Θεατρο - Οπερα

6 παραστάσεις που αξίζει να δείτε

2 πρεμιέρες και 3 έργα που μετρούν αντίστροφα για να ρίξουν αυλαία

Νίκη - Μαρία Κοσκινά
ΤΕΥΧΟΣ 952
4’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
6 θεατρικές παραστάσεις που θέλουμε οπωσδήποτε να δούμε

Θεατρικές παραστάσεις που δεν πρέπει να χάσετε επειδή ολοκληρώνονται και άλλες που κάνουν πρεμιέρα αυτές τις μέρες 

Καθώς το Πάσχα πλησιάζει, το θεατρικό τοπίο έχει αρχίσει να αλλάζει, με τις πρεμιέρες να μειώνονται και να αυξάνονται οι θεατρικές παραστάσεις που ετοιμάζονται να κλείσουν τον κύκλο τους για φέτος. 

Οι θεατρικές παραστάσεις της εβδομάδας 27 Μαρτίου-2 Απριλίου

Ο μύθος της Πανδώρας ζωντανεύει στο Εθνικό

Μια νέα εκδοχή του γνωστού μύθου ανεβαίνει από την Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών, σε σύλληψη και σκηνοθεσία του Ουίτσι. Μέσα από μια παράσταση-τελετουργία, το έργο συνδυάζει τη θεατρική κλόουν και το εικαστικό θέατρο για να εξερευνήσει τις σκοτεινές και κωμικές πτυχές του μύθου. Σύμφωνα με τον μύθο, ο Δίας δωρίζει ένα κουτί στην Πανδώρα, με την οδηγία να μην το ανοίξει ποτέ. Εκείνη δεν τον ακούει και, ανοίγοντάς το, απελευθερώνονται όλα τα δεινά που βασανίζουν τον κόσμο. Κι όμως κάπου υπάρχει η ελπίδα…
Εθνικό Θέατρο, Θέατρο Χώρος, από 26 Μαρτίου

 O μύθος της Πανδώρας ανεβαίνει στο Εθνικό
© Πάτροκλος Σκαφίδας

Ένα εμβληματικό διήγημα του Τόμας Μπέρνχαρντ επί σκηνής

Ένα ακόμη έργο του διάσημου Γερμανού συγγραφέα Τόμας Μπέρνχαρντ ανεβαίνει φέτος, αυτή τη φορά από την ομάδα Transatlantic Group. Το «Βαδίζοντας», ένα διήγημα γεμάτο παραλογισμό, σκοτάδι και χιούμορ, εξετάζει τη σχέση μεταξύ σκέψης, ύπαρξης και κίνησης. Υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση της Αλεξάνδρας Καζάζου, η ομάδα αναδεικνύει αυτά τα θέματα με μουσική σύνθεση και μεταβαλλόμενους ρυθμούς, εξερευνώντας την αλληλοσυμπληρωματικότητα των καλλιτεχνικών ειδών. Στο έργο οι ηθοποιοί δεν βαδίζουν προς τα εμπρός, αλλά γυρίζουν πίσω και επανέρχονται στις σκέψεις τους, μέσα από μια διαδικασία επανάληψης και παραλλαγής.
Δίπυλον, από 31 Μαρτίου

© Karol Jarek

Λίγες ακόμη παραστάσεις για τον «Γκοντό»

Μια τελευταία παράταση έλαβε το «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Σάμιουελ Μπέκετ, σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου. Ένα απόκοσμο πλην όμως εντυπωσιακό σκηνικό, με την υπογραφή του Βασίλη Παπατσαρούχα, και πέντε ηθοποιοί που διαπλέκονται μεταξύ τους αναζητώντας το νόημα της ύπαρξής τους μέσα από σκηνές που επαναλαμβάνονται. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου έχει φωτίσει το κλασικό κείμενο με τον δικό του μοναδικό τρόπο, ενώ ο θίασος που έχει επιλέξει –όλοι νεαρής ηλικίας– ξεχωρίζει για τις ερμηνείες του.
Θέατρο Πόρτα, έως 13 Απριλίου

© Πάτροκλος Σκαφίδας

Ρίχνει αυλαία η «Καρδιά του σκύλου»

Μπορεί η επιστήμη να αλλοιώσει την ανθρώπινη φύση και να χειραγωγήσει τη ζωή; Τέτοια ερωτήματα θέτει το έργο του Μιχαήλ Μπουλγκάκωφ. Η δραματουργική επεξεργασία του Άρη Σερβετάλη και της Έφης Μπίρμπα –που το σκηνοθετεί κιόλας– κινείται πέρα από τα όρια της επιστημονικής φαντασίας και γίνεται μελέτη της ανθρώπινης φύσης. Το δυνατό δίδυμο Άρη Σερβετάλη-Αργύρη Πανταζάρα πλαισιώνεται από ένα δυναμικό καστ και όλοι μαζί αναδεικνύουν τους κινδύνους της συμμόρφωσης με τις κοινωνικές επιταγές.
Θέατρο Κιβωτός, έως 30 Μαρτίου

Η Ράνια Σχίζα ολοκληρώνει τον μονόλογό της

Μια παράσταση που συνέχισε τη φετινή σεζόν το ταξίδι της για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά. Μια γυναίκα, η Κική Μαυρίδου, διηγείται τη ζωή της σε έναν συγκλονιστικό μονόλογο. Είναι η μάνα του Κώστα Ταχτσή, «Η μάνα αυτουνού», όπως ονομάζεται και η παράσταση, που σκηνοθετεί ο Βαγγέλης Λάσκαρης. Αν δεν έχετε δει το έργο, αξίζει να κλείσετε εισιτήρια, καθώς απομένουν περιορισμένες ακόμη ευκαιρίες για να το προλάβετε και δεν γνωρίζουμε ακόμη αν θα συνεχιστεί και για πέμπτο χρόνο. 
Εν Αθήναις, έως 13 Απριλίου

© Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Παράταση πήρε το «Τα πήρες όλα κι έφυγες»

Η ζωή του Στράτου Διονυσίου ανεβαίνει στο σανίδι στη σκηνή του Παλλάς με τον Γιάννη Τσορτέκη να ενσαρκώνει αυτόν τον θρύλο της λαϊκής μουσικής. Το κείμενο έχει γράψει ο Κωνσταντίνος Σαμαράς ενώ τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Βασίλης Μαυρογεωργίου. Τα τραγούδια του τα ερμηνεύουν τα παιδιά του ζωντανά, κάτι που δίνει στην παράσταση μια μοναδικότητα και μια συγκινητική ατμόσφαιρα που διαπνέει όλο το έργο. Είτε ακούγατε τα τραγούδια του, είτε όχι, είναι ένα έργο που αξίζει καθώς είναι καλά δουλεμένο, έχει ένταση και παλμό.
Θέατρο Παλλάς, έως 11 Απριλίου