Βιβλιο

Από την Κέιτ (Σοπέν) στην Άλις (Μονρό)

18.12.2016, 13:39
Δημήτρης Στεφανάκης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Eπιλογές

Μουσικη Voice 102.5: Το νέο πρόγραμμα του ραδιοφωνικού σταθμού

A.V. Team

Θεατρο - Οπερα Αφιέρωμα Θέατρο: Οι καλύτερες θεατρικές παραστάσεις της σεζόν 2024-2025

A.V. Team

Ελλαδα Δημήτρη Τριανταφυλλίδη, πού πάει η αγάπη όταν πεθαίνουμε;

Δήμητρα Γκρους

Μια διαδρομή από την «Ιστορία μιας ώρας» στην «Αγάπη μιας καλής γυναίκας»

Από τις μονοσήμαντες ιστορίες της Κέιτ Σοπέν μέχρι τις γενναίες ηθογραφίες της Άλις Μονρό ένας αναγνώστης πρέπει να διανύσει όλη την λογοτεχνική ενδοχώρα. Η «Ιστορία μιας ώρας» και άλλα διηγήματα της Σοπέν από τις εκδόσεις Ροές και «η αγάπη μιας καλής γυναίκας» με τις επιλεγμένες αφηγήσεις της Μονρό από τις εκδόσεις Μεταίχμιο είναι τα δύο άκρα ενός γραμματειακού είδους που συνηθίζουμε να αποκαλούμε διήγημα αλλά σε πολλές περιπτώσεις είναι κάτι περισσότερο. Υπάρχει κάτι στο ύφος και στην πλοκή της Σοπέν που μας πηγαίνει πίσω στον Έντγκαρ Άλαν Πόε και στη φιλοσοφία της σύνθεσης. Υπάρχει κάτι στην αφηγηματική γενναιοδωρία της Μονρό που θυμίζει… μυθιστόρημα.

Alice Munro, Η αγάπη μιας καλής γυναίκας Πίσω από τους μεγάλους κόσμους της Καναδής νομπελίστριας, συμπιεσμένους σε μια κατά συνθήκη συντομία, ιριδίζει η προδρομική μορφή του Τσέχοφ. Η Μονρό φιλοδοξεί να απεικονίσει με καθολικό τρόπο το φαινόμενο μιας πραγματικότητας που μας αφορά στο βαθμό που αφηγείται την μικρή Ιστορία των ανθρώπων. Η Κέιτ Σοπέν από τη μεριά της αξιοποιεί το παράδοξο στη ζωή, ήτοι τη μεταφυσική πλευρά των πραγμάτων. Και οι δύο οργανώνουν το κοσμικό μυστήριο της ύπαρξης γύρω από ένα γλωσσικό ύφος, λες κι οι λέξεις, έτσι όπως παρατάσσονται υπακούοντας σε δύο γυναίκες-στρατηγούς, υποκαθιστούν τους χαρακτήρες και τα επεισόδια.

Κέιτ Σοπέν, Η ιστορία μιας ώρας Η καθεμιά ωστόσο αναζητά, ως οφείλει, τον προσωπικό της ορίζοντα, κι αυτό μας οδηγεί στη διαπίστωση πως λίγη σημασία έχει ποιον κόσμο ερμηνεύουμε όσο ποιος είναι αυτός που επιχειρεί την ερμηνεία του. Δύο διαφορετικές γυναίκες, λοιπόν, σε διαφορετικές εποχές καλειδοσκοπούν τον μεγάλο κόσμο. Από την Κέιτ στην Άλις η διαδρομή είναι αδιανόητη, κι ίσως είναι η διαδρομή που κλήθηκε να καλύψει η λογοτεχνία τα τελευταία εκατόν πενήντα χρόνια.