Η φιλοσοφία της καθημερινής ζωής

H Νάνσυ Μαλλέρου και ο Αλαίν Ντε Μποττόν σε προπονούν για τη... ζωή.

Νάνσυ Μαλλέρου

Η συγγραφέας του πρώτου ελληνικού οδηγού προσωπικής υποστήριξης με τίτλο «Καλύτερα... γίνεται! 50 συμβουλές για καλύτερη ζωή: ο πρώτος ελληνικός οδηγός Life Coaching» (εκδ. Φερενίκη) δίνει συμβουλές τις οποίες έχει εφαρμόσει και η ίδια.

Της ΛΕΝΑΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΗ

«Η αλήθεια είναι ότι τις έχω εφαρμόσει όλες, άλλες πιο επίμονα και άλλες όχι και τόσο. Ακόμα δουλεύω το «Δέκα Λεπτά Νωρίτερα» και το «Καλογιάννης-Κακογιάννης». Γενικά όμως τα αποτελέσματα ήταν θεαματικά στη δική μου ζωή, κάτι που μου επιβεβαίωσαν οι φίλοι και η οικογένειά μου. Άλλωστε, ένας λόγος που έγραψα το «Καλύτερα γίνεται!» είναι για να μοιραστώ την αποτελεσματικότητα αυτών των συμβουλών με άλλους. Υπάρχει πολλή μοναξιά στις μέρες μας και απαισιοδοξία και κατάθλιψη και προβλήματα και σκοτάδι. Το βιβλίο μου, ο πρώτος οδηγός life coaching γραμμένο από  Έλληνα, με κατανόηση της ελληνικής νοοτροπίας και πραγματικότητας, αποσκοπεί στο να ρίξει λίγο φως σε αυτό το σκοτάδι». Μέσα σε δύο μήνες η πρώτη έκδοση του βιβλίου έχει σχεδόν εξαντληθεί, ενώ οι φίλοι της «κόουτς» στο facebook έχουν ξεπεράσει τους 900. Οι απαντήσεις για το τι σημαίνει και τι κάνει η προσωπική υποστήριξη βρίσκονται στην ιστοσελίδα της www.lifecoachinggreece.gr. Σε μας προτείνει για αρχή τα παρακάτω...

Καθημερινότητα χωρίς άγχος

Μάθετε να ζητάτε βοήθεια.

Μάθετε να λέτε όχι.

Μην αναλαμβάνετε περισσότερες ευθύνες από αυτές που πραγματικά θέλετε και για τις οποίες πραγματικά πληρώνεστε. Συνήθως, εμείς οι ίδιοι βάζουμε τον πήχη ψηλότερα από ό,τι μας τον βάζουν άλλοι.

Βάλτε προτεραιότητες και μοιράστε το χρόνο σας ανάλογα.

Κάντε μια άσκηση χαλάρωσης κάθε μέρα: Όπου κι αν βρίσκεστε, κλείστε τα μάτια για 3 λεπτά και οραματιστείτε το μέρος όπου νιώθετε ήρεμοι κι ευτυχισμένοι, ενώ εισπνέετε από τη μύτη και εκπνέετε από το στόμα. Προσπαθήστε να μπείτε μέσα στην εικόνα, ακούστε τους ήχους της, νιώστε τον αέρα στο δέρμα σας κ.ο.κ.

Επιτυχία στον έρωτα 

Βρείτε κάποιον με τον οποίο ταιριάζετε στα απλά, καθημερινά πράγματα.

Κάντε σεξ όσο συχνά μπορείτε, όπου μπορείτε, για όσο μπορείτε... με το σύντροφό σας εννοώ, βέβαια!

Μην κάνετε τίποτε που δεν σας αρέσει. Αν ό,τι κάνετε για κάποιον είναι θυσία, κάποια στιγμή θα το μετανιώσετε.

Αγαπήστε χωρίς λίστα προϋποθέσεων και φορολογική δήλωση.

Μη σνομπάρετε τον Άγιο Βαλεντίνο. Ναι, είναι μια εμπορική γιορτή... Τι σας νοιάζει; Δείτε το σαν μια ευκαιρία να εκφράσετε την αγάπη σας.

Θέλω να αλλάξω

Μπορείτε να αλλάξετε ό,τι θέλετε! Πείτε το στον εαυτό σας δυνατά. Πιστέψτε το. Το μόνο που χρειάζεται είναι να το θέλετε.

Αποφύγετε την παρέα με ανθρώπους που έχουν τις ίδιες «κακές» συνήθειες.                                                                                                                                               Αλλάξτε τις «συνειρμικές» συνήθειες, π.χ. καφές-τσιγάρο: αν θέλετε να ελαττώσετε το κάπνισμα, αντικαταστήστε τον καφέ με το τσάι.  

Δημιουργήστε μια ομάδα υποστήριξης, εξηγήστε τους το στόχο και επιτρέψτε τους να σας ελέγχουν, παροτρύνουν, μαλώνουν, αν παρεκκλίνετε.

Κάντε έναν πίνακα με 3 στήλες. Στην 1η στήλη γράψτε τι θέλετε να αλλάξετε. Στη 2η αυτά που αγαπάτε στο συγκεκριμένο χαρακτηριστικό ή συνήθεια. Στην 3η το λόγο για τον οποίο θέλετε να τα αλλάξατε, πώς πιστεύετε ότι θα σας βοηθήσει. Αν δεν έχετε τι να γράψετε στην τελευταία στήλη ή αν αυτό που γράψατε δεν σας πείθει, δεν θέλετε πραγματικά να αλλάξετε, παρόλο που μπορείτε.

Αλαίν ντε Μποττόν 

Eίναι απίστευτα ετοιμόλογος και εύγλωττος στις απαντήσεις του σε ό,τι αφορά την εργασία, την ανεργία, την ιδανική δουλειά, το γράψιμο και την προσωπική ζωή. O Αλαίν ντε Μποττόν (συνιδρυτής στο Λονδίνο «Του Σχολείου της Ζωής», γιατί… η κουλτούρα στην Αγγλία είναι τέτοια όπου υπάρχουν τρομαχτικές δυσκολίες στο να ξεκινήσει και να συνεχιστεί με ροή μια κουβέντα για πιο μύχια θέματα, πλην του καιρού) μίλησε στην Α.V.

Της Ελεάννας Βλαστού

«Όταν συστήνομαι με κάποιον τον ρωτάω με τι ασχολείται, γιατί είναι σημαντικό μέρος της ταυτότητας. Με νοιάζει η απάντηση, γιατί ενδιαφέρομαι για το τι κάνει κάποιος όλη μέρα – κι επίσης μπορώ να μάθω τι θα ήθελε ιδανικά να κάνει. Τις περισσότερες φορές, είναι μια ερώτηση που έχει να κάνει με το κοινωνικό στάτους.

Το όνειρο του μοντέρνου κόσμου είναι να ταυτίζονται η απασχόλησή σου και το ποιος είσαι. Αλλά τις περισσότερες φορές αυτό που γράφει η επαγγελματική σου κάρτα είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό που θα ήθελες...

Καταλαβαίνω γιατί η λέξη εργασία χρησιμοποιείται κυρίως για την πληρωμένη απασχόληση. Είναι σημαντικό να παραδεχτούμε ότι υπάρχουν και άλλοι τύποι εργασίας, όπως η εθελοντική. Ας παραδεχτούμε, επίσης, ότι αρκετοί που πληρώνονται στην ουσία δεν δουλεύουν.

Μερικοί βλέπουν την ανεργία ως συμφορά, λόγω της απώλειας του εισοδήματος, της δραστηριότητας και του κοινωνικού στάτους. Χρειάζεται συγκεκριμένο τύπο ανθρώπου για να μπορεί να δει την ανεργία ως ευκαιρία. Είναι απολύτως κατανοητό να μην είναι όλοι ψυχολογικά δυνατοί για κάτι τέτοιο. Ωστόσο, το να μη δουλεύεις δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν κάτι τραγικό. Εάν μπορείς να επιβιώσεις είναι ελευθερία.

Όποιος έχει περάσει από πανεπιστήμιο θα θεωρήσει πολύ καταθλιπτικό ότι απλώς δουλεύει για να επιβιώσει. Το σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα σε διδάσκει να προσδοκάς περισσότερα από την επιβίωση. Πρέπει να βρεις κάτι που να σε εκπληρώνει. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό δεν ισχύει, οι προσδοκίες δεν εκπληρώνονται. Αυτό είναι ένα μοντέρνο φαινόμενο, όπου όλες οι αστικές φιλοδοξίες συντρίβονται από την εργασιακή πραγματικότητα.   

Τα χρήματα έχουν την απίστευτη ικανότητα να αποδεικνύουν, με έναν τρόπο που πολύ λίγα πράγματα μπορούν, τη σημαντικότητα της δουλειάς μας. Είναι το συνάλλαγμα, λοιπόν, της εκτίμησης. Και είναι ένα πολύ πειστικό νόμισμα.

Η προσωπική ζωή είναι ένας χώρος αθωότητας, πρέπει να συντηρούνται οι ψευδαισθήσεις! Δεν θέλουμε να μας αγαπούν για πράγματα που μπορούν να χαθούν, όπως: ομορφιά, χρήματα, δουλειά. Πάντως πιο εύκολα παραδέχεται κάποιος ότι τον ενδιαφέρει η ομορφιά, τα χρήματα παραμένουν ταμπού.     

Η καλή δημοσιογραφία είναι αυτή που μπορεί να σου δείξει τι πραγματικά συμβαίνει στην κοινωνία. Υπάρχει μια τρομερή έμφαση στο θέμα της διαφθοράς. Φυσικά και είναι σημαντικό, αλλά δεν είναι το μοναδικό καθήκον του δημοσιογράφου να αποκαλύπτει σκάνδαλα. Υπό μια ευρεία έννοια, η δημοσιογραφία θα πρέπει να είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας.

Έγραφα το νέο μου βιβλίο «Οι χαρές και τα δεινά της εργασίας» (εκδ. Πατάκη)  μια περίοδο που οι τραπεζίτες ήταν ήρωες, είχαμε όλοι πάθει overdose. Αν έγραφα τώρα το βιβλίο, θα τους συμπεριλάμβανα σ’ ένα κεφάλαιο.

Το γράψιμο προέρχεται από έναν προσωπικό και μπερδεμένο κόσμο. Είναι μια ψυχολογική διαταραχή. Η ισχυρή επιθυμία του να θέλει κάποιος να γράψει είναι το σημάδι. Είναι υγιής βέβαια απάντηση όταν αισθάνεσαι ότι κάτι δεν πάει καλά, θα μπορούσε να είναι αλκοολισμός ή βία.

Προσπαθώ με το γράψιμο να βγάλω νόημα τακτοποιώντας έντονα συναισθήματα – συνήθως αρνητικά. Ξεκίνησα με την επιθυμία να κρατήσω ημερολόγιο στο τέλος μιας μπερδεμένης μέρας. Η ζωή τρέχει πολύ γρήγορα, είναι πολλές φορές ασαφής, και χρειάζεται να μπει σε τάξη. Τα βιβλία μου είναι σαν ημερολόγιο.

Η εργασία και ο έρωτας είναι δύο πεδία επιρρεπή σε κρίσεις και ατυχήματα και πολύ απαιτητικά, οπότε σπάνια και τα δύο πάνε καταπληκτικά συγχρόνως.