Η Mo Hayder επιστρέφει με την «Τελετουργία», ένα σπέσιαλ βιβλίο για καλοκαιρινές ανατριχίλες

Ο καύσωνας ταιριάζει στα βιβλία που μας παγώνουν το αίμα. Ίσως θυμάσαι τη Mo Hayder από τα κλασικά πλέον «Το φονικό κελάηδισμα» και «Η σιωπή των δέντρων». Η σπεσιαλίστρια των νεονουάρ θρίλερ με την αρχέγονη γεύση και την έμφαση στη διαμάχη του καλού με το κακό και του άσπρου με το μαύρο, η οποία συγκρίνεται μόνο με τη Ruth Rendel ως προς την ευχέρειά της να αλιεύει τον τρόμο ακόμη και από τα πιο ακύμαντα νερά, δεν έχει καιρό για λιπόψυχους. Γράφει σαν να ζει στα όνειρά σου και κάθε της σελίδα σου δίνει την καλύτερη συμβουλή για αυτό το μήνα: Ζήσε αξιοσημείωτα, διάβασε πολύ.

Δύο ακρωτηριασμένα χέρια εντοπίζονται σε ξεχωριστά σημεία κάτω από το εστιατόριο «Τάφρος», στην πλωτή προβλήτα στο λιμάνι του Μπρίστολ, απέναντι από την Προκυμαία Ρέντκλιφ. Η αρχιφύλακας και δύτης της αστυνομίας Φοίβη «Φλι» Μόρλι τα βγάζει πέρα όπως μπορεί με τους δαίμονές της, οι θλίψεις που πρόλαβε να συσσωρεύσει ως τα 29 της ανακάμπτουν μονάχα όταν φτάνει στη φάση εκείνη που μισούσε, «το σοκ του να βγαίνει από το νερό, το σοκ της επιστροφής στους ήχους, το φως και τους ανθρώπους». Η Φλι τριπάρει με μανιτάρια για να συνομιλήσει με τη χαμένη μητέρα της και στην απόπειρα να διαπραγματευτεί τα πλήγματα που της κατάφερε η απώλεια της οικογένειάς της, επιχειρεί ταξίδια του μυαλού με ιβογαΐνη, τον φλοιό μιας ρίζας που χρησιμοποιούνταν από τους πιστούς Μπουίτι στο Καμερούν και την Γκαμπόν, της οποίας η χρήση περιγραφόταν ως «μια τομή στο κεφάλι, η οποία άφηνε το φως να μπει». Το δικό της κεφάλι δεν μπορούσε να σκεφτεί τίποτε άλλο πέρα από τα μακάβρια ευρήματα που ήταν θαμμένα κάτω από το εστιατόριο, του οποίου ιδιοκτήτης ήταν Αφρικανός. Οι πρώτες ιχνογραφίες του τρόμου που έρχεται υπό τη μορφή μαγείας σχηματίζονται στο υποσυνείδητο της Φλι, ενώ έχει ήδη πραγματοποιήσει την εμφάνισή του και ο Τζακ Κάφερι, ο εξίσου στοιχειωμένος σειριακός ήρωας των βιβλίων της Hayder.

Ξεμακραίνοντας ολοένα από την αλήθεια για τα χνάρια του εξαφανισμένου αδελφού του, ο Κάφερι εγκαταλείπει το Λονδίνο και το πεδίο δράσης του στα προηγούμενα έργα, ώστε να στελεχώσει τη θέση που άνοιξε στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών του Μπρίστολ, να συναρμολογήσει όσα κομμάτια μπορεί από την ισοπέδωση που επέφεραν στη ζωή του οι ενοχές και η απώλεια, ενδεχομένως να μάθει κάποτε να κοιτάζει τον εαυτό του χωρίς να μισεί το είδωλο που βλέπει στον καθρέφτη. Δεν είναι η δουλειά αυτό που τον θα τον ενώσει με τη Φλι Μόρλι, αλλά κάτι βαθύτερο, μια κοινή αίσθηση πως ήταν αμφότεροι ενδεχομένως κατεστραμμένοι. Μια συνθήκη της οποίας το χρέος ξεπληρώνουν με συνέπεια στην «Τελετουργία».

Η περίπου ερωτική δυναμική που αναπτύσσεται ανάμεσά τους, με τη Φλι να βρίσκεται πάντα στην τσίτα από τη στιγμή που έβγαινε από το νερό και τον Κάφερι εκτός τόπου στα δυτικά της χώρας, μακριά από τα κεντρικά της Σκότλαντ Γιαρντ, εναλλάσσεται με την παράλληλη αφήγηση του κακόμοιρου πρεζάκια με τα ακρωτηριασμένα χέρια που βρέθηκε κοντά στην «Τάφρο», η ιστορία του οποίου ξεδιπλώνεται προς τα πίσω, χωρίς καμία τσιγκουνιά από την πλευρά της Hayder σε επεισόδια φρίκης και μαύρης μαγείας. Οι πρωταγωνιστές έχουν ένα χρέος απέναντι στον Ίαν Μάλοους ή, αλλιώς, Μάκι, και η αναζήτηση της αλήθειας θα τους οδηγήσει στα λημέρια της χρήσης ουσιών και της πορνείας, στα κτιριακά συγκροτήματα της εγκλωβισμένης ανέχειας που διασχίζονται με σάουντρακ του Tricky και των Portishead, για να μπλοκάρουν σε ένα οδυνηρό ξέφωτο το οποίο στρέφει την έρευνα προς την πώληση οργάνων και τις αφρικανικές τελετουργίες.

Σύγχρονο Μπρίστολ και χθόνιες πρακτικές μακρινών ηπείρων. Αστυνομικό σασπένς με κινηματογραφικό ρυθμό μπολιασμένο με έντονο μεταφυσικό στοιχείο. Οι σελίδες γυρίζουν με γδούπο, η αίσθηση που κυριαρχεί είναι εκείνη των ματιών που βλέπουν στο σκοτάδι, ενώ σκιές τρέχουν, οι τοίχοι κλείνουν ολόγυρα και η γη ανοίγει κάτω από τα πόδια αποκαλύπτοντας αρχαία μυστική γνώση και παραθρησκευτικές παρεκκλίσεις. Σασπένς σε ακραία όρια, από μια συγγραφέα που εκτοξεύει την αδρεναλίνη.

Mo Hayder, «Η τελετουργία», σελίδες 448, εκδόσεις Διόπτρα, μετάφραση Βαγγέλης Γιαννίσης