Πάμε θέατρο τα Χριστούγεννα; 60 παραστάσεις για όλα τα γούστα

Θέατρο μέσα στα Χριστούγεννα; Οι μέρες των εορτών αποτελούν μια τέλεια ευκαιρία να χαλαρώσουμε και να κάνουμε πράγματα που μας ευχαριστούν και αναβάλουμε πολλές φορές ελλείψει χρόνου και διάθεσης. Σας έχουμε συγκεντρώσει 60 παραστάσεις για να επιλέξετε ανάλογα με τη διάθεσή σας. 

Θέατρο τα Χριστούγεννα: οι πρεμιέρες

Ανήμερα των Χριστουγέννων κάνει πρεμιέρα η πολυαναμενόμενη παράσταση «Ένας ήρως με παντούφλες». Ο Γιάννης Μπέζος σκηνοθετεί στο θέατρο Βέμπο τον Λάκη Λαζόπουλο στην κωμωδία των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου. Στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν (Υπόγειο) ξεκινά μια συμπαραγωγή με το ΘΤΝΚ, το «Βρέχει στη Βαρκελώνη», σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, με τη Δήμητρα Ματσούκα στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Λίγο πριν από την εκπνοή της χρονιάς, στο Θέατρο Τέχνης στη Φρυνίχου ξεκινά το έργο «Καταραμένος κόσμος», σε σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρογεωργίου, ένα έργο για την κλιματική αλλαγή και την τεχνητή νοημοσύνη. 

Μουσική και χορός στις μεγάλες σκηνές

Σε όλη την εορταστική περίοδο θα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε στην Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής το «Ματαρόα στον ορίζοντα», μια σύμπραξη με το Εθνικό Θέατρο, σε σύλληψη και σκηνοθεσία Θοδωρή Αμπαζή και μουσική Νίκου Κυπουργού και Θοδωρή Αμπαζή. Βασισμένο στην αληθινή ιστορία του πλοίου που μετέφερε τους νέους διανοούμενους στο Παρίσι μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μας μεταφέρει στο κλίμα της προεμφυλιακής περιόδου, με τις ελπίδες, τις ψευδαισθήσεις και την τρομοκρατία της εποχής.

Στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, ο Γιώργος Κουτλής μεταφέρει το «Οξυγόνο» του Ιβάν Βιριπάγιεφ. Ένα έργο δομημένο σε 10 σκηνές –παραπέμποντας στις 10 εντολές–, που μιλά για τα πιο σοβαρά ζητήματα με λόγια ειπωμένα από τα πιο νέα μυαλά. Οι ηθοποιοί επί σκηνής δεν σταματούν ούτε στιγμή να χορεύουν, ενώ τα ερωτήματα που θέτουν και προσπαθούν να απαντήσουν αφορούν το «πώς θα μπορέσουμε να μη μείνουμε ποτέ χωρίς οξυγόνο».

Ο «Δον Κιχώτης» στην πιο κλασική και στη λίγο πιο σύγχρονη μορφή του ανεβαίνει και στο Μέγαρο Μουσικής και στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Από τη μία, ο Τιάγκο Μπορντίν μεταφέρει την κλασική χορογραφία του Πετιπά με μερικές πινελιές από την πατρίδα του, τη Βραζιλία. Από την άλλη, το μπαλέτο της Εθνικής Όπερας της Οδησσού μεταφέρει μια υπερπαραγωγή στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Στο Ολύμπια Δημοτικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας» ανεβαίνει για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων η «Νυχτερίδα» του Γιόχαν Στράους του νεότερου (από 19 Δεκεμβρίου έως 5 Ιανουαρίου). Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιάννης Σκουρλέτης, ενώ στη μουσική διεύθυνση βρίσκεται ο Μίλτος Λογιάδης. Στο Παλλάς, το «Ωραία μου κυρία» μεταφέρεται στη σκηνή με την Ντέμη και τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, σε σκηνοθεσία Θέμιδας Μαρσέλλου. Μαζί τους ένας μεγάλος θίασος μουσικών και χορευτών, ενώ η Μίρκα Παπακωνσταντίνου εμφανίζεται σε ρόλο-κλειδί.

Μια κωμωδία της Φωτεινής Αθερίδου και του Θέμη Καραμουρατίδη, το «Μπα-Μπαμπά» είναι ένα ακόμη μουσικό έργο που ανεβαίνει φέτος στο Ήβη. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιάννης Κακλέας, ενώ τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ο Θοδωρής Αθερίδης. Ο «Άγνωστος πρίγκιπας: Παύλος Σιδηρόπουλος», ένα έργο αφιερωμένο στη θρυλική μορφή της ελληνικής ροκ σκηνής, γραμμένο από την αδερφή του, Μελίνα, παρουσιάζεται στο ­Θέατρο 2510, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Ζαφείρη. Τέλος, η Πειραματική Σκηνή του δημιουργού Δημήτρη Παναρετάκη παρουσιάζει στη μουσική σκηνή Major Seven τη μελοποιημένη σε μορφή επικής όπερας διασκευή της τραγωδίας του Ευριπίδη «Βάκχες», με τον καλλιτεχνικό τίτλο «Ακολούθα με».

Χριστούγενα στο θέατρο: Ιστορίες αγάπης 

Τέσσερις παραστάσεις που χειρίζονται το ζήτημα της αγάπης με διαφορετικό τρόπο. Στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση ο Τιάγκο Ροντρίγκες μεταφέρει στα ελληνικά τον «Χορό των εραστών», το πρώτο του θεατρικό, με τη Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου και Νίκο Καραθάνο στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ένα ατύχημα, το άγχος ενός επερχόμενου θανάτου και όλη η ζωή του ζευγαριού που περνά από μπροστά τους. Η «Φθινοπωρινή ιστορία», σε σκηνοθεσία Βάνας Πεφάνη, μεταφέρει επί σκηνής στο θέατρο Αλέκος Αλεξανδράκης ένα ταίριασμα δυο φαινομενικά διαφορετικών ανθρώπων, που πλησιάζουν σταδιακά ο ένας τον άλλο με έναν ιδαίτερα γλυκό και τρυφερό τρόπο. Η Πέμη Ζούνη και ο Σταύρος Ζαλμάς, σε ένα υπέροχο ταίριασμα, μας θυμίζουν ότι ο ρομαντισμός δεν έχει πεθάνει ακόμη στις μέρες μας.

Στην ίδια λογική θίγεται ένα άλλο είδος αγάπης, η πατρική αλλά και η φιλική. Στο «Κάθε Πέμπτη κύριε Γκρην», που ανεβαίνει στο θέατρο Αργώ σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη, έχουμε έναν συγκλονιστικό Γιώργο Κωνσταντίνου σε απίστευτη χημεία με τον Αποστόλη Τότσικα. Ένας Εβραίος και ένας ομοφυλόφιλος γίνονται σταδιακά φίλοι και βοηθούν ο ένας τον άλλο να πλησιάσει τους δικούς του ανθρώπους. Πόσα λάθη μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι όταν γίνονται γονείς; Ποτέ όμως δεν είναι αργά να τα διορθώσουν.

Μια διαφορετική ιστορία αγάπης παρακολουθούμε στο «Brokeback Mountain» στο Κνωσός. Δυο νεαρά αγόρια (Δημήτρης Καπουράνης, Μιχαήλ Ταμπακάκης) ερωτεύονται ο ένας τον άλλο, αλλά η κοινωνία δεν μπορεί να αποδεχτεί αυτή τη σχέση. Σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Ρήγος, ενώ το έργο πλαισιώνεται από ζωντανή μουσική με ερμηνεύτρια τη Δωροθέα Μερκούρη.

Διαφορετικά γενέθλια και γιορτές

Μια διαφορετική γιορτή σκηνοθετεί ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος στο «Festen», στο Άλμα. Ο πατέρας έχει γενέθλια και ο ένας γιος της οικογένειας αποφασίζει να αποκαλύψει ένα μυστικό που έχει για χρόνια κρυμμένο. Βοηθοί του στην αποκάλυψη είναι όλοι οι θεατές, που καλούνται να συμμετάσχουν ενεργά στη γιορτή.
Μια παρόμοια γιορτή διαδραματίζεται στο θέατρο Αθηνά, στη «Λυσσασμένη γάτα» του Τενεσί Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Δημοσθένη Παπαδόπουλου. Ο Γιάννης Βούρος, ο πατέρας, γιορτάζει κι εκείνος τα γενέθλιά του. Στο τραπέζι μαζεύονται οι δυο γιοι του και οι νύφες του, ενώ η μοίρα τού επιφυλάσσει ένα πολύ δυσάρεστο νέο. Στο «Blue Train» του Γεράσιμου Ευαγγελάτου, σε σκηνοθεσία Γιώργου Σουλεϊμάν, στο Άλμα, ο ανύπαντρος και ομοφυλόφιλος Γιάννης Χατζηαγγελάκης γιορτάζει τα 45α γενέθλιά του με μια κρίση ηλικίας και ευθυνών. Η μητέρα του, η κολλητή του, ένα περιστασιακό ραντεβού για σεξ και η επίσκεψη του πρώην του τον βάζουν σε σκέψεις σχετικά με τη ζωή του, το τι έχει καταφέρει και το πού βαδίζει.

Μια ακόμη οικογενειακή μάζωξη, με αφορμή αυτή τη φορά την Ημέρα των Ευχαριστιών, στήνεται στο « Τhe Humans», στο Μουσούρη. Μια γιαγιά με άνοια (με την εξαιρετική Ξένια Καλογεροπούλου), ένα φαινομενικά ευτυχισμένο ζευγάρι, δυο γονείς που κρύβουν αλήθειες από τα παιδιά τους, μια κόρη που δυσκολεύεται με τον σεξουαλικό της προσανατολισμό... Η σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη αποκαλύπτει το πιο ανθρώπινο ρεαλιστικό σκηνικό που συχνά συναντάμε σε οικογενειακές γιορτές.

Έργα κλασικών θεατρικών συγγραφέων

Ο Δημήτρης Καταλειφός πρωταγωνιστεί και σκηνοθετεί τον «Θείο Βάνια» του Τσέχωφ στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Κλασικό ανέβασμα με μικρές μοντέρνες πινελιές σε κάποια σημεία του έργου, που μας συνδέουν με το σήμερα. Στο Εθνικό, ο Στάθης Λιβαθινός ανεβάζει τη «Μάνα Κουράγιο και τα παιδιά της» του Μπρεχτ, με την Μπέτυ Αρβανίτη στον πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ ο Αλέξανδρος Μυλωνάς σκηνοθετεί τον Γιάννη Μπέζο στο «Σχολείο των Γυναικών» του Μολιέρου. Ο Σάββας Στρούμπος μάς παρουσιάζει για τρίτη χρονιά τη δική του προσέγγιση στον «Γλάρο» του Τσέχωφ στο Άττις - Νέος Χώρος, προσθέτοντας μάλιστα και ένα πέμπτο πρόσωπο στο έργο, τον Πιερότο, σε ρόλο αφηγητή.

Η γυναίκα στο επίκεντρο

Η Μαρία Ναυπλιώτου πρωταγωνιστεί στο «Ακρωτήρι» του Sharr White, που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου, στο θέατρο Ιλίσια. Μια επιτυχημένη καρδιοχειρουργός καταρρέει κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου. Αρχικά πιστεύει ότι έχει καρκίνο, ώσπου αποκαλύπτεται ότι χάνει τη συνείδησή της.

Ένα άλλο έργο με πρωταγωνίστρια μια δυναμική γυναίκα είναι το «Linda» της Ελένης Σκότη, στο Επί Κολωνώ. Η Κατερίνα Λέχου υποδύεται μια επιτυχημένη επαγγελματία που νομίζει ότι έχει κατακτήσει την κορυφή, όταν ξαφνικά έρχεται η τραγική πτώση. Στο Εθνικό, η Ελένη Ευθυμίου μάς καλεί να στοχαστούμε με το έργο «Στο σώμα της» για τον ρόλο της γυναίκας στον κόσμο, μέσα από έναν θίασο 12 γυναικών διαφορετικών ηλικιών και σωματικών διαπλάσεων.

Με έναν ιδιαίτερο τρόπο προσεγγίζει ο Αντώνης Λουδάρος στον μονόλογό του «Είμαι η γυναίκα μου», στο Μεταξουργείο, την περίπτωση μιας τρανς που κακοποιήθηκε και βασανίστηκε επειδή τόλμησε να εκφράσει τη διαφορετικότητά της σε μια εποχή που η κοινωνία δεν ήταν έτοιμη να την αποδεχτεί. Οι «Σπυριδούλες» της Νεφέλης Μαϊστράλη, σε σκηνοθεσία Θανάση Ζερίτη και Χάρη Κρεμμύδα, συνεχίζονται για δεύτερη χρονιά φέτος στο θέατρο Τζένη Καρέζη. Με αφετηρία την ιστορία της Σπυριδούλας, 7 ηθοποιοί παλεύουν για την αυτοδιάθεση των γυναικών στις δεκαετίες 1950-1960.

Στο έργο «Η μάνα αυτουνού… Έλλη Ζάχου - Ταχτσή», στο Εν Αθήναις, η Ράνια Σχίζα για τέταρτη χρονιά μάς μεταφέρει τη ζωή και τις δυσκολίες μιας δυναμικής μητέρας που όμως υποτάσσεται στους κανόνες της κοινωνίας.
Στο «Η πόρνη από πάνω», που ανεβαίνει για 13η χρονιά, σε σκηνοθεσία Σταμάτη Πατρώνη, η Κατερίνα Διδασκάλου, με έναν συγκλονιστικό μονόλογο, αντιδρώντας στον έκλυτο βίο της πόρνης του πάνω ορόφου, μας διηγείται τη δική της ιστορία, τις δυσκολίες, τις απαγορεύσεις, τις στερήσεις της νοικοκυράς από κάτω, στο θέατρο Νέος Ακάδημος.

Ένας ακόμη μονόλογος, που έχει ξεκινήσει το τελευταίο διάστημα, μας μεταφέρει ιστορικά γεγονότα μιας ολόκληρης εποχής. Ο Πέτρος Ζούλιας σκηνοθετεί τη Νένα Μεντή στο «Μια ζωή - Ο μονόλογος μιας μοδίστρας», στο Ιλίσια-Βολανάκης.

Τροφή για σκέψη

Το θέμα του βιασμού μέσα από δύο εντελώς διαφορετικές παραστάσεις: έναν μονόλογο και μια διασκευή Σαίξπηρ. Στο «Prima Facie», ένα δικαστικό δράμα, όπου ο Γιώργος Οικονόμου σκηνοθετεί τη Λένα Παπαληγούρα, στο Πορεία, μια πετυχημένη δικηγόρος στρέφεται εναντίον του συστήματος όταν γίνεται η ίδια θύμα βιασμού. Θα καταφέρει αυτή τη φορά να βγει νικήτρια; Από την άλλη, στο Σύγχρονο Θέατρο, στον «Ριχάρδο ΙΙΙ*» του Ανδρέα Φλουράκη, σε σκηνοθεσία Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη, ο Ορέστης Τζιόβας υποδύεται έναν επιτυχημένο σκηνοθέτη που ανεβάζει την τραγωδία του Σαίξπηρ αναλαμβάνοντας ο ίδιος και τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Εμείς παρακολουθούμε τις πρόβες της παράστασης και έναν νεαρό ηθοποιό που περνάει απ’ όλους τους ρόλους, αναμένοντας την τελική διανομή. Τι ανταλλάγματα θα ζητήσει ο σκηνοθέτης για να του δώσει ρόλο;
Το ζήτημα του βιασμού και της δολοφονίας τίθεται στο έργο «Το πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί σε αυτό το μέρος». Ο Αργύρης Ξάφης σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί, υποδυόμενος έναν έφηβο που βρίσκεται δολοφονημένος εξαιτίας της μεγάλης ομορφιάς του, στο Θησείον.

Ο Βίκτορ Φράνκενσταϊν στη διασκευή της Έρις Κύργια, στο Πορεία, βρίσκεται στις απαρχές της τεχνητής νοημοσύνης και εφευρίσκει ένα μηχάνημα που σιγά σιγά φεύγει από τον έλεγχό του και μετατρέπεται σε τέρας. Μπορεί μια μηχανή να ερωτευτεί; Ακόμη και να σκοτώσει; Πώς μπορεί να ξεφύγει η επιστήμη από τα χέρια των ανθρώπων και να παραγάγει τερατουργήματα; Αυτά τα ερωτήματα και άλλα πολλά επί σκηνής στο «Frankenstein & Εliza», σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου, με τον Γιάννη Στάνκογλου στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Στο Πόρτα, ο Θωμάς Μοσχόπουλος ανεβάζει το «Περιμένοντας τον Γκοντό», με έναν θίασο νέων ηθοποιών. Ένα σκηνικό καταστροφής, δυο άνθρωποι που προσπαθούν να σκοτώσουν τον χρόνο τους περιμένοντας και ο Γκοντό που δεν έρχεται. Η ιστορία επαναλαμβάνεται αλλιώς στο δεύτερο μέρος του έργου και μας δίνει τροφή για προβληματισμό πάνω στο ζήτημα του χρόνου, των στιγμών, της σχέσης μας με τους αγαπημένους μας.

Δύο έργα που χειρίζονται το θέμα της δυσμορφίας με έναν μοναδικό τρόπο ανεβαίνουν φέτος. Από τη μία έχουμε τη «Φάλαινα», σε σκηνοθεσία Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη, με τον ίδιο να έχει και τον πρωταγωνιστικό ρόλο, στο θέατρο Νέος Ακάδημος. Από την άλλη, έχουμε τη μεταφορά μιας αληθινής ιστορίας που πάντα συγκλονίζει στο «Ο άνθρωπος-ελέφαντας, έτσι τον είπαν» στο Άνεσις. Το ζήτημα της εξωτερικής εμφάνισης θίγει και το έργο «Ο άσχημος», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή, με τον Ορφέα Αυγουστίδη στον πρωταγωνιστικό ρόλο, στο θέατρο Κατερίνας Βασιλάκου. Πώς η ασχήμια κλείνει πόρτες και η ομορφιά ανοίγει; Πόσο επικίνδυνη μπορεί να γίνει ωστόσο η ομορφιά;

Το ζήτημα της γραφειοκρατίας που καταπνίγει τους πολίτες τίθεται στο «Memorandum», στο θέατρο Μπέλλος. Μια υπηρεσία εφευρίσκει και επιβάλλει στους εργαζόμενούς της μια ειδική, ακατάληπτη διάλεκτο, με την οποία πρέπει να συμβιβαστούν ώστε να είναι μέρος του συστήματος. Το «Νάχτλαντ» (στα γερμανικά: η χώρα όπου βασιλεύει η νύχτα), το νέο έργο του Marius von Mayenburg, ανεβαίνει στο θέατρο Αποθήκη σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη. Μια καυστική σάτιρα για τις σχέσεις των ανθρώπων, το χρήμα, την εξουσία, την τέχνη, την άνοδο της ακροδεξιάς…

Μια κωμωδία για τα Χριστούγεννα 

Μια τρελή πολιτική κωμωδία μάς υπόσχεται ο Γιάννης Κακλέας στην προσέγγισή του στον «Επιθεωρητή» του Νικολάι Γκόγκολ στο θέατρο Γκλόρια. Με ένα φοβερό δίδυμο επί σκηνής (Στέλιος Μάινας - Θοδωρής Σκυφτούλης) μεταφέρει το έργο στη Ρωσία τού σήμερα. Ένας ψευτο-επιθεωρητής και οι κόλακες που συγκεντρώνονται γύρω του, σε μια παράσταση που προσεγγίζει το ζήτημα της διαφθοράς με τον πιο κωμικό αλλά και σαρκαστικό τρόπο.

Ένα σοβαρό κοινωνικό ζήτημα θέτει και ο «Τελευταίος ασπροκόρακας» του Αλέξη Σολωμού (παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου που φιλοξενείται στο θέατρο Χώρος), σε σκηνοθεσία Έλενας Μαυρίδου. Μπορεί να ξεφύγει ένας νέος από τη μοίρα που του έχει ορίσει η οικογένειά του; Και εδώ ο έρωτας είναι εκείνος που του δίνει τα «φτερά» για να πετάξει.

Ένα έργο που διαπερνά ιστορικά την εποχή από τον Εμφύλιο μέχρι τη συνθήκη της Βάρκιζας παρουσιάζεται στο Μικρό Παλλάς. Η κωμωδία «Η δεξιά, η αριστερά και ο κυρ Παντελής» των Αλέκου Σακελλάριου - Χρήστου Γιαννακόπουλου, σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή, διαπερνά την ιστορία μιας οικογένειας που είναι κι εκείνη σε εμφύλιο.

Η μοναδική κωμωδία του Τενεσί Ουίλιαμς «Τριαντάφυλλο στο στήθος» ανεβαίνει στο Πτι Παλαί σε σκηνοθεσία Γιωργή Τσουρή. Μια γλυκόπικρη παράσταση, που απογειώνεται με το που εμφανίζεται ο Γιώργος Παπαδημητρίου στη σκηνή. Κατά τα άλλα, δεν θα τη λέγαμε κλασική κωμωδία και αποτελεί ένα έναυσμα για σκέψη πάνω στο θέμα της θέσης της γυναίκας στην κοινωνία, τη ζωή των μεταναστών, την προδοσία, τα στερεότυπα και εντέλει την ανάγκη όλων μας για αγάπη και τρυφερότητα.»

Τι γίνεται όταν ένα ζευγάρι ηλικιωμένων μπλεχτεί στα... δίχτυα του dark web; Ο Αντώνης Αντωνίου και η Νατάσα Ασίκη πρωταγωνιστούν στο έργο της Μαρίας Μαυρικάκη«Χωρίς αναστολή» στη θεατρική σκηνή Αντώνης Αντωνίου για να μας προσφέρουν άφθονο γέλιο, υπενθυμίζοντάς μας ταυτόχρονα πώς η τεχνολογία επηρεάζει τη ζωή μας. 

Στo «Nomsferatu» η γνωστή ιστορία του κόμη Δράκουλα διασκευάζεται σε μια ξεκαρδιστική μαύρη κωμωδία από τον Johny O. στο θέατρο Φούρνος. Θα καταφέρει το αντικείμενο του πόθου του, η αγνή Μίνα, να σώσει τον κόσμο από την καταστροφή;

Ιστορίες μυστηρίου

Το «John» της Annie Baker, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Πανάδη, ανεβαίνει στο θέατρο Δίπυλον και μας βάζει σε μια ατμόσφαιρα μυστηρίου, καλώντας μας να αμφιβάλουμε για όσα βλέπουμε ή δεν βλέπουμε. Ένα άλλο έργο μυστηρίου, «Ο αόρατος επισκέπτης», ανεβαίνει, σε σκηνοθεσία Σοφίας Σπυράτου, στο θέατρο Κάτια Δανδουλάκη. Η «Αμφιβολία», σε σκηνοθεσία Γιώργου Παπαγεωργίου στο Δημήτρης Χορν, με τη Φιλαρέτη Κομνηνού στον πρωταγωνιστικό ρόλο, μας κάνει καχύποπτους για τα πάντα. Τέλος, η «Ετυμηγορία», σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια, στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, βάζει έναν αδέκαστο δικηγόρο να πάει κόντρα στο σύστημα και τους δυνατούς.

Θέατρο τα Χριστούγεννα: Οι παιδικές παραστάσεις

Τα Χριστούγεννα είναι μια ευκαιρία να επισκεφτείτε κάποιο παιδικό θέατρο με τα παιδιά σας. Σε Χριστουγεννιάτικο και παραμυθένιο κλίμα μάς βάζει η «Βασίλισσα του χιονιού» στο Μέγαρο Μουσικής από το Μπαλέτο της Εθνικής Όπερας της Οδησσού. Μια υπερπαραγωγή με όμορφα, εντυπωσιακά κοστούμια είναι και τα «Μαγικά Χριστούγεννα του Πινόκιο» στο Christmas Theater, σε σκηνοθεσία Φωκά Ευαγγελινού. Το «Νησί των θησαυρών» μάς καλεί σε περιπέτειες στο Πόρτα, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου, με τη μουσική του Κορνήλιου Σελαμσή. Το «Καπλάνι της βιτρίνας» της Άλκης Ζέη, σε σκηνοθεσία Δήμητρας Λαρεντζάκη, θα παίζεται στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης μέχρι τον Απρίλιο. Το «Πήτερ πάντα παιδί» ανεβαίνει από τους Patari Project στην παιδική σκηνή του Θεάτρου Κνωσός, σε σκηνοθεσία Σοφίας Πάσχου. Το «Matilda - The musical» στο Παλλάς, σε σκηνοθεσία Θέμιδος Μαρσέλλου, είναι μια ωραία ιδέα για έξοδο με τα παιδιά σας.

Θέατρο τα Χριστούγεννα: Τελευταίες παραστάσεις

Παραστάσεις που συνεχίζονται φέτος από προηγούμενες σεζόν ολοκληρώνονται κατά την εορταστική περίοδο ή λίγο μετά. Ποιες είναι αυτές; «Underground» (Ακροπόλ), «Μια άλλη Θήβα» (Κνωσός), «Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ» (ΕΛΕΡ), «Το ημερολόγιο ενός τρελού» (Εν Αθήναις), το «True West» (Xώρα), το «Μάθε με να φεύγω» (Hood art space), το «Στη σκιά του Λούσια» (Από μηχανής θέατρο).