Αναδημοσίευση του κειμένου με αφορμή την εκδήλωση για την έκδοση του βιβλίου «Η Εκδρομή» της Εύας Στάμου στο Free Thinking Zone
Ένας δικός μας άνθρωπος, η Εύα Στάμου, συγγραφέας αρκετών λογοτεχνικών κι ενός επιστημονικού βιβλίου, αλλά και του εξαίρετου δοκίμιου «Η επέλαση της ροζ λογοτεχνίας», έβγαλε μόλις ένα ακόμα βιβλίο της, που τιτλοφορείται «Εκδρομή»
Το ψυχολογικό αυτό μυθιστόρημα, διαιρεμένο σε δυο μέρη, διαδραματίζεται κατά βάση στη σύγχρονη Αθήνα, ανάμεσα στο Παγκράτι, το Χαλάνδρι, το Κολωνάκι, του Ζωγράφου, το Νέο Ψυχικό, τα Ιλίσια και αλλού. Ένας σχετικά νέος άντρας (Παύλος) και μια σχετικά νέα γυναίκα (Νάντια), αυτή έχοντας μόλις εγκαταλείψει το σύζυγό της χωρίς να έχουν κάνει παιδιά, αυτός μην έχοντας κάνει ποτέ του σοβαρή σχέση. Αμφότεροι πολύ όμορφοι μεσοαστοί με αρκετά χρήματα, αποφασίζουν να πάνε μαζί μια εκδρομή, με –φαινομενικό τουλάχιστον– σκοπό να διερευνήσουν τις δυνατότητες της σχέσης τους, που έχει ξεκινήσει πριν λίγο καιρό. Επιφυλακτικοί, πάνε για ένα τριήμερο στην κεντρική Αρκαδία (Λαγκάδια, Βυτίνα, Λεβίδι), όπου σε κάποιο βαθμό ψυχραίνονται και φεύγουν αρκετά απομακρυσμένοι.
Γυρνώντας στην Αθήνα, αποφασίζουν ωστόσο να συζήσουν στο σπίτι της γυναίκας. Αλλά η ανιχνευτική δοκιμή αυτή είναι εξαρχής αρκετά υπονομευμένη και η ιστορία διαρκεί μόνο ένα εξάμηνο. Πνιγμένοι στις διαφορές των επιδιώξεων, στους φόβους και στα ανομολόγητα παιχνίδια κυριαρχίας τους, στην ανωριμότητά τους (ειδικά ο άντρας), στις ξεχωριστές του σκέψεις ο καθένας (την έκθεση των οποίων διευκολύνει η τριτοπρόσωπη αφήγηση που έχει επιλέξει η Εύα Στάμου), στις συγκριτικές και συνειρμικές αναδρομίες τους (παίζουν σημαντικό ρόλο, γιατί εμφανίζουν αναλογίες –ομοιότητας ή διαφορών– με την τρέχουσα κατάσταση), αλλά και στις άλλες σχέσεις τους (ο Παύλος με τη μαμά και την ψυχολόγα του τη Στέλλα, η Νάντια με τον πρώην της που τη θέλει πάντα, αλλά και με ένα καινούργιο άντρα που τη συγκινεί ερωτικά), προσεγγίζουν το επερχόμενο αδιέξοδο τους με διαφορετικό τρόπο.
Από το εξάμηνο αυτό η γυναίκα βγαίνει πιο δυναμωμένη, έχοντας αναπτύξει γερές ανιχνεύσεις μέσα στον εαυτό της και έχοντας κερδίσει σαφώς σε αυτοπεποίθηση, ενώ ο άντρας παραμένει στην ανωριμότητά του, και μάλλον πιο βυθισμένος μέσα της, αφού αυτά που θεωρούσε ο ίδιος σαν υπέρτατη προσφορά και προσωπική υπέρβαση προς τη σύντροφό του (τη συμβίωση, καθώς και την με την –άκουσον, άκουσον– για πρώτη φορά αποκλειστικότητα) δε στάθηκαν αρκετά για ν΄ αγκιστρώσουν μονιμότερα το θηλυκό δίπλα του.
Στο δισέλιδο «Επίλογό» της, η συγγραφέας αποτιμά όλη την ιστορία και κλείνει με τη λέξη - κλειδί του βιβλίου: «Εκδρομή».
Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της πλοκής παίζουν τα τεχνολογικά στοιχεία (ταμπλέτες, κινητά, αυτοκίνητα, εσεμές, μέιλ κλπ) καθώς και το ποια ακριβώς ρούχα που φοράνε (ή βγάζουν) οι κεντρικοί ήρωες, ανάλογα με τη φάση που περνάνε, ενώ η οικονομική κρίση, παρόλο αναφέρεται φευγαλέα σα θέμα συζήτησης στις παρέες τους, δεν μοιάζει να τους αγγίζει, μια και κινούνται σε περιβάλλον όχι βέβαια χλιδής και επιδεικτικού πλούτου, αλλά με μπαρ, εκδρομές (υπάρχει και δεύτερη), συνέδρια, έκδοση βιβλίων, πανεπιστήμια, ταξίδια (κυρίως στο εξωτερικό), εταιρίες κλπ.
Σημαντικότερα ατού του βιβλίου είναι, κατά τη γνώμη μου:
• οι πολλές λεπτές παρατηρήσεις που διατυπώνει η ίδια η συγγραφέας (επαγγελματίας ψυχολόγος η ίδια, άλλωστε), αποτυπώνοντας τη διαφορετική ψυχολογία των δύο φύλων, είτε σα σκέψεις του κάθε ήρωα ή ηρωίδας, είτε σαν απευθείας αναφορές της «παντογνώστριας αφηγήτριας», είτε μέσω της Στέλλας
• η αδρή σκιαγράφηση ορισμένων δευτερευσών προσωπικοτήτων, ενίοτε μάλιστα με χιούμορ
• η ζωντάνια των (σπάνιων) διαλόγων του βιβλίου, χαρακτηριζόμενων από εσκεμμένη θεατρικότητα: αλλά πραγματικά, έτσι μιλάνε οι περισσότεροι άνθρωποι στις ερωτικές τους σχέσεις, και ειδικά όταν αυτές περνάνε κρίση, κατά τη διάρκεια τού ό,τι έχει αποκληθεί «Πόλεμος των φύλων».
INFO: Έκδοση: «Αρμός», Αθήνα 2016.
Παρουσίαση: Ο συγγραφέας – δημοσιογράφος Ξενοφών Μπρουντζάκης συζητάει με τη συγγραφέα του βιβλίου στο βιβλιοπωλείο «Αρμός», Μαυροκορδάτου 11, Αθήνα, Τετάρτη 29 του Ιούνη 2016, 8 μ.μ.
Θα μπορούσε η εικονική πραγματικότητα να είναι μια μορφή αυθεντικής πραγματικότητας; Μήπως ζούμε ήδη σε μια προσομοίωση που έχει δημιουργηθεί από κάποια τεχνητή νοημοσύνη; Τι μας είπε ο συγγραφέας
Ο Παναγιώτης Σκληρός μας ταξιδεύει στη Λευκάδατων δεκαετιών του ’50, του ’60 και του ’70 μέσα από τα βιβλία «Μικρές λευκαδίτικες ιστορίες» και «Η Αλτάνη και άλλες Λευκαδίτικες ιστορίες»
Ρωτήσαμε 10 προσωπικότητες από τους χώρους των τεχνών, των βιβλίων, της πολιτικής και της ακαδημαϊκής ζωής να μας μιλήσουν για τα τρία βιβλία που διάβασαν και αγάπησαν περισσότερο μέσα στο 2024. (Έχουμε κι ένα έξτρα. Κι είναι, φυσικά, ποίηση.)
8°
Γυρνώντας στην Αθήνα, αποφασίζουν ωστόσο να συζήσουν στο σπίτι της γυναίκας. Αλλά η ανιχνευτική δοκιμή αυτή είναι εξαρχής αρκετά υπονομευμένη και η ιστορία διαρκεί μόνο ένα εξάμηνο. Πνιγμένοι στις διαφορές των επιδιώξεων, στους φόβους και στα ανομολόγητα παιχνίδια κυριαρχίας τους, στην ανωριμότητά τους (ειδικά ο άντρας), στις ξεχωριστές του σκέψεις ο καθένας (την έκθεση των οποίων διευκολύνει η τριτοπρόσωπη αφήγηση που έχει επιλέξει η Εύα Στάμου), στις συγκριτικές και συνειρμικές αναδρομίες τους (παίζουν σημαντικό ρόλο, γιατί εμφανίζουν αναλογίες –ομοιότητας ή διαφορών– με την τρέχουσα κατάσταση), αλλά και στις άλλες σχέσεις τους (ο Παύλος με τη μαμά και την ψυχολόγα του τη Στέλλα, η Νάντια με τον πρώην της που τη θέλει πάντα, αλλά και με ένα καινούργιο άντρα που τη συγκινεί ερωτικά), προσεγγίζουν το επερχόμενο αδιέξοδο τους με διαφορετικό τρόπο.
