Ανασκόπηση 2024: Οι θεατρικές παραστάσεις που ξεχωρίσαμε

Ανασκόπηση 2024 στο θεατρικό τοπίο: ποιες είναι οι παραστάσεις που μένουν χαραγμένες στη μνήμα μας από τη χρονιά που φεύγει;

Ανασκόπηση 2024: οι θεατρικές παραστάσεις που αναπολούμε

«Ορέστεια», σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Τερζόπουλου

Η παράσταση που συζητήθηκε πολύ μέσα στο 2024 ενώ ταξίδεψε και διέπρεψε και εκτός Ελλάδος. Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος συνεργάστηκε για πρώτη φορά με το Εθνικό, σκηνοθετώντας την τριλογία του Αισχύλου «Ορέστεια», που έκανε πρεμιέρα τον Ιούλιο στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Η σκηνοθετική ματιά του Τερζόπουλου εστιάζει πολύ στα σώματα των πρωταγωνιστών και τη σχέση τους με τον Μύθο, τον Χρόνο και τη Μνήμη. Τα θέματα της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, του πολέμου, της εκδίκησης και της τιμωρίας προσεγγίζει μέσα από το ανέβασμά του με μια αισθητική που μας καθηλώνει και μας θέτει ερωτήματα για το σήμερα.

«Όρνιθες», σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη

Στο Φεστιβάλ Αθηνών «πέταξαν» και «Οι Όρνιθες» σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη. Το δίδυμο Οδυσσέας Παπασπηλιώπουλος- Γιώργος Χρυσοστόμο κέρδισε το κοινό και πήρε πολλές παρατάσεις μέχρι την τελική παράσταση στο Δημοτικό θέατρο Λυκαβηττού. Δυο φίλοι αποφασίζουν να φύγουν από τη γη και να ιδρύσουν τη δική τους πολιτεία ανάμεσα σε γη και ουρανό, μαζί με τα πουλιά, τη Νεφελοκοκυγία. Πόσο εύκολο θα είναι το σχέδιό τους και τι εμπόδια θα συναντήσουν στον δρόμο τους; Ένα έργο με πολλή ενέργεια, συνεχή κίνηση επί σκηνής τόσο του χορού όσο και των 2 πρωταγωνιστών και κυρίως του αεικίνητου Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου. 

Ο Γλάρος σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου

Για τρίτη χρονιά ανεβαίνει ο «Γλάρος» στο Αττις Νέος Χώρος με τη ματιά του Σάββα Στρούμπου. Εκείνος και η ομάδα του Σημείο Μηδέν βυθίζονται στο σύμπαν του Άντον Τσέχοφ προσφέροντας μια εκ βαθέων «ανάγνωση» του κλασικού αυτού κειμένου. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης έχει προσθέσει έναν ακόμη ρόλο στο έργο, εκείνο του Πιερότου, που λειτουργεί ως αφηγητής που συμπάσχει με τα πάθη, τα λάθη και τις ανησυχίες των πρωταγωνιστών.

Ο άσχημος του Μάριους Φον Μάγενμπουργκ, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Σκουρλέτη

Mε τον Ορφέα Αυγουστίδη στον κεντρικό ρόλο είναι μια παράσταση που συνεχίζεται φέτος για δεύτερη χρονιά και διαχειρίζεται το ζήτημα της εμφάνισης και πώς εκείνη επιδρά στην κοινωνική αποδοχή. Πώς ο άσχημος είναι αποκρουστικός και όταν γίνεται όμορφος αντιλαμβάνεται ποια είναι τα θετικά και τα αρνητικά μιας ωραίας εικόνας και ενός καλαίσθητου φαίνεσθαι (Νέο Θέατρο Κατερίνας Βασιλάκου).

To πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί σε αυτό το μέρος, σε σκηνοθεσία Αργύρη Ξάφη

Το ζήτημα της εφηβικής ιδανικής ομορφιάς που μπορεί να μας προκαλέσει προβλήματα θίγει το έργο «Το πιο όμορφο σώμα που έχει ποτέ βρεθεί σε αυτό το μέρος (θέατρο Θησειον). Ο Αργύρης Ξάφης σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί σε μια παράσταση που συνεχίζεται φέτος για δεύτερη χρονιά, λόγω της μεγάλης απήχησής της.

The doctor, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου

Κοινωνικά ζητήματα άλλου τύπου θίγονται στο «The doctor» με την Στεφανία Γουλιώτη.Το έργο του Robert Icke παρουσιάζεται επί σκηνής σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου και αναφέρεται σε ζητήματα φύλου, ηθικής, θρησκείας, τόσο επίκαιρα στις μέρες μας.

Τhe second woman, Στέγη, σε σκηνοθεσία Nat Randall & Anna Breckon

Ένα one-woman show δίχως προηγούμενο, που ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Μια γυναίκα -η Στεφανία Γουλιώτη- παίζει διαδοχικά την ίδια σκηνή, συμπράττοντας κάθε φορά με διαφορετικό παρτενέρ. Δίχως πρόβες... Μια καθηλωτική παράσταση που κράτησε ξάγρυπνο το κοινό της Αθήνας για ένα ολόκληρο 24ωρο.

Οξυγόνο του Ιβάν Βιριπάγιεφ, σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή

Μια μουσική παράσταση που θέτει επί σκηνής τα προβλήματα της νέας γενιάς. O Γιώργος Κουτλής σκηνοθετεί το κείμενο του Ιβαν Βιριπάγιεφ, με μια ομάδα νέων ηθοποιών που ανήκουν κατά πλειοψηφία στη Gen Z. Νέοι ηθοποιοί που δεν σταματούν καθόλου να χορεύουν μάς μεταφέρουν τις αγωνίες τους με τον πιο μυσταγωγικό τρόπο, προσπαθώντας να απαντήσουν με τον δικό τους τρόπο στα πιο σημαντικά ζητήματα της ζωής, όπως για παράδειγμα πώς θα μπορούμε να ζούμε συνεχώς με οξυγόνο. 

Η καρδιά του σκύλου, σε σκηνοθεσία Έφης Μπίρμπα

Η καρδιά του σκύλου του Μιχαήλ Μπουλγκάκωφ ανεβαίνει και φέτος για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Κιβωτός, σε σκηνοθεσία Έφης Μπίρμπα, με τον Άρη Σερβετάλη στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η Εφη Μπίρμπα και ο Άρης Σερβετάλης έχουν διασκευάσει το κείμενο του Ρώσου θεατρικού συγγραφέα και μας καλούν σε μια ενδοσκόπηση για το πώς θέλουμε να ζούμε, τι είναι ανθρώπινο και μη ανθρώπινο.

Ο Ρόζενγκραντ και ο Γκίλντεστεν είναι νεκροί, σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού

Μια γλυκόπικρη τραγική φάρσα για τους αντι-ήρωες του Άμλετ, που παλεύουν με τα μεγαθήρια της Ιστορίας και καταλήγουν σε ένα άδοξο τέλος. Το έργο συνδυάζει ρομαντισμό, θλίψη και πικρό χιούμορ, ενώ εξετάζει τον αγώνα του «μικρού» ανθρώπου να επιβιώσει σε έναν κόσμο γεμάτο απίθανες καταστάσεις. Η κωμωδία του Τομ Στόπαρντ, σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού και μετάφραση Μίνου Βολανάκη, επιστρέφει στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής, μετά την επιτυχία της περσινής σεζόν. 

Μάθε με να φεύγω, σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη

Ο Γιάννης Σκουρλέτης σκηνοθετεί το έργο του Άκη Δήμου «Μάθε με να φεύγω» με τη δική του χαρακτηριστική ματιά, στην έδρα της bizoux de kant στο Ηοod art space, στο Μοναστηράκι. Τα κεντρικά πρόσωπα, η Αγνή και ο Ίων μπλέκοντας σε μια ιστορία που περιλαμβάνει έναν μυστηριώδη άντρα, μια παλιά ερωτική νύχτα, φόνο και έναν βίαιο χωρισμό. Σουρεαλιστικά στοιχεία μπλέκονται με την πραγματικότητα, αναδεικνύοντας ακόμη περισσότερο τη συναισθηματική ένταση των ηρώων. Το έργο εστιάζει στις αντιφάσεις των ανθρώπινων σχέσεων και στους ανεξερεύνητους έρωτες, ενώ παράλληλα φλερτάρει με το μπουλβάρ, το ψυχολογικό θέατρο, το μυστήριο και τα ρομάντσα. 

Ο «αποτυχημένος» του Μπέρνχαρντ, σε σκηνοθεσία Έκτορα Λυγίζου, στην Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής

Η παράσταση «Ο αποτυχημένος», βασισμένη στο μυθιστόρημα του Τόμας Μπέρνχαρντ, αφηγείται την ιστορία τριών πιανιστών, με κεντρικό χαρακτήρα τον Γκλεν Γκουλντ, και εξετάζει τη φιλία τους, την αποτυχία και την εμμονή τους. Μέσα από τη θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία του Έκτορα Λυγίζου, το έργο συνδυάζει μουσική και λόγο, με τις Παραλλαγές Γκόλντμπεργκ του Μπαχ να παίζουν καθοριστικό ρόλο. Το έργο διερευνά την ιδιοφυΐα

Εγκλημα και τιμωρία, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου

Η διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι από τον Θανάση Τριαρίδη που ανέβηκε στο θέατρο Πορεία ακολουθεί την ιστορία του Ρασκόλνικοφ, ενός φοιτητή που πιστεύει πως η διανοητική ανωτερότητα του επιτρέπει να διαπράξει εγκλήματα για το καλό της ανθρωπότητας. Όμως, μετά τον φόνο μιας τοκογλύφου, χάνεται σε τύψεις και ψυχική σύγκρουση. Η λύτρωσή του έρχεται μέσω της Σόνιας, μιας νεαρής πόρνης. Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Τάρλοου ερμηνεύει το έργο ως έναν καθοριστικό σταθμό για τον δυτικό πολιτισμό και τις επαναστάσεις της πίστης, τη ματαίωση και την ηθική παρακμή, εστιάζοντας στους ψυχολογικούς αγώνες και τις αντιφάσεις των χαρακτήρων.

Goodbye Lindita, σε σκηνοθεσία Μάριο Μπανούσι

Mια παράσταση που εξερευνά την απώλεια και τη μετάβαση από τον θάνατο στη ζωή, με την ιδιαίτερη αισθητική του Μάριο Μπανούσι, που υπογράφει το κείμενο και τη σκηνοθεσία του έργου, που ανέβηκε για τρεις συνεχόμενες χρονιές στο Εθνικό. Εμπνευσμένη από ταφικά έθιμα και παραδόσεις των Βαλκανίων, η παράσταση παρουσιάζει την ιστορία μιας οικογένειας που βρίσκεται αντιμέτωπη με παράδοξα γεγονότα στο σπίτι τους, φέρνοντας στην επιφάνεια έναν κόσμο φτιαγμένο από όνειρα και εφιάλτες. Μέσα από μια συνειρμική ακολουθία εικόνων, το έργο θέτει ερωτήματα για τη ζωή, το θάνατο και την ανάγκη για αποχαιρετισμό και αναγέννηση.

Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα, σε σκηνοθεσία Αικατερίνης Παπαγεωργίου

Το θεατρικό του Ματέι Βίζνιεκ, στο θέατρο Μπέλλος, από την ομάδα Τhe Young Quill σε σκηνοθεσία Αικατερίνης Παπαγεωργίου, διερευνά την ανθρώπινη ψυχή και την επίδραση του πολέμου, της βίας και της εκμετάλλευσης. Στην ιστορία, το ζευγάρι Βίγκαν και Γιάσμινσκα, επιστρέφει στο χωριό τους μετά τον εμφύλιο για να βρουν τον νεκρό γιο τους, Βίμπκο. Αντιμετωπίζοντας την καχυποψία της τοπικής κοινωνίας, συνειδητοποιούν ότι η ζωή και ο θάνατος είναι εργαλεία εκμετάλλευσης. Η κόρη τους, Ίντα, ζει έναν παράλληλο εξευτελισμό στο εξωτερικό. Η παράσταση αναδεικνύει την πολιτική και κοινωνική διάσταση της «προόδου» και τις συνέπειές της.

Μια άλλη Θήβα, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου

Η παράσταση του Σέρχιο Μπλάνκο, που παίζεται ακόμη για τρίτη χρονιά στο Θέατρο Κνωσός, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, εξετάζει τη σχέση ενός συγγραφέα με έναν νέο που εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης για πατροκτονία. Μέσα από τις συναντήσεις τους σε ένα φυλακισμένο γήπεδο μπάσκετ, η δυναμική μεταξύ τους ανατρέπει τις βεβαιότητες του μεγαλύτερου και επηρεάζει τη ζωή του νέου άντρα. Το έργο πραγματεύεται τις σχέσεις πατέρα-γιου, την αντρική ταυτότητα, την ψυχική ασθένεια και τον ερωτισμό, συνδυάζοντας δραματικές και αινιγματικές στιγμές με στοιχεία συγκίνησης και διασκέδασης.