Podcast Συναντήσεις στα Εξάρχεια | Ο Γιάννης Καλαβριανός περνάει την «Πύλη της Κόλασης»
Ο πρώην γιατρός που αποφάσισε να ασχοληθεί σοβαρά με το θέατρο, οι πετυχημένες παραστάσεις, οι διακρίσεις και το νέο του έργο στο θέατρο του Νέου Κόσμου
Ο Γιάννης Καλαβριανός είναι σκηνοθέτης, συγγραφέας, δραματουργός. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ, του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ και υποψήφιος διδάκτωρ του ίδιου Τμήματος. Από τους ιδρυτές της Εταιρείας Θεάτρου Sforaris.
Έχει γράψει τα κείμενα και σκηνοθετήσει τις παραστάσεις: Κουμ κουάτ (κείμενο με τη Μαρία Κοσκινά, Θέατρο του Νέου Κόσμου), Βελλεροφόντης (Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων), Γρανάδα (Από Μηχανής Θέατρο), Ανεμοδαρμένα Ύψη, της Έμιλυ Μπροντέ (μετάφραση και διασκευή, Κ.Θ.Β.Ε.), Phone Home (τριεθνής συμπαραγωγή με τα Pathos München και Upstart Theatre London, Θέατρο Σφενδόνη), Gods/The Lost Ring, (Deutsches Theater Berlin), Αβελάρδος και Ελοΐζα (Φεστιβάλ Αθηνών, Θέατρο του Νέου Κόσμου), David’s Formidable Speech on Europe (Deutsches Theater Berlin-Autorentheatertage, Kunstfestspiele Herrenhausen Hannover), Γιοι και κόρες, μια παράσταση για την αναζήτηση της ευτυχίας (Φεστιβάλ Αθηνών, Bios, Θέατρο του Νέου Κόσμου, Sarajevo Winter Festival, CSS Teatro Stabile-Ουντίνε, Spazio Teatro NO'HMA-Μιλάνο), Παραλογές ή Μικρές καθημερινές τραγωδίες (Φεστιβάλ Αθηνών, Bios), Πρακτόρισσες (Θέατρο του Ήλιου, Αθήνα), Ποιος είναι δίπλα μου; της Πένυς Φυλακτάκη (Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης»), Εγώ είμαι το Θείο βρέφος! (Θέατρο του Νέου Κόσμου).
Έχει επίσης σκηνοθετήσει τις παραστάσεις: Η τάξη μας, του Τ. Σλομποτζιάνεκ (Θ.Ο.Κ.), Η Τσερλίνε και το σπίτι των κυνηγών, διασκευή των Αθώων του Χ. Μπροχ (Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας), Άουστρας ή η αγριάδα, της Λένας Κιτσοπούλου (Εθνικό Θέατρο, Theater Tri-bühne-Στουτγάρδη, Piccolo Teatro-Μιλάνο, Heidelberger Stückemarkt-Χαϊδελβέργη).
Έχει τιμηθεί με τα: Βραβείο Κουν, Καλύτερου Θεατρικού Έργου 2013-2014, Βραβείο Νίκος Ζακόπουλος, International Prize Il Teatro Nudo, di Teresa Pomodoro, Milan 2014-2015.
Το «Αβελάρδος και Ελοΐζα» έχει μεταφραστεί στα γερμανικά και τα ιταλικά. Το «Γιοι και κόρες» έχει μεταφραστεί στα αγγλικά, ιταλικά, γερμανικά, ισπανικά και τα βοσνιακά.
Το νέο έργο του Γιάννη Καλαβριανού έχει ως αφετηρία δύο θυελλώδεις ερωτικές ιστορίες. Η πρώτη συνέβη τον 19ο αιώνα. Δύο από τους σημαντικότερους γλύπτες του κόσμου, ο Αύγουστος Ροντέν και η Καμίγ Κλοντέλ, ερωτεύονται. Ο Ροντέν, που διατηρούσε παράλληλα άλλη μόνιμη σχέση, ανακαλύπτει και εμπνέεται από την ιστορία ενός παράνομου ζευγαριού του 13ου αιώνα, του Πάολο και της Φραντσέ- σκα. Εκείνοι έζησαν έναν κρυφό έρωτα, ενώ η Φραντσέσκα ήταν παντρεμένη με τον αδερφό του Πάολο.
Ο Ροντέν θα δημιουργήσει μερικά από τα πιο εμβληματικά γλυπτά όλων των εποχών, τον Σκεπτόμενο, την Πύλη της Κόλασης και το Φιλί, που απεικονίζει τους αγκαλια- σμένους Πάολο και Φραντσέσκα. Και θα γίνει διάσημος. Αντίθετα, η πατριαρχική εποχή θα διαλύσει το ταλέντο και τον ψυχισμό της Καμίγ Κλοντέλ και θα την κλείσει σε ψυχιατρείο για 30 χρόνια.
Τέσσερις ερμηνευτές στη μέχρι τώρα πιο εικαστική παράσταση του σκηνοθέτη δημιουργούν έναν κόσμο για την αφύπνιση του ανθρώπινου πνεύματος, την προ- σπάθειά του να νικήσει τον χρόνο και την ασταμάτητη φόρα του να αναζητά τον έρωτα. Δηλαδή την αλήθεια.
13°
