Είναι φρεσκοτυπωμένα, μοσχομυριστά, καλαίσθητα και σκίζουν από πλοκή και ταλέντο. Τα αστυνομικά μυθιστορήματα, εκτός του ότι αποτελούν ιδανικό background για το μελαγχολικό glam του φθινοπώρου, έχουν γίνει και το αγαπημένο κόλλημα των παθολογικά εθισμένων στο διάβασμα. Είναι ένας λογοτεχνικός χώρος στον οποίο μπορείς να πηγαινοέρχεσαι νιώθοντας οικειότητα. Υπάρχουν προσφιλείς χαρακτήρες που επιστρέφουν, συγγραφείς που δοξάζουν την τέχνη της αφήγησης, υποθέσεις με αστραφτερή εξυπνάδα και δαιμονικό χιούμορ, καινούργιοι τρόποι να διηγηθείς κάτι τόσο παλιό όσο το έγκλημα και οι περιστάσεις που το επιτρέπουν. Οι εκδόσεις Διόπτρα μόλις εξαπέλυσαν στην αγορά μια λαχταριστή πεντάδα έργων η οποία καλύπτει κάθε πτυχή του νουάρ: Σκανδιναβικό, locked room mystery, ψυχολογικό θρίλερ, δικαστικό δράμα, αστυνομικό εποχής. Watch out, κυκλοφορούν στα βιβλιοπωλεία της γειτονιάς σου.
Peter Swanson, «Σε κάποιους αξίζει ο θάνατος»
Ξεκινά σαν tribute στο κλασικό «Ξένοι στο τρένο» της Χάισμιθ, («Πίνω τζιν. Σχεδιάζω φόνους», ομολογεί αντί σύστασης ο Τεντ Σέβερσον στην κοκκινομάλλα συνταξιδεύτριά του στο μπαρ του Χίθροου), φιλοδωρεί με αναφορά τα «Δύο πρόσωπα του Ιανουαρίου», προπάντων απηχεί τον ίδιο βιτριολικό, μισανθρωπικό τόνο της πρώτης μεγάλης εκπροσώπου του υπαρξιακού σασπένς. Η υπόθεση είναι ξεκάθαρη και τη γνωρίζουμε από την αφετηρία. Ο Τεντ είναι ένας απατημένος σύζυγος ο οποίος θέλει να σκοτώσει τη γυναίκα του, βρίσκοντας μάλιστα σύμμαχο στο πρόσωπο νέας του γνωριμίας στην πτήση για τη Βοστόνη. Όμοια με την Πατρίσια Χάισμιθ, ο συγγραφέας ξέρει πώς να έλκει τον αναγνώστη στο σύμπαν των κοινωνιοπαθών και να ξελογιάζει την ηθική του σε σημείο να ταυτίζεται με μοναχικούς, αυτοκαταστροφικούς χαρακτήρες που βουρλίζονται από σκοτεινά πάθη. Δύο αφοπλιστικά αμοραλιστές πρωταγωνιστές στο κυνήγι του τέλειου εγκλήματος, με το πλέον ακλόνητο άλλοθι, στο κορυφαίο δείγμα ψυχολογικού θρίλερ που διαβάσαμε φέτος.
Διαβάζεται ακούγοντας μουσική δυνατά –κατά προτίμηση αργόσυρτη τζαζ του αμερικάνικου νότου και καταραμένα μπλουζ από το δέλτα του Μισσισσιππή, με επικίνδυνο αέρα και καπνισμένες πεντατονικές. Ο συγγραφέας της «Τζαζ του δολοφόνου» επιστέφει μεταφέροντας τη δράση στο Σικάγο του 1928. Ακολουθώντας κοινό μοτίβο με το έξοχο ντεμπούτο του, ο Celestin αξιοποιεί ιστορικά επεισόδια, υπαρκτά πρόσωπα και ανεκδοτολογικές αφηγήσεις προκειμένου να στήσει το δικό του θρίλερ εποχής με σκηνικό την περίοδο του μεσοπολέμου και ουσιαστικούς πρωταγωνιστές τη μαφία και την τζαζ. Αλ Καπόνε, Λούις Άρμστρονγκ, ντετέκτιβ των Πίνκερτον, ακρωτηριασμένοι γκάγκστερ, πόλεμοι συμμοριών, ποτοαπαγόρευση και λαθρεμπόριο, διαφθορά μαζικής κλίμακας, πλεονάζουσα βία, αυθεντική ατμόσφαιρα, δυνατά κορνέτα, μποξ, όπλα, ναρκωτικά ολοζώντανο νουάρ από τον πιο ζωντανό νουάρ βιότοπο της δεκαετίας του ’30. Shuffle along.
Στην εποχή που καθετί σκανδιναβικής προέλευσης γίνεται αυτομάτως μπεστ σέλερ, είναι εύκολο να ξεφυλλιστούν βιαστικά ορισμένοι από τους καλύτερους στιλίστες του είδους. O Νορβηγός Jorn Lier Horst, πρώην επικεφαλής του εγκληματολογικού ο οποίος βρήκε όψιμα την πραγματική του κλίση σκαρώνοντας στο χαρτί τα φονικά αντί να τα επιλύει με ωράριο εργασίας, δεν διατρέχει τον κίνδυνο να καταχωρηθεί στο ράφι των εφήμερων αναγνωσμάτων. Το ρεαλιστικό, πολυβραβευμένο scandi noir του προορίζεται να διαρκέσει. Ο επιθεωρητής Βίλιαμ Βίστιν των δέκα μυθιστορημάτων ανακαλύπτει ένα μουμιοποιημένο πτώμα περίπου στο κατώφλι του σπιτιού του, και σύντομα ένα επιπλέον, στο χιονισμένο δάσος του Δεκεμβρίου. Οι δύο υποθέσεις θα βρουν τις απαραίτητες διασυνδέσεις μεταξύ τους, ένα τρίτο αίνιγμα θα αναζητήσει ενόχους στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η Λίνε, κόρη του ντετέκτιβ και φιλέρευνη ρεπόρτερ θα γυρέψει τις δικές της απαντήσεις, μια σημαντική προσθήκη στη μεταφρασμένη βιβλιογραφία του Horst και του ιδιοφυούς νουάρ του.
Γάλλος συγγραφέας του οποίου το έργο διαδραματίζεται στον αγγλόφωνο κόσμο και τη βρετανική εξοχή που τόσο ενέπνευσε τον άτυπο μέντορά του, Τζον Ντίξον Καρ, ο Paul Halter συγκαταλέγεται στους σύγχρονους μαιτρ των αστυνομικών κλειστού δωματίου, στο είδος δηλαδή που προκαλεί τον αναγνώστη να ανακαλύψει τον δράστη καθώς και το πώς κατόρθωσε να διαπράξει τον φόνο και να διαφύγει από τη σκηνή του εγκλήματος. Η «Τέταρτη πόρτα», μυθιστόρημα που τον καθιέρωσε στη λογοτεχνία μυστηρίου, συστήνει τον σειριακό πρωταγωνιστή του, επικεφαλής επιθεωρητή Ντρου της Σκότλαντ Γιαρντ με τις ανορθόδοξες ανακριτικές μεθόδους και το παρατσούκλι του «ψυχολόγου», ο οποίος καταφθάνει στις παρυφές ενός μικρού χωριού κοντά στην Οξφόρδη μια ημέρα μετά την τραγωδία που μπορεί να ερμηνευτεί μονάχα με παραφυσικούς όρους: πτώμα σε φημολογούμενα στοιχειωμένο δωμάτιο, σφραγισμένο με βουλοκέρι και τις πόρτες απαραβίαστες. Πώς τα κατάφερε ο σατανικός δολοφόνος; Και με ποιο τρόπο ξέφυγε ο ένοχος από το γειτονικό σπίτι των Ουάιτ, με το απάτητο χιόνι να καμουφλάρει τα ίχνη του; Και πώς συνδέεται ο Χουντίνι με τους ανεξήγητους γρίφους; Απαντήσεις στις σελίδες, καθώς «ο επιθεωρητής Ντρου ρίχνει φως σε όλα τα μυστήρια». Εσύ, αναγνώστη;
Το ντεμπούτο που μεταφέρεται στις τηλεοπτικές οθόνες από το Netflix και τιμήθηκε με το βραβείο καλύτερου σουηδικού αστυνομικού από την ακαδημία συγγραφέων το 2016 εμπνέει συγκρίσεις με το «Κορίτσι με το τατουάζ» και αντλεί το υλικό του από τα πραγματικά εγκλήματα του σύγχρονου κόσμου: Μαζική δολοφονία σε σχολική αίθουσα. Δεκαοκτάχρονη συνεργός ή όχι του μακελειού το οποίο προκάλεσε ο προνομιούχος μνηστήρας της βρίσκεται στο επίκεντρο ενός δικαστικού δράματος το οποίο είναι ταυτόχρονα θρίλερ, πολιτικό μυθιστόρημα και εσωτερικός μονόλογος ενός κοριτσιού αντιμέτωπου με τον κόσμο. «Για κοιτάξτε τη Μάγια Νόρμπεργκ, παρακαλώ: τη φόνισσα, το τέρας, εκεί κάθεται! Όλοι με κοιτάζουν ήδη». Και εμείς δε σηκώνουμε κεφάλι από το κοινωνικά φορτισμένο αστυνομικό της Giolito.
Προδημοσίευση από την έκδοση «Λάκης Παπαστάθης. Γενικό πλάνο», εκδόσεις Μουσείο Μπενάκη, που συνοδεύει την έκθεση «Λάκης Παπαστάθης. Αναζητώντας τη χαμένη εικόνα»
Μια ιστορία της Ειρήνης Γεωργίας Γαλάνη για το Αλτσχάιμερ στην τρίτη ηλικία, πώς το αντιλαμβάνεται ένα μικρό παιδί και πόσο σημαντική είναι η αγάπη στην οικογένεια
20°
