Η προπώληση που μόλις άνοιξε, συνοδεύεται από ειδική προσφορά για αγορά εισιτηρίων κατά την περίοδο των γιορτών.
Ο Γιάννης Χουβαρδάς, μετά τους επιτυχημένους «Παλιούς καιρούς» του Πίντερ (Υπόγειο 2018-19) επιστρέφει στο Θέατρο Τέχνης με ένα έργο-μελέτη πάνω στη σύγκρουση του ανθρώπου με το μοιραίο και τις τραγικές συνέπειες ενός αθώου λάθους στην επικοινωνία: την εμβληματική «Παρεξήγηση» του Αλμπέρ Καμύ, που ελάχιστα έχουμε δει στην ελληνική σκηνή.
Γραμμένο από τον κορυφαίο Γάλλο νομπελίστα συγγραφέα και φιλόσοφο Αλμπέρ Καμύ το 1944 στη διάρκεια της κατοχής της Γαλλίας από τις γερμανικές δυνάμεις, το έργο είναι δομημένο κατά τους Αριστοτελικούς κανόνες της τραγωδίας και οι ρίζες της πλοκής του μπορούν να βρεθούν τόσο στην κλασική όσο και στην Βιβλική παράδοση.
Ο γιος επιστρέφει στην πατρίδα του –κάπου στην κεντρική Ευρώπη– μετά από 20 χρόνια οικειοθελούς εξορίας στην Αφρική, για να βρει ξανά τη μητέρα και την
αδερφή του. Έρχεται με τη νεαρή γυναίκα του, αποφασίζοντας να μην ανακοινώσει εξαρχής την πραγματική του ταυτότητα. Απόφαση μοιραία, γιατί οι δύο γυναίκες, που διατηρούν ένα μοναχικό πανδοχείο, ληστεύουν και δολοφονούν τους καλεσμένους τους προσπαθώντας να επιβιώσουν αλλά και με την ελπίδα να αφήσουν πίσω τον τόπο τους και να εγκατασταθούν κάπου «μπροστά στη θάλασσα», σε μια χώρα όπου «ο ήλιος καταβροχθίζει τα πάντα».
Ο ίδιος ο Καμύ αποδίδει την έμπνευσή του σε μια είδηση που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ηχώ του Αλγερίου το 1935. Βρίσκουμε ήδη στο μυθιστόρημά του «Ο Ξένος» τη νύξη σε αυτό το γεγονός: «Μεταξύ του αχυρένιου στρώματός μου και της σανίδας του κρεβατιού, είχα βρει ένα παλιό άρθρο από μια εφημερίδα... αφορούσε μια πραγματική είδηση… αλλά και τη βιβλική παραβολή του άσωτου γιου που τον σκότωσε η οικογένειά του».
Το θέματα που αναδεικνύει το έργο είναι τόσο επίκαιρα σήμερα, την εποχή της διαθλασμένης επικοινωνίας και της παραμορφωμένης πληροφόρησης, όσο ποτέ. Τα
συναισθήματα του εγκλωβισμού και της απομόνωσης μέσα σε έναν απρόσωπο, ψηφιακό κόσμο, ο πόθος για μια αληθινή ζωή που βρίσκεται κάπου αλλού, η αποξένωση από τον ίδιο μας τον εαυτό, το παράλογο της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα σ’ ένα αδιάφορο σύμπαν, η αδυναμία επικοινωνίας ανάμεσα στους πιο κοντινούς μεταξύ τους ανθρώπους –τα μέλη μιας οικογένειας– που φτάνει εδώ στην απόλυτα τραγική της συνέπεια, τον θάνατο.
Ο Γιάννης Χουβαρδάς, υπό τους ήχους της μουσικής που ερμηνεύει ζωντανά επί σκηνής ο Blaine L. Reininger, χτίζει μια άκρως μυστηριώδη, μεταφυσική σχεδόν
ατμόσφαιρα, με βασικό άξονα την σαρκαστική ατάκα της κόρης προς την σύζυγο του γιου:
«Αν θέλετε να ξέρετε, υπήρξε κάποια παρεξήγηση. Όσο άμαθη κι αν είστε στη ζωή, αντιλαμβάνεστε ότι αυτά συμβαίνουν».
Μια συμπαραγωγή της malentendu productions, του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν και της Panik Theater Productions. Με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδας
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
15°
