Ο Anser πρωταγωνιστεί στην «Ατζέντα»

«Μέχρι πού μπορείς να φτάσεις;» Έχοντας διασκευάσει με επιτυχία για το θέατρο τα κόμικς του Αρκά, ο σκηνοθέτης Δημήτρης Αγοράς έπεισε τον Anser να ανέβει στο σανίδι για πρώτη φορά. Σε μια καλλιτεχνική σύμπραξη ενός τύπου στον οποίο δεν είναι συνηθισμένο το ελληνικό κοινό, ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους της ελληνικής ραπ σκηνής πρωταγωνιστεί σε μια παράσταση γεμάτη ανατροπές, υπογράφοντας και τη μουσική. «Η ατζέντα» βασίζεται στο σενάριο της Ιζαμπέλ Αγκιλέρ για την ταινία «The Place» του Πάολο Τζενοβέζε και κάνει πρεμιέρα την Τετάρτη 13 Νοεμβρίου στο θέατρο Altera Pars, υποσχόμενη να σπείρει σκέψεις με την ένταση, το βάθος και τη διαχρονικότητα των θεμάτων που θίγει. 

Το στόρι; Κάθε βράδυ, σ’ ένα σκοτεινό μπαρ, ένας μυστηριώδης άντρας κάθεται στο ίδιο τραπέζι, με μια παλιά ατζέντα στα χέρια του. Λειτουργεί σαν σύγχρονος ιεροεξεταστής, περιμένοντας άγνωστους ανθρώπους να τον πλησιάσουν. Διαφορετικοί επισκέπτες περνούν την πόρτα, ο καθένας τους με μια προσωπική επιθυμία. Μια γυναίκα θέλει να γίνει πιο ελκυστική, ένας άντρας λαχταρά να περάσει μια νύχτα με την αγαπημένη του πορνοστάρ, ενώ μια ηλικιωμένη γυναίκα παρακαλάει για τη θεραπεία του άντρα της από το Αλτσχάιμερ. Ένας πατέρας, απελπισμένος, ζητά τη σωτηρία του παιδιού του. Ο άντρας τούς κοιτάζει ψυχρά και απαντά κάθε φορά το ίδιο: «Μπορεί να γίνει». Αλλά το τίμημα είναι βαρύ. Για να αποκτήσουν αυτό που επιθυμούν περισσότερο, καλούνται να αναλάβουν αποστολές ακραίες και επικίνδυνες: να απαγάγουν ένα παιδί, να επιτεθούν σε κάποιον τυχαίο ή ακόμα και να αφαιρέσουν ζωές. Καθώς οι αποστολές αυτές τους ωθούν στα άκρα, οι επισκέπτες συνειδητοποιούν πως δεν μάχονται μόνο για τις επιθυμίες τους, αλλά και με τις σκοτεινότερες πτυχές του εαυτού τους. Βρίσκονται σε έναν ατελείωτο αγώνα ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι, όπου κάθε τους πράξη τους απομακρύνει όλο και περισσότερο από την ίδια τους την ψυχή. Ανάμεσα σε πρόβες, ηχογραφήσεις, live και δουλειές που πρέπει να τελειώσουν, o Anser μοιράζεται τις σκέψεις του με την Athens Voice, με τις πρώτες τέσσερις παραστάσεις να είναι ήδη sold out. 

Πώς προέκυψε η απόφασή σου να ασχοληθείς με το θέατρο και να πρωταγωνιστήσεις στην «Ατζέντα»;
Αρχικά έφτιαξα τη μουσική της παράστασης που ανέβηκε από την ερασιτεχνική ομάδα της Βούλας τη χρονιά που μας πέρασε. Αργότερα, ο σκηνοθέτης Δημήτρης Αγοράς πίστεψε πως ταίριαζα στον συγκεκριμένο ρόλο, μου το πρότεινε και σιγά σιγά ήρθε και η απόφαση να αποδεχτώ την πρότασή του. Το σκέφτηκα αρκετά, μια και δεν ήξερα πώς θα μπορούσα να ανταποκριθώ σε κάτι που δεν είχα ξανακάνει ποτέ, και νομίζω πως αυτός ήταν και ο λόγος που τελικά αποδέχτηκα την πρόταση.

Τι σε ενέπνευσε στον ρόλο του μυστηριώδους άντρα με την ατζέντα;
Περισσότερο μου άρεσε το ότι πουθενά στο έργο δεν αναφέρεται ούτε δίνεται ξεκάθαρα η απάντηση για το ποιος τελικά είναι αυτός ο μυστηριώδης άντρας. Ο καθένας, παρακολουθώντας την παράσταση, μπορεί να εξαγάγει τα δικά του συμπεράσματα. Κάπως έτσι, νομίζω, συμβαίνει και στην πραγματική μας ζωή.

Πώς είναι η συνεργασία σου με τον σκηνοθέτη ∆ημήτρη Αγορά και με την υπόλοιπη ομάδα των ηθοποιών;
Με τον Δημήτρη πρώτα ήρθαμε σε επαφή σε φιλικό πλαίσιο κι έπειτα από αρκετό καιρό περάσαμε στο στάδιο της συνεργασίας. Τον εκτιμώ πρώτα σαν άνθρωπο και ύστερα σαν σκηνοθέτη και ηθοποιό. Έχουμε κοινές αντιλήψεις πάνω στα περισσότερα θέματα, συνεπώς από εκεί έρχεται και μια αρμονική συνεργασία. Τα υπόλοιπα παιδιά τα γνώρισα στις πρόβες, παρ’ όλα αυτά τους εκτιμώ όλους τους, γιατί μέσα από την καθημερινότητά τους δείχνουν πόσο αγαπούν αυτό που κάνουν.

Βλέποντας την ταινία, πώς σε επηρέασε η σκηνοθετική προσέγγιση του ∆ημήτρη Αγορά στην απόδοση του χαρακτήρα σου;
Όταν ένα έργο μεταφέρεται από τη μεγάλη οθόνη στο θέατρο, σίγουρα αλλάζουν πολλά. Ο Δημήτρης με άφησε ελεύθερο στα πρώτα στάδια να αποδώσω τον χαρακτήρα όπως ταίριαζε σ’ εμένα και ύστερα πάνω σ’ αυτό πρόσθεσε τα δικά του στοιχεία. Θεωρώ πως πλέον βρίσκομαι αρκετά κοντά σ’ αυτό που θέλαμε να πετύχουμε. Είδα αρκετές φορές την ταινία. Παρ’ όλα αυτά είναι τελείως διαφορετικός ένας κινηματογραφικός διάλογος από τον αντίστοιχο θεατρικό.

Ποια είναι η σημασία της ατζέντας ως συμβόλου στο έργο και πώς την ερμηνεύεις εσύ;
Η ατζέντα και ο άνθρωπος που την έχει στην κατοχή του δίνουν μια επιλογή. Από εκεί και πέρα εσύ διαλέγεις αν θα την ακολουθήσεις ή θα την απορρίψεις. Εντέλει, που και για μένα αυτό είναι το διακύβευμα, είναι και το κατά πόσο ο καθένας από εμάς αναζητά την εύκολη διαδρομή ή ένα άλλοθι για κάτι που πρόκειται να κάνει.

Έχεις βρει κοινά στοιχεία ανάμεσα στη μουσική σου και στον χαρακτήρα που υποδύεσαι;
Ο χαρακτήρας που υποδύομαι κατέχει μια δύναμη. Μια δύναμη που τη χρησιμοποιεί με τον δικό του τρόπο. Ανέκαθεν κι εγώ θεωρούσα πως η μουσική έχει μια δύναμη. Από το να βοηθήσεις και να εμπνεύσεις ανθρώπους, μέχρι και να τους κάνεις κακό – σε πνευματικό επίπεδο πάντα μιλώντας. Ο καθένας εκεί έξω εντέλει έχει μια δύναμη. Είτε σωματική είτε πνευματική είτε οικονομική είτε χίλια δυο άλλα πράγματα. Το θέμα είναι πώς θα χρησιμοποιήσεις αυτή τη δύναμη.

Υπάρχει κάποια σκηνή που σε αγγίζει ιδιαίτερα;
Οι τελευταίες σκηνές του έργου είναι αυτές που με αγγίζουν περισσότερο. Στην ουσία, εκεί ξεδιπλώνονται όλα όσα έχουμε δει νωρίτερα και οι χαρακτήρες βρίσκονται στο προσωπικό τους αποκορύφωμα.

Πώς αντιμετωπίζεις τα ηθικά διλήμματα που παρουσιάζονται στο έργο; Συμφωνείς ότι η επιλογή μεταξύ καλού και κακού είναι απολύτως προσωπική;
Ναι, είναι απολύτως προσωπική. Το θέμα είναι κατά πόσο σε αυτά τα διλήμματα –ειδικά όταν επιλέγουμε το κακό– βρίσκουμε τις δικαιολογίες, είτε για τον εαυτό μας είτε για τους γύρω μας, να το κάνουμε. Όλοι γνωρίζουμε ποιο είναι το καλό ή το ηθικό τις περισσότερες φορές σε μια περίσταση. Αρκετές φορές, όμως, επιλέγουμε να μην το κάνουμε.

Ποια είναι η άποψή σου για τις ακραίες και επικίνδυνες αποστολές που αναλαμβάνουν οι χαρακτήρες;
Όλες αυτές οι αποστολές θεωρώ πως είναι συμβολικές. Κάποιες είναι ακραίες, κάποιες άλλες λιγότερο. Όλες τους όμως οδηγούν στο ίδιο δίλημμα, σε αυτό που λέγαμε παραπάνω: πως υπάρχει πάντα η επιλογή να μην το κάνεις.

Πώς προετοιμάστηκες για έναν τόσο απαιτητικό και ψυχολογικά σύνθετο ρόλο;
Πολλές ώρες προβών και πολλές ώρες διαβάσματος. Δεν γίνεται κάπως αλλιώς.

Πιστεύεις ότι η εμπειρία σου στη μουσική σε βοήθησε στην υποκριτική;
Με βοήθησαν κάποια πράγματα που έχω από τη μουσική στο τεχνικό κομμάτι, όπως στην εκφορά του λόγου ή στο πώς πρέπει να δουλέψω για να μπορέσω να αποδώσω στην παράσταση. Γνωρίζω την πίεση που υπάρχει, συνεπώς είχα κάποια πράγματα έτοιμα ήδη. Από κει και πέρα, οι δύο χώροι έχουν τεράστιες διαφορές.