Η Τελευταία Μαγνητοταινία του Κραπ
Το έργο του Σάμιουελ Μπέκετ στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Ο Κραππ, ένας ώριμος άντρας, συνηθίζει να γιορτάζει τα γενέθλιά του μιλώντας στο μαγνητόφωνο και καταγράφοντας τα σημαντικότερα γεγονότα που του συνέβησαν τη χρονιά που πέρασε. Στα εξήντα εννέα του χρόνια τώρα, μόνος, μέσα στην κάμαρα με τα λιγοστά έπιπλα και τις μαγνητοταινίες της ζωής του, αναπολεί στιγμές της νιότης του, τις ερωτικές περιπέτειες αλλά και στιγμές θανάτου δικών του προσώπων.
Ο Β. Νικολαϊδης (σκηνοθεσία) σεβόμενος το Μπεκετικό κείμενο, χορογραφεί και χαρτογραφεί (εικαστική επιμέλεια Ελ. Καραμέρου) με συνέπεια τον μικρόκοσμο του Κραππ. Εύστοχη και λειτουργική η επινόηση των ομοιωμάτων «πολλαπλών» Κραππ, που συνθλίβονται από τη ματαιότητα των πράξεών τους. Η επαναληπτική κινησιολογία του Κραππ, χαρακτηριστική των έργων του Μπέκετ, παραπέμπει σ’ ένα τελετουργικό ζωής πλήρες από το «κενό νοήματος». Η μετάφραση (Β. Καϊμάκη) ευσύνοπτη και καίρια, οξύνει τον λόγο.
Ο Π. Σκουρολιάκος (Κραππ) εικονογραφεί στη λεπτομέρειά της την απελπισία του ήρωα, με υποκριτικό μέτρο και εσωτερικότητα. Η μιμική του προσώπου του, αναδεικνύει τον Μπεκετικό κλαυσίγελω, ως το χαρακτηριστικό στοιχείο της ανυπεράσπιστης, μοναχικής ύπαρξης. Το σώμα του ηθοποιού, κουβαλά το «φορτίο» της ζωής του με αξιοθαύμαστη ευστοχία. Η σκηνική «συνομιλία» του ήρωα με την ηχογραφημένη «φωνή» του φέρει την ένταση και τη δυναμική του υπαρξιακού αδιεξόδου του. Μια ώριμη ερμηνεία.
Ο χρόνος, είναι ο αμείλικτος κι ανίκητος εχθρός της ύπαρξης, που την ακολουθεί από τη γέννηση ως το θάνατο και σέρνει μαζί του τον πόνο, τη φθορά και τα γηρατειά. Η μνήμη και η λήθη, τα δύο αναφαίρετα συστατικά του, διασώζουν την ύπαρξη από την απόγνωση. Η μνήμη ανακαλεί τις ωραίες στιγμές ενώ η λήθη μεριμνά για την ανακούφιση από τις δυσάρεστες. Ματαιοπονώντας, ο άνθρωπος προσπαθεί να αιχμαλωτίσει τον ρέοντα χρόνο. Η εφευρετικότητά του και η επινοητικότητά του, μερικώς, κατορθώνουν να συγκρατήσουν το ποτάμι του, μέσω των «μηχανών» που δημιουργεί. Έτσι, κι ο Κραπ, «ένα σκουπίδι», κάνει τον απολογισμό της ζωής του: «Σκέψη και δυσκοιλιότητα», αυτό μόνο βρίσκει να πει. Διότι, αυτό χαρακτηρίζει τη δραστηριότητα του ανθρώπου: η επί γης εναγώνια πορεία του.
info: Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης - Black Box, 210 3418550, Mέχρι 11/1/2015, Βραδ.: Παρ.- Σάβ. 9 μ.μ., Κυρ. 8 μ.μ.
ΠΡΟΣΦΑΤΑ
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Το ανεκτίμητο έργο του συγγραφέα που διακωμωδούσε τις αδυναμίες των ανθρώπων
Το βραβείο θα δίνεται ανά διετία σε γυναίκες δημιουργούς με σημαντική προσφορά στο θέατρο
Η ηθοποιός μας μιλά για την συμμετοχή της στην παράσταση «Μάνα Κουράγιο και τα παιδιά της» του Εθνικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού
Η Έρι Κύργια επανασυνθέτει τον μύθο του Φρανκενστάιν, μεταφέροντάς τον στην εποχή που ξεκίνησε η Τεχνητή Νοημοσύνη
Αγάπη, έρωτας, τρυφερότητα, στερεότυπα, δεύτερες ευκαιρίες: αυτά είναι τα χαρακτηριστικά των έργων που προτείνουμε
Η θεατρική παράσταση κάνει πρεμιέρα στις 25 Ιανουαρίου
Το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, ως ελάχιστη προσφορά στην πολυσχιδή δημιουργό θα απονέμει ανά διετία το Βραβείο
Μια ματιά στη θεατρική παράσταση που παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη
Μια συζήτηση με τον αρχιμουσικό που σκηνοθετεί την παράσταση στο Δημοτικό Θέατρο Κάλλας
Η πρώτη παράσταση του έργου του Μπέκετ πραγματοποιήθηκε 5 Ιανουαρίου 1953
Οι παραγωγές του έχουν παρουσιαστεί σε όλα τα Φεστιβάλ της χώρας όπως στο Θέατρο Επιδαύρου και στο Ηρώδειο
Η Ιόλη Ανδρεάδη και ο Άρης Ασπρούλης ανεβάζουν την πρώτη θεατρική παράσταση για τον μεγάλο μουσικό
Μιλήσαμε με τον Μίλτο Σωτηριάδη, διευθυντή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, για τη διαμόρφωση του χώρου και τον προγραμματισμό της σεζόν
Μεγάλοι σκηνοθέτες, σπουδαία κείμενα και καθηλωτικές ερμηνείες
Ερμηνεύουν η Λυδία Κονιόρδου και ο Μιχάλης Σαράντης- Μαζί τους η Τάνια Τσανακλίδου
Ποια θεατρικά μπορείτε να δείτε τις μέρες των γιορτών στην Αθήνα
Μιλήσαμε με τον σκηνοθέτη του «Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν» στο θέατρο Αργώ
Ο γνωστός Ιταλός σκηνοθέτης αναλαμβάνει για πρώτη φορά να σκηνοθετήσει Έλληνες ηθοποιούς, προσεγγίζοντας τον «Γυάλινο κόσμο» μέσα από μια δική του, «πειραγμένη», και γι’ αυτό καλοδεχούμενη, οπτική
Ποια ήταν η σκηνοθέτρια που το όνομά της συνδέθηκε με τις ταινίες προπαγάνδας της φασιστικής Γερμανίας του Χίτλερ
Είδαμε την πρόβα της νέας παραγωγής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής: Μποέμ του Τζάκομο Πουτσίνι και ήταν όλα πιο αληθινά
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.