Ένας από τους διασημότερους σύγχρονους συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας, o Jo Nesbo, βρέθηκε στην Αθήνα και μίλησε στο Ινστιτούτο Γκαίτε στις27 Σεπτεμβρίου. Η A.V. ήταν εκεί για να καταγράψει τα όσα είπε. Δες το βίντεο και διάβασε και σε μορφή κειμένου τις απόψεις του.
Ο Jo Nesbo περιγράφει τον τρόπο που «κατασκευάζει» σαν μηχανικός ένα μυθιστόρημα: «Όλες οι ιστορίες φέρουν την έννοια της «διαμάχης» σύμφωνα με τον Αριστοτέλη. Στα αστυνομικά μυθιστορήματα ο χειρισμός της διαμάχης μεταξύ θύτη και θύματος είναι το εύκολο κομμάτι. Η σύνθεση της πλοκής είναι το δύσκολο. Αν δαπανώ δύο χρόνια στο γράψιμο ενός βιβλίου τότε χρειάζομαι έναν χρόνο προτού ξεκινήσω για να συνθέσω πολυεπίπεδες πλοκές.
Νιώθω περισσότερο σαν μηχανικός. Και θέλω η πλοκή μου να είναι ξεκάθαρη για το λόγο ότι έχω μια εξαίρετη ιστορία να σας πω. Η ιστορία είναι ήδη εκεί και η δουλειά μου ως αφηγητής είναι να μην καταστρέψω την αρτιότητά της. Αλλά φυσικά εγώ θα την καταστρέψω γιατί ποτέ δεν θα αγγίξω την τελειότητα. Αυτή είναι η ψυχική διάθεση στην οποία βρίσκομαι όταν ξεκινώ μια ιστορία. Θυμάμαι τον πατέρα μου και τους θείους μου να μου λένε ιστορίες που δεν δημιουργούσαν εκείνη τη στιγμή. Πρόκειται για παλιές ιστορίες που έλεγαν και ξανάλεγαν με δικά τους λόγια και αυτός είναι ο τύπος ιστοριών που θέλω να ακούω και με κάνουν να εμπιστεύομαι τον αφηγητή.
Jo Nesbo: Η τέχνη του ψεύδους
Πώς ο Jo Nesbo σε όλη του την καριέρα λέει ψέματα: Έχω υπάρξει δημοσιογράφος, χρηματιστής και συγγραφέας αλλά ο συνεκτικός κρίκος όλων αυτών είναι το ψέμα! Το να είσαι συγγραφέας σημαίνει να προσπαθείς να πεις μια αληθινή ιστορία με ψέματα. Μεγάλωσα σε μια μεγάλη οικογένεια και θυμάμαι που όταν ερχόταν η ώρα του δείπνου εγώ και τα αδέρφια μου μαλώναμε ποιος θα πει πρώτος την ιστορία του. Πάντα μας κέρδιζε ο πατέρας ως αρχηγός της οικογένειας. Οχτώ από τις δέκα που έλεγε ήταν τεράστιες υπερβολές και οι υπόλοιπες δύο εντελώς ψέματα. Όταν το πιάναμε να το κάνει αυτό, μας έφερνε το παράδειγμα του Νομπελίστα Γερμανού Σεπ Βίντλερ (φανταστικό πρόσωπο) που ανακάλυψε ότι αν τα μέλη μιας οικογένειας ψεύδονται ασυστόλως επί συνεχή επτά έτη, τότε αυξάνεται το προσδόκιμο όριο ζωής τους. Κι έτσι κατέληξα ότι η δουλειά μου είναι υγιής.
Νεοναζισμό και «Κοκκινολαίμη». Δεν αισθάνομαι ότι ο «Κοκκινολαίμης» αποτελεί προφητεία ενός γεγονότος. Ό, τι συνέβη στο Όσλο είναι κάτι σαν φυσική καταστροφή, σαν μια αναπόφευκτη εξέλιξη της νορβηγικής κοινωνίας ή της πορείας της ακροδεξιάς. Δεν υπάρχει σαφής συσχετισμός με το βιβλίο μου, το οποίο χαρακτηρίζεται προφανώς από διαφορετικό πολιτικό παρασκήνιο. Ο «Κοκκινολαίμης» δεν πραγματεύεται μόνο το θέμα του νεοναζισμού αλλά και των ανθρώπων που κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου τάχθηκαν με το μέρος των γερμανικών δυνάμεων για να πολεμήσουν το ρωσικό μέτωπο. Το πιο σημαντικό κομμάτι του βιβλίου φανερώνει την ανάγκη της νέα γενιάς που μεγάλωσε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο να πει την ιστορία της και να ακουστεί, δηλαδή για τα αντιστασιακά κινήματα από τη μία πλευρά και την προσάρτηση ανθρώπων στις γερμανικές δυνάμεις από την άλλη.
Ένα βιβλίο μυστηρίου για ένα κορίτσι που μεγαλώνει προσπαθώντας ν’ ανακαλύψει τον εαυτό του, αλλά και το κατά πόσο ο Αμερικανός πατέρας του ήταν μπλεγμένος με την Απριλιανή χούντα
Μιλήσαμε για το νέο του βιβλίο, ένα μυθιστόρημα για τη μονίμως φευγαλέα αίσθηση της μητέρας του, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο η μνήμη πλάθει την προσωπική ιστορία
15°
