Ψυχογιός, Πατάκης, Μεταίχμιο, Καστανιώτης και Ίκαρος συνεχίζουν την ψηφιακή παραγωγή τους.
● Η αγορά του ψηφιακού βιβλίου βρίσκεται ακόμα στα σπάργανα, αλλά το Cosmobooks, το ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο που έχει στα σκαριά η Cosmote, κάπως θα την ενισχύσει. Tην είδηση έβγαλε ο Μιχάλης Καλαμαράς, ο πιο παθιασμένος και ο πιο έγκυρος blogger σε ό,τι αφορά τα e-books και τους e-readers (www. eAnagnostis.gr).
● Εντωμεταξύ, Ψυχογιός, Πατάκης, Μεταίχμιο, Καστανιώτης και Ίκαρος συνεχίζουν την ψηφιακή παραγωγή τους – σαφώς ελκυστικότερη οικονομικά από την έντυπη. Με μια διαφορά. Τα e-books των τριών πρώτων διαθέτουν «κλειδωμένα» αρχεία που διαβάζονται απ’ όλους τους ηλεκτρονικούς αναγνώστες, εκτός από το Kindle. Των υπολοίπων, «ανοιχτά» στον αγοραστή τους και μόνο σ’ εκείνον, μπορούν να διαβαστούν κι από το μηχανάκι της Αmazon.
● Μ’ ένα σχετικό αφιέρωμα (λογοτεχνία-διαδίκτυο-νέες τεχνολογίες) κυκλοφορεί το «Διαβάζω» του Ιουνίου. Πρόκειται για το τελευταίο με διευθυντή τον Γιάννη Μπασκόζο. Έπειτα από μια δεκαετία σχεδόν στο τιμόνι του περιοδικού, διαφωνώντας με την εκδοτική πολιτική των ιδιοκτητών, ανακοίνωσε την αποχώρησή του στην... Εταιρεία Συγραφέων.
● Κομψοτέχνημα το βιβλιαράκι με τα «Υστερόγραφα» του Δημήτρη Τσάτσου (Γαβριηλίδης). Ανάμεσα στους σκόρπιους στοχασμούς του κορυφαίου συνταγματολόγου –για τον έρωτα, το θάνατο, την επιστήμη, την πολιτική...– κι ο παρακάτω: «Η ποιότητα της ανθρώπινης σχέσης αναδεικνύεται όχι την ώρα της συμφωνίας, αλλά την ώρα της διαφωνίας. Εκεί άλλωστε αρχίζουν τα δύσκολα. Εκεί κρίνεται η αντοχή της ποιότητας. Εκεί κρίνεται ο βαθμός του πολιτισμού». Πιο επίκαιρος δεν γίνεται.
● Γιος Γερμανίδας κι Έλληνα μετανάστη στο Μπρούκλιν, μεγάλωσε μεταξύ Βαυαρίας και Λονγκ Άιλαντ, βιοπορίστηκε ως ντράμερ, ράφτης, ζωγράφος, ως θυρωρός στο παρισινό Μαxim’s και ως σεναριογράφος στο Λος Άντζελες, μέχρι που εγκαταστάθηκε στην Κάρυστο, όπου έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα, βασισμένο στις θηριωδίες της Κατοχής και του εμφυλίου. Τ’ όνομά του, Σβεν Νταγκόνες. Μακάρι οι «Αράχνες μέσα μου» (Ψυχογιός) να ’ναι το ίδιο ενδιαφέρουσες με το βιογραφικό του!
● Ο «Μεγάλος Γκάτσμπι» του Φιτζέραλντ επιστρέφει, κι όχι μόνο στη μεγάλη οθόνη. Θα επανακυκλοφορήσει το χειμώνα σε νέα μετάφραση του Άρη Μπερλή (Άγρα). Για το καλοκαίρι, πέρα από τ’ αστυνομικά των Λίοναρντ, Σιμενόν και Μαρή, ο Σταύρος Πετσόπουλος προτείνει και το κλασικό «Φαρενάιτ 451» του Ρέι Μπράντμπερι, επίσης σε νέα μετάφραση, του Βασίλη Δουβίτσα.
● Καλορίζικη η υπαίθρια δανειστική βιβλιοθήκη που στήθηκε γωνία Κασσαβέτη και Λεβίδη. Ένα μικρό θαύμα στην Κηφισιά, που ίσως ανοίξει δρόμο και σε άλλα!
«Τότε έγραφα για πράγματα που δεν είχαμε βρει ακόμα λέξεις να τα περιγράψουν, όπως η τοξική αρρενωπότητα, τα fake news), η κουλτούρα της επαγρύπνησης εναντίον φυλετικών προκαταλήψεων και διακρίσεων»
Το βιβλίο του Σέρχιο Πιτόλ «Η τέχνη της φυγής» (Δώμα, μετ. Αγγελική Βασιλάκου) είναι ο πρώτος τόμος της «Τριλογίας της μνήμης» του Μεξικανού συγγραφέα. Το ξεκίνησα και δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.
Αυτή την εβδομάδα ασχολούμαστε με το πώς μπορεί να μιλήσει κανείς για κουίρ υποκείμενα στην ιστορία, μέσα από το δοκίμιο «Can and should we queer the past» του Justin Bengry
Greekling, όπως Γραικύλος, εκ του Graeculus: φράση υποτιμητική που χρησιμοποιούνταν από τους Ρωμαίους για συμπολίτες τους που ήθελαν να το παίζουν Έλληνες. Κατά (μειωτική) επέκταση: ο υποταγμένος Έλληνας
30°
