Ο Κωνσταντίνος Ρήγος σκηνοθετεί στο ΚΘΒΕ τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα του Σαίξπηρ - Οι πρώτες αποκλειστικές φωτογραφίες από τις πρόβες
Ο Κωνσταντίνος Ρήγος συνεργάζεται φέτος έπειτα από πολλά χρόνια με το ΚΘΒΕ, ανεβάζοντας τον «Ρωμαίο και την Ιουλιέτα» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, που κάνει πρεμιέρα στο Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών στις 25 Ιανουαρίου. Μπήκαμε στις πρόβες της παράστασης και εξασφαλίσαμε τις πρώτες αποκλειστικές φωτογραφίες.
Ρωμαίος και Ιουλιέτα του Κωνσταντίνου Ρήγου στο ΚΘΒΕ: αποκλειστικές φωτογραφίες από τις πρόβες
Η παράσταση «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» / Η θαυμαστή και αξιοθρήνητη τραγωδία, αποτελεί μια ανατρεπτική εκδοχή ενός από τα πιο γνωστά έργα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ και θα παρουσιαστείστο σε μετάφραση Διονύση Καψάλη και σε σκηνοθεσία, σκηνογραφία και χορογραφία Κωνσταντίνου Ρήγου.
Το κείμενο του Σαίξπηρ -ίσως το πιο γνωστό του- έχει γραφτεί το 1595 και αποτελεί έναν ύμνο στον έρωτα στην απόλυτη, ρομαντική του αποκάλυψη. Πρόκειται για έναν έρωτα, ο οποίος όχι μόνο παλεύει να κρατηθεί ζωντανός ενάντια στις επιταγές της εποχής αλλά και που ακροβατεί μέχρι την τελευταία στιγμή μεταξύ ζωής και θανάτου. Στο τέλος, τα σχέδια των ανθρώπων ναυαγούν μπροστά στα παιχνίδια που μας παίζει η ζωή... Οι δυο άνθρωποι που πρωταγωνιστούν στο έργο είναι νέοι, που παλεύουν να ζήσουν τον έρωτά τους σε έναν κόσμο που καθορίζεται από τις συμβάσεις, τους καταναγκασμούς, την εχθρότητα και το μίσος. Ο έρωτάς τους ξεπροβάλλει επομένως ως μια επαναστατική πράξη, η οποία όμως εντέλει θα οδηγήσει στον θάνατο. Γιατί πόσο εφικτό είναι να ενσωματωθεί κάτι τόσο ιδανικό σε μια κοινωνία, αν προηγουμένως δεν φθαρεί ή δεν υποκύψει στα ανθρώπινα μέτρα;
Η παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου επιχειρεί να αναδείξει όλα τα ζωτικά θέματα που θίγει ο Σαίξπηρ, όπως η ανισοτιμία στον έρωτα, η πίστη, η τιμή και η υπόληψη, οι ρόλοι της οικογένειας και της κοινωνίας, το χάσμα των γενεών, η δύναμη της εξουσίας, η σκιά του θανάτου… Ταυτόχρονα, μέσα από την ευρηματικότητα και τη φρέσκια ματιά του, «φωτίζει» αυτή την παράξενη χώρα που κατοικούν ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα, εστιάζοντας στην εναλλαγή ρυθμών και διαθέσεων αλλά και στην έντονη χρήση της μουσικής και της χορογραφημένης κίνησης. Ένα ζευγάρι επαναστατεί, πηγαίνοντας κόντρα στην παράδοση. Κι όλα μοιάζουν να βγαίνουν από ένα όνειρο που παίρνει την εκδίκησή του, θυμίζοντάς μας ότι όλοι κάποτε είμαστε παιδιά και μετά γινόμαστε μεγάλοι.
Ξημέρωμα στη Βερόνα. Μια πόλη πρώην όμορφη που έσφυζε από ζωή, τώρα κρατάει την ανάσα της υπό το βάρος μιας δυστοπικής έχθρας· ένα αυτοκίνητο εγκαταλελειμμένο, μέσα του καταφεύγει ελλείψει δάσους ο Ρωμαίος για να συναντηθεί με την ψυχή του· το δωμάτιο της Ιουλιέτας, φρούριο που αιωρείται απόρθητο, σκιά που πέφτει απειλητική σ’ όλη την πόλη· έφηβοι χωρίς χαρά, στριμωγμένοι ανάμεσα στα πρέπει και στο τι δεν είναι ανεκτό, επιδιώκουνε μόνο τη βία… Και ξαφνικά, έρωτας με την πρώτη ματιά. Ξαφνικά το όνομα δεν έχει σημασία. Ξαφνικά η αγάπη ένα λουλούδι που ανθίζει πεισματικά μέσα στο χάος. [Το χάος: δύο συμμορίες, δυο αντίπαλες οικογένειες, δύο συναισθήματα, το μίσος κι η αγάπη, χτυπιούνται μέχρι θανάτου. Μια κωμωδία καταστάσεων, ένα τρυφερό ρομάντζο, ένα τέλεια οργανωμένο πλάνο, όλα εξελίσσονται στην πιο μαύρη τραγωδία. Η αγάπη νίκησε, αλλά πια δεν έχει καμία σημασία]…
Μια παράσταση ευχάριστη στη θέαση, δουλεμένη στη λεπτομέρεια, με άψογη καθοδήγηση των ηθοποιών, ώστε να κινηθούν με δεξιοτεχνία στην κόψη μεταξύ κωμωδίας και δράματος
Με αφορμή τη νέα τους θεατρική συνεργασία, μιλήσαμε με τους δύο ηθοποιούς για ένα έργο γραμμένο από δύο παλιότερους μεγάλους του θεάτρου και της κωμωδίας
