Ο Slash με τη βοήθεια του δημοσιογράφου του «Rolling Stone» Αntony Bozza αφηγείται την ιστορία των Guns N’ Roses, τη δύσκολη σχέση με τον Axl Rose, τις non-stop περιοδείες, την επιτυχία, αλλά και την πτώση που οδήγησε στη διάλυση του συγκροτήματος (στα ελληνικά σε ιδανική μετάφραση του μουσικού Αλέξη Καλοφωλιά).
Αν μπορούσες να ταξιδέψεις στο χρόνο από πού θα επέλεγες να ξεκινήσεις ξανά τη ζωή σου; Δεν έχω μετανιώσει για τίποτε απολύτως από όσα έχω περάσει. Οι εμπειρίες μου με οδήγησαν σε εκείνο το σημείο όπου τελικά πήρα αποφάσεις για το τι ήθελα να κάνω, ώστε να μπορώ να συνεχίσω. Τότε ήταν που σταμάτησα, κατά κάποιον τρόπο, τις καταχρήσεις. Εμπνεύστηκα από το πάθος και την αφοσίωσή μου στη μουσική και σίγουρα με βοήθησε πολύ η οικογένειά μου και τα παιδιά μου, αν και είχα πολλά στο κεφάλι μου και δεν εύχομαι σε κανέναν όσα πέρασα (γέλια).
Τι έχεις μάθει από τους γιους σου; Πολύ καλή ερώτηση. Έχω μια υπέροχη σύζυγο και μπορώ να πω ότι μου έσωσε τον κώλο πάνω από μια φορά· και τα αγόρια είναι επίσης καλά, γιατί βάζουν τα πράγματα σε προοπτική. Νομίζω πως είναι καλό να μην είμαι τόσο εγωκεντρικός, όσο είναι συνήθως οι ροκ σταρ. Ξέρεις, νομίζω ότι είναι καλό να έχεις παιδιά, για να ισορροπείς.
Πώς θυμόσουν όλες αυτές τις λεπτομέρειες που περιγράφονται στο βιβλίο σου; Ένας από τους λόγους που δεν ήθελα να γράψω ένα βιβλίο για τη ζωή μου, ήταν και αυτός. Η ιδέα τού να προσπαθήσω να θυμηθώ τα πάντα, καθώς ήμουν υπό την επήρεια τον περισσότερο χρόνο. Όμως ξεκινήσαμε συστηματικά με τον Αnthony να ψάχνουμε τα σημαντικά γεγονότα, να τα συνενώνουμε και μετά να γεμίζουμε τα κενά ενδιάμεσα. Έτσι σταδιακά ξεκίνησα να χρησιμοποιώ «μουδιασμένα» μέρη του εγκεφάλου μου (γέλια) και να ξεκινώ αβίαστα ξεχασμένες εξιστορήσεις. Συνειδητά άφησα βρομερές λεπτομέρειες και ηδονιστικές ιστορίες, απλώς και μόνο επειδή δεν ήθελα να τις χρησιμοποιήσω για να πουλήσω μούρη. Προτίμησα τη συνολική εικόνα για τα πράγματα. Είναι αστείο, αν και είναι ένα προσωπικό βιβλίο, στην πραγματικότητα δεν είναι και τόσο προσωπικό.
Αρκετά γκρουπ επανενώνονται μετά από δύσκολα διαζύγια. Το βλέπεις να έρχεται και για τους Guns N’ Roses; Δεν βλέπω πιθανή επανένωση, επειδή κανένας δεν ενδιαφέρεται για κάτι τέτοιο. Πολλοί μάνατζερ και άνθρωποι της δισκογραφίας έχουν ονειρευτεί το σχήμα του δολαρίου για την ιδέα αυτή εδώ και καιρό, αλλά κανένας από το γκρουπ. Έχω παίξει με όλους τα τελευταία χρόνια, πάντα περνάω καλά με αυτό, αλλά σαν γκρουπ δεν το βλέπω στο ορατό μέλλον.
Τι ακολουθεί; Μόλις έβγαλα μια ζωντανή ηχογράφηση. Τώρα ετοιμάζω ένα σόλο άλμπουμ. Έκανα και παραγωγή σε μια ταινία τρόμου, και αυτά, μαζί με δύο ακόμη projects, με κρατάνε φουλ απασχολημένο.
* Σελ. 520, τιμή έντυπης έκδοσης € 18,80, τιμή e-book € 13,99
«Τότε έγραφα για πράγματα που δεν είχαμε βρει ακόμα λέξεις να τα περιγράψουν, όπως η τοξική αρρενωπότητα, τα fake news), η κουλτούρα της επαγρύπνησης εναντίον φυλετικών προκαταλήψεων και διακρίσεων»
Πώς χρησιμοποιούμε τον όρο «κουίρ» για να μιλήσουμε για ιστορικά υποκείμενα; Και τι κερδίζουμε ή τι χάνουμε διαβάζοντας το παρελθόν σύμφωνα με τις σύγχρονές μας αντιλήψεις για το κουίρ;
Το βιβλίο του Σέρχιο Πιτόλ «Η τέχνη της φυγής» (Δώμα, μετ. Αγγελική Βασιλάκου) είναι ο πρώτος τόμος της «Τριλογίας της μνήμης» του Μεξικανού συγγραφέα. Το ξεκίνησα και δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.
Greekling, όπως Γραικύλος, εκ του Graeculus: φράση υποτιμητική που χρησιμοποιούνταν από τους Ρωμαίους για συμπολίτες τους που ήθελαν να το παίζουν Έλληνες. Κατά (μειωτική) επέκταση: ο υποταγμένος Έλληνας
22°
Πώς θυμόσουν όλες αυτές τις λεπτομέρειες που περιγράφονται στο βιβλίο σου; Ένας από τους λόγους που δεν ήθελα να γράψω ένα βιβλίο για τη ζωή μου, ήταν και αυτός. Η ιδέα τού να προσπαθήσω να θυμηθώ τα πάντα, καθώς ήμουν υπό την επήρεια τον περισσότερο χρόνο. Όμως ξεκινήσαμε συστηματικά με τον Αnthony να ψάχνουμε τα σημαντικά γεγονότα, να τα συνενώνουμε και μετά να γεμίζουμε τα κενά ενδιάμεσα. Έτσι σταδιακά ξεκίνησα να χρησιμοποιώ «μουδιασμένα» μέρη του εγκεφάλου μου (γέλια) και να ξεκινώ αβίαστα ξεχασμένες εξιστορήσεις. Συνειδητά άφησα βρομερές λεπτομέρειες και ηδονιστικές ιστορίες, απλώς και μόνο επειδή δεν ήθελα να τις χρησιμοποιήσω για να πουλήσω μούρη. Προτίμησα τη συνολική εικόνα για τα πράγματα. Είναι αστείο, αν και είναι ένα προσωπικό βιβλίο, στην πραγματικότητα δεν είναι και τόσο προσωπικό.
