Η 32η Γιορτή Βιβλίου στον πεζόδροµο της Ερµού συνδέει την έκθεση µε τα πολιτιστικά δρώµενα στην Τεχνόπολη
Μπορείς να σκεφτείς την εικόνα: Αφού χαζέψεις χιλιάδες τίτλους βιβλίων, αυτά που επιλέγεις τα φυλλοµετράς ξαπλωµένος στο γρασίδι, µε θέα τον Κεραµεικό και τη φωτισµένη πόλη. Η 32η Γιορτή Βιβλίου, που έχει ξεκινήσει στον πεζόδροµο της Ερµού (η A.V. και οι εκδόσεις ΚΟΑΝ είναι εκεί στο περίπτερο 34), συνδέει την έκθεση µε τα πολιτιστικά δρώµενα στην Τεχνόπολη. Ακόµη, την Κυριακή 24 Μαΐου θα δοθεί παράσταση κουκλοθέατρου από τον Χρήστο Αυτσίδη µε τίτλο «Για σένανε Νερόµυλε». Ας σηµειωθεί ότι για την καλύτερη προβολή της έκθεσης δηµιουργήθηκε ειδικό DVD, στο οποίο συµµετέχουν 39 επώνυµες προσωπικότητες (συγγραφείς, πολιτικοί, καλλιτέχνες, δηµοσιογράφοι), µε στόχο να αποτελέσει το βιβλίο το κεντρικό γεγονός της πόλης για 12 ηµέρες.
Για πρώτη φορά, η Γιορτή Βιβλίου συνδιοργανώνεται από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (Ε.ΚΕ.ΒΙ.), τον ∆ήµο Αθηναίων, τον Σύλλογο Εκδοτών Βιβλίου Αθηνών (Σ.Ε.Β.Α.) και τον Συνδέσµο Εκδοτών Βιβλίου (Σ.ΕΚ.Β.). ∆ιαρκεί έως τις 25/5.
Ταξίδι στις λέξεις
3 συγγραφείς... επισκέπτονται την Έκθεση Βιβλίου
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ
Κάποτε ζούσε ένας άντρας που τον λέγανε Χάρη. ∆εν αγαπούσε τις συµβάσεις και δεν είχε εύκολα παιδικά χρόνια και ζούσε µόνος. Σαν λύκος της Στέππας. Ούτε τη ζωή αγαπούσε, αλλά δεν ήθελε και να πεθάνει. Γιατί οι λύκοι δεν πεθαίνουν από µοναξιά. Γιατί προσπαθούσε να γίνει ολοένα και καλύτερος. Και ίσως οι λύκοι να µην πεθάνουνε ποτέ, αφού κι εγώ κουβαλώ τα σηµάδια του λύκου της Στέππας µέσα µου. Μιλώ βεβαίως για το αριστούργηµα του Έρµαν Έσσε. Περπατώντας στην έκθεση βιβλίου, βρίσκω τέρψη και καταφύγιο. Καταφύγιο και τέρψη. ∆ιψώντας για επικοινωνία, σχήµατα και χρώµατα, γραφήµατα και οσµές, βιβλία που το ένα αρµόζει στο άλλο σαν πολύχρωµο καταφύγιο ύφους και ιδεών. Εδώ παράδοση και νεωτερισµός συναντιούνται γόνιµα, έτσι για να ξεφεύγουµε από τα χίλια ερωτήµατα του κόσµου. Που θα έλεγε και ο Μαρκ Αγιάµ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΥΛΩΤΗΣ
Πιστεύω ότι η φυλλαναγνωσία, όπως και η αισθητική, αρχίζει να καλλιεργείται ή πρέπει να καλλιεργείται από τα χλωρά µας χρόνια. Από τα παιδικά µας χρόνια. Γι’ αυτό λοιπόν µια έκθεση σαν κι αυτή την έκθεση βιβλίου πιστεύω ότι πρέπει να την επισκέπτονται όχι µόνο µεγάλοι, αλλά οι µεγάλοι να φέρνουν µαζί τους και τα παιδιά. Να αναπνεύσουν τα παιδιά, θα έλεγα, περιπατητικά βιβλία. Θα ήταν δύσκολο να πω ότι µε έχει σηµαδέψει ένα βιβλίο στην ηλικία µου. Νοµίζω ότι φέρνω βαθιές τις επιδράσεις και τις επιρροές από πολλά βιβλία από πολλά αναγνώσµατά µου, τα οποία µε σηµάδεψαν µε διαφορετικό τρόπο ανάλογα µε την ηλικία και την ψυχική µου διάθεση. Ωστόσο στην ηλικία µου ξαναγυρνώ σχεδόν σεβαστικά στην κλασσική γραµµατεία. Για µένα δεν υπάρχει µεγαλύτερη απόλαυση από το να βυθιστώ στα Οµηρικά έπη.
ΜΑΝΟΣ ΚΟΝΤΟΛΕΩΝ
Κάθε φορά που βρίσκοµαι σε µια έκθεση βιβλίου αισθάνοµαι σαν να ταξιδεύω στο αρχιπέλαγος µε ένα µικρό βαρκάκι και να σταµατώ σε διάφορα νησιά, που το καθένα µε προσκαλεί να σταµατήσω για να το χαρώ ωσότου να πάω σε ένα επόµενο. Έτσι αισθάνοµαι ότι είµαι σε µια έκθεση βιβλίου. Σε ένα αρχιπέλαγος. Κάθε βιβλίο που συναντώ είναι ένα νησί που θέλω να σταµατήσω. Αλλά την ίδια στιγµή σκέφτοµαι και τα επόµενα νησιά που θα σταµατήσω, και τα βιβλία που µε περιµένουν. ∆εν υπάρχει ένα βιβλίο που να µε έχει σηµαδέψει. Υπάρχουν πάρα πολλά βιβλία. Υπήρξαν, υπάρχουν και ελπίζω να υπάρχουν. Ζω, υπάρχω µέσα στα βιβλία. Θα έλεγα ότι η προσωπικότητά µας έχει διαµορφωθεί από βιβλία και από συγγραφείς.
Ένα βιβλίο μυστηρίου για ένα κορίτσι που μεγαλώνει προσπαθώντας ν’ ανακαλύψει τον εαυτό του, αλλά και το κατά πόσο ο Αμερικανός πατέρας του ήταν μπλεγμένος με την Απριλιανή χούντα
Μιλήσαμε για το νέο του βιβλίο, ένα μυθιστόρημα για τη μονίμως φευγαλέα αίσθηση της μητέρας του, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο η μνήμη πλάθει την προσωπική ιστορία
9°
