Βιβλιο

Το Μεγάλο Ελληνικό Καλοκαίρι #30

Ένα διήγημα σε συνέχειες...

Ελένη Σταματούκου
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Συνέχεια από το προηγούμενο


Μόνη στην πόλη, ζωντανή ακόμα. Κάνω ασκήσεις αναπνοής, ασκήσεις υπομονής. Τριάντα επαναλήψεις τη φορά, πρωί, μεσημέρι και βράδυ. Ο Μηνάς παίζει ακόμα με τα lego του.

Συνάντησα την Καίτη τυχαία στο δρόμο. Προσπάθησα να την αποφύγω αλλά εκείνη με πήρε από πίσω και μου ζήτησε να πάμε για ένα ποτό. Δεν πήγε ακόμα διακοπές, τα έχει με έναν παντρεμένο και τον περιμένει να γυρίσει από την Πάτμο, όπου έχει πάει με τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Θα χωρίσει το Σεπτέμβρη και του χρόνου το καλοκαίρι θα την παντρευτεί, έτσι της είπε. Η Καίτη πίνει και καπνίζει πολύ, το βράδυ δε μπορεί να κοιμηθεί και παίρνει υπνωτικά. Έχει εμμονή με την ομορφιά της, δε θέλει να γεράσει ποτέ, πέρυσι έκανε πλαστική στήθους. Μιλάει ακαταλαβίστικα, χωρίς συνοχή, άλλοτε για την ηλικία της είναι γύρω στα τριάντα, άλλοτε για την αδερφή της που παντρεύτηκε και είναι έγκυος, άλλοτε για τη μάνα της που την πρήζει να φορά ταγιέρ και άλλοτε για τον έρωτα. Τον Μηνά τον ερωτεύτηκε όπως όλους τους άντρες που γνώρισε, σχεδόν όλοι τους ήταν παντρεμένοι ή βρίσκονταν ήδη σε σχέση. Η Καίτη είναι αθώα και πολύ απελπισμένη, εύκολο θύμα, μερικά λόγια αγάπης, υποσχέσεις για ένα σπίτι με σκύλο και παιδιά να παίζουν στην αυλή και την κάνεις δικιά σου.

Τις λυπάμαι τις γυναίκες αυτές, κάθονται μόνες στις άκρες των μπαρ μέχρι αργά το πρωί. Πίνουν τζιν και παραμιλούν για άνδρες που δεν τους αγάπησαν και μένουν εκεί ακίνητες μέχρι το τέλος της νύχτας περιμένοντας να έρθει κάποιος για να τους δείξει τη ζωή.

Συνεχίζεται...


Φωτο: dimitriskarathanos.tumblr.com