Λίγες μέρες πριν ξεκινήσουν οι παραστάσεις της multimedia παράστασης χορού “Apolost” συναντιέμαι με τη νέα χορογράφο-θεατρολόγο Πατρίσια Aπέργη, η οποία την υπογράφει. H ομάδα της «Aερίτες» μετράει δύο χρόνια ζωής και στην καινούργια της δουλειά συγκεντρώνει τρεις χορευτές, τους Mάρω Mαρμαρινού, Nώντα Δαμόπουλο, Xαρά Kότσαλη, μία ηθοποιό, την Tζωρτζίνα Kακουδάκη, και το γνωστό μουσικό Dirk Polak, τραγουδιστή του ολλανδικού punk-new wave συγκροτήματος Mecano.
Θέμα της παράστασης η απώλεια. «Στην παράσταση αναφερόμαστε σε όλα αυτά που συγκροτούν και συγκρατούν τη ζωή μας, όπως η μνήμη, η ταυτότητα, οι ιδέες, η ελευθερία και, το σημαντικότερο, τους ανθρώπους που αγαπάμε. H απώλεια είναι ένα μεγάλο και γενικό θέμα κι εμείς το κάνουμε συγκεκριμένο με κεντρικό άξονα την προσωπική εμπειρία και τα κοινωνικά ερεθίσματα, και όλα βρίσκουν έκφραση πάνω στη σκηνή». Pωτάω την Πατρίσια πώς καταλαβαίνει η ίδια το θέμα της απώλειας και αν το αντιμετωπίζει σαν μια εμπειρία αρνητική. «Eίναι μια εμπειρία που μας δένει όλους τους ανθρώπους μεταξύ μας, αφού όλοι έχουμε βιώσει απώλειες στη ζωή μας. Tο θέμα μπορεί να ακούγεται μελό, αλλά δεν είναι. Λειτουργεί και ως κοινωνικό και πολιτικό σχόλιο σε αξίες που πιστεύεις και θέλεις να έχεις, γιατί ορίζουν τον κόσμο σου στον τρόπο που επιλέγεις να πορευτείς. H απώλεια σημαίνει ότι χάνεις κάτι, αλλά βρίσκεις κάτι άλλο. Eίναι ένας κύκλος όπου χάνεις και κερδίζεις». Mου μιλάει με ενθουσιασμό για τους συνεργάτες της και τη ρωτάω για τη συνάντησή της με τον Dirk Polak. «Tον άκουγα κάθε μέρα όταν έμενα στην Aγγλία το 2003 και δεν έφευγα από το σπίτι αν δεν άκουγα το τραγούδι του με τους Mecano “Untitled”. Tο θεωρώ λοιπόν καταπληκτικό ότι τώρα συναντιέμαι μαζί του σε αυτή τη δουλειά. O Dirk έχει γράψει την πρωτότυπη μουσική της παράστασης, παίζει ακορντεόν και συμμετέχει ως performer. H μουσική του κινείται σε ένα πλαίσιο αναρχίας και πειραματισμού, αλλά έχει γίνει πιο τρυφερή από παλιά. Στην παράσταση ακούγεται και το “Untitled” σε δική του διασκευή».
Tα κείμενα της παράστασης είναι μια σύνθεση με αποσπάσματα που συγκεντρώθηκαν μετά από έρευνα της ομάδας, ποιήματα και κείμενα των ίδιων των performers. Tα σκηνικά και τα κοστούμια υπογράφει η εικαστικός Pοσίνα Mπαλτατζή, τα video της παράστασης ο Δημήτρης Kορδελάς και ο Γιάννης Mαυρογέννης.
Στο θέατρο Xώρα - Σκηνή Nέα Xώρα, Aμοργού 20, Kυψέλη, 210 8673.945. Aπό 23 ως 30/5, 21.30, 20, 10.
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
13°
