Γιάννης Καλαβριανός: Μια καθόλου δήθεν περίπτωση

Από δημοτικά τραγούδια, αναμνήσεις ανθρώπων της τρίτης ηλικίας, μέχρι μια αληθινή ερωτική ιστορία, αντλεί την έμπνευση για να γράψει έργα τα οποία και σκηνοθετεί ακουμπώντας με επιτυχία την καρδιά του κοινού κάθε ηλικίας. Από τις πιο σεμνές και ακομπλεξάριστες, καθόλου δήθεν, περιπτώσεις σκηνοθετών.

Ο Γιάννης Καλαβριανός μας είπε:

«Δεν είχα σκεφτεί, άρα και δεν ήταν ζητούμενο, να ασχοληθώ με διαφορετικά πράγματα. Απλά ακολουθώ τη θεματική που με συγκινεί κάθε φορά, είτε είναι αφηγήσεις ηλικιωμένων, είτε οι ταινίες δράσεις, τα δημοτικά τραγούδια, ο κόσμος των Monty Python ή μια μεσαιωνική ιστορία αγάπης.

Όταν κάνουμε μεγάλες αλλαγές ζωής, που αφορούν στις σχέσεις, το επάγγελμα ή τον τόπο διαμονής μας, η ασφαλέστερη πάντα επιλογή είναι να ακολουθήσουμε το ένστικτό μας, απερίσπαστοι από τον περιρρέοντα θόρυβο. Και έπειτα να στηρίξουμε και να μοιραστούμε όσο καλύτερα γίνεται την ιδέα και την επιλογή μας. Κανείς δεν ζει –ευτυχώς– μέσα στο κεφάλι μας, για να μας καταλάβει αμέσως. Η μόνη λύση είναι να παραμένουμε ανοιχτοί δέκτες των έξω και μέσα μας ερεθισμάτων, για να καταφέρουμε να γίνουμε, ίσως, ενδιαφέροντες πομποί». 

* Έχει γράψει και σκηνοθετεί την παράσταση «Αβελάρδος και Ελοΐζα (εκδοχή Β)» που παίζεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.