Άλκηστις του Ευριπίδη στο θέατρο Χώρος με την Έλενα Μαυρίδου και τον Γιώργο Λάλο για τη σεζόν 2022-23
Αποφασίσει να προσφέρει τη ζωή της για να σώσει τον άνδρα της, τον Άδμητο, από τον πρόωρο θάνατο. Μια θυσία που ούτε οι ίδιοι οι ηλικιωμένοι γονείς του δεν δέχτηκαν να κάνουν γι’ αυτόν. Το νεκρό της σώμα είναι ακόμα άταφο, όταν στο σπίτι καταφθάνει αναπάντεχα ως επισκέπτης ο Ηρακλής. Ο Άδμητος κρύβει το πένθος από τον φίλο του και τον φιλοξενεί στο παλάτι κι εκείνος, αγνοώντας τη συμφορά του οικοδεσπότη του, πίνει και γλεντά, εξοργίζοντας με την προκλητική συμπεριφορά του τον υπηρέτη που του αποκαλύπτει τον θάνατο της Άλκηστης. Ντροπιασμένος ο ήρωας αποφασίζει να φέρει πίσω τη νεκρή από το σκοτεινό βασίλειο του Άδη.
Έργο αμφίσημο και διαποτισμένο από μια πικρή ειρωνία, η Άλκηστις του Ευριπίδηθέτει μέσα στους αιώνες ζητήματα ηθικής και διαπροσωπικών σχέσεων ενώ έχει προκαλέσει ατελεύτητες συζητήσεις ως προς το είδος στο οποίο ανήκει. Ακροβατώντας ανάμεσα στην τραγωδία και το σατυρικό δράμα θα το προσεγγίσει σκηνοθετικά η Έλενα Μαυρίδου από τον Οκτώβριο στο θέατρο Χώρος έχοντας ως συνοδοιπόρους στην σκηνή τον Δημήτρη Λάλο, τον Σωτήρη Τσακομίδη, τη Δήμητρα Κούζα, τον Γιώργο Τριανταφυλλίδη και τον Στέργιο Κοντακιώτη.
Ποιος αξίζει περισσότερο να ζήσει, ποιος να πεθάνει και για ποιο λόγο; Μπορεί η πραγματικότητα του θανάτου να ανατραπεί χωρίς συνέπειες; Ο λόγος του νεότερου από τους τρεις μεγάλους τραγικούς ποιητές της αρχαιότητας θα ηχήσει για ακόμα μια φορά φέτος, μετά την παρουσίαση του έργου από τη σκηνοθέτιδα στο πλαίσιο της σειράς «Παραβάσεων» του κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος τον περασμένο Απρίλιο αλλά και τις δύο προσεγγίσεις στην Άρτεμη που προσέφερε στο πρόγραμμά του το φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, μέσα από τη ματιά του Ολλανδού διάσημου σκηνοθέτη Γιόχαν Σίμονςστο κείμενο του Ευριπίδη και το νέο έργο, με τίτλο Φάκελος Βανκάου που εμπνεύστηκε από αυτό ο Ηλίας Μαγκλίνης και σκηνοθετεί στις 5 και 6 Αυγούστου στη Μικρή Επίδαυρο ο Σύλλας Τζουμέρκας.
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
13°
