Πάτρα: Αντιδράσεις για τις σκηνές θεατρικής παράστασης που προβάλλονται σε μαθητές - Τι απαντά ο καλλιτεχνικός διευθυντής
Αντιδράσεις έχει προκαλέσει το καστ της παράστασης του μπαλέτου «Μότσαρτ» από το ΔΗΠΕΘΕ. Η εν λόγω παράσταση προορίζεται για μαθητές και παρουσιάζεται στη σκηνή του θεάτρου «Απόλλων», στην Πάτρα.
Αφορμή για τις εντάσεις που έχουν προκύψει στάθηκε η επιλογή του καλλιτεχνικού διευθυντή Λουκά Θάνου, να αναθέσει σε γυναίκα τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Οι σκηνές που η χορεύτρια Μαρία Κίκινα, ως «Μότσαρτ», παντρεύεται μία άλλη γυναίκα χορεύτρια, τη φιλάει και ανταλλάσσει όρκους αιώνιας πίστης και αγάπης, έχουν προκαλέσει πλήθος σχολίων.
Οι αντιδράσεις γονέων - «Μας ρωτούν τι θα απαντήσουν στα παιδιά τους»
Όπως μεταδίδει το pelop.gr, διευθυντές σχολείων της Πάτρας, μετά από αντιδράσεις γονέων, αποφασίζουν να μην στείλουν τους μαθητές στις καθημερινές παραστάσεις, ενώ και εκπαιδευτικοί φαίνεται να διαφωνούν με την επιλογή ανάθεσης ανδρικού ρόλου σε γυναίκα.
Μάλιστα διευθυντής σχολικού συγκροτήματος της Πάτρας, μιλώντας στην εφημερίδα Πελοπόννησος, υποστηρίζει: «Μας τηλεφωνούν μαμάδες και μας ρωτούν με αγωνία και ενόχληση, τι θα πρέπει να απαντήσουν στα παιδιά τους που έχουν δει την παράσταση, όταν τους ρωτούν "γιατί ο Μότσαρτ, είναι γυναίκα;" και "πώς γίνεται μία γυναίκα, να παντρεύεται μια άλλη γυναίκα;". Έχουμε έρθει σε πολύ δύσκολη και αμήχανη θέση. Και πώς μπορείς να δώσεις μια κατάλληλη εξήγηση για το ευαίσθητο αυτό θέμα, σε παιδιά ηλικίας 6 και 8 χρόνων; Όπως καταλαβαίνετε, άλλο είναι το μοντέλο της οικογένειας που έχουν ως πρότυπο τα παιδιά. Εκτός κι αν γίνεται εσκεμμένα, ακριβώς για να αλλάξουν στα μάτια και τη συνείδηση των παιδιών, αυτά τα πρότυπα, στο όνομα της αμφισεξουαλικότητας και της ομοφυλοφιλίας».
«Η επιλογή μου να βάλω γυναίκα στον ρόλο του Μότσαρτ, δεν είχε καμία απολύτως σκοπιμότητα. Έγινε απλά και μόνο, διότι δεν μπορούσα να βρω άνδρα χορευτή, με τη μικροσκοπική σωματοδομή και την παιδικότητα στην όψη που απαιτείται να έχει κάποιος για να αναπαραστήσει πειστικά τον Μότσαρτ, ο οποίος ήταν στην πραγματικότητα μικροσκοπικός», αναφέρει χαρακτηριστικά ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.
«Φυσικά, άνδρα θα διάλεγα για τον ρόλο, αλλά δεν είχα χορευτή, με αυτές τις προδιαγραφές. Προσπάθησα να φέρω κάποιους από την Αθήνα, αλλά δεν μπορούσαν», σημειώνει.
Αναφορικά με τις αντιδράσεις που έχουν προκύψει, ο κ. Θάνος λέει: «Καταλαβαίνω τις αντιδράσεις των γονέων. Έχουν ένα δίκιο. Γιατί πραγματικά σας λέω, δεν ήταν πρόθεσή μου να βάλω μια γυναίκα, να κάνει τον Μότσαρτ. Δεν βρήκα όμως κατάλληλο άνδρα. Φυσικό είναι να αντιδράσουν έτσι κάποιοι γονείς. Καταλαβαίνω ότι κάποιους ανθρώπους τούς ενοχλεί. Ειδικά στη σκηνή εκείνη του γάμου, που η Μαρία Κίκινα ως Μότσαρτ, κάνει χειροφίλημα στη σύζυγό της. Όμως, δεν ήθελα να προκαλέσω. Και δεν θα το έκανα ούτε σε πειραματική σκηνή, πόσω μάλλον σε μία παράσταση που απευθύνεται σε παιδιά».
Όπως εξηγεί στη συνέχεια, «αγοράσαμε περούκες για τους χορευτές, οπότε σε αυτή την περίπτωση και η εικόνα της Μαρίας Κίκινα ως Μότσαρτ, θα ήταν εντελώς διαφορετική. Θα είχε μεταμορφωθεί σε αγοράκι. Αλλά την "πατήσαμε", γιατί δυστυχώς, τεχνικά δεν ήταν δυνατόν να χρησιμοποιηθούν οι περούκες. Και αυτό, γιατί με τη διαρκή κίνηση των χορευτών στη σκηνή, έπεφταν συνεχώς από τα κεφάλια τους. Μας έχουν μείνει οι περούκες στο θέατρο».
«Δεν έχω κανένα πρόβλημα με την ομοφυλοφιλία, αλλά έχω μεγάλο πρόβλημα να την προκρίνω. Το να παροτρύνεις και να πιέζεις ένα άτομο να γίνει ομοφυλόφιλο, επειδή ίσως είναι της μόδας, έχει μεγάλη απόσταση και σε καμία περίπτωση δεν με βρίσκει σύμφωνο. Εγώ έχω ανάγκη να βλέπω ξεχωριστά τα φύλα στη σκηνή και δεν έχω ποτέ άνδρες χορευτές θηλυπρεπείς», καταλήγει.
Λίγα λόγια για την παράσταση
To μπαλέτο «Μότσαρτ» αποτελεί πρόταση του καλλιτεχνικού διευθυντή με αφορμή τον εορτασμό των 150 χρόνων από την πρώτη παράσταση μελοδράματος στο θέατρο «Απόλλων».
Στο έργο παρουσιάζονται οι κορυφαίες μουσικές στιγμές του συνθέτη Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, αλλά και στιγμιότυπα από την πολυτάραχη ζωή του.
«Είναι ένα σκηνικό παιχνίδι όπου η βαθιά γνώση, σε συνδυασμό με την έμπνευση και το πάθος, συνθέτουν αυτό που συνηθίζουμε να ονομάζουμε “ιδιοφυΐα”», αναφέρει σε ανακοίνωσή του το ΔΗΠΕΘΕ για την παράσταση».
«Είναι η πρόταση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. για όλη την οικογένεια και την εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά και μία εορταστική παραγωγή για την περίοδο των Χριστουγέννων», καταλήγει η σχετική ανακοίνωση.
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
12°
