- CITY GUIDE
- PODCAST
-
24°
Ο Στέφανος Δάνδολος είναι ο τελευταίος των ρομαντικών!
Και το «Όταν θα δεις τη θάλασσα» είναι ένα τέρμα ρομάνς βιβλίο.
![4754-202316.jpeg 4754-202316.jpeg](/images/120x120/3/jpeg/sites/default/files/contributor/4754-202316_0.jpeg)
![334738-695090.jpg 334738-695090.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2016/12/23/334738-695090.jpg)
Να ένα απολαυστικό μυθιστόρημα, OK, γραμμένο πάνω σε μια συνταγή που δείχνει να κυριαρχεί επί των πωλήσεων και των αναγνωστικών συνηθειών των ημερών, που επιβραβεύουν τις γραφές που μιξάρουν μακρο- και μικρο- ιστορία, πολλώ δε ελληνική, πολιτική, πολιτειακή και ερωτική συνάμα. Όμως ο Στέφανος Δάνδολος το υφαίνει και το διανθίζει με τόση ουσία και με τέτοια μαεστρία, που πραγματικά με καθήλωσε. Και μου πήρε όλες τις ενστάσεις περί αυτής της τάσης του κοινού, κι εδώ μα και έξω, να διαβάζει μανιωδώς βιβλία που μοιάζει να γράφτηκαν έχοντας από την αρχή κατά νου να διηγηθούν μια ιστορία προορισμένη να γίνει ταινία ή τηλεοπτική σειρά και ύστερα να ακολουθούν όλες οι υπόλοιπες φιλοδοξίες του συγγραφέα, ώστε να παραδώσει κάτι που θα αντέξει στον χρόνο αλλά και την κριτική, πέρα από την επιβράβευση στις πωλήσεις ή την τηλεθέαση. Ποιον, εμένα, τον οπαδό του μεταμοντέρνου και των post αφηγημάτων του Ελρόι και του Πίντσονα, που όμως στο «Όταν θα δεις τη θάλασσα» βρήκα μια τόσο ειλικρινή, βαθιά και ρομαντική - πολιτική ιστορία, που σχεδόν αμέσως, από τις πρώτες σελίδες, ήρε όλες τις προκαταλήψεις.
Αθήνα 1886. Ο Τρικούπης κι ο Δεληγιάννης ερίζουν για την εξουσία, η νεοσύστατη Ελλάδα οικοδομείται από την αρχή και το σιδηροδρομικό δίκτυο που θα ενώσει την Αθήνα με την Πελοπόννησο είναι η ράγα που πάνω της ο Δάνδολος βάζει την αμαξοστοιχία των λέξεων και των ηρώων του να τρέξουν. Ο μηχανικός του δικτύου, που θα εμπλακεί σε μια βυρωνική ιστορία αγάπης με την Ελληνίδα γυναίκα του Άγγλου διπλωμάτη που του ανέθεσε τη δουλειά. Η Μαργαρίτα, ο Τόμας κι ο Τσαρλς θα συνομολογήσουν ένα ερωτικό τρίγωνο που η μοίρα αλλά κι ο Δάνδολος του επιφυλάσσει μια κατάσταση... «Άγγλου Ασθενούς»! «Δεν το κρύβω, αντιθέτως το αναφέρω και στη βιβλιογραφία που παραθέτω στο τέλος του βιβλίου μου», μου εξομολογείται ο Στέφανος, όταν συζητάμε για το «Όταν θα δεις τη θάλασσα». Έξω από τα Public της Τσιμισκή, λίγο πριν ενώπιον των αναγνωστών του θα παρουσιάσει το τελευταίο του βιβλίο. Πως δηλαδή ήθελε να επιστρέψει στον ρομαντισμό και τη συγγραφή μιας μυθιστορίας όπου οι ήρωες, έρμαια τραγικών παθών και πόθων, θα χαρίσουν στον αναγνώστη περίπλοκα βαθιές στιγμές απόγνωσης και αποφάσεων που πρέπει να ληφθούν. Ώστε να πάψουν να μετεωρίζονται αβέβαιοι και δυστυχισμένοι. Ο δρόμος για την ευτυχία είναι στρωμένος με τραύματα και τρικυμίες. Όμως εκείνοι πρέπει. Να ζήσουν ολοκληρωμένα κι όχι λειψά. Κι όλα αυτά με φόντο μια Ελλάδα και μια Αθήνα, γεμάτες πολιτικές ίντριγκες, δυσβάσταχτα εθνικά δάνεια, ξένους που ερίζουν με το αζημίωτο φυσικά για το ποιος θα μας «πρωτοεξυπηρετήσει», διαπλεκόμενο τύπο και την απαραίτητη υπέρβαση του χρόνου: από εκείνη την Αθήνα, ο Δάνδολος μεταφέρει μέσω της δεύτερης ηρωίδας του, της Δωροθέας, τη δράση λίγο μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο πάλι στην Πελοπόννησο. Ποιος είναι ο άγνωστος που θα περιθάλψει; Τι ιστορία κρύβει και γιατί δεν μιλά;
Αποφεύγω τα σπόιλερ, αν και οι εξασκημένοι αναγνώστες γνωρίζουν πως τέτοιου είδους εμπλοκές-χωροχρονικά χάσματα, κάπου στη μέση ή στο τέλος ενώνονται, επικοινωνούν, συγκλίνουν και γεφυρώνουν τις ζωές των ανθρώπων. Έτσι και με αυτούς του «Όταν θα δεις τη θάλασσα»: η Μαργαρίτα και η Δωροθέα μοιράζονται μια συγγένεια. Μια ιστορία που διακλαδωτά τις εμπεριέχει. Μπελ Επόκ και Αλεξάνδρεια του Ντάρελ, σουφραζέτες του Λονδίνου και φεμινίστριες εν Ελλάδι, Έμιλι Ντίκινσον και Άλφρεντ Τένισον, Αθήνα, Πελοπόννησος και ταραγμένη ιστορία, όπως οι θάλασσες και τα νερά, κομβικά σημεία πλεύσης μέσω των οποίων ο Στέφανος Δάνδολος καταφέρνει να γράψει ένα μυθιστόρημα περιεκτικό σε συναίσθημα και αισθητική λογοτεχνίας κλασικής. Ναι, αξίζει να το διαβάσετε. Απολύτως...
Το βιβλίο «Όταν θα δεις τη θάλασσα» του Στέφανου Δάνδολου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
![](/images/w400/3/jpg/files/2024-02-02/final-voice-choice4.jpg)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μια ομάδα σχεδιαστών συγκέντρωσε στο βιβλίο «Travelogue» πρωτότυπες πατέντες από κάθε γωνιά της Ελλάδας
Οικολογία: Γιατί χρειαζόμαστε την άγρια φύση — και γιατί αυτό μάς αφορά όλους
«Τότε έγραφα για πράγματα που δεν είχαμε βρει ακόμα λέξεις να τα περιγράψουν, όπως η τοξική αρρενωπότητα, τα fake news), η κουλτούρα της επαγρύπνησης εναντίον φυλετικών προκαταλήψεων και διακρίσεων»
Ένα βιβλίο γεμάτο χαριτωμένες παρατηρήσεις
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Το βιβλίο του Σέρχιο Πιτόλ «Η τέχνη της φυγής» (Δώμα, μετ. Αγγελική Βασιλάκου) είναι ο πρώτος τόμος της «Τριλογίας της μνήμης» του Μεξικανού συγγραφέα. Το ξεκίνησα και δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.
Αυτή την εβδομάδα ασχολούμαστε με το πώς μπορεί να μιλήσει κανείς για κουίρ υποκείμενα στην ιστορία, μέσα από το δοκίμιο «Can and should we queer the past» του Justin Bengry
Μια συζήτηση με τον μεταφραστή του βιβλίου, Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο
Το επάγγελμα του συγγραφέα είναι πολύ μοναχικό
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Τι σημαίνει να «νιώθεις ότι πεθαίνεις στη θέση ενός άλλου»;
Ένα συλλεκτικό τεκμήριο από τον Θανάση Κ. Κάππο για τον σπουδαίο τραγουδιστή, μέσα από αφηγήσεις ανθρώπων που τον έζησαν από κοντά
Μια ιστορία αγάπης, απώλειας και συμφιλίωσης σε καιρούς ανησυχητικών αλλαγών
Greekling, όπως Γραικύλος, εκ του Graeculus: φράση υποτιμητική που χρησιμοποιούνταν από τους Ρωμαίους για συμπολίτες τους που ήθελαν να το παίζουν Έλληνες. Κατά (μειωτική) επέκταση: ο υποταγμένος Έλληνας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Ο γνωστός συγγραφέας και διαφημιστής μάς μιλάει για το νέο του βιβλίο «Το Φωτόδεντρο»
Πιστεύεται ότι γράφτηκε γύρω στον Απρίλιο-Ιούνιο του 1920 από ένα σανατόριο
Μια συζήτηση με τον μεταφραστή του βιβλίου του Douglas Murray
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.