- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Γιάννης Μπασκόζος: Ιστορίες από το Μετς!
Αν έζησες κάποτε εκεί, πάντα θα «επιστρέφεις» εκεί...
Βιβλιαράκι-σφηνάκι, ανάγνωσμα νυχτερινό, μεμοραμπίλια αθηναϊκού Μετς forever and ever! Εκεί, μιας και η γειτονιά που μεγάλωσε αλλά και σαν state of mind κάθε φορά νοερά επιστρέφει ο Γιάννης, στους δρόμους της εφηβείας του, συνέβη διάπλαση χαρακτήρα και εξ ου και η απόδοση τιμών. Όπως στις «Αόρατες Πόλεις» του Καλβίνο, «πόλεις είναι και η μνήμη και η επιθυμία, τα μάτια, το όνομα, οι νεκροί κι ο ουρανός». Ο ουρανός πάνω από τον Λέντζο στο Παγκράτι, όπου οι τσάκαλοι έπιναν καφέ και συζητούσαν περί Σεφέρη, ή για τα «αστέρια» του μπαλέτου του Γιάννη Φλωρινιώτη: στην ιστορία «Ένα βράδυ στο Χαϊδάρι», ο Μπασκόζος αφιερώνει στον ποιητή Γιάννη Βαρβέρη και διηγείται σχεδόν ξεκαρδιστικά τη δική του εκδοχή για το «Αυτή η νύχτα μένει» σε μια φιλολογική βερσιόν.
Με άξονα το Μετς, με διακτινισμούς στα πέριξ της Αθήνας. Γλυκό βιβλίο, διάστικτο από νοσταλγία για μπιλιάρδο, φροντιστήρια κατάρτισης για τις εισαγωγικές στο πανεπιστήμιο, ροκ γκρουπάκια χωρίς εξοπλισμό, μόνο με πείσμα να παίξουν το τραγούδι τους και να λιώσουν τα κορίτσια. Στο «Χειρότερο Βιβλίο της Χρονιάς», επίσης μνημονεύει σκάνδαλα, φάρσες κι άπλυτα του «χώρου» του βιβλίου, μέσα από μια ιστορία όπου μαίνεται η ίντριγκα και η κλωτσοπατινάς του «πνευματικού κόσμου», ενώ κάνα δυο φορές, αν και άνθρωπος που προχώρησε στη ζωή του ο Γιάννης Μπασκόζος, αφήνεται σε μια αναπόληση του... στεκιού!
Ταβερνεία πίσω από το Καλλιμάρμαρο, σινεμά όπως το «Κορονέτ», μέρη που έβραζαν παρέες, ιδέες και φίλοι. «Μυστικοί κήποι, που οι φτωχοί άλλοι αγνοούσαν την ύπαρξή τους»: ο Γκοντάρ και η υποδοχή του από τους κουλτουριάρηδες μα και τους πλανεμένους που πήγαν να δουν το «Weekend» πιστεύοντας πως θα δείξει και λίγο μπουτάκι, διαθέτει μια αφήγηση από τις ωραιότερες για το τι θα πει «κουλτούρα να φύγουμε» και «κατάργηση του κινηματογράφου σαν αστικό μέσο επιβολής»!
Ο δημοσιογράφος και διευθυντής του ψηφιακού περιοδικού «Ο Αναγνώστης» γράφει δεκατέσσερα διηγήματα ενηλικίωσης μιας νεότητας που αγνοούσε το μέλλον και ζούσε μόνο για άυπνα ξημερώματα και σπατάλες, ξοδέματα κι ανταμώματα σε μικρά καφενεδάκια. Kudos και για το νταντά πανκ κολάζ εξώφυλλο, που από την αρχή είναι σαν να το ξεκαθαρίζει πως εδώ θα διαβάσεις ένα τρυφερό street memoir! Κυκλοφορεί από τον Κέδρο.