Nesboμανία σε 800 βιβλιοπωλεία

Σεπτέμβριος στο Όσλο, με τη φωτεινή ξεγνοιασιά του καλοκαιριού να παρέρχεται και την πόλη να ξαναβρίσκει τον μελαγχολικό, σκυθρωπό εαυτό της. Το σκοτάδι απλώνεται και ο αέρας μυρίζει βροχή – ιδανικό κλίμα για σκανδιναβικό νουάρ, φτιαγμένο με τα υλικά του παγκοσμίως δημοφιλέστερου εκφραστή του. O Jo Nesbo επιστρέφει.

Εδώ όπου «οι νεκροί έχουν προτεραιότητα σε σχέση με τους ζωντανούς» και στα μπαρ με τα χαμένα κορμιά δίνονται τα αδιέξοδα ονλάιν ραντεβού της γενιάς του Tinder, η Ελίζα Χέρμανσεν αναζητά τον δικό της πρίγκιπα της μιας νύχτας. Τριανταπεντάρα, ανεξάρτητη, δημόσια συνήγορος θυμάτων βιασμού με ελεγχόμενη εξάρτηση στο ηλεκτρονικό φλερτ, και σύντομα, κτηνωδώς δολοφονημένη, με δαγκωμένη καρωτίδα από σιδερομασέλα και μισό λίτρο χαμένου αίματος, χωρίς  ίχνος DNA στο κακοποιημένο κορμί της. Μια γηγενής, μορφωμένη, αυτοδημιούργητη Νορβηγίδα που κατακρεουργήθηκε μέσα στο σπίτι της: το είδος της δολοφονίας που χτυπάει πρωτοσέλιδα. Αλίμονο, δεν πρόκειται παρά για το πρώτο θύμα ενός ξέφρενου σιρκουί θανάτου που θα ξαναφέρει στην επιφάνεια ένα γνώριμο πρόσωπο από την πινακοθήκη τεράτων του Χάρι Χόλε. Η «Δίψα» είναι δίψα για αίμα και κυκλοφορεί στις 10 Απριλίου από το Μεταίχμιο σε μετάφραση της Κρυστάλλης Γλυνιαδάκη. 

Πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες εκδοτικές στιγμές στο χώρο της αστυνομικής λογοτεχνίας για το 2017, και η Ελλάδα είναι εναρμονισμένη με τον διεθνή παλμό. Η 11η περιπέτεια του Χάρι Χόλε, από το συγγραφέα-φαινόμενο των 33 εκατομμυρίων πωλήσεων σε όλο τον κόσμο, κυκλοφορεί μέσα στη σεζόν σε 34 γλώσσες. Τα παροξυσμικά φαινόμενα δεν έλειψαν, με τα βιβλιοπωλεία να μένουν ανοιχτά τα μεσάνυχτα της 20ής Μαρτίου προκειμένου οι φανατικοί της σειράς να ικανοποιήσουν την αδημονία τους για νέο Nesbo, ενώ το ελληνικό κοινό θα διαβάσει τη «Δίψα» νωρίτερα ακόμη και από την αγγλική μετάφρασή της. Οι εκδόσεις Μεταίχμιο γιορτάζουν τη Nesbomania με παράλληλες εκδηλώσεις σε περισσότερα από 800 βιβλιοπωλεία της χώρας την Παρασκευή 7 Απριλίου και προσφέρουν ένα τριήμερο ταξίδι για δύο άτομα στο Όσλο, μέσα από το διαγωνισμό που πραγματοποιείται στο ειδικά διαμορφωμένο σάιτ jonesbo.gr. Όλα αυτά ενώ φέτος συμπληρώνονται 20 χρόνια από την κυκλοφορία της «Νυχτερίδας», ντεμπούτου του Χάρι Χόλε, και καθώς το φθινόπωρο έρχεται στη μεγάλη οθόνη ο «Χιονάνθρωπος», με τον Michael Fassbender στο ρόλο του καλτ ντετέκτιβ. Έρχονται ωραίες μέρες για τους Έλληνες Nesbomaniacs. 

Προπάντων έρχεται «Η δίψα». Όπου ο Nesbo αποδεικνύει για πολλοστή φορά γιατί του αποδίδεται ο χαρακτηρισμός του «λυσσασμένου πιτ μπουλ του νουάρ». Είναι πλέον τέτοια η άνεσή του με τη διαχείριση του καταιγιστικά νευρώδους υλικού του, ώστε να μη διστάζει να ρίχνει περιστασιακά το τέμπο, να ενδοσκοπεί, να ξεδιπλώνει αβίαστα τις απόψεις του: «Η ζωή δεν είναι παρά ένα ταξίδι ομφαλικώς συνδεδεμένο με τον θάνατο, που μας χωρίζει, μια και καλή, από τα πάντα. Μια ματιά στο κενό, πριν οι παράφορες αυταπάτες μας προτείνουν τα στήθη τους, για να μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε τη ζωή παρά την αναλήθειά τους». Είναι επίσης εντυπωσιακή και η δυναμική που αναπτύσσει ανάμεσα στο παλμαρέ των ηρώων του. Ενδεικτικά, ο Χόλε δεν επιστρατεύεται στη «Δίψα» παρά στο ένα έκτο του ογκώδους βιβλίου ή έπειτα από 36 ώρες υπόθεσης. 

Ως τότε, παρακολουθούμε την πλοκή μέσα από το βλέμμα της Κατρίνε Μπρατ, επικεφαλής πλέον του τμήματος Ανθρωποκτονιών με μια ντουζίνα αναλυτών, ντετέκτιβ και τεχνικών στο επιτελείο της, μια αυτόφωτη συμπρωταγωνίστρια η οποία κρατάει το σόου ενόσω ο Χόλε καταγίνεται με τα καθήκοντά του ως λέκτορα στην Αστυνομική Ακαδημία, απολαμβάνει το χαλιναγωγημένο αλκοολισμό του και την απόπειρά του προς έναν πρωτόγνωρα ευτυχισμένο οικογενειακό βίο. Με τα στενά χίπστερ ρούχα, την άκαμπτη συμπεριφορά της, τα υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης, τον απειθάρχητο κυνισμό της και τη διπολική διαταραχή που καταστέλλει με μικρά ροζ χαπάκια, η Κατρίνε Μπρατ στέκεται με άνεση στο πλευρό ενός Χόλε ο οποίος βγαίνει από τη ναφθαλίνη τρία κιλά βαρύτερος, χορτάτος από καλοζωΐα, όσο και πιστός στο στάνταρ μοντέλο που τον ανέδειξε στο πάνθεον των ηρώων του σύγχρονου αστυνομικού: με τα απανωτά Camel του, με τα βάρη στο υπόγειο, την ουλή από το στόμα ως το αυτί και με το μεσαίο δάχτυλο κομμένο, με το γρήγορο και νευρωτικό ροκ που γουστάρει να τον συνοδεύει, με τη φήμη του ανορθόδοξου, αιρετικού μπάτσου να μην τον εγκαταλείπει ούτε στην αυγή της τρίτης ηλικίας. 

Είναι πράγματι ακαταμάχητο το ντουέτο που στήνει ο Χόλε με την Μπρατ, όσο με και τους περιφερειακούς χαρακτήρες του βιβλίου, ιδιαίτερα εφόσον μεγάλο μέρος της γοητείας της «Δίψας» κρύβεται στα περιθώρια της σελίδας και στις παρυφές της δράσης: Άντρες που αρνούνται να μεγαλώσουν, άνθρωποι που δυσκολεύονται να δεσμευτούν, πολίτες που χειραγωγούνται στο ρυθμό των μέσων ενημέρωσης, καριερίστες που προσβλέπουν στο άδυτο της εξουσίας ποντάροντας σε μίνι εθνικές κρίσεις. 

Το Tinder, το Twitter, οι υπηρεσίες γεωτοποθεσίας του κινητού, το ιστορικό του Google, τα προφίλ του Facebook και τα πάσης φύσης χνάρια των ηλεκτρονικών δεδομένων είναι για την πλοκή της «Δίψας» ό,τι οι κόκκοι σκόνης στο μεγεθυντικό φακό των ντετέκτιβ πρώτης γενιάς, δίχως ωστόσο να λείπουν οι αρχετυπικοί μύθοι στη ραχοκοκαλιά της υπόθεσης: έχουμε στο φινάλε να κάνουμε με ένα βαμπιρικό δολοφόνο, με πρακτικές προερχόμενες τόσο από τον «Δράκουλα» του Στόκερ και το κλασικό σινεμά τρόμου όσο και από παρεκτροπές που ανήκουν στα βάθη της ιστορίας. Νεκροφαγία, νεκροφιλία και σαδισμός, γνώριμοι δαίμονες από το παρελθόν του Χόλε, ένα νοσηρό μοτίβο που κατατρέχει μια ολόκληρη πόλη, ένα τατουάζ στο στέρνο με ένα πρόσωπο που ουρλιάζει σιωπηλά, ένα όνομα που ξυπνά μνήμες –Βαλεντίν Γιέρτσιν– ένας σίριαλ κίλερ σε σημείο βρασμού. Η μεγάλη νουάρ κραυγή του Jo Nesbo σε όλο της το μεγαλείο. Έρχεται η «Δίψα».