Υπάρχουν συγγραφείς που ανεβάζουν τα βιβλία τους στο διαδίκτυο, ελεύθερα για όλο τον κόσμο. Υπάρχουν και συγγραφείς που έχουν επιλέξει να ζουν εκτός μεγάλων πόλεων και, συνεπώς, εκτός λογοτεχνικών κύκλων. Υπάρχουν άλλοι συγγραφείς, που η φήμη τους είναι δυσανάλογα μικρή, σε σύγκριση με τη λογοτεχνική τους αξία. Τέλος, υπάρχουν συγγραφείς αναρχοφιλελεύθερoι / εικονοκλάστες / «underground», που αναπτύσσουν κάποια «προβοκατόρικη» (με την καλή έννοια) σχέση με την τέχνη τους και με τους αναγνώστες.
Καθεμιά απ΄ αυτές τις ιδιότητες, από μόνη της, με ιντριγκάρει. Ο Τέος Ρόμβος, με τον οποίο δεν έχω συναντηθεί ποτέ διά ζώσης, τις έχει και τις τέσσερις.
Είχα πρωτοσυναντήσει τ΄ όνομά του σε κάποιο γραφτό του Ηλία Πετρόπουλου κι ύστερα είχα βρει -και διαβάσει φυσικά- το βιβλίο «Πλάνος δρόμος» στο «Παζάρι του βιβλίου», μα βασικά από το διαδίκτυο τον έμαθα. Στο romvos.wordpress.com (τι μπλογκ!) υπάρχουν όλα τα βιβλία του, πολλά «σκόρπια κείμενά» του, ταινίες που έχει γυρίσει ή έχει παίξει (τώρα συνειδητοποίησα ότι αυτός ήταν ο Αντόνιο ντας Μόρτες στη θρυλική ταινία του Νίκου Αλευρά «Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι»), το τελευταίο -και ηλεκτρονικό- τεύχος του διαβόητου περιοδικού «Τρύπα», ένα μέρος των πηγών από το τελευταίο του βιβλίο «Γεώργιος Νέγρος, ο τίγρης του Αιγαίου», πειρατική βιβλιογραφία- κι όχι μόνο. Εκεί θ΄ ανέβει και το ίδιο αυτό το πρόσφατο βιβλίο του, όταν θα έχει εξαντληθεί η φυσική έκδοση.
Ο Νέγρος ήταν υπαρκτό πρόσωπο, ένας Σαμιώτης εν μέρει πειρατής του 19ου αιώνα. Ο Ρόμβος, έχοντας μελετήσει πολύ γερά την ιστορία του ήρωά του από ελληνικά και ευρωπαϊκά αρχεία (εφημερίδες, επίσημα έγγραφα κλπ), δημιουργεί μια μυθιστορηματική αυτοβιογραφία του «τίγρη του Αιγαίου». Στο βιβλίο, γραμμένο σε γλώσσα εποχής, αναπλάθεται ένα μεγάλο μέρος της αιγαιοπελαγίτικης κοινωνίας και των πολιτισμικών της στοιχείων την εποχή, περίπου, του Κριμαϊκού πολέμου. Ναυτικό λεξιλόγιο, πειρατικές επιδρομές, εμπειρίες φυλακής, κατορθώματα, ναυμαχίες, τόποι εκτός νόμου, καλοσχηματισμένοι ήρωες (ο κάθε βασικός πειρατής έχει τον τύπο του), περιφρόνηση των χωρικών υδάτων (Μικρασία, «Κυκλάδες», ηγεμονία Σάμου ένα πράμα είναι για τον πειρατή), συγκρούσεις με την εξουσία (ελληνική, οθωμανική ή γαλλική), πειρατικοί θησαυροί, κλεπταποδόχοι και τοπικιστικές αντιθέσεις, μπλέκουν με τύψεις, θυμοσοφικές παρατηρήσεις και φιλοσοφίζουσες ή κοινωνικοπολιτικές παρατηρήσεις.
Το τέλος, όπως ταιριάζει σε τέτοια ιστορία, αντιηρωικό (και, επίτηδες, κάπως φλου). Αντιηρωική είναι και η εξιστόρηση. Αξιοσημείωτη και η αρχή, όπου ο συγγραφέας περιγράφει την «ανεύρεση» του «χειρογράφου» του Νέγρου σ΄ ένα παμπάλαιο πέτρινο σπίτι, στην Απάνω Χώρα της Σύρας: το καστρόσπιτο που επισκεύαζε επί χρόνια και ζει ο ίδιος ο Ρόμβος με τη σύντροφό του. Άκρως γοητευτικό πόνημα, συνιστάται εκθύμως στους εξ υμών υποψιασμένους.
Το βιβλίο «Γεώργιος Νέγρος, ο τίγρης του Αιγαίου» (εκδόσεις «Πανοπτικόν», Θεσσαλονίκη 2012) παρουσιάζεται από το συγγραφέα τη Δευτέρα 15 Απριλίου στις 7.30 μ.μ., στο αναγνωστήριο του Μουσείου Κοντόπουλου, οδός Α. Κοντόπουλου 13, (Πλατεία Aγ. Παρασκευής) τηλ. 210 6395335, 210-6010121. Διαβάζει αποσπάσματα ο ηθοποιός Κίμωνας Ρηγόπουλος.
Ένα βιβλίο μυστηρίου για ένα κορίτσι που μεγαλώνει προσπαθώντας ν’ ανακαλύψει τον εαυτό του, αλλά και το κατά πόσο ο Αμερικανός πατέρας του ήταν μπλεγμένος με την Απριλιανή χούντα
Μιλήσαμε για το νέο του βιβλίο, ένα μυθιστόρημα για τη μονίμως φευγαλέα αίσθηση της μητέρας του, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο η μνήμη πλάθει την προσωπική ιστορία
