Εικόνες από το ιταλικό μέλλον είδε η "Ρεπούμπλικα" στα διηγήματα του Χρήστου Οικονόμου
● Εικόνες από το ιταλικό μέλλον είδε η «Ρεπούμπλικα» στα διηγήματα του Χρήστου Οικονόμου, συστήνοντας ολόθερμα το «Κάτι θα γίνει, θα δεις» (Editori Internationali Riuniti) ως ένα από τα πιο συναισθηματικά χρονικά για την κρίση που μπορεί να διαβάσει κανείς για την Ελλάδα από τότε που πήραμε τον κατήφορο. Κάτι που –ευτυχώς!– επισημάνθηκε εδώ εγκαίρως, κι ας μην παραλληλίστηκε το ύφος του Οικονόμου με του Φόκνερ ή του Στάινμπεκ.
● Η ιταλική μετάφραση επιχορηγήθηκε από το ΕΚΕΒΙ (πρόγραμμα «Φράσις»), αφού είχε εξασφαλιστεί το ενδιαφέρον απ’ έξω. Οι Γερμανοί, φερ’ ειπείν, προτίμησαν τους διαχρονικούς αφορισμούς του Νίκου Δήμου («Η δυστυχία τού να είσαι «Ελληνας»), ενώ το πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ διάλεξε Μιχαλοπούλου («Ποιος σκότωσε την καλύτερή μου φίλη»). Σε πρώτη δόση εγκρίθηκαν διαβατήρια για κλασικά έργα των Παπαδιαμάντη, Καζαντζάκη, Ρίτσου και για πρόσφατα των Φακίνου, Τριανταφύλλου, Ακρίβου, Σκρουμπέλου, Γκανά κ.ά.
● Ποιος είπε ότι δεν γίνονται επενδύσεις; Ο «Ευριπίδης» αποφάσισε να ξανοιχτεί πέρα από το Χαλάνδρι: ετοιμάζει βιβλιοπωλείο 500 τ.μ. –το τρίτο του– στα σύνορα Κηφισιάς και Νέας Ερυθραίας.
● Έμαθε τη δουλειά πλάι στον Γιάννη Δουβίτσα της «Νεφέλης» κι ως επικεφαλής της «Κίχλης» η Γιώτα Κριτσέτα έχει δημοσιεύσει από Μολιέρο, Ρίλκε και Χένρι Τζέιμς μέχρι Αργύρη Χιόνη και Ανδρέα Στάικο. Σειρά τώρα παίρνει ο «Εξώστης» του Νίκου Καχτίτση. Ό,τι πρέπει για τους νέους –αναγνώστες και συγγραφείς– που λατρεύουν τους αγγλοσάξονες θιασώτες του φανταστικού και αγνοούν όχι μόνο τα λαμπρά ελληνικά αλλά και την ύπαρξη αυτού του πρώιμου μάστορα του είδους.
● Ποιο όνομα συνδέθηκε και με τον «Πόλις» και με τον «Ιntrobooks»; Της Νόρα Έφρον, καλή της ώρα. Στον μεν χρωστάμε τις «Δεκατρείς συνταγές της απιστίας», μυθιστόρημα βασισμένο στη διάλυση του γάμου της με το δημοσιογράφο Καρλ Μπερστάιν του «Γουότεργκέιτ», στον δε τη συλλογή δημοσιογραφικών κειμένων της «Μεταξύ γυναικών». Χιούμορ, σπιρτάδα και αυτοσαρκασμός σε γενναίες δόσεις και στα δυο.
● «Το θαύμα της λογοτεχνίας: Κοιτάμε στα μάτια την ανθρώπινη δυστυχία κι απ’ αυτήν αντλούμε απόλαυση και εξυπνάδα». Το επισημαίνει ο Πασκάλ Μπρικνέρ των «Μαύρων φεγγαριών...» στο δοκίμιό του «Ο γάμος από έρωτα έχει αποτύχει;» (Πατάκης), βλέποντας πόσα μεγάλα ερωτικά μυθιστορήματα –του Φλομπέρ, του Προυστ, του Κούντερα– έχουν γραφτεί «εναντίον» του έρωτα, εξερευνώντας τη σκοτεινή πλευρά του. Τι κρίμα που ο ίδιος στέρεψε από ιστορίες...
Θα μπορούσε η εικονική πραγματικότητα να είναι μια μορφή αυθεντικής πραγματικότητας; Μήπως ζούμε ήδη σε μια προσομοίωση που έχει δημιουργηθεί από κάποια τεχνητή νοημοσύνη; Τι μας είπε ο συγγραφέας
Ο Παναγιώτης Σκληρός μας ταξιδεύει στη Λευκάδατων δεκαετιών του ’50, του ’60 και του ’70 μέσα από τα βιβλία «Μικρές λευκαδίτικες ιστορίες» και «Η Αλτάνη και άλλες Λευκαδίτικες ιστορίες»
Ρωτήσαμε 10 προσωπικότητες από τους χώρους των τεχνών, των βιβλίων, της πολιτικής και της ακαδημαϊκής ζωής να μας μιλήσουν για τα τρία βιβλία που διάβασαν και αγάπησαν περισσότερο μέσα στο 2024. (Έχουμε κι ένα έξτρα. Κι είναι, φυσικά, ποίηση.)
8°
