Το βιβλίο του Βύρωνα Κριτζά «Bob Dylan, 100 τραγούδια» (εκδ. Πατάκη) δίνει μια ευκαιρία επανεξέτασης του έργου του τραγουδοποιού που βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
«…Ο Dylan είναι το έργο του» εξηγεί στην εισαγωγή του ο συγγραφέας. «Ωστόσο, μέσα από τις αναλύσεις των τραγουδιών που θα διαβάσετε αναδύονται πολλά στοιχεία της προσωπικής του ζωής («Ο κόσμος μπορεί να μάθει τα πάντα για μένα μέσα από τα τραγούδια μου, αν ξέρει πού να κοιτάξει» έλεγε ο ίδιος το 1990). Παράλληλα, στο φόντο βρίσκονται ιστορικά γεγονότα και μουσικές τάσεις που χαρακτήρισαν την εποχή στην οποία τα τραγούδια γράφτηκαν και κυκλοφόρησαν…»
Ο Βύρωνας Κριτζάς ζήτησε και από τους Γιάννη Αγγελάκα, Φοίβο Δεληβοριά, Αργύρη Ζήλο, Πάνο Κατσιμίχα, Κατερίνα Καφεντζή, Μάκη Μηλάτο, Γιάννη Πετρίδη, Νίκο Πορτοκάλογλου, Διονύση Σαββόπουλο και Χάρη Συμβουλίδη να γράψουν για το αγαπημένο τραγούδι τους, ενώ ο Αχιλλέας Ραζής φιλοτέχνησε 5 έργα ειδικά για την έκδοση.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος για το «Ιt Ain't me, Babe»
«…θα ήταν ίσως ενημερωτικά χρήσιμο και πάντως δίκαιο να σταθώ τώρα στο “It Ain’t me, Babe”, προκειμένου να ομολογήσω ότι κάτι πολύτιμο έκλεψα απ’ αυτό το τραγούδι όταν έγραφα το δικό μου “Βιετνάμ γιε γιε”. Δηλαδή χωρίς να το συνειδητοποιήσω, παρασυρμένος από τα ακόρντα της κιθάρας μου, κυρίως όμως απ’ τον αμερικάνικο αντιπολεμικό αντιπολεμικό οίστρο της εποχής, πάτησα ξένα χωράφια και ξεσήκωσα, αθέλητα, έξι μουσικά μέτρα απ’ το κομμάτι του Dylan εκεί που λέω “… ανασαίνεις/ Φο Μι Τσιν, ανασαίνεις/ ανασαίνεις με καλάμι, με καλάμι”. Ο Χατζιδάκις έλεγε ότι “οι μετριότητες δανείζονται, ενώ οι ταλαντούχοι απλώς κλέβουν”. Είτε έτσι είτε αλλιώς, γιατί να το κρύβουμε σαν μουλωχτοί κλεφτοκοτάδες;…»
«…Δεν ήθελα να τον ενοχλήσω και του το είπα: Δεν θέλω φωτογραφίες και τέτοιες μαλακίες, αλλά θέλω να του δώσω κάτι και να του ευχηθώ καλή επιτυχία για το βράδυ. Είχα μαζί μου ένα μικρό βιβλίο (τους “Προσανατολισμούς” του Οδυσσέα Ελύτη) και μια φυσαρμόνικα Σολ Ματζόρε, μάρκα Lee Oscar, γιατί ήξερα ότι ο Dylan παίζει μόνο Honner. Μπήκαμε στο καμαρίνι…»
«…Καθώς τα χρόνια περνούσαν, το “Forever Young” έγινε για μένα ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια, καθώς το μότο της ραδιοφωνικής μου εκπομπής εδώ και πολλά χρόνια είναι “Αιωνίως νεανίες”, εμπνευσμένο απ’ αυτόν τον τίτλο…»
Ένα βιβλίο μυστηρίου για ένα κορίτσι που μεγαλώνει προσπαθώντας ν’ ανακαλύψει τον εαυτό του, αλλά και το κατά πόσο ο Αμερικανός πατέρας του ήταν μπλεγμένος με την Απριλιανή χούντα
Μιλήσαμε για το νέο του βιβλίο, ένα μυθιστόρημα για τη μονίμως φευγαλέα αίσθηση της μητέρας του, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο η μνήμη πλάθει την προσωπική ιστορία
5°
