- CITY GUIDE
- PODCAST
-
32°
Aμάντα Μιχαλοπούλου
Επιστρέφει στην Αθήνα και στη λογοτεχνία με ένα εσωτερικό ταξίδι στο καινούργιο της μυθιστόρημα «Πώς να κρυφτείς»...
![12867-29144.jpg 12867-29144.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2011/03/09/12867-29144.jpg)
Επιστρέφει στην Αθήνα –μετά από 7 χρόνια παραμονής στο Βερολίνο– και στη λογοτεχνία με ένα εσωτερικό ταξίδι στο καινούργιο της μυθιστόρημα «Πώς να κρυφτείς». Η Α.V. είχε περιέργεια να μάθει τους λόγους.
Eίναι ακόμη πολύχρωμη η ζωή εκεί έξω; Πολύχρωμη ναι – αλλά με πιο δραματικές αποχρώσεις. Σαν ηλιοβασίλεμα.
Πώς αποφάσισες να γυρίσεις στην Ελλάδα σε μια περίοδο που όλοι σκέφτονται να φύγουν; Μάλλον είμαι πνεύμα αντιλογίας! Κι επίσης πιστεύω ότι η καταβαράθρωση είναι δημιουργική, για τους καλλιτέχνες τουλάχιστον. Αλλά και για τους υπόλοιπους τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα – πρέπει να σκαρφιζόμαστε διαρκώς ιδέες επιβίωσης, να βάζουμε δηλαδή το μυαλό μας να δουλέψει.
Τι θυμάσαι πιο έντονα ή τι νομίζεις ότι θα νοσταλγήσεις περισσότερο από την επταετία στο Βερολίνο; Τις βόλτες στα πάρκα με την κόρη μου, τα πρωινά στο γραφείο μου με τη βροχή να πέφτει στα τζάμια, τα μεσημέρια στα φτηνά καφέ με φίλους, τα ήσυχα βράδια. Τη σιωπή. Και την αίσθηση ότι είμαι ξένη.
Ποια η σχέση σου με τη νοσταλγία; Είναι πολύ καλή δυστυχώς. Προσπαθώ απεγνωσμένα να διαρρήξω τις σχέσεις μας και να συγκεντρωθώ λίγο στο παρόν...
Πώς έβλεπες την ελληνική πραγματικότητα από την απόσταση που διέθετες κατά την παραμονή σου στο Βερολίνο; Ως καθαρή μυθοπλασία. Ήταν σαν να είχα βάλει ένα audio book να παίζει. Το πιο περιπετειώδες βιβλίο: διαφθορά, σκάνδαλα, ίντριγκα και συνεχείς ανατροπές.
Πώς είναι να είσαι τώρα μετανάστης στη Γερμανία και πώς βλέπεις το ελληνικό μεταναστευτικό ζήτημα; Εγώ ήμουν μετανάστης πολυτελείας, αλλά ίσως στο μέλλον ξαναζήσουμε την ελληνική μετανάστευση με τους όρους της δεκαετίας του ’60, όπως την περιγράφει ο Δημήτρης Χατζής στο «Διπλό Βιβλίο». Ένα νέο κύμα ελληνικής μετανάστευσης θα βοηθούσε να καταλάβουμε καλύτερα κι εμείς τους μετανάστες εδώ. Και να αντιμετωπίσουμε τους ταξικούς μας φόβους που απλώς τους παραχώσαμε βαθιά, αλλά ποτέ δεν τους χάσαμε.
Μου άρεσε η επιλογή διαφορετικών αφηγητών που δίνουν μια πολυφωνική ερμηνεία της ιστορίας σου αλλά και της ίδιας της αντίληψης για τον κόσμο. Σε οδήγησε εκεί ο «στρυφνός» χαρακτήρας του Στέφανου, του κεντρικού σου ήρωα; Ναι, ένας εσωστρεφής ήρωας δεν μιλάει για τον εαυτό του. Είναι πιο αληθοφανές να μιλούν άλλοι γι’ αυτόν...
Πώς τα πας κάθε φορά με τους ήρωές σου; Εξαρτάται. Αυτή τη φορά με δυσκόλεψε πολύ ο Γερμανός απαγωγέας του Στέφανου, η κατανόηση των κινήτρων της απαγωγής ενός παιδιού. Έζησα τόσα χρόνια στο Βερολίνο αλλά δυσκολεύτηκα να καταλάβω πώς σκέφτονται οι Γερμανοί: δεν μιλάνε για το παρελθόν... Το αίνιγμα λύθηκε όταν συνάντησα έναν αιωνόβιο μαρξιστή ιερωμένο που δεν φοβόταν πια το θάνατο και συγκέρασε στο πρόσωπό του ένα αντιφατικό πορτρέτο του τελευταίου αιώνα στη Γερμανία.
Bερολίνο - Αθήνα; Πόσο κοντά; Πόσο μακριά; Τρεις ώρες με το αεροπλάνο, δύο μέρες με το αυτοκίνητο. Κι όμως απέχουν χιλιόμετρα φωτός στον τρόπο σκέψης.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου ταξίδι; Το αμέσως επόμενο.
Ποιες άλλες μορφές τέχνης επιδρούν στο γράψιμό σου; Ο κινηματογράφος, οι εικαστικές τέχνες, το θέατρο, τα πάντα. Αυτή τη φορά και η αρχιτεκτονική. Στο «Πώς να κρυφτείς» το Βερολίνο και οι ακτές του Κορινθιακού είναι κατά κάποιον τρόπο ήρωες επίσης.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σου λογοτεχνικός ήρωας; Η Ζαζί του Ρεϊμόντ Κενό και η Κασσάνδρα της Μαργαρίτας Καραπάνου – μικρά θεότρελα κορίτσια.Σε ποιον-α συγγραφέα θα ήθελες να πάρεις συνέντευξη και ποιο ήταν το πιο συναρπαστικό πρόσωπο με το οποίο έχεις, ήδη, μιλήσει;Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις συζητήσεις μου με τον Γονατά, τη Μάργκαρετ Άτγουντ, τον Άμος Οζ και τον Τζέρομ Τσάριν. Θα ήθελα να έχω προλάβει τον Μανσέτ, τη Χάισμιθ, το ζεύγος Μπόουλς και τον Ρομπέρτο Μπολάνιο.
Τι διαβάζεις αυτή τη στιγμή; Τα «Γράμματα σε μια νεαρή φίλη» του Κρισναμούρτι. Είναι καλό πριν κοιμηθείς να παύει να φλυαρεί το Εγώ.
Θεωρείς ότι η κρίση θα απομακρύνει ή όχι τον κόσμο από την ανάγνωση; Ελπίζω ότι η κρίση θα οδηγήσει ξανά τους ανθρώπους πίσω στην τέχνη, στη διατύπωση κρίσιμων ερωτήσεων.
Tι είναι για σένα τέχνη; Ακριβώς αυτό. Η αμηχανία και η ανακούφιση που νιώθουμε όταν κάποιος θέτει εκ μέρους μας μια ερώτηση που αμελούμε –αλλά κατά βάθος φοβόμαστε– να διατυπώσουμε.
Φωτογραφία: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΟΥΜΠΛΕΚΑΣ
Το βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου «Πώς να κρυφτείς» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη (σελ. 368, € 16) και σε ψηφιακή μορφή ebook (σελ. 368, € 9,90)
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
![](/images/w400/3/jpg/files/2024-02-02/final-voice-choice4.jpg)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μια νουβέλα που θα κυκλοφορήσει εντός των επόμενων εβδομάδων από την Κάπα Εκδοτική.
Μια ομάδα σχεδιαστών συγκέντρωσε στο βιβλίο «Travelogue» πρωτότυπες πατέντες από κάθε γωνιά της Ελλάδας
Οικολογία: Γιατί χρειαζόμαστε την άγρια φύση — και γιατί αυτό μάς αφορά όλους
«Τότε έγραφα για πράγματα που δεν είχαμε βρει ακόμα λέξεις να τα περιγράψουν, όπως η τοξική αρρενωπότητα, τα fake news), η κουλτούρα της επαγρύπνησης εναντίον φυλετικών προκαταλήψεων και διακρίσεων»
Ένα βιβλίο γεμάτο χαριτωμένες παρατηρήσεις
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Το βιβλίο του Σέρχιο Πιτόλ «Η τέχνη της φυγής» (Δώμα, μετ. Αγγελική Βασιλάκου) είναι ο πρώτος τόμος της «Τριλογίας της μνήμης» του Μεξικανού συγγραφέα. Το ξεκίνησα και δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.
Αυτή την εβδομάδα ασχολούμαστε με το πώς μπορεί να μιλήσει κανείς για κουίρ υποκείμενα στην ιστορία, μέσα από το δοκίμιο «Can and should we queer the past» του Justin Bengry
Μια συζήτηση με τον μεταφραστή του βιβλίου, Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο
Το επάγγελμα του συγγραφέα είναι πολύ μοναχικό
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Τι σημαίνει να «νιώθεις ότι πεθαίνεις στη θέση ενός άλλου»;
Ένα συλλεκτικό τεκμήριο από τον Θανάση Κ. Κάππο για τον σπουδαίο τραγουδιστή, μέσα από αφηγήσεις ανθρώπων που τον έζησαν από κοντά
Μια ιστορία αγάπης, απώλειας και συμφιλίωσης σε καιρούς ανησυχητικών αλλαγών
Greekling, όπως Γραικύλος, εκ του Graeculus: φράση υποτιμητική που χρησιμοποιούνταν από τους Ρωμαίους για συμπολίτες τους που ήθελαν να το παίζουν Έλληνες. Κατά (μειωτική) επέκταση: ο υποταγμένος Έλληνας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Ο γνωστός συγγραφέας και διαφημιστής μάς μιλάει για το νέο του βιβλίο «Το Φωτόδεντρο»
Πιστεύεται ότι γράφτηκε γύρω στον Απρίλιο-Ιούνιο του 1920 από ένα σανατόριο
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.