Είναι η πιο συνηθισμένη φράση που ακούγεται από όσους μπαίνουν στο ολοκαίνουργιο βιβλιοπωλείο Ευριπίδης. Η είδηση έφερε χαμόγελα αισιοδοξίας στους βιβλιόφιλους Κηφισιώτες και όχι μόνο. Η A.V. πήγε να το δει από κοντά και μίλησε με τον ιδιοκτήτη του Θοδωρή Βασιλόπουλο.
«Το άνοιγμα στην Κηφισιά είναι μια φυσική εξέλιξη για τον “Ευριπίδη”, που μετράει ιστορία 60 χρόνων. Επενδύσαμε τα δικά μας χρήματα, δεν πήραμε ούτε από τράπεζες ούτε από κανέναν άλλο και απλά εκμεταλλευτήκαμε την πτώση των ενοικίων. Νομίζω πως τα υψηλά ενοίκια ήταν και ο λόγος που δεν τολμούσε κάποιος ν’ ανοίξει μεγάλο βιβλιοπωλείο στη γειτονιά – γι’ αυτό και έβλεπες μόνο καταστήματα ένδυσης και υπόδησης, εστιατόρια και μπαρ. Δεν τολμούσαμε να έρθουμε νωρίτερα κι ας το θέλαμε καιρό, καθώς είχαμε πολλούς Κηφισιώτες πελάτες στο Χαλάνδρι».
Βρίσκεται στον αριθμό 310 της λεωφόρου Κηφισίας. Ένα χαϊκού ποίημα δρόμος από Νέα Ερυθραία, Πολιτεία. Με δύο απέναντι εισόδους (βλέπει και στη Διονύσου), το ευρύχωρο ισόγειο επιτρέπει άνετη πρόσβαση στις βιβλιοθήκες. Τα 480 τ.μ. του φιλοξενούν και υπόγειο για τα χαρτικά και τα παιδικά βιβλία και όροφο με βιβλιοθήκες και μαξιλάρες για να κάτσεις. Στις μεγάλες βιτρίνες πρωταγωνιστές είναι τα χριστουγεννιάτικα βιβλία.
«Η πολιτική της βιτρίνας είναι η ίδια και στα δύο βιβλιοπωλεία. Δεν αγνοεί την εμπορικότητα, προτείνει και λαμβάνει υπόψη την εποχή. Στα ράφια θα βρεις όλες τις κατηγορίες βιβλίων, νέες κυκλοφορίες αλλά και παλιές εκδόσεις. Στα best seller προ κρίσης είχαμε βιβλία με ήρωες βαμπίρ· μετά περάσαμε σε αυτά που ανέλυαν την οικονομική κρίση· τώρα είναι τα ροζ με δόση σεξ. Φεύγοντας μια μόδα παίρνει και τα βιβλία της – αυτά που μένουν πάντα στις προθήκες είναι τα κλασικά, αλλά και όσα μας ενθουσίασαν. Τα δικά μας best seller. Στο ράφι με τα “Αξίζουν” κάθε μήνα οι υπάλληλοι τοποθετούν δικές τους επιλογές. Πρέπει να σημειώσω πως όλα τα παιδιά έχουν τελειώσει πανεπιστήμιο, ενημερώνονται για κάθε βιβλίο από κριτικές, και φυσικά διαβάζουν πολύ».
Μερικοί τίτλοι από τις βιβλιοθήκες: «Τα ευπώλητα». «Εκδότης του μήνα». «Νέες κυκλοφορίες δοκιμίων». «Αξίζει να τα διαβάσετε». Όση ώρα μιλάμε μπαινοβγαίνει κόσμος. Ευτυχώς, γιατί έτσι επιβεβαιώνονται τα λόγια του πως κίνηση υπάρχει. Δυστυχώς, είμαι στον πάνω όροφο κι έτσι δεν μπορώ να «καταγράψω» τις αναγνωστικές ανησυχίες τους.
«Κλασικά στο πελατολόγιο οι γυναίκες υπερτερούν έναντι των ανδρών. Ηλικιακά τα σκήπτρα κρατάει το γκρουπ 35-50. Σ’ αυτό το ποσοστό υπάρχουν και οι γονείς που επιλέγουν βιβλία για τα παιδιά τους – το παιδικό βιβλίο δεν μπορείς να το αγνοήσεις, καθώς καταλαμβάνει το 30% του τζίρου. Μετά, και σε μεγάλη απόσταση από το πρώτο γκρουπ, έρχονται οι 25-35 και τελευταίοι οι συνταξιούχοι με τις πολύ συγκεκριμένες απαιτήσεις. Η κρίση έχει αλλάξει τις αναγνωστικές συνήθειες. Ο αναγνώστης μένει πολλές ώρες για να επιλέξει τελικά ένα βιβλίο ή πολύ λιγότερα από αυτά που θα ήθελε πραγματικά να αγοράσει».
Λάτρεψε τη «Λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων» του Jean-Michel Guenassia, θυμάται με νοσταλγία τον «Δρόμο» του Κέρουακ, αλλά οι εποχές άλλαξαν και δυσκολεύεται να το συστήσει, είναι φανατικός του βιβλίου «Ο 42ος παράλληλος» του John Dos Passos, θεωρεί πως θα έπρεπε να αυξηθεί το ενδιαφέρον για τους «Υπνοβάτες» του Χέρμαν Μπροχ, αφού εξιστορεί μια εποχή που μοιάζει πολύ με τη δική μας…
«Νομίζω πως αν συμπεριφερόσουν συνετά την προηγούμενη περίοδο της “ευημερίας” μπορείς να βγεις σχετικά αλώβητος από την κατάσταση. Ως βιβλιοπώλης δεν μπορούσα να παρασυρθώ από τη φούσκα – μπορείς να χαρακτηρίσεις καταναλωτικό προϊόν το βιβλίο και να παρασυρθείς; Όσο για την ενιαία τιμή βιβλίου, φυσικά και είμαι υπέρ. Πιστεύω πως προστατεύει βιβλιοπωλεία και μικρούς εκδοτικούς οίκους. Ας ευχηθούμε πάντως πως η κρίση θα εξυγιάνει περισσότερο τα πράγματα».
Τελικά, όπως μου είπε, «το άνοιγμα ενός βιβλιοπωλείου ή μιας επιχείρησης μοιάζει με εγκυμοσύνη. Τα πρώτα σχέδια θυμίζουν υπερηχογράφημα και όταν πάρεις το κλειδί στο χέρι και ανοίξεις περιμένοντας τους πρώτους πελάτες, νιώθεις πως πήγαν όλα καλά με τη γέννα». Να του ζήσει και να το δει να μεγαλώνει, όσο και το βιβλιοπωλείο του στο Χαλάνδρι.
INFO Στις 6/12 (18.00-21.00) ο Νίκος Παναγιωτόπουλος («Το γονίδιο της αμφιβολίας», εκδ. Μεταίχμιο) και στις 7/12 (11.00-18.00) ο Δημήτρης Σωτάκης («Ο θάνατος των ανθρώπων», εκδ. Κέδρος) θα συνομιλήσουν με το κοινό και θα υπογράψουν βιβλία.
Ένα βιβλίο μυστηρίου για ένα κορίτσι που μεγαλώνει προσπαθώντας ν’ ανακαλύψει τον εαυτό του, αλλά και το κατά πόσο ο Αμερικανός πατέρας του ήταν μπλεγμένος με την Απριλιανή χούντα
Μιλήσαμε για το νέο του βιβλίο, ένα μυθιστόρημα για τη μονίμως φευγαλέα αίσθηση της μητέρας του, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο η μνήμη πλάθει την προσωπική ιστορία
16°
