- CITY GUIDE
- PODCAST
-
32°
![12190-27654.jpg 12190-27654.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2011/02/09/12190-27654.jpg)
Το CNN σχολιάζει: «Το πρόβλημα δεν είναι η ποδοσφαιρική ήττα, ούτε η Αλγερία, αλλά η έκφραση μιας γενικευμένης απογοήτευσης έναντι ενός διεφθαρμένου καθεστώτος που είναι έτοιμο να αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες του. Η συγκεκριμένη υπόθεση είναι ενδεικτική ενός σημαντικού προβλήματος: στην Αίγυπτο, η σταθερότητα μοιάζει να είναι τεχνητή». Δεν διαβάζω την ιστοσελίδα του αμερικανικού ειδησεογραφικού οργανισμού. Ούτε βρίσκομαι στο εξεγερμένο Κάιρο του 2011. Βρίσκομαι στο 2009, όταν οι «Αλεπούδες» του Αλγερίου πέταξαν τους «Φαραώ» της Αιγύπτου εκτός Παγκοσμίου Κυπέλλου. Και το παιχνίδι δεν έληξε με το σφύριγμα του διαιτητή. Η κόντρα Αιγύπτου-Αλγερίου συνεχίστηκε σε διαδρόμους διπλωματικούς.
«Εξουσία, τι μπάλα παίζεις;» (εκδ. Τόπος), ρωτά ο Διονύσης Ελευθεράτος. «Όσο ψάχνεις, ανακαλύπτεις», απαντά στην A.V. και εξηγεί ότι ερεθίσματα ετών, είτε ως φίλαθλος είτε ως δημοσιογράφος, «μ’ έκαναν να δω πόσο πολύ επηρεάζουν οι εξωγενείς πολιτικοί παράγοντες τα αθλήματα». Ο Δ. Ελευθεράτος γράφει για τα σημεία συνάντησης δύο εκ των δημοφιλέστερων αθλημάτων –ποδόσφαιρο και μπάσκετ– με «άλλα παιχνίδια». Με παιχνίδια στα οποία πρωταγωνιστές δεν είναι οι αθλητές αλλά πρόεδροι κρατών, πρωθυπουργοί, δήμαρχοι, ακόμα και ιερείς. Ακτινογραφεί νωπές αθλητικές ιστορίες από την Ελλάδα και το εξωτερικό. «Εάν το ένα τέρμα είναι τα παιχνίδια της εξουσίας και το δεύτερο είναι ο καθαυτός αθλητισμός, τότε το βιβλίο είναι μια μπάλα που κινείται προς την πλευρά της πολιτικής διότι προσπαθεί να δώσει εξηγήσεις. Παίζει μπάλα με συστήματα που κυμαίνονται από θυμηδίες μέχρι και τραγωδίες, από φιγούρες που βγάζουν γέλιο, από αγχώδη επικοινωνιακά παιχνιδάκια μέχρι τα πιο σοβαρά» επισημαίνει ο συγγραφέας.
Στις ιστορίες του Δ. Ελευθεράτου συναντάμε τον Βλαντιμίρ Πούτιν και την καταχρεωμένη Τομ Τοσκ, τον Τόνι Μπλερ και το τραυματισμένο πόδι του Ντέιβιντ Μπέκαμ, τον Νικολά Σαρκοζί να είναι έξαλλος με τους «τρικολόρ», τον Μπαράκ Ομπάμα και την Άγκελα Μέρκελ σε «επιδεικτικά» σκασιαρχεία από τη σύνοδο των G-20 για το μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής και σκηνές λατρείας Παοκτσήδων προς τον Ευάγγελο Βενιζέλο για το παλατάκι της Πυλαίας. Διαβάζεις τις ιστορίες σα να ακούς αθλητική μετάδοση στο ραδιόφωνο μαζί με την ανάλυση ενός διεθνολόγου. Ένα βιβλίο εξαιρετικά φιλικό, ακόμα και στον αναγνώστη που δεν έχει ιδέα από ποδόσφαιρο ή μπάσκετ. «Ο φίλαθλος κόσμος είναι μεγάλος και ετερόκλητος. Πιάνει από το φίλαθλο του καφενείου μέχρι αυτόν που ξεκινάει να πάει στο γήπεδο έχοντας διαβάσει τι έχει πει ο Καμί για το ποδόσφαιρο ή ο Ουμπέρτο Έκο. Είναι ένα βιβλίο για τους φιλάθλους που δεν ενδιαφέρονται μόνο για το εάν η ομάδα τους κέρδισε δίκαια το πέναλτι ή το πρωτάθλημα. Είναι για τους φιλάθλους που έχουν τα αυτιά και τα μάτια τους ανοιχτά στην κοινωνία. Απευθύνεται στον πολιτικοποιημένο πολίτη και ταυτοχρόνως δεν ολισθαίνει στον ελιτισμό. Για μένα ελιτισμός είναι να πιστεύεις ότι ο αθλητισμός οδηγεί στην αποχαύνωση. Ουδέποτε πίστεψα ότι το ποδόσφαιρο είναι το όπιο του λαού. Αυτή είναι μια ελιτιστική αντίληψη».
«Εξουσία, τι μπάλα παίζεις;», Διονύσης Ελευθεράτος, εκδ. Τόπος
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
![](/images/w400/3/jpg/files/2024-02-02/final-voice-choice4.jpg)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μια νουβέλα που θα κυκλοφορήσει εντός των επόμενων εβδομάδων από την Κάπα Εκδοτική.
Μια ομάδα σχεδιαστών συγκέντρωσε στο βιβλίο «Travelogue» πρωτότυπες πατέντες από κάθε γωνιά της Ελλάδας
Οικολογία: Γιατί χρειαζόμαστε την άγρια φύση — και γιατί αυτό μάς αφορά όλους
«Τότε έγραφα για πράγματα που δεν είχαμε βρει ακόμα λέξεις να τα περιγράψουν, όπως η τοξική αρρενωπότητα, τα fake news), η κουλτούρα της επαγρύπνησης εναντίον φυλετικών προκαταλήψεων και διακρίσεων»
Ένα βιβλίο γεμάτο χαριτωμένες παρατηρήσεις
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Το βιβλίο του Σέρχιο Πιτόλ «Η τέχνη της φυγής» (Δώμα, μετ. Αγγελική Βασιλάκου) είναι ο πρώτος τόμος της «Τριλογίας της μνήμης» του Μεξικανού συγγραφέα. Το ξεκίνησα και δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.
Αυτή την εβδομάδα ασχολούμαστε με το πώς μπορεί να μιλήσει κανείς για κουίρ υποκείμενα στην ιστορία, μέσα από το δοκίμιο «Can and should we queer the past» του Justin Bengry
Μια συζήτηση με τον μεταφραστή του βιβλίου, Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο
Το επάγγελμα του συγγραφέα είναι πολύ μοναχικό
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Τι σημαίνει να «νιώθεις ότι πεθαίνεις στη θέση ενός άλλου»;
Ένα συλλεκτικό τεκμήριο από τον Θανάση Κ. Κάππο για τον σπουδαίο τραγουδιστή, μέσα από αφηγήσεις ανθρώπων που τον έζησαν από κοντά
Μια ιστορία αγάπης, απώλειας και συμφιλίωσης σε καιρούς ανησυχητικών αλλαγών
Greekling, όπως Γραικύλος, εκ του Graeculus: φράση υποτιμητική που χρησιμοποιούνταν από τους Ρωμαίους για συμπολίτες τους που ήθελαν να το παίζουν Έλληνες. Κατά (μειωτική) επέκταση: ο υποταγμένος Έλληνας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Ο γνωστός συγγραφέας και διαφημιστής μάς μιλάει για το νέο του βιβλίο «Το Φωτόδεντρο»
Πιστεύεται ότι γράφτηκε γύρω στον Απρίλιο-Ιούνιο του 1920 από ένα σανατόριο
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.