Runner’s High, του Γιώργου Θεμελή

Με ήρωες που πότε τα πίνουν σε παρακμιακά ροκ κλαμπ και πότε παίρνουν σημαντικές αποφάσεις σε κλειστές κυβερνητικές αίθουσες, ο πρωτοεμφανιζόμενος Γιώργος Θεμελής μας μεταφέρει σε ένα μέλλον όχι πολύ μακρινό, όπου κάποιοι προσπαθούν να δημιουργήσουν την ουσία που θα επισκιάσει όλες τις άλλες.

Σύστησέ μας σε 150 λέξεις την ιστορία που εξελίσσεται στο «Runner’s High»…

Το 2032 οι Ηνωμένες Πολιτείες, έπειτα από κατακλυσμιαίες οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις, έχουν χωριστεί σε τρία Πολιτειακά Μπλοκ από τις παντοδύναμες Μονοπωλιακές Εταιρείες, που θέλουν με αυτό τον τρόπο να μετατρέψουν σε Ιδιωτική Αγορά το κάθε ένα από αυτά για να εξυπηρετούν όσο πιο αποτελεσματικά μπορούν τα οικονομικά τους συμφέροντα. Στο Δυτικο-Πολιτειακό Μπλοκ μια από αυτές τις Εταιρείες, η φαρμακευτική Reseltico (η οποία ειδικεύεται στο brain doping), πραγματοποιεί ένα Πιλοτικό Πρόγραμμα για την παρασκευή μιας νέας ουσίας που θα φέρει την ονομασία Runners High. To «Runner’s High» έχει ως αρχικό στόχο να αντικαταστήσει όλες τις διεγερτικές ουσίες (uppers) που κυκλοφορούν νόμιμα ή παράνομα στο Δυτικο-Πολιτειακό Μπλοκ που δραστηριοποιείται η Εταιρεία, κάτι που σημαίνει ότι πιθανή επιτυχία του Προγράμματος και μαζική του κυκλοφορία, σε «δεύτερο χρόνο», στην Παγκόσμια Αγορά, θα δημιουργήσει συγκρούσεις τεράστιων συμφερόντων με τα καρτέλ της Υπο-Αμερικής που εμπορεύονται ουσίες τις οποίες το Runners High φιλοδοξεί να αντικαταστήσει.

Διάβασα σε μια κριτική για το βιβλίο σου ότι κινείται στις παρυφές της cyberpunk λογοτεχνίας. Σκιαγράφησέ μας με πινελιές εκείνα τα χαρακτηριστικά που κάνουν το «Runner’s High» ένα βιβλίο που φιλοδοξεί να συγκαταλέγεται ανάμεσα σε όλα εκείνα που «χαρτογραφούν» αυτό το χώρο της λογοτεχνίας…

Το «Runner’s High» είναι τοποθετημένο σε ένα σχετικά κοντινό μέλλον και σε μια αμερικανική δυστοπική κοινωνία. Τα άτομα που πρωταγωνιστούν σε αυτό είτε κινούνται στο περιθώριο της κοινωνίας είτε από την άλλη βρίσκονται στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Για αυτό, άλλωστε, η ιστορία «τρέχει» πότε σε παρακμιακά ροκ κλαμπ και πότε σε κλειστές κυβερνητικές αίθουσες αλλά και θαλάμους ερευνητικών κέντρων. To βιβλίο επικεντρώνεται πολύ στους χαρακτήρες και παρακολουθεί από κοντά κάθε ενδιαφέρουσα στιγμή από το «αφήγημά» τους μέσα από μια σκωπτική περιγραφή, αφού εκείνο που έχω ως προτεραιότητα είναι να διασκεδάσει ο αναγνώστης του «Runner’s High» και σε δεύτερη φάση να προβληματιστεί με κάποιες αλλαγές που ενδεχομένως μπορούν κάποια στιγμή να συμβούν στη ζωή μας, αν συνεχίσουμε να τα δεχόμαστε όλα με απάθεια.

To μυθιστόρημά σου κινείται στον ευρύτερο χώρο του φανταστικού και σε ένα σχετικά κοντινό χρονικό ορίζοντα, στο 2032. Πιστεύεις ότι κάποιες από τις αναφορές του ίσως να μην είναι και τόσο φανταστικές τότε;

Θέλω να πιστεύω ότι δεν θα επαληθευτεί τίποτα από όσα… προφητεύει το βιβλίο, αφενός γιατί αναφέρεται σε μια κοινωνία η οποία βρίσκεται στα πρόθυρα ενός σιωπηλού εμφυλίου, με μια επιχειρηματική ελίτ να καθορίζει απροκάλυπτα όχι μόνο τις τύχες της αλλά ακόμα και τον τρόπο ζωής των πολιτών της, και αφετέρου αν επαληθεύουν κάποια στιγμή τα όσα διαδραματίζονται στο «Runner’s High», τότε το βιβλίο θα μετατραπεί από cyberpunk μυθιστόρημα σε απλό μυθιστόρημα! Βασικά, τώρα που το σκέφτομαι, ίσως το μόνο που θα ήθελα είναι οι Rush να μπορούν να δίνουν μέχρι τότε συναυλίες, όπως αναφέρω σε ένα σημείο του βιβλίου.     

Οι ήρωές σου πότε κινούνται σε ροκ μπαρ και πότε σε ερμητικά κλειστές κυβερνητικές αίθουσες. Με ποιον θα μπορούσες να κάνεις παρέα;

Για τις ανάγκες του βιβλίου έχω κάνει παρέα με όλους τους ήρωες του βιβλίου, προκειμένου να μπορώ να αποτυπώσω όσο το δυνατόν καλύτερα τους χαρακτήρες τους μέσα στη ροή του μυθιστορήματος. Πιστεύω πάντως ότι ο κεντρικός ήρωας, ο Χένρι Φέις, θα ήταν πολύ καλό παρεάκι αν δεν ήταν τόσο επιρρεπής στις καταχρήσεις, ενώ ωραίες ιστορίες θα είχε σίγουρα να μου πει και ο Ρόκετ Τζο, ο ιδιοκτήτης και μπάρμαν ενός παρακμιακού rock club στο Los Angeles.

Ονομάτισέ μας μερικούς συγγραφείς οι οποίοι πιστεύεις ότι σε έχουν επηρεάσει.

Κατά κύριο λόγο ο Νόρμαν Σπίνραντ, ο Φίλιπ Ντικ αλλά και ο Γουίλιαμ Γκίμπσον. Ωστόσο σημαντική ήταν και η επιρροή από έργα του Αμερικανού μελλοντολόγου Άλβιν Τόφλερ όπως το «Τρίτο Κύμα». Βέβαια με την ερώτησή σου μου δίνεται η ευκαιρία να τονίσω ότι όταν γράφεις στο χαρτί δεν αποτυπώνονται μόνο οι επιρροές που έχεις από συγγραφείς αλλά και από καλλιτέχνες που παρακολουθείς από όλο το φάσμα των τεχνών. Μιλώντας προσωπικά, ακόμα και ταινίες σκηνοθετών όπως ο Τζον Κάρπεντερ, ο Ρίντλεϊ Σκοτ και ο Γκουεντίν Ταραντίνο (όσο παράταιρος και αν ακούγεται σε ένα τέτοιο χώρο) έπαιξαν ρόλο στο πώς ήθελα να αποδώσω κάποια πράγματα στο βιβλίο. Και σίγουρα η μεγαλύτερη επιρροή είναι η μουσική και δη η hard rock!   

Είναι το πρώτο σου βιβλίο. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να κάνει κάποιος την πρώτη του εκδοτική προσπάθεια στην Ελλάδα της κρίσης και δη στο συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος;

Οι εκδοτικοί οίκοι στη χώρα μας συμπεριφέρονται με μια ιδιότυπη αγένεια απέναντι στους νέους δημιουργούς, ίσως γιατί προτιμάνε να συνεργάζονται και να εκδίδουν βιβλία από τηλεδιασκεδαστές. Χαρακτηριστικό είναι ότι υπήρξαν εκδοτικοί οίκοι που μου ανακοίνωσαν με θρίαμβο ότι θέλουν να μου εκδώσουν το βιβλίο και λίγο αργότερα μου εκμυστηρεύτηκαν ότι το κόστος είναι δυσβάσταχτο για ένα είδος που το διαβάζουν ελάχιστοι. Η αλήθεια είναι ότι οι Συμπαντικές Διαδρομές είναι ίσως οι μόνες εκδόσεις που ενδιαφέρονται πραγματικά για τη φανταστική λογοτεχνία.

Ένα μήνυμα για όσους φίλους επιλέξουν να σε διαβάσουν.

They will feel «high», like they have taken Runners High!