Ένα μικρό σύννεφο σκέψης αιωρείται μέσα στο αυτοκίνητο / θολώνοντας τα τζάμια. / Το μυαλό σου και το δικό μου τέλεια διαχωρισμένα ροκανίζουν την τροφή τους / σαν δυο ζώα που βόσκουν στο ίδιο χωράφι... [από το ερωτικό ποίημα «Gestus», της Κ. Ηλιοπούλου]
Εξαιρετικά ενδιαφέρον το 6ο τεύχος του ΦΡΜΚ, του εξαμηνιαίου περιοδικού για τη διερεύνηση του ποιητικού φαινομένου, όπως τιτλοφορείται. Η φυσιογνωμία του εντύπου προβάλλει μία ανανεωτική διάθεση ως απάντηση στο πώς μπορεί να είναι ένα λογοτεχνικό έντυπο σήμερα. Έντονη και διακριτή είναι η παρουσία των εικαστικών που δεν ενέχουν θέση διακόσμησης αλλά εντάσσονται οργανικά στην ύλη του ως μία ένθετη έντυπη δεκαεξασέλιδη έκθεση, παρουσιάζοντας 6 σύγχρονους Έλληνες εικαστικούς σε κάθε τεύχος. Ένα έντυπο που θέλει να είναι ερευνητικό δεν μπορεί παρά να ανοίγει διάλογο και αυτό κάνουν έμπρακτα οι συντάκτες του ΦΡΜΚ. Στο 6ο τεύχος διαβάζουμε το τρίτο μέρος της συζήτησής τους, με τίτλο «Demi-urge - O ίλιγγος και το μέτρο» με θέμα την πολυμορφία στη σύγχρονη ποίηση και την πολιτική διάσταση των καλλιτεχνικών μορφών.
Σύγχρονοι ποιητές από διάφορες γλώσσες μεταφράζονται με εκτεταμένες παρουσιάσεις για τη ζωή και το έργο τους, όπως ο «καταραμένος» Ισπανός Leopoldo Maria Panero, ο Iain Sinclair, εμβληματική φιγούρα της βρετανικής αβανγκάρντ λογοτεχνικής σκηνής, αλλά και η επίγονός του νεότερη ποιήτρια Zoe Scoulding, επίμονοι χαρτογράφοι και οι δύο της ζωής και των μεταμορφώσεων του αστικού ιστού. Το 6ο τεύχος ακόμα μας συστήνει τον Rustum Kozain, σύγχρονο διακεκριμένο Νοτιοαφρικανό ποιητή: ποίηση του εδάφους, του χώματος και της ρίζας αλλά και των πολιτικών γεγονότων, που γειώνοντας, μας ανυψώνει. Έλληνες ποιητές των νεότερων γενεών, π.χ. οι Γιάννης Στίγκας και Λένια Ζαφειροπούλου παρουσιάζουν αδημοσίευτη δουλειά τους, όπως το «Brand him with R for Refugee» της τελευταίας:
brand: το εκ πεπυρωμένου σιδήρου ανεξίτηλον στίγμα δι ου στιγματίζονται πάσης φύσως κακούργοι και εγκληματίαι.
brand: (κατ’ επέκτασιν σήμερον) ο γνωστός τοις πάσι χαρακτήρ, το στίγμα δι ου εν προϊόν ασφαλώς αναγνωρίζεται, ου πλέον προς αποτροπήν αλλά προς δελεασμόν του αγοραστού...
Ο δοκιμιακός λόγος, εγχώριος αλλά και μεταφρασμένος, και η κριτική συμπληρώνουν την ύλη του περιοδικού. Προκλητικό και φρέσκο το δοκίμιο του Ισλανδού ποιητή Eirίkur Örn Norðdahl, για το αν ζει ή έχει πεθάνει η μεταφορά, μοιάζει να συμμετέχει στη συζήτηση των συντακτών: «Καλή τέχνη είναι η τέχνη που καθιστά τον εαυτό της ξεπερασμένο, που εξαντλεί την πηγή των δυνατοτήτων της ώστε να μην μπορεί κανείς να αντλήσει πλέον από εκεί ούτε σταγόνα... Γίνεται κάτι που φώτισε το παρελθόν και το μέλλον του κι έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της κατανόησης του κόσμου μας».
Το ΦΡΜΚ διευθύνει η ποιήτρια Κατερίνα Ηλιοπούλου και την ομάδα των μόνιμων συντακτών και συνδημιουργών του περιοδικού απαρτίζουν οι ποιητές Βασίλης Αμανατίδης, Ορφέας Απέργης, Φοίβη Γιαννίση, Παναγιώτης Ιωαννίδης, Γιάννα Μπούκοβα, Θοδωρής Χιώτης και οι μεταφράστριες Ελένη Ηλιοπούλου και Ελένη Γκίνη, ενώ την καλλιτεχνική διεύθυνση έχει ο εικαστικός Γιάννης Ισιδώρου. Το ΦΡΜΚ κυκλοφορεί σε όλη την Ελλάδα.
Η ψυχολόγος - ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεύτρια, εκπ. στη Βορειοελλαδική Ψυχαναλυτική Εταιρεία, γίνεται η φωνή των γυναικών που πενθούν για τα δικά τους ωάρια και μιλά για τη δική της διαδικασία εξωσωματικής
Τι συμβαίνει όταν το κράτος μπαίνει όλο και πιο βαθιά στην οικονομία, στη ζωή, στις επιλογές μας; Πότε η προστασία γίνεται έλεγχος; Και πότε ο έλεγχος γίνεται ανελευθερία;
12°
