«Τζούλια»: Η νέα παράσταση του Τάσου Ιορδανίδη στο Θέατρο Άλφα
Ο Τάσος Ιορδανίδης τα τελευταία χρόνια καταπιάνεται συνεχώς με τη θεατρική συγγραφή και από ό,τι φαίνεται του ταιριάζει πολύ. Μετά τη μεγάλη του επιτυχία «Θέλω να σου κρατάω το χέρι» για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, και το «Φακντ-Απ», ένα έργο για τη νέα γενιά που εντυπωσίασε από την πρώτη στιγμή, συνεχίζει τον συγγραφικό του ρόλο επιδιώκοντας όλο και μεγαλύτερα στοιχήματα. Εμπνευσμένος από τη «Δεσποινίς Τζούλια», το κλασικό αριστούργημα του Αυγούστου Στρίντμπεργκ, γράφει την «Τζούλια», ένα ολοκαίνουργιο θεατρικό έργο. Με κεντρικό του πυλώνα την κοινή ρήση «Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα», θέτει ερωτήματα και σχολιάζει την πάλη των κοινωνικών τάξεων, το αδηφάγο πρόσωπο των μέσων μαζικής ενημέρωσης, την έννοια της φιλίας, την τοξικότητα των ανθρώπινων εξαρτητικών σχέσεων, τον κοινωνικό ρατσισμό, τη χρήση ουσιών, την προδοσία, τον έρωτα στη διάσταση του πόθου, τη δυσκολία του ανθρώπου να αγαπήσει, αλλά και τη βαθιά του ανάγκη να αγαπηθεί, και το ανικανοποίητο του είδους μας. Μήπως τελικά υπάρχει αυτό που λέμε κάρμα και τίποτα τελικά δεν είναι τυχαίο;
Ξεκινάει αυτό το εγχείρημα, λοιπόν, με σκοπό να αποκωδικοποιήσει τα ζητήματα που έθεσε ο Στρίντμπεργκ στην εποχή του και να τα μεταφέρει στη σύγχρονη πραγματικότητα. Εμπνευσμένος από το νατουραλιστικό μανιφέστο του Στρίντμπεργκ, αναρωτιέται πώς θα ήθελε ο δημιουργός του να ανέβει στο σήμερα. Τολμά συνεπώς να «γκρεμίσει» τον τέταρτο τοίχο που υπάρχει ανάμεσα στους θεατές και τους ερμηνευτές, στοχεύοντας στη δημιουργία της αίσθησης ή και της ψευδαίσθησης ότι όλα αυτά που διαδραματίζονται μπορεί και να μην ανήκουν στο πλαίσιο μιας θεατρικής παράστασης.
«Τζούλια» του Τάσου Ιορδανίδη στο Θέατρο Άλφα: Λίγα λόγια για την υπόθεση
Η παράσταση ξεκινάει σε ένα ιστορικό θέατρο της Πατησίων τον Μάρτιο του 2024. Λίγες μέρες αργότερα έχει πρεμιέρα ο «Άμλετ». Το θέατρο έχει μετατραπεί σε εργοτάξιο. Γίνονται ηλεκτρολογικές και κατασκευαστικές σκηνογραφικές εργασίες. Σκόνη και μπερδεμένα καλώδια παντού, και ανάμεσά τους η σκηνογράφος, ο ηλεκτρολόγος και η υπεύθυνη του θεάτρου. Μετά από λίγο καταφθάνει η θιασάρχις, σκηνοθέτις και πρωταγωνίστρια (στον ρόλο του Άμλετ) της παράστασης. Απόψε θα έπρεπε να βρίσκεται στην τιμητική βραδιά για τον πατέρα της. Κι όμως, θα είναι στο θέατρο. Στο θέατρο που της ανήκει. Που ανήκει, τέλος πάντων, εδώ και χρόνια στην οικογένειά της. Θα είναι στο θέατρο γιατί μια βραδιά σαν κι αυτή πριν από κάποια χρόνια...
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
18°
