Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά μένει στο Λονδίνο εδώ και εννιά χρόνια. Το επαγγελματικό βιογραφικό του είναι περίπλοκο (νομικά, δίκαιο πνευματικής ιδιοκτησίας, μαθήματα δημιουργικής γραφής και σεναρίου κ.λπ.) και θα γίνει πιο περίπλοκο στο μέλλον, δεν υπάρχει αμφιβολία. Το πρώτο του μυθιστόρημα έχει τίτλο «Κάτι άλλαξε» (εκδόσεις Τετράγωνο, σελ. 269). Ο πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας Χρήστος Ιωαννίδης μίλησε στην A.V.
Η υπόθεση; Παλιοί φίλοι που ζουν σε διαφορετικές χώρες ξανασυναντιούνται και διαπιστώνουν πόσο τους έχει αλλάξει η απόσταση και τα προσωπικά τους προβλήματα. Οι προστριβές αντί να τους απομακρύνουν τους φέρνουν πιο κοντά. Οι ήρωες μαθαίνουν να ακολουθούν την εσωτερική τους πυξίδα. Όχι πολλά όνειρα, όχι πολλά σχέδια και προσευχές. Αυτάρκεια.
Σε ποιο λογοτεχνικό είδος θα κατέτασσες το βιβλίο σου; Μη συμβατικό μυθιστόρημα.
Έχεις σκεφτεί να βιοπορίζεσαι από τη γραφή; To έχω σκεφτεί. Ξέρω πως είναι δύσκολο. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα σταματήσω, βέβαια.
Για πολλούς συγγραφείς πέρασαν χρόνια μέχρι να δεχθεί κάποιος εκδοτικός οίκος να τους εκδώσει το πρώτο τους βιβλίο. Τι ισχύει για σένα; Δεν ήταν εύκολο. Είχα αρκετές αρνητικές απαντήσεις στην αρχή. Κάποια στιγμή απογοητεύτηκα και τα παράτησα, αλλά η απογοήτευση ήταν προσωρινή, ευτυχώς. Ξαναδούλεψα το κείμενο και το έστειλα σε πιο συμβατούς εκδότες. Στο τέλος είχα τρεις προτάσεις και δεν ήξερα τι να κάνω. Αισθάνομαι πολύ τυχερός που εκδόθηκε η δουλειά μου από τις εκδόσεις Τετράγωνο.
Θα πλήρωνες για να δεις το έργο σου τυπωμένο; Όχι, ποτέ. Πρέπει να πιστεύει και κάποιος άλλος σε αυτό.
Ποια είναι η γνώμη σου για την κριτική βιβλίων; Δεν διαβάζω πολλές κριτικές. Επιλέγω βιβλία τυχαία. Οι κριτικές με επηρρεάζουν, και γι’ αυτό προτιμώ να τις διαβάζω εκ των υστέρων μόνο για να βλέπω αν συμφωνώ ή όχι. Μου αρέσει να ξέρω τη γνώμη των άλλων για βιβλία που έχω διαβάσει, ειδικών και μη. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν κακά βιβλία πάντως, μόνο βιβλία που δεν με αφορούν. Την ίδια γνώμη έχω και για τους ανθρώπους.
Έχεις παρακολουθήσει εργαστήρι δημιουργικής γραφής στο Λονδίνο. Ποιες ήταν οι εντυπώσεις σου;
Τα εργαστήρια προσφέρουν χρήσιμες πληροφορίες, αλλά δεν σου μαθαίνουν «ζωγραφική με νούμερα». Τα σεμινάρια βοηθούν να γράψεις πιο σωστά, να βελτιώσεις τη δομή της ιδέας που έχεις, αλλά από εκεί και πέρα είσαι μόνος. Βλέπεις πόσοι άλλοι βρίσκονται στην ίδια θέση με σένα και απογοητεύεσαι ή γίνεσαι πιο δυνατός. Εξαρτάται.
Ο Παναγιώτης Σκληρός μας ταξιδεύει στη Λευκάδατων δεκαετιών του ’50, του ’60 και του ’70 μέσα από τα βιβλία «Μικρές λευκαδίτικες ιστορίες» και «Η Αλτάνη και άλλες Λευκαδίτικες ιστορίες»
Ρωτήσαμε 10 προσωπικότητες από τους χώρους των τεχνών, των βιβλίων, της πολιτικής και της ακαδημαϊκής ζωής να μας μιλήσουν για τα τρία βιβλία που διάβασαν και αγάπησαν περισσότερο μέσα στο 2024. (Έχουμε κι ένα έξτρα. Κι είναι, φυσικά, ποίηση.)
10°
