Θεατρο - Οπερα

Γιάννης Μόσχος: Ο σκηνοθέτης που δίνει μέλλον στους κλάσικούς

«Ποια είναι η διαχωριστική γραμμή μεταξύ σεβασμού και ασέβειας απέναντι στο έργο ενός συγγραφέα;»

Δημήτρης Μαστρογιαννίτης
ΤΕΥΧΟΣ 500
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο σκηνοθέτης Γιάννης Μόσχος σε μια συνέντευξη στον Δημήτρη Μαστρογιαννίτη.

Όποιος είδε στο τελευταίο Φεστιβάλ Αθηνών τις «Διασκεδαστικές ιστορίες περί θνητότητας» του Τσέχοφ κατάλαβε τι σημαίνει ανεβάζω έργο κλασικού συγγραφέα με σύγχρονο τρόπο χωρίς να εξαφανίζω το ήθος του. 

Ο Γιάννης Μόσχος μας είπε:

«Μερίδα κριτικών και κοινού κατηγορεί συχνά τη νεότερη γενιά σκηνοθετών για απαξίωση, αν όχι βεβήλωση, των συγγραφέων. Αλλά ποια είναι η διαχωριστική γραμμή μεταξύ σεβασμού και ασέβειας απέναντι στο έργο ενός συγγραφέα; Πότε η διασκευή και η σκηνοθεσία υπερβαίνουν τα εσκαμμένα; Έχοντας διασκευάσει αρκετές φορές έργα κλασικού και σύγχρονου, ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου, έχω κι εγώ αναρωτηθεί. Είμαι ένας ανόητος μικρός διδακτορίσκος που θεωρώ τον εαυτό μου σπουδαιότερο από ένα συγγραφέα; Θέλω να ελπίζω, βέβαια, πως όχι, αλλά πάλι ίσως και να είμαι και να μην το αντιλαμβάνομαι. Ζητούμενό μου, όπως και των περισσοτέρων σκηνοθετών, είναι η συνομιλία με ένα συγγραφέα και η μεταγραφή του έργου του στο σήμερα. Κι όταν αποτυγχάνουμε, ακόμα και όταν γινόμαστε “ασεβείς”, μη μας λιθοβολείτε, αν έχετε την καλοσύνη. Την επόμενη φορά ίσως τα καταφέρουμε καλύτερα».