνόμαστε και δεν βλέπουμε τις ταυτόχρονες πραγματικότητες των σκηνών του Καραβάτζο. Η ζωγραφική είναι μια απάτη. Να προσέχεις αυτό που νομίζεις ότι βλέπεις».
Όλο το σασπένς του «Domina» στηρίζεται ακριβώς σε αυτό τον πόλεμο, που μπορεί να ειδωθεί και ως πόλεμος μεταξύ του αυθεντικού και του ψεύτικου. Όχι μόνο μέσα από την προσπάθεια της Ελίζαμπεθ να «εξαφανίσει» την Τζούντιθ, αλλά και γιατί το (θριλερικό) σενάριο απαιτεί από την ηρωίδα, προκειμένου να σώσει τη ζωή της, να ανακαλύψει και να δώσει στον «κυνηγό» της ένα (πλαστό) σχέδιο του Καραβάτζο. Αυτό θα δώσει αφορμή και για έναν εκτενή σχολιασμό της αγοράς της τέχνης πίσω από την οποία κρύβονται από λαθρέμποροι όπλων και στείροι επενδυτές μέχρι (αυνανιστές) συλλέκτες· το πού στηρίζεται το χρηματιστήριό της («Υπάρχουν εκατοντάδες τρόποι να εξαπατήσεις την αγορά, επειδή στην τελική, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα εμπορεύματα, η αξία ενός πίνακα έγκειται στο τι πιστεύουν οι αγοραστές του ότι αξίζει»), αλλά και πώς κατασκευάζεται η σύγχρονη τέχνη.
Το μόνο που μένει να πούμε είναι ότι περιμένουμε με αδημονία το τρίτο και τελευταίο βιβλίο της σειράς.
![diop_domina.jpg diop_domina.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/diop_domina.jpg)
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
![](/images/w400/3/jpg/files/2024-02-02/final-voice-choice4.jpg)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μια συζήτηση με τον μεταφραστή του βιβλίου, Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο
Το επάγγελμα του συγγραφέα είναι πολύ μοναχικό
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Τι σημαίνει να «νιώθεις ότι πεθαίνεις στη θέση ενός άλλου»;
Ένα συλλεκτικό τεκμήριο από τον Θανάση Κ. Κάππο για τον σπουδαίο τραγουδιστή, μέσα από αφηγήσεις ανθρώπων που τον έζησαν από κοντά
Μια ιστορία αγάπης, απώλειας και συμφιλίωσης σε καιρούς ανησυχητικών αλλαγών
Greekling, όπως Γραικύλος, εκ του Graeculus: φράση υποτιμητική που χρησιμοποιούνταν από τους Ρωμαίους για συμπολίτες τους που ήθελαν να το παίζουν Έλληνες. Κατά (μειωτική) επέκταση: ο υποταγμένος Έλληνας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Ο γνωστός συγγραφέας και διαφημιστής μάς μιλάει για το νέο του βιβλίο «Το Φωτόδεντρο»
Πιστεύεται ότι γράφτηκε γύρω στον Απρίλιο-Ιούνιο του 1920 από ένα σανατόριο
Μια συζήτηση με τον μεταφραστή του βιβλίου του Douglas Murray
Η αργεντινή συγγραφέας μιλάει για το νέο της βιβλίο «Η δική μας πλευρά της νύχτας» και το Φεστιβάλ ΛΕΑ
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Η Athens Voice προτείνει τα βιβλία των διακοπών
Ο Ισλανδός ποιητής, συγγραφέας, μουσικός και εκδότης μιλάει στην Athens Voice
Το graphic novel «Σκιές στο φως» περιγράφει κυρίως την προσωπικότητά του από την παιδική του ηλικία και τα καθοριστικά πρώτα χρόνια του στην Αγγλία, μέχρι την καθιέρωσή του
Η μόνη απαίτηση είναι το βιβλίο να σε διασκεδάζει, ανεξάρτητα από το αν καταφέρει να κάνει οτιδήποτε άλλο
Ο Θανάσης Παπανδρόπουλος και ο Κώστας Χρηστίδης δίνουν μία διαφορετική υπόσταση στην έννοια του επιχειρείν και του χώρου μέσα στον οποίον αυτό μπορεί να αναπτυχθεί
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.