Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου 2023: θέατρο και χορός στην Πειραιώς 260 και στο Ηρώδειο
Λυγμός (19-20/6)
Στον αποστειρωμένο χώρο ενός φαρμακείου ένας πελάτης μονολογεί για τη δυσκαταποσία που τον ταλαιπωρεί, όμως οι πέντε γυναίκες υπάλληλοι δεν του δίνουν ιδιαίτερη σημασία. Με αφετηρία τις λεκτικές ακροβασίες του συμπατριώτη του εικαστικού Ντίτερ Ροτ, ο ρηξικέλευθος Ελβετός σκηνοθέτης Κρίστοφ Μαρτάλερ προτείνει έναν σκηνικό στοχασμό για την παροδικότητα των πραγμάτων.
Πρεσβευτής μιας ποιητικής καλλιτεχνικής γλώσσας, ο Αμίρ Ρεζά Κουεστανί επιστρέφει στην Αθήνα με μια παράσταση που εστιάζει στη σύγχρονη ιρανική κοινωνία, το προσφυγικό και την καταπίεση των γυναικών. Οι ήρωές του,ένα ζευγάριπου σχεδίαζε να περάσει στην Αγγλία διασχίζοντας τη σήραγγα της Μάγχης, ανταλλάσσουν ξέπνοες κουβέντες πλάι στον τοίχο της φυλακής όπου εκείνη κρατείται, ο καθένας από τη δική του πλευρά.
Υπήρξε βοηθός του Πήτερ Μπρουκ αλλά κέρδισε την αναγνώριση με την τριλογία του «Οι ανισότητες» για τις δραματικές κοινωνικές επιπτώσεις της λιτότητας στη Βρετανία.Στην πρώτη του εμφάνιση στην Ελλάδα, ο 38χρονος Βρετανός σκηνοθέτης και δραματουργός Αλεξάντερ Ζέλντιν καταπιάνεται με την αφήγηση της ζωής μιας γυναίκας, αντλώντας υλικό από συζητήσεις με τημητέρα του.
Φοράει πολύχρωμα ρούχα, τραγουδάει, ονειρεύεται,ανοίγει το σπίτι της σε ξένους και ντόπιους και δέχεται το μίσος και τον χλευασμό τους. Η Διονυσία, όμως, επιμένει να πιστεύει στη συγχώρεση και στην καλοσύνη. Ο Χρήστος Στέργιογλου ερμηνεύει τον εμπνευσμένο από την Δήμητρα της Λέσβου χαρακτήρα στο έργο της Κατερίνας Λούβαρη Φασόη που σκηνοθετεί ο Παντελής Δεντάκης.
Με μια queerπαραστατική γλώσσα προσεγγίζει την ευριπίδεια τραγωδία η Έλλη Παπακωνσταντίνου. Στη σκηνή εύποροι μεγαλοαστοί και οι υπηρέτες τους περιμένουν να χτυπήσει τη Γη ένας μετεωρίτης. Κι όταν εκείνος, ο Διόνυσος, εμφανίζεται, τους καλεί να προσεγγίσουντο «δωμάτιο του πόθου» ξεπερνώντας τον φόβο της πτώσης, της φθοράς, της ύβρεως και της ντροπής.
Η πραγματική ιστορία της «ψυχοκόρης» Σπυριδούλας που οι εργοδότες της κακοποιούσαν σωματικά και ψυχικά επί μία διετία, τη δεκαετία του 1950, αλλά τόλμησε να μιλήσει, γίνεται αφετηρία για το νέο έργο της Νεφέλης Μαϊστράλη. Υπό τους ήχους των Θραξ Πανκc, η ομάδα 4frontalφέρνει στο προσκήνιοτις φωνέςγυναικών που εργάστηκαν ως εσωτερικές οικιακές βοηθοί.
Πόσο επίκαιρο είναι σήμερα το έργο της «μητέρας» του μοντέρνου και του σύγχρονου χορού, η οποία πρωτοεπισκέφθηκε την Ελλάδα πριν από 120 χρόνια; Συνεχίζοντας τη σειρά πορτρέτων χορευτών, ο Γάλλος χορογράφος Ζερόμ Μπελ καλεί την Ελίζαμπεθ Σβαρτς (μαθήτρια της ειδικής στο ρεπερτόριο της Ντάνκαν, Julia Levien) να αναμετρηθεί με την κληρονομιά και τους μύθους που τη συνοδεύουν.
Θυέστης (10-11/7)
Πανελλήνια πρώτη για τηντραγωδία του Ρωμαίου φιλοσόφου Σενέκα, πουδραματοποιεί τα «θυέστεια δείπνα», την τρομακτική πράξη εκδίκησης του Ατρέα να σκοτώσει και να σερβίρει σε δείπνο στον αδελφό του τα ίδια του τα παιδιά. O Θάνος Παπακωνσταντίνου προσεγγίζει το έργοσαν ένα ορατόριο τρόμου, με τους Κωνσταντίνο Αβαρικιώτη, Αντώνη Μυριαγκό, Τάσο Δήμα και Μαριάννα Δημητρίου.
Κάθε απόπειρα θα καταλήγει σε κομματιασμένα κορμιά και τσακισμένα κόκαλα (14-15/7)
Στη νέα του συνάντηση με το κοινό του Φεστιβάλο πρωτοπόρος Βέλγος χορογράφος και περφόρμερ Γιαν Μάρτενς θέτει ερωτήματα για τη συνύπαρξη.Δεκαεπτά χορευτές,18 έως 71 ετών,σε μια χορογραφία βασισμένη στο ρυθμικό «Κοντσέρτο για τσέμπαλο»του Χένρικ Γκουρέτσκι καιμε κομμάτια διαμαρτυρίας από τη δεκαετία του 1960 ως σήμερα.
Τραγούδια του ελληνικού λαού-Drag ορατόριο (17-20/7)
Τα πάθη και την οδύνη της ετερότητας στην ελληνική επαρχία προσεγγίζει η bijouxdekant του Γιάννη Σκουρλέτη. Διαβάζοντας άλλη μια φορά «λοξά» την παράδοση, με αφετηρία τη μουσική κατάθεση του Μικρασιάτη συνθέτη Γιάννη Κωνσταντινίδη, μιλούν για την πατριαρχία και την παρέκκλιση. Ερμηνεύουν η drag βαρύτονος Νίνα Νάη, η περφόρμερ Daglara και ο πιανίστας Γιώργος Ζιάβρας.
Μετά την περσινή «FarmFatale» του στην Πειραιώς 260, ο Γάλλος σκηνοθέτης και εικαστικός Φιλίπ Κεν κλείνει φέτος το αθηναϊκό πρόγραμμα του Φεστιβάλ στο Ηρώδειο. Αντλώντας έμπνευση από το περίφημο ζωγραφικό τρίπτυχο του Ιερώνυμου Μπος δημιουργεί ένα σκηνικό μεταξύ ουτοπίας και δυστοπίας, καθώς οι πρωταγωνιστές επιχειρούν να οικοδομήσουν έναν ελεύθερο κόσμο, χωρίς διακρίσεις.
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
18°
