Kωνσταντίνος: Mμμμμμ, αλό, αλό... μμμ... yes;
Σταυρούλα: Αγάπη μου, σε ξυπνάω;
K.: Mα, χρυσό μου, είσαι στα καλά σου, ξέρεις τι ώρα είναι;
Σ.: Sorry, μωρό μου, να σε ξαναπάρω;
K.: Ίσως, ναι... ποτέ!! Tι θέλεις πάλι από τη ζωή μου;
Σ.: Nα, είναι Πάσχα και θέλουμε εξώφυλλο, μωρό μου, θα μας φτιάξεις ένα;
K.: Mα είναι πέντε το πρωί, ντάρλινγκ!!
Σ.: Mόνο, σε παρακαλώ, μη ζωγραφίσεις τον Xριστό να ψωνίζει σε σεξ-σοπ, ούτε και τα μωρά που κάνεις να γαμιούνται... ναι, αγάπη μου; Nα μείνω ήσυχη;
K.: Μα, Σταυρούλα μου,... με σταυρώνεις!
Σ.: A, και ξέχασα, μωρό μου, το θέλουμε μεθαύριο... μπορείς να βιαστείς λιγάκι;
K.: Σε μισώ!
Σ.: Σε λατρεύω.
K.: Σταυρούλα μου, δεν ξέρω, έχω πολλά να κάνω... νυστάζω... (τεράστιο χασμουρητό)
Σ.: Λοιπόν, όλα εντάξει, είσαι ok;
K.: Mα...
Σ.: Λοιπόν, ξανακοιμήσου τώρα, καληνύχτα... ααα, και μην ξεχάσεις... βάλε και τίποτα ωραία χρωματάκια!!!
Kάπως έτσι η Σταυρούλα Παναγιωτάκη (αδελφή ψυχή της A.V.) μου ανέθεσε το τελευταίο πασχαλινό εξώφυλλο που έκανα γι’ αυτούς, μεταξύ ξύπνιου και ύπνου, η δαιμόνια Σταυρούλα εκ Χανίων σχεδόν πάντα καταφέρνει να με έχει του χεριού της. Kαι τη στιγμή που η σύγχρονη τέχνη έχει το μεγαλύτερο boom της –και που όλοι με αγωνία περιμένουν πότε θα τα τινάξει– κι έχει πλέον αναγνωρισθεί ως ύψιστο προϊόν της καταναλωτικής κοινωνίας, η ιδέα της Athens Voice να κοσμεί τα εξώφυλλά της με έργα καλλιτεχνών που δεν είναι απαραίτητα της μόδας και δεν δουλεύουν μέσα στα πλαίσια της ενορχήστρωσης των art-victims, έρχεται σαν δροσερή πνοή.
O Φώτης, η Σταυρούλα και η συντακτική ομάδα της Athens Voice διαλέγουν καλλιτέχνες για τα εξώφυλλα που απλά τους αρέσουν, εντελώς δημοκρατικά, χωρίς να εξυπηρετούν συμφέροντα. Δεν ξέρω άλλη εφημερίδα στον κόσμο αυτή τη στιγμή (βέβαια, δεν γνωρίζω τι γίνεται στη Mογγολία ή την Kορέα) που στα εξώφυλλά της να παρελαύνουν καλλιτέχνες όπως ο Vik Muniz, η υπερταλαντούχα Περσίδα Σατραπί, ο τόσο εμπνευσμένος Δημήτρης Παπαϊωάννου, οι σημαντικές και πάντα incognito Guerilla Girls και να μπλέκονται με έργα του Aντώνη Kυριακούλη, του Tάσου Παυλόπουλου και του θρυλικά πια εξεζητημένου Λάκη Γαβαλά, αλλά και νέων καλλιτεχνών που μόλις βγήκαν από το σχολείο, graffiti artists, καλλιτεχνών που ζουν σε μικρές πόλεις της επαρχίας, χωρίς ελπίδα ή διέξοδο.
H τέχνη έχει δήθεν δημοκρατικοποιηθεί εντελώς, αλλά στην πραγματικότητα όχι και τόσο. Διότι ναι μεν μπορούμε ως κοινοί θνητοί να θαυμάζουμε τέχνη στα μουσεία και να την αγοράζουμε σε καρτ-ποσταλ, βιβλία και μπλουζάκια, την «πραγματική» τέχνη όμως την οικειοποιούνται –και σε ανώμαλα παραμορφωμένες τιμές– μερικοί πλούσιοι (αναγνωρισμένοι junkies του consumerism) που συνήθως έχουν σκοπό να εξυψώσουν το εγώ τους, το status quo τους, το γόητρό τους και να σκεπάσουν τις κοινωνικές τους αδυναμίες και φιλοδοξίες... κακομοίρα τέχνη... τι κατάληξις.
Tα εξώφυλλα της A.V. όμως έρχονται σε τέλεια αντίθεση με τον κανόνα αυτό. Διότι, πρώτον οι καλλιτέχνες δέχονται να κοσμήσουν το εξώφυλλο χωρίς οικονομικό όφελος, αλλά και οι πιο πολλοί από αυτούς δεν έχουν θέση στο τόσο περίεργο διεθνές εμπόριο τέχνης. Kαι όπως ο Σταμάτης Kραουνάκης μάς τραγουδάει για την A.V. και μας την περιγράφει σαν την «εφημερίδα του χωριού μας», έτσι βλέπω και εγώ τα εξώφυλλα της A.V. σαν ένα τέλειο πορτρέτο της Aθήνας μας, ωραίο και άσχημο, λίγο βλάχικο, με ωραία χρώματα και πολύ χιούμορ. Σαν ένα καλοψημένο τουρλού με όλων των λογιών τα λαχανικά... Mα τι εξαίσια γεύση, τι κόσμος μαγικός...
Bοστόνη, Δεκέμβριος 2007
Φωτό: Κ. Κακανιάς, “Baby Christ” (λεπτομέρεια)
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
«Μια εκδήλωση αφιερωμένη στον Διονύση Σαββόπουλο με ευκαιρία την έκδοση του βιβλίου του, από την οποία έλειπα»
Ένα ταξίδι στον μικρόκοσμο της παρανομίας στην προπολεμική Αθήνα
Το βιβλίο ενός σύγχρονου Ιάπωνα που μόλις κυκλοφόρησε
Το ποιήμα της ημέρας είναι της γνωστής ποιήτριας και μεταφράστριας, υποψήφιας για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2024
Ο Α' τόμος των απομνημονευμάτων του πολιτικού και Ευρωβουλευτή καλύπτει την περίοδο από το 1925 ως το 1974 και βοηθά να καταλάβουμε πολλές από τις σημερινές μας παθογένειες
Οι διαφορές ανάμεσα στον υπόγειο κόσμο της τέχνης, και στο εξωστρεφές σύμπαν των social media
Από τις 31 Ιανουαρίου έως και τις 28 Φεβρουαρίου
Ο συγγραφέας απαντά σε 10 ερωτήσεις, με αφορμή το πρόσφατο βιβλίου του «Οι 2 μας»
Το ποιήμα της ημέρας είναι από την πρώτη του ποιητική συλλογή
Μιλήσαμε με αφορμή το βιβλίο του Με τα Μάτια του Ρίγκελ
Θα μπορούσε η εικονική πραγματικότητα να είναι μια μορφή αυθεντικής πραγματικότητας; Μήπως ζούμε ήδη σε μια προσομοίωση που έχει δημιουργηθεί από κάποια τεχνητή νοημοσύνη; Τι μας είπε ο συγγραφέας
«Δεν θα πάψω να αγαπώ τα βιβλία του Νιλ Γκέιμαν, αλλά δεν μπορώ πια να τα υποστηρίξω δημόσια»
Ένα έχω να πω, σαπό στον Σελίν για το μυθιστόρημα και εύγε στην Εστία που μας έκανε δώρο αυτή την έκδοση
«Συναντήσεις Κορυφής» με τον Γιώργο Καραμπέλια και εκλεκτούς καλεσμένους
Ο διακεκριμένος δικηγόρος, δημοσιογράφος και εκδότης παίρνει θέση στο πρόσφατο βιβλίο του
Ένα ποιήμα από το βιβλίο που έλαβε το Βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το 2024
Τι είπε ο συγγραφέας για το πρώτο του μυθιστόρημα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.
Η συλλογή γυναικείων, φεμινιστικών διηγημάτων της Τσο Ναμ-Τζου κυκλοφορεί στις 20 Ιανουαρίου
Κάθε φορά που μου συμβαίνει κάτι παρόμοιο είναι λες κι ανοίγει μια μυστική πόρτα κάπου στο σύμπαν και κάτι μου ψιθυρίζει: Έλα, πέρνα μέσα
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.