Βιβλιο

Το βιβλιοσημάδι των τεσσάρων

Φθινοπωρινό αστυνομικό κουαρτέτο από τις εκδόσεις Ψυχογιός

Τέσσερα νέα βιβλία που εγγυώνται παράφορες ημέρες και νύχτες. Σελίδες γεμάτες σασπένς, ατμόσφαιρα, και μυστικά που ξετυλίγουν απολαυστικά τον εαυτό τους.

Έρικ Αξλ Σουντ, Οι εντολές της Πυθίας

Οποιοσδήποτε διαλέγει να ανοίξει ένα μυθιστόρημα με στίχους των Ramones, έχει αυτομάτως εξασφαλίσει την ευμένειά μας. «Now I Wanna Sniff Some Glue», δηλώνει στην προμετωπίδα του το τελευταίο μέρος της ξακουστής τριλογίας της Βικτόριας Μπέργμαν, και η πανκ ιαχή διαστέλλει τις κόρες, προκαλεί το μάτι να διατρέξει πυρετικά τις σελίδες.

Οι αναφορές στην υποκουλτούρα και το φλερτ με το οικοσύστημα του περιθωρίου δεν εξαντλούνται στο πρελούδιο του έργου. Το «The Idiot» του Ίγκι Ποπ συνοδεύει διαδρομές από τη νότια Γαλλία στη Σουηδία, το σινεμά του Βέρνερ Χέρτζοκ διαθλάται στον ψυχισμό της Μαντελέιν Σίλβερμπεργ, ενώ η συρτή, μονότονη απόγνωση του Ίαν Κέρτις δίνει τον κατάλληλο τόνο μελαγχολικής αβεβαιότητας στα τεκταινόμενα, καθώς το «She’s Lost Control» γρατσουνίζει τα ακουστικά και η βροχή μαστιγώνει το φινιστρίνι της καμπίνας. «Ο σχεδόν εικοσιτετράχρονος επιληπτικός τραγουδιστής πέρασε τη θηλιά στο λαιμό του και αυτοκτόνησε», συλλογίζεται η Μαντελέιν. «Αλλά εκείνη δε θα το κάνει. Θα ήταν σαν να έχανε και να τους άφηνε να κερδίσουν».

Η υπαρξιακή ανία του στιχουργού των Joy Division είναι και δική της, είναι και δική μας, στον έξοχο επίλογο της σειράς που κυκλοφορεί σε 37 χώρες και πραγματοποίησε πωλήσεις ενός εκατομμυρίου αντιτύπων παγκοσμίως, ενώ μεταφέρεται προσεχώς στους τηλεοπτικούς δέκτες, όλα αυτά χάρη στην απαράμιλλη υιοθέτηση ψυχαναλυτικών προεκτάσεων στη σφιχτή πλοκή της φόρμας του αστυνομικού θρίλερ.

Τα πρωταγωνιστικά πρόσωπα του δράματος, (Βικτόρια Μπέργμαν ή αλλιώς Σοφία Ζέτερλουντ, Ζανέτ Σίλμπεργ), οικεία στους αναγνώστες από τους προηγούμενους τόμους της τριλογίας, («Το δωμάτιο του κακού», «Η πεινασμένη φωτιά»), βρίσκονται και πάλι εδώ για το ανατριχιαστικό φινάλε της ιστορίας.

(σελίδες 446, μετάφραση Ξενοφών Παγκαλιάς)

Runberg, Man & Homs, Millenium graphic 2: Το κορίτσι που έπαιζε με τη φωτιά

Οι καλύτερες εκδοχές δύο κόσμων ενώνονται σε ένα graphic novel που ζωντανεύει στο χαρτί τους ήρωες του πιο επιτυχημένου νουάρ όλων των εποχών.

Η Σαλάντερ, ο Μπλούμκβιστ, οι δόλιοι εχθροί τους, και η ένατη τέχνη δοκιμάζει το πενάκι της στο σύμπαν της «Τριλογίας του Μιλένιουμ», όπου ό,τι σκοτεινότερο γύρεψε να πάρει μορφή γύρω από τη διαστροφή, τον μισογυνισμό, τον αντισημιτισμό και την υποτιθέμενη σουηδική ανεκτικότητα εκφράστηκε εκκωφαντικά στο έκτασης δύο χιλιάδων σελίδων έπος που ανέδειξε τον συγγραφέα του, Stieg Larsson, μεταθανάτια.

Ο σεναριογράφος Σιλβέρ Ρουνμπέρ διασκευάζει, οι Μαν και Χομς σχεδιάζουν μαεστρικά το δεύτερο μέρος της κομίστικης εκδοχής του μπεστ σέλερ που δοκιμάζει τη νέα αυτή ενσάρκωσή του, έπειτα από τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο. Δεν υπάρχει κορεσμός στη δίψα για περισσότερο Millenium.

(σελίδες 128, μετάφραση Χριστίνα Μανιά)

Λιζ Νούτζεντ, Τα πρόσωπα του Όλιβερ

«Περίμενα πιο έντονη αντίδραση την πρώτη φορά που τη χτύπησα», είναι η παγερή παραδοχή του ομώνυμου κοινωνιοπαθούς που διαφεντεύει το εκμαυλιστικό ντεμπούτο της νέας αυτής ιρλανδικής φωνής.

Είναι απόγευμα Σαββάτου κάποιου Νοεμβρίου σε μια λεωφόρο του νότιου Δουβλίνου, όπου διαδραματίζεται η πρώτη πράξη ενός ψυχολογικού θρίλερ που αντλεί από το αστείρευτο παλμαρέ της πινακοθήκης μαγνητικά σκοταδόψυχων χαρακτήρων της Πατρίσια Χάισμιθ.

Η παραδοξότητα της ιστορίας έγκειται στο ότι ο Όλιβερ είναι ένας καθ’ όλα αξιοσέβαστος συγγραφέας παιδικών βιβλίων, του οποίου οι ερεβώδεις πτυχές ξεδιπλώνονται κλιμακωτά, και ενίοτε μέσα από τις αφηγήσεις άλλων προσώπων. Οι αποκαλύψεις ανταγωνίζονται το αναπάντεχο με αμείωτη ένταση.

(σελίδες 286, μετάφραση Αναστάσιος Αργυρίου)

Μίκαελ Κατς Κρέφελ, Θλιμμένα αγάλματα

Θα προηγηθεί μια διαφωτιστική περιπλάνηση στον υπόκοσμο της Κοπεγχάγης και στις πρακτικές του εμπορίου λευκής σαρκός από τις χώρες γύρω από τον Καύκασο, τη Λευκορωσία, την Ουκρανία και τα κράτη της Βαλτικής, σκηνικών γλαφυρά διανθισμένων με ιδρώτα, εκδορές και ανατολικοευρωπαϊκό γκαγκστεριλίκι προτού συναντήσουμε για πρώτη φορά τον ντετέκτιβ Τόμας Ράουνσχολντ, λιώμα από Τζιμ Μπιμ σε σφηνάκι και μπίρα από μπουκάλι να πλακώνεται με τους θαμώνες στο μπαρ Ενυδρίδα για την κυριότητα ενός τζουκ μποξ, το οποίο ο ίδιος θέλει να παίζει επαναληπτικά το «Everytime You Go Away» στην εκτέλεση του Daryl Hall, τραγούδι που περιγράφει άρτια την ψυχολογική κατάστασή του.

Τελώντας υπό κατάρρευση έπειτα από τη δολοφονία της συντρόφου του και τιθέμενος σε διαθεσιμότητα από το αστυνομικό σώμα, ο Ράουν διαθέτει το κατάλληλο μείγμα πεσιμιστικής μενταλιτέ και εκκεντρικού ατομισμού που μετατρέπει αυτοστιγμεί τους αναγνώστες του σε αφοσιωμένους συντρόφους.

Όταν η πρόσκληση εξιχνίασης της εξαφάνισης μιας νεαρής γυναίκας και η εμπλοκή της με τη φατρία ενός διαβόητου προαγωγού των πανευρωπαϊκών δικτύων ανοχής τον διασταυρώσει με το ρου ενός σαδιστή σίριαλ κίλερ, ο οποίος στήνει τα θύματά του σαν αγάλματα στις χωματερές της Στοκχόλμης, τότε ένας νέος, θυελλώδης ήρωας του νουάρ προκύπτει, στη φιγούρα του ιδιωτικού –πλέον– ερευνητή Ράουν. Υψηλής θερμοκρασίας σκανδιναβικό αστυνομικό έξω από τα καθιερωμένα.

(σελίδες 392, μετάφραση Λύο Καλοβυρνάς)