Ο «Πλούτος» του Αριστοφάνη στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

Βρισκόμαστε στο μακρινό 388 π.Χ., σε μια εποχή που η αθηναϊκή οικονομία είχε υποστεί μεγάλο πλήγμα μετά την ήττα του Πελοποννησιακού Πολέμου, κάτι που σήμανε το τέλος της αθηναϊκής ηγεμονίας. Ο Χρεμύλος, ένας φτωχός Αθηναίος αγρότης, ανησυχεί για το μέλλον του γιου του. Αναρωτιέται ποιον δρόμο θα πρέπει να επιλέξει στη ζωή του: τον τίμιο που θα τον αναγκάσει να ζει στη φτώχεια και στην ανέχεια ή τον δρόμο της ατιμίας και της διαφθοράς που θα τον βοηθήσει να ζήσει άνετα τη ζωή του; Για να βρει τη λύση καταφεύγει στο μαντείο των Δελφών για να ρωτήσει τι μπορεί να κάνει για να εξασφαλήσει το μέλλον του παιδιού του. Ο χρησμός τού λέει να περιθάλψει τον πρώτο ανήμπορο άνθρωπο που θα συναντήσει στον διάβα του. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον θεό Πλούτο που κυκλοφορεί τυφλός και τιμωρημένος από τον Δία, ο οποίος του χαρίζει απλόχερα χρήμα και όλα τα υλικά αγαθά που λαχταρά, λύνοντας το πρακτικό πρόβλημά του. Τι θα γίνει όμως με το ηθικό; Μήπως το όνειρό του να πλουτίσει είναι απλώς μια δοκιμασία και πόσο εύκολο είναι να βρει κανείς σωστές ισορροπίες; Μπορεί να συμβαδίσει ο πλούτος με την αρετή ή μήπως με την παρουσία αυτού η αλληλεγγύη, η αυτογνωσία και η κοινωνική συνείδηση καταρρέουν; Ποιο είναι τελικά το συμφέρον των πολιτών; Ο άκρατος ατομικός πλουτισμός ή ένα πλούσιο δημόσιο ταμείο;

Όλα αυτά τα ερωτήματα και οι προβληματισμοί που θέτει ο Αριστοφάνης, σχεδόν 2.500 χρόνια μετά παραμένουν επίκαιρα. Όλα αυτά που τρομάζουν τον ρομαντικό ουτοπιστή Χρεμύλο –και alter ego του συγγραφέα–, αλλά και όλα όσα βιώνει στη νέα του πραγματικότητα, αποδίδει ο Γιάννης Κακλέας, που εκτός από τη σκηνοθεσία υπογράφει και τη μετάφραση στη νέα παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.

Ο σκηνοθέτης έρχεται αντιμέτωπος με τις ιδέες του Αριστοφάνη και μας κάνει να αναρωτηθούμε αν μπορεί να επιτευχθεί λογική διαχείριση του πλούτου με στόχο το κοινό καλό της Πόλης ή απλώς οδηγούμαστε στην απληστία, στον ατομικό πλουτισμό, στην ανόητη συσσώρευση υλικών αγαθών, στην αχρείαστη υπερκατανάλωση και στ ην κακόγουστη επίδειξη χλιδής. Όπως αναφέρει και ο ίδιος στο σκηνοθετικό σημείωμα: «Ο ποιητής μας, με τον δικό του μοναδικά σατιρικό τρόπο, μας δείχνει έναν δρόμο διαχείρισης των υλικών αγαθών, πάντα όμως με γνώμονα το συμφέρον της Πόλης. Μιας Πόλης με δίκαιους, έντιμους και ενάρετους πολίτες. Ουτοπική σκέψη; Ίσως. Αλλά ο Αριστοφάνης διατηρεί το δικαίωμα να ονειρεύεται!»

Η παράσταση που περιοδεύει σε όλη την Ελλάδα, θα παρουσιαστεί στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου στις 19 και 20 Ιουλίου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου 2024. Στον ρόλο του Χρεμύλου ο Μάνος Βακούσης που τιμήθηκε πρόσφατα με το Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου «Κάρολος Κουν». Στον θίασο συμμετέχουν αλφαβητικά οι: Μαίρη Ανδρέου, Δημήτρης Διακοσάββας, Άννα Ευθυμίου, Αλέξανδρος Ζουριδάκης, Αναστασία Κελέση, Φαίη Κοκκινοπούλου, Ελένη Μισχοπούλου, Δημήτρης Μορφακίδης, Φαμπρίτσιο Μούτσο, Χριστίνα Μπακαστάθη, Χρυσή Μπαχτσεβάνη, Κλειώ Δανάη Οθωναίου, Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, Πολυξένη Σπυροπούλου, Γιάννης Σύριος, Φωτεινή Τιμοθέου, Γιάννης Τομάζος, Χρήστος Τσάβος, Γιάννης Τσεμπερλίδης, Θάνος Φερετζέλης, Γιάννης Χαρίσης.

Την πρωτότυπη μουσική υπογράφει ο Βάιος Πράπας και ερμηνεύουν επί σκηνής οι Χατζηφραγκέτα, NalyssaGreen και Τελευταίος Καλεσμένος. Στην Παράβαση του έργου εμφανίζεται η Ιστορικός - Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών Μαρία Ευθυμίου.