Ο «Α-Ω» είναι μικρός εκδοτικός οίκος – για μένα μία απ’ αυτές τις ξαφνικές αποκαλύψεις που ομορφαίνουν τη ζωή. Εδρεύει εντελώς «εκτός των τειχών» (Καλύβια Αττικής), οι εκδόσεις του χαρακτηρίζονται συνήθως από υψηλή αισθητική και δίνει ιδιαίτερη έμφαση στις φωτογραφίες. Ιδού πέντε από τα ιστορικά και/ή τοπικά βιβλία του, που τα διάβασα τελευταία.
Δημήτρης Μπούκης
Μνήμες τρύγου στα Μεσόγεια Αττικής, 2015
Ένα πολύ συμπαθητικό λεύκωμα γι’ αυτό ακριβώς που λέει: πατητήρι, τσεμπέρι, κόφα, γάιδαρος, ξυλοβάρελο – και μετά τα πρώτα φορτηγά.
Παράρτημα: «Ιωάννης Δημητρίου - Ημερολόγιο πολέμου». Επεξεργασία φωτογραφιών Χρίστος Δημητρίου, επιμέλεια έκδοσης Πέτρος Φιλίππου - Αγγέλου, 2012. Μια εξαιρετική έκδοση δυο ημερολογίων από δύο σπουδαίους και άγνωστους Αρβανίτες: αρχαιολόγος ο ένας, μηχανικός ο άλλος. Καταγράφουν αυτά που έζησαν, όπως τα έζησαν, με μαρτυρίες και σκέψεις της στιγμής, απομυθοποιώντας το συγκεκριμένο πόλεμο όπως τον έχουμε συνήθως προσλάβει. Με καταπληκτικό (και χορταστικό) φωτογραφικό συμπλήρωμα, που αποτελείται από πολεμικές λήψεις του πρώτου ημερολογιογράφου.
Γκάς Μάιλς
Επιχείρηση Μάννα
Η βρετανική συμβολή στην απελευθέρωση της Ελλάδος Σεπτέμβριος - Δεκέμβριος 1944», μτφ. Δημήτρης Μπότσης, εισαγωγή Αντρέας Καστάνης, 2014. Αν μείναμε στο δυτικό στρατόπεδο στα Δεκεμβριανά του 1944 ήταν γιατί ο βρετανικός στρατός βοήθησε την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, που τις πρώτες μέρες, όταν στην Αθήνα κυριαρχούσε ο ΕΛΑΣ, στηριζόταν σχεδόν αποκλειστικά στον ηρωισμό της ΙΙΙ Ορεινής Ταξιαρχίας στο Γουδί και των χωροφυλάκων στου Μακρυγιάννη. Αλλά οι Βρετανοί δεν είχαν έρθει εξαρχής για πόλεμο. Το βιβλίο δείχνει το πώς σχεδιάστηκε όλη η επιχείρησή τους για την παρενόχληση των Γερμανών που έφευγαν, την τήρηση της τάξης στην Ελλάδα, την τροφοδοσία των λιμοκτονούντων Ελλήνων στις πόλεις, τη συλλογή των ναρκών από τα λιμάνια κ.λπ. Πλούσιο –και άγνωστο– φωτογραφικό υλικό.
Η καραβάνα στο βυθό της θάλασσας, μτφ. Κατερίνα Κυρανάκου, επιμέλεια Γιώργος Ιατρού, 2014
Το πρώτο βιβλίο του οίκου που διάβασα: «Το νορβηγικό καράβι Όρια, επιταγμένο από τους Γερμανούς, μετέφερε χιλιάδες Ιταλούς αιχμαλώτους από τη φρουρά των Δωδεκανήσων προς Πειραιά (η Ιταλία είχε αλλάξει στρατόπεδο από τον Σεπτέμβρη του ’43). Τη νύχτα της 12ης Φεβρουαρίου 1944, με πολύ κακό καιρό, το πλοίο χτύπησε στο βράχο Μεντίνα, δίπλα στο Γαϊδουρονήσι [Αττικής], και σύντομα βυθίστηκε. Πνίγηκαν 4.074 άνθρωποι (4.025 Ιταλοί, 44 Γερμανοί και 5 μέλη του πληρώματος), ενώ σώθηκαν μόλις 28 (για σύγκριση: ο Τιτανικός είχε «μόνο» 1.523 νεκρούς)» (City Lover, Ιούνης 2015).
Γιώργος Μέρμηγκας
Οι πειρατές της 303 Μοίρας Ελαφρού Βομβαρδισμού ΕΒΑ και το ελαφρύ βομβαρδιστικό Fairy Battle, 2014
Παράλληλα με την Αντίσταση στα βουνά και στις πόλεις, κατά την Κατοχή υπήρχαν και χιλιάδες Έλληνες που στελέχωσαν τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις (Στρατό, Ναυτικό, Αεροπορία) στη Μέση Ανατολή, οι οποίες έδρασαν σε συνεργασία με τους Βρετανούς. Εδώ καταγράφεται η ιστορία της συγκεκριμένης αεροπορικής Μοίρας, με λεπτομέρειες για όλη την πολεμική της δράση, τα πρόσωπα, τα αεροπλάνα κ.λπ. Επίσης πλουσιότατο φωτογραφικό υλικό.
Περισσότερα: τηλ. 2299048532 και σε όλα τα κεντρικά βιβλιοπωλεία.
«Τότε έγραφα για πράγματα που δεν είχαμε βρει ακόμα λέξεις να τα περιγράψουν, όπως η τοξική αρρενωπότητα, τα fake news), η κουλτούρα της επαγρύπνησης εναντίον φυλετικών προκαταλήψεων και διακρίσεων»
Το βιβλίο του Σέρχιο Πιτόλ «Η τέχνη της φυγής» (Δώμα, μετ. Αγγελική Βασιλάκου) είναι ο πρώτος τόμος της «Τριλογίας της μνήμης» του Μεξικανού συγγραφέα. Το ξεκίνησα και δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.
Αυτή την εβδομάδα ασχολούμαστε με το πώς μπορεί να μιλήσει κανείς για κουίρ υποκείμενα στην ιστορία, μέσα από το δοκίμιο «Can and should we queer the past» του Justin Bengry
Greekling, όπως Γραικύλος, εκ του Graeculus: φράση υποτιμητική που χρησιμοποιούνταν από τους Ρωμαίους για συμπολίτες τους που ήθελαν να το παίζουν Έλληνες. Κατά (μειωτική) επέκταση: ο υποταγμένος Έλληνας
28°
