Τι θα δούμε στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ τη σεζόν 2022-23
Η κινηματογραφική Στρέλλα ως όπερα δωματίου, ο φημισμένος θίασος Novoflot από το Βερολίνο, το μιούζικαλ The Last Five Years, αλλά και μια "υποβρύχια" παράσταση για βρέφη στο πρόγραμμα της επόμενης περιόδου
Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής: το πρόγραμμα της καλλιτεχνικής περιόδου 2022-23
Η κινηματογραφική Στρέλλαως όπερα δωματίου, σε μουσική του ανερχόμενου συνθέτη Μιχάλη Παρασκάκη, λιμπρέτο της Αλεξάνδρας Κ* βασισμένο στο σενάριο της ομώνυμης ταινίας των Πάνου Κούτρα και Παναγιώτη Ευαγγελίδη και σκηνοθεσία του πολυσυζητημένου Γιώργου Κουτλή. Οπερατικό πρωτάθλημα στίβου στο Ξέφωτο του Πάρκου Σταύρος Νιάρχος στο ΚΠΙΣΝ από τον φημισμένο θίασο Novoflot με έδρα το Βερολίνο, που έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Το εμβληματικό έργο Όχι εγώ του Σάμιουελ Μπέκετσε νέα μουσικοθεατρική προσαρμογή από τον συνθέτη Ζήση Σέγκλια και σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου. Το διακεκριμένο με βραβείο Drama Desk μιούζικαλ The Last Five Years του Αμερικανού συνθέτη Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν σε πανελλήνια πρώτη. Αλλά και μια χοροθεατρική παράσταση, το Underwater, των Ξένιας Αηδονοπούλου και Γεωργίας Τέγου για βρέφη από λίγων μηνών έως δύο ετών και τους γονείς τους. Στιγμές από όσα ετοιμάζει για τη νέα σεζόν 2022-23 η Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ένα πολυσυλλεκτικό καλλιτεχνικό πρόγραμμα που επιμελείται ο Αλέξανδρος Ευκλείδηςκαι απλώνει τις δράσεις του και πέρα από την έδρα της σε διάφορους άλλους χώρους ανά την Αθήνα και την επικράτεια.
Όπως αναφέρεται, είναι αφιερωμένο «στην εξερεύνηση των ορίων του σύγχρονου μουσικού θεάτρου χωρίς στεγανά και προκαταλήψεις, από την ακομπλεξάριστη ψυχαγωγία ως τις διανοητικές κατασκευές υψηλού αισθητικού ρίσκου και από το ανασκάλεμα λιγότερο προβεβλημένων σελίδων της καλλιτεχνικής ιστορίας ως τις τολμηρές μουσικοθεατρικές παρεμβάσεις με επίκαιρο πολιτικό και ηθικό βάρος. Ηλικιακές ζώνες, πολιτιστικές αναφορές, ταυτοτικοί προσδιορισμοί και αισθήσεις κάθε είδους διασταυρώνονται στο φετινό πρόγραμμα της Εναλλακτικής Σκηνής, με ειδική έμφαση στη μυθοπλαστική δύναμη του νέου ελληνικού κινηματογράφου, υβριδικές και καινοτόμες ματιές στο έργο του Μίκη Θεοδωράκη και την επέτειο των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή».
Στις παραστάσεις μουσικού θεάτρου και μιούζικαλ συναντάμε ακόμα τον σκηνοθετημένο κύκλο τραγουδιών του Φραντς Σούμπερτ Η ωραία μυλωνού με τη μεσόφωνο και περφόρμερ Λένια Ζαφειροπούλου υπό την καθοδήγηση του χορογράφου Τάσου Καραχάλιου. Αν δεν προλάβατε να δείτε το μιούζικαλ Φτηνά τσιγάρα σε μουσική Παναγιώτη Καλαντζόπουλου, το σπινθηροβόλο Σιωπή, ο βασιλιάς ακούειτωνΝίκου ΚυπουργούκαιΘωμά Μοσχόπουλουπου παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία του Θοδωρή Αμπαζή, καθώς και το οπτικοακουστικό ηλεκτρονικό έργο Neapoly των Κ.Βήτα και Νίκου Πατρελάκη σημειώσεις ότι επιστρέφουν. Για τους λάτρεις του χορού το Μπαλέτο της ΕΛΣ ετοιμάζει το δίπτυχο Human Natureως συνέχεια της παραγωγής Human Behaviour σε χορογραφίες των Χάρη Γκέκα και Γκεντιάν Ντόντα.
Ο Κύκλος Μίκης Θεοδωράκηςσυνεχίζεται με τέσσερις παραγωγές, ενώ στο συναυλιακό πρόγραμμα φιγουράρουν ακόμα αφιερώματα στη Μικρασιατική Καταστροφή με τη συμμετοχή των καταξιωμένων μονωδών, μια βραδιά με βραβευμένα έργα του διαγωνισμού σύνθεσης λυρικού τραγουδιού 1821, Ελληνική Επανάσταση και μελοποιημένη ποίηση, σε συνεργασία με την Ένωση Ελλήνων Μουσουργών, το ρεσιτάλ του διεθνούς βαρύτονου Άρη Αργύρη με τραγούδια του Φραντς Σούμπερτ γύρω από την ελληνική αρχαιότητα και το Φεστιβάλ Πιάνου της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ, σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Πιάνου Θεσσαλονίκης, στην Αίθουσα Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός.
Επιμέλεια προγράμματος Εναλλακτικής Σκηνής ΕΛΣ:
Η προπώληση για τις παραγωγές Σεπτεμβρίου – Δεκεμβρίου 2022 θα ξεκινήσει στις 29 Ιουλίου 2022 και θα πραγματοποιείται στα Ταμεία της ΕΛΣ και στην ticketservices.gr. Ιδρυτικός Δωρητής της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ και διαχρονικός υποστηρικτής είναι το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Η έναρξη της νέας καλλιτεχνικής περιόδου της Εναλλακτικής Σκηνής ΕΛΣ σηματοδοτείται από την αξιομνημόνευτη σύμπραξη δύο ιστορικών φορέων, της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, που συνεργάζονται για πρώτη φορά στη μακρά τους ιστορία στον απόηχο μιας τριπλής επετείου: εκείνης των διακοσίων ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, των ογδόντα ετών από την ίδρυση της ΕΛΣ καθώς και των ενενήντα ετών από την ίδρυση της ΕΕΜ.
Η συνεργασία των δύο θεσμών, με την ξεχωριστή και αποδεδειγμένη τους ευαισθησία απέναντι στο ζήτημα της στήριξης της ελληνικής μουσικής, τόσο της ιστορικής όσο και της σύγχρονης, λαμβάνει χώρα με επίκεντρο τον από κοινού προκηρυγμένο διαγωνισμό σύνθεσης λυρικού τραγουδιού με θέμα 1821, Ελληνική Επανάσταση και μελοποιημένη ποίηση.
Τα ποικιλόμορφα, βραβευμένα έργα των συνθετών Γιώργου Βάβουλα, Θεόδωρου Γκουγκουσούδη, Ισμήνης Γυφτάκη-Μπεκ, Ξένιας Κωνσταντινίδου, Ευριπίδη Μπέκου και Χρίστου Ντόβα, βασισμένα σε ποίηση των Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, Κώστα Βάρναλη, Ανδρέα Κάλβου, Βικτόρ Ουγκό και Άγγελου Σικελιανού με θέμα την Ελληνική Επανάσταση, θα παρουσιαστούν σε μια συναυλία που συνενώνει τις δυνάμεις μιας πλειάδας διακεκριμένων μονωδών καθώς και της Ορχήστρας της ΕΛΣ υπό τη μουσική διεύθυνση του Νίκου Βασιλείου, αρχιμουσικού ειδικευμένου στη σύγχρονη μουσική με όλες της τις καλειδοσκοπικές αποχρώσεις.
Ο τριετής κύκλος Μίκης Θεοδωράκης συνεχίζεται στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ με την παρουσίαση τριών εμβληματικών κύκλων τραγουδιών του σπουδαίου δημιουργού σε συνεργασία με το ξεχωριστό μουσικό σύνολο Vamos από την Κρήτη και τους διακεκριμένους μονωδούς Τάσο Αποστόλου και Άννα Κώτη.
Ο κύκλος Μαουτχάουζεν, γραμμένος και δισκογραφημένος το 1965-66 πάνω στους σπαρακτικούς στίχους του Ιάκωβου Καμπανέλλη, άλλοτε κρατούμενου στο ομώνυμο, διαβόητο στρατόπεδο συγκέντρωσης, αποτελεί ως και τις μέρες μας διεθνές σύμβολο του μεταπολεμικού ανθρωπισμού – ένας ακαταμάχητος ύμνος στη ζωή και τον έρωτα υπό απάνθρωπες συνθήκες, που συνέδεσε άρρηκτα τη θεοδωρακική γραφή με τη φωνή της Μαρίας Φαραντούρη.
Η ιδιότυπη αυτή «τριλογία» συνεχίζεται με τον πρώτο από τους ολοκληρωμένους κύκλους τραγουδιών του Θεοδωράκη με τίτλο Λιποτάκτες, που γράφτηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’50 σε στίχους του νεότερου αδελφού του, Γιάννη Θεοδωράκη, και δισκογραφήθηκε το 1961 με τη φωνή του ίδιου του συνθέτη.
Το πρόγραμμα ολοκληρώνεται με τον κύκλο τραγουδιών Romancero gitano, βασισμένο σε επτά ποιητικές αποδόσεις στίχων με τσιγγάνικη θεματολογία του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα από τον Οδυσσέα Ελύτη. Το έργο γράφτηκε για την Αρλέτα στις αρχές του 1967, ακριβώς πριν την έναρξη της δικτατορίας, εξαιτίας της έλευσης της οποίας δισκογραφήθηκε εντέλει στο Παρίσι το 1970, ξανά με τη Μαρία Φαραντούρη.
Και τα τρία έργα παρουσιάζονται σε νέες ενορχηστρώσεις του Θανάση Παπαθανασίου που αναδεικνύουν τον πολύ ιδιαίτερο ήχο του συνόλου Vamos, πολυμελούς σχήματος που ιδρύθηκε στα Χανιά το 2013 και έχει ήδη πολύ σημαντική παρουσία στη μουσική σκηνή της Κρήτης. Το σύνολο προσεγγίζει ιδιώματα και ερμηνεύει μουσικές από όλο τον κόσμο μέσα από τον πολύ ιδιαίτερο «προσωπικό» του ήχο, που συνδυάζει τα παραδοσιακά όργανα, όπως η κρητική λύρα, με όργανα της συμφωνικής ορχήστρας.
Ο φημισμένος ανεξάρτητος θίασος παραστατικών τεχνών Novoflot, που ιδρύθηκε στο Βερολίνο το 2002 από τον σκηνοθέτη Σβεν Χολμ, τον αρχιμουσικό Βισέντε Λαρρανιάγα και τον καλλιτέχνη της περφόρμανς και δραματολόγο Ζεμπάστιαν Μπαρκ, έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και την Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ. Οι Novoflot έχουν εμφανιστεί σε πολυάριθμα θέατρα και φεστιβάλ στο Βερολίνο, καθώς και σε όλη τη Γερμανία και διεθνώς· οι πάνω από σαράντα πέντε μουσικοθεατρικές τους παραγωγές που ενώνουν, χωρίς στεγανά, τα είδη της σύγχρονης όπερας, του πειραματικού μουσικού θεάτρου και της πρωτοποριακής εγκατάστασης έχουν παρουσιαστεί σε θέατρα, λυρικά θέατρα, αίθουσες συναυλιών και εκθεσιακούς χώρους, καθώς και σε κινητές αρχιτεκτονικές κατασκευές, αθλητικά στάδια, πρώην γυμναστήρια και βυθισμένους ναούς, ενσωματώνοντας συστηματικά τον δημόσιο χώρο στις συλλήψεις τους.
Σε συνεργασία με τον διακεκριμένο Έλληνα συνθέτη Αντώνη Ανισέγκο και το τολμηρό dissonArt ensemble από τη Θεσσαλονίκη, οι Novoflot παρουσιάζουν τα δύο τελευταία μέρη από την ευρηματική, τριετή τριλογία τους με τίτλο Η όπερα #1–#3 – εγχείρημα που επανασυνδέεται με τα τρία γνωστά έργα του Κλάουντιο Μοντεβέρντι και… συμπληρώνει ένα προς ένα τα κομμάτια που λείπουν.
Τι θα συνέβαινε αν ο Μοντεβέρντι, ο επιλεγόμενος «γενάρχης» του είδους της όπερας, δεν μας είχε κληροδοτήσει μόνο τα τρία διάσημα έργα του Ορφέας, Η επιστροφή του Οδυσσέα στην πατρίδα και Η στέψη της Ποππαίας, αλλά και τις δεκαπέντε επιπλέον όπερες για τις οποίες εργάστηκε ο Ιταλός συνθέτης, οι παρτιτούρες των οποίων θεωρούνται όμως χαμένες; Πώς θα είχε εξελιχθεί το είδος; Η όψη και ο ήχος της όπερας θα ήταν διαφορετικά σήμερα;… Έχοντας συμπιέσει στον μέγιστο δυνατό βαθμό όλα τα στοιχεία του είδους στο πρώτο μέρος του κύκλου Η όπερα, οι Novoflot παρουσιάζουν την πρώτη χαμένη όπερα του Μοντεβέρντι, #2 – Στα σχοινιά (σχετικά με το τέλος), με τη συμμετοχή διεθνώς αναγνωρισμένων σολίστ της τζαζ!
Στο ογκώδες, υπαίθριο φινάλε της μουσικοθεατρικής τους τριλογίας, #3 – Οι κομμένες σκηνές, οι Novoflot εστιάζουν στα κομμάτια που δεν «έφτασαν στον τελικό», μετατρέποντας το Ξέφωτο του Πάρκου Σταύρος Νιάρχος στο ΚΠΙΣΝ σε οπερατικό πρωτάθλημα στίβου.
Έργα των Ίλζε Βέμπερ, Μαρίας Δελή, Χανς Κράσα, Βίκτορ Ούλμαν, Δημήτρη Τερζάκη, Φωτεινής Τρυφεροπούλου, Μοχάμμεντ Φαιρούζ, Τζουλιάνας Χωλ
Ιωάννα Βρακατσέλη μεσόφωνος
Σύλληψη, πιάνο: Χρήστος Μαρίνος
«Όταν τα εγκλήματα αρχίζουν να συσσωρεύονται, γίνονται αόρατα. Όταν τα βάσανα γίνονται ανυπόφορα, οι κραυγές δεν ακούγονται πια», έγραψε ο Μπέρτολτ Μπρεχτ, διεισδυτικός χρονογράφος της πιο απάνθρωπης περιόδου του 20ού αιώνα. Η συναυλία της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ με τίτλο Ο ήχος της κραυγής, σε σύλληψη του δραστήριου μουσικού και ερευνητή Χρήστου Μαρίνου, που συνοδεύει στο πιάνο την εξίσου ανήσυχη μεσόφωνο Ιωάννα Βρακατσέλη, φιλοδοξεί ακριβώς να δώσει ήχο στην κραυγή των ανθρώπων που βίωσαν ή βιώνουν κάποιες από τις οξύτερες ανθρωπιστικές κρίσεις του 20ού και του 21ου αιώνα, όπως η Μικρασιατική Καταστροφή, το Ολοκαύτωμα και η τρέχουσα προσφυγική κρίση.
Κεντρική θέση στο πρόγραμμα κατέχουν δύο αναθέσεις έργων στις Ελληνίδες συνθέτριες Φωτεινή Τρυφεροπούλου και Μαρία Δελή, που αναφέρονται αντίστοιχα στη Μικρασιατική Καταστροφή με τις συνακόλουθες γενοκτονίες και σε μαρτυρίες επιζώντων από πολέμους, εθνοκαθάρσεις και σφαγές. Τα νέα έργα πλαισιώνονται από συνθέσεις, ενίοτε σε πρώτες εκτελέσεις, δημιουργών όπως οι Ίλζε Βέμπερ, Βίκτορ Ούλμαν και Χανς Κράσα (άλλοτε τροφίμων του γκέτο του Τερεζίν, που άφησαν την τελευταία τους πνοή στο στρατόπεδο του Άουσβιτς) καθώς και των σύγχρονων συνθετών Τζουλιάνας Χωλ, Μοχάμεντ Φαιρούζ και Δημήτρη Τερζάκη – όλα τους σπαρακτικά δείγματα της σκληρότητας του ανθρώπου προς τον άνθρωπο.
Είσοδος ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας
Χοροθέατρο για βρέφη και γονείς • Πρώτη πανελλήνια παρουσίαση
Ανάθεση Παιδικού Φεστιβάλ Μπέλφαστ, Θεάτρου Watford Palace, Ουώτφορντ και The Lowry, Σάλφορντ. Με την υποστήριξη δημόσιων πόρων του Συμβουλίου Τεχνών Αγγλίας.
Στη νέα χοροθεατρική παράσταση που δημιούργησαν οι μητέρες και καλλιτέχνιδες Ξένια Αηδονοπούλου και Γεωργία Τέγου, βρέφη από λίγων μηνών έως δύο ετών και οι ενήλικοι συνοδοί τους λαμβάνουν μέρος σε ένα μαγικό ταξίδι στη βαθιά γαλάζια θάλασσα, καθισμένοι σε οικογενειακά νησιά.
Η παράσταση ζωντανεύει με ζωηρό τρόπο το ταξίδι μιας μπαλαρίνας καθώς ξυπνά από έναν ύπνο γεμάτο όνειρα και βρίσκεται στον ωκεανό, έναν καθησυχαστικό κόσμο γεμάτο γαλανά φώτα και φυσαλίδες. Καθώς εξερευνά το υπέροχο νέο της σπίτι, συναντά ένα χταπόδι – και οι δυο τους σύντομα σχηματίζουν μια φιλία γεμάτη αγάπη κάτω από τα κύματα, χορεύοντας ως ντουέτο με συνοδεία μιας μουσικής γεμάτης κουδουνίσματα, που περιλαμβάνει και μερικές γνώριμες μελωδίες…
Μια παράσταση για όλες τις αισθήσεις που δημιουργήθηκε από μια διακεκριμένη ελληνοβρετανική δημιουργική ομάδα με φροντίδα και σεβασμό στην πολύτιμη πρώτη θεατρική εμπειρία ενός βρέφους, το Underwater έρχεται στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ μετά την πρεμιέρα του στο θέατρο Watford Palace πριν από λίγους μήνες, για να διεγείρει τη φαντασία των βρεφών, προσφέροντας μια μαγική εμπειρία δημιουργίας δεσμών και αναμνήσεων για κάθε είδους οικογένειες. Επιπλέον παραστάσεις του Underwater θα παρουσιαστούν τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 2023.
Για περιορισμένο αριθμό θεατών
Τιμές εισιτηρίων: €15 για κάθε βρέφος συνοδευόμενο από έναν γονέα, €12 για κάθε επιπλέον θεατή
Έργα των Μίκη Θεοδωράκη, Ρεναλντό Αν, Κουρτ Βάιλ, Ίγκορ Στραβίνσκι
Χριστόφορος Σταμπόγλης βαθύφωνος
Γιώργος Κωνσταντίνουπιάνο
Στα τέλη της δεκαετίας του ’50, «μεθοριακή ζώνη» της μετάβασης ανάμεσα στη «λόγια» και τη «λαϊκή» όψη της δημιουργικής διαδρομής του Μίκη Θεοδωράκη και ακριβώς στο χείλος της σύνθεσης και ηχογράφησης του θρυλικού Επιταφίου, ο εγκατεστημένος στο Παρίσι συνθέτης μελοποιεί, κατόπιν πρότασης της σπουδαίας λυρικής μεσοφώνου Τζέιν Μπατορί, μια σειρά από ποιήματα του Πωλ Ελυάρ για φωνή και πιάνο. Η καριέρα των νέων τραγουδιών ξεκίνησε πολλά υποσχόμενη, ώσπου τα κομμάτια απαγορεύτηκαν με παρέμβαση των κληρονόμων του ποιητή, για να ανασυρθούν ξανά, διστακτικά, μόλις τη δεκαετία του ’80.
Τα σπάνια αυτά κομμάτια, χαρακτηριστικά της εμπλοκής του νεαρού Μίκη Θεοδωράκη με τη γαλλική κουλτούρα και προφητικά του μετέπειτα ύφους της γραφής του, αποδίδει στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ ο κορυφαίος βαθύφωνος Χριστόφορος Σταμπόγλης με τη συνοδεία του πιανίστα Γιώργου Κωνσταντίνου. Τα έργα πλαισιώνονται από μεταγενέστερες μελοποιήσεις Ελλήνων ποιητών από τον ίδιο τον Θεοδωράκη καθώς και από μια γοητευτική συλλογή μελοποιήσεων Γάλλων ποιητών από τρεις ακόμη, πολύ διαφορετικούς μεταξύ τους, συνθέτες, που πέρασαν μέρος από ή και ολόκληρη τη σταδιοδρομία τους ως μετανάστες στο κοσμοπολίτικο Παρίσι του πρώτου μισού του 20ού αιώνα: του Ρώσου Ίγκορ Στραβίνσκι, του Βενεζουελανού Ρεναλντό Αν και του Γερμανού Κουρτ Βάιλ.
Συμμετέχει το σύνολο Λιποτάκτες (Δημήτρης Ανδρεάδηςπιάνο, Δημήτρης Παπαγγελίδηςκιθάρα, Στέφανος Θεοδωράκης-Παπαγγελίδηςκρουστά)
Ο τριετής κύκλος Μίκης Θεοδωράκης συνεχίζεται στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ με μια παράσταση μουσικής και λόγου, που ψηλαφεί με νοσταλγική διάθεση το σύνορο όπου η προσωπική μνήμη αγγίζει τη συλλογική ιστορία και η ζωή αλληλεπικαλύπτεται με την τέχνη.
Βασισμένη στα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και τα αυτοβιογραφικά γραπτά της κόρης του Μαργαρίτας Θεοδωράκη, η μουσική παράσταση Αναμνήσεις ενός κοριτσιού αντιπαραθέτει τις μνήμες μιας νεαρής γυναίκας που μεγαλώνει στην προσφυγική συνοικία της Νέας Σμύρνης μαζί με την οικογένειά της και τους Μικρασιάτες παππούδες –με φόντο τις διηγήσεις από τη «χαμένη πατρίδα» αλλά και τα φρικτά βασανιστήρια της Μακρονήσου, τις νυχτερινές εφόδους του Στρατού στο σπίτι, τις φυλακίσεις και την εξορία– με τη σπουδαία μουσική του διάσημου πατέρα της.
Ο εδραιωμένος ερμηνευτής Παναγιώτης Πετράκης αποδίδει τραγούδια από ολόκληρο το εκφραστικό φάσμα της παραγωγής του Μίκη Θεοδωράκη που γεφυρώνουν τη λαϊκότητα με τον γνήσιο λυρισμό, συνοδευόμενος ιδιωματικά από το σύνολο Λιποτάκτες, μικρό σχήμα της Ορχήστρας Μίκης Θεοδωράκης. Παράλληλα, η ίδια η Μαργαρίτα Θεοδωράκη διαβάζει κείμενά της που αναφέρονται σε στιγμές από την παιδική της ηλικία, συνοδευόμενα από προβολή σπάνιων φωτογραφιών από το οικογενειακό αρχείο του ανεξάντλητου συνθέτη.
Εισαγωγικές ομιλίες και επιμέλεια κειμένων: Τίτος Γουβέλης
Το καθιερωμένο Φεστιβάλ Πιάνου της Εναλλακτικής Σκηνής ανανεώνει το ετήσιο ραντεβού με το κοινό του για πρώτη φορά εκτός ΚΠΙΣΝ, στην ιστορική αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός, πάντοτε σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Πιάνου Θεσσαλονίκης και σε καλλιτεχνική επιμέλεια του Χαράλαμπου Αγγελόπουλου.
Πέντε αναγνωρισμένοι Έλληνες πιανίστες με διεθνή σταδιοδρομία, οι Δημήτρης Βασιλάκης, Κάρολος Ζουγανέλης, Χρίστος Παπαγεωργίου, Λορέντα Ράμου και Πρόδρομος Συμεωνίδης, ερμηνεύουν κάποια από τα σημαντικότερα πιανιστικά έργα του 20ού και του 21ου αιώνα, καλύπτοντας ένα ευρύτατο φάσμα μουσικών τάσεων και συνθετικών δημιουργιών. Έργα, μεταξύ άλλων, των Κλωντ Ντεμπυσσύ, Μωρίς Ραβέλ, Σεργκέι Ραχμάνινοφ, Σεργκέι Προκόφιεφ, Ισαάκ Αλβένιθ, Ίγκορ Στραβίνσκι, Ολιβιέ Μεσσιάν, Γκιαιργκ Λίγκετι, Ιάννη Ξενάκη, αλλά και πιανιστικές συνθέσεις των ημερών μας συνθέτουν ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα.
Οι παράλληλες δράσεις του Φεστιβάλ περιλαμβάνουν απογευματινές συναυλίες ανερχόμενων σολίστ και masterclass πιάνου των συμμετεχόντων καλλιτεχνών.
Πέρα από τον πολιτικό και ανθρωπιστικό της αντίκτυπο, η Μικρασιατική Καταστροφή σήμανε το τέλος και για το ανεπανάληπτο πολιτιστικό χωνευτήρι που αποτέλεσε η Σμύρνη για αιώνες: «πουθενά αλλού δεν υπάρχουν τόσες λατέρνες», έγραφε στα τέλη του 19ου αιώνα ο Βρετόνος συνθέτης Λουί-Αλμπέρ Μπουργκώ-Ντυκουντραί για την πόλη όπου όλοι χόρευαν «αλά φράγκα, αλά γκρέκα, αλά τούρκα» ήδη από τις αρχές του 18ου αιώνα, σύμφωνα με τον Γάλλο περιηγητή Ζοζέφ Πιττόν ντε Τουρνεφόρ. Η κοσμοπολίτικη και πολυσυλλεκτική μουσική παράδοση της Σμύρνης επηρέασε ουσιαστικά τη λόγια μουσική παραγωγή του νεότευκτου ελληνικού κράτους, μεταφυτεύοντας επιπλέον στο έδαφός του μια σειρά από κορυφαίους Μικρασιάτες συνθέτες που αναδείχθηκαν σε προδρομικές φιγούρες της νεότερης ελληνικής μουσικής, όπως οι Μανώλης Καλομοίρης, Γιάννης Κωνσταντινίδης, Τιμόθεος Ξανθόπουλος και Γεώργιος Πονηρίδης.
Έργα των πρωτοπόρων εκείνων δημιουργών καθώς και τραγούδια με σμυρναίικη θεματολογία θρυλικών Ελλήνων και ξένων συνθετών, όπως οι Λεωνίδας Ζώρας, Διονύσιος Λαυράγκας, Μωρίς Ραβέλ, Αιμίλιος Ριάδης, Θεόφραστος Σακελλαρίδης, αλλά και των νεότερων Τάσου Ρωσόπουλου, Φίλιππου Τσαλαχούρη κ.ά. ερμηνεύουν οι καταξιωμένοι μονωδοί της ΕΛΣ Τζούλια Σουγλάκου και Γιάννης Χριστόπουλος, συνοδευόμενοι στο πιάνο από τη Σοφία Ταμβακοπούλου: ένα πρόγραμμα που καλύπτει την απόσταση ανάμεσα στη λόγια και την ελαφρά ελληνική μουσική του χθες και του σήμερα, αποτελώντας παράλληλα έναν συγκινητικό φόρο τιμής στη μικρασιατική μουσική παράδοση.
Είσοδος ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας
Μουσικό θέατρο για παιδιά και νέους
Σιωπή, ο βασιλιάς ακούει
Νίκος Κυπουργός
Πρωινές παραστάσεις στις 11.00
30 Οκτωβρίου & 1, 2, 3, 4, 6, 9, 10, 11, 13 Νοεμβρίου 2022
Απογευματινές παραστάσεις στις 18.00
29, 30 Οκτωβρίου & 5, 6, 12 Νοεμβρίου 2022
Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Λιμπρέτο: Θωμάς Μοσχόπουλος (σε συνεργασία με τον συνθέτη)
Μετά την επιτυχημένη περιοδεία του σε έξι πόλεις της Ελλάδας, το μιούζικαλ Σιωπή, ο βασιλιάς ακούει των Νίκου Κυπουργού και Θωμά Μοσχόπουλου, ένα από τα δημοφιλέστερα έργα του σύγχρονου ελληνικού μουσικού θεάτρου, επιστρέφει στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ. Εμπνευσμένο από το παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν Τα καινούρια ρούχα του βασιλιά, το έργο παρουσιάζεται στην σκηνοθεσία του Θοδωρή Αμπαζή, γνωστού για μια σειρά από σκηνοθετικές προτάσεις που συγχωνεύουν αξεδιάλυτα το μουσικό με το θεατρικό στοιχείο, και στελεχώνεται με μια εξαιρετική διανομή λαμπερών λυρικών ερμηνευτών με τη συμμετοχή πενταμελούς μουσικού συνόλου. Η θεματολογία, οι διασκεδαστικές ερμηνείες και η εξαιρετικά άμεση μουσική γραφή κάνουν τις βασικές έννοιες της μουσικής να μεταδίδονται απευθείας ακόμη και στο αμύητο κοινό, σαν παιχνίδι.
Ακροβατώντας δεξιοτεχνικά ανάμεσα στη λυρική παράδοση και τον παιγνιώδη μεταμοντερνισμό, το Σιωπή, ο βασιλιάς ακούει αφηγείται την ιστορία ενός φιλόμουσου όσο και ανυπόφορου βασιλιά που δεν είναι ποτέ ευχαριστημένος, όποιο μουσικό κομμάτι κι αν του παρουσιάζει ο μουσικός της αυλής του. Τον μουσικό από την απελπισία του έρχεται να ανασύρει η Μούσα, που βρίσκει, με τη σειρά της, μια ευκαιρία να «ξαναμπεί στη δουλειά» από την οποία είχε αποκοπεί μετά τις ένδοξες εποχές του Σούμπερτ, του Μότσαρτ και του Μπαχ. Η Μούσα επιστρατεύει τις επτά νότες ως συμμάχους και εμπνέει στον μουσικό ένα υπέροχο κομμάτι – που, όμως, ούτε κι αυτό αφήνει ικανοποιημένο τον βασιλιά. Είναι καιρός, λοιπόν, τη λύση να δώσει (όπως πάντα!) η φαντασία…
Το νέο έργο του Χαράλαμπου Γωγιού Ο θάνατος του Άντονυ καταφθάνει στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ σε σκηνοθεσία του ταλαντούχου Δημήτρη Καραντζά, μετά από έναν πρώτο, κύκλο διαδικτυακών μεταδόσεων από την πλατφόρμα GNO TV. Ο θάνατος του Άντονυ είναι μια εξωφρενική και ρηξικέλευθη όπερα του παραλόγου σε λιμπρέτο του Γιάννη Φίλια, αφιερωμένη σε όλα τα αγόρια που ντρέπονταν να πουν πως έκλαιγαν με την Κάντυ Κάντυ: μια αλλόκοτη «δαιμόνια μηχανή» ψυχαναλυτικής έμπνευσης, όπου η κληρονομιά της πολυαγαπημένης ιαπωνικής σειράς κινουμένων σχεδίων συναντιέται προκλητικά με τη σκέψη του διαβόητου Σλοβένου φιλοσόφου Σλάβοϊ Ζίζεκ, με αφετηρία την ανάμνηση της πτώσης που τραυμάτισε μια ολόκληρη γενιά.
Δυο άνδρες, εγκλωβισμένοι σε ένα ξέφωτο βγαλμένο από τον Δάντη ή τον Χάιντεγκερ, παραδίνονται στις ηδονές του λόγου και έρχονται αντιμέτωποι με το τραύμα, τη φαντασίωση, την ενόρμηση του θάνατου, τον ψυχαναγκασμό της επανάληψης, τον φόβο της γυναίκας και τον πανταχού παρόντα ναρκισσισμό, με ενδιάμεσους σταθμούς τις επιστολές του Αποστόλου Παύλου, τα σεμινάρια του Ζακ Λακάν, τους άγριους χορούς της Ρουσλάνας και τα σουξέ της Ελένης Δήμου. Ο λόγος τους, εμμονικός και ακατάσχετος, διατρέχεται από επίμονα ερωτήματα: Η Γυναίκα υπάρχει ή δεν υπάρχει; Γιατί η αλεπού στα ελληνικά γράφεται με μικρό, ενώ στα γερμανικά με κεφαλαίο; Μα προπαντός: Γιατί κλάψαμε τόσο πολύ στο τέλος εκείνου του μοιραίου, εικοστού τετάρτου επεισοδίου στα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν ο Άντονυ, ο ξανθός αγαπημένος της Κάντυ, έπεσε από το άλογο;
Ο θάνατος του Άντονυ, «εννοιολογική όπερα δωματίου» στην παράδοση της βερντικής «όπερας προθέσεων» (και, ταυτόχρονα, λοξή σάτιρα της κάλπικης μόδας του νεομπαρόκ), επιχειρεί να δώσει φωνή στις ανασφάλειες και το άγχος μιας γενιάς μεγαλωμένης με VHS, Δυναστεία και Τσερνόμπιλ μπροστά στο φάσμα μιας αιωνίως επαπειλούμενης (οικονομικής, οικολογικής, γεωπολιτικής, υγειονομικής…) καταστροφής που στοιχειώνει τα όνειρά μας – ως το αναπόφευκτο, αυτοκαταστροφικό φινάλε: «Όλοι μας έχουμε οραματιστεί την κηδεία μας».
Παράλληλα με τις παραστάσεις θα πραγματοποιηθεί η ημερίδα με τίτλο «Ο Άντονυ στο ξέφωτο: Η ενόρμηση θανάτου της όπερας», με τη συμμετοχή εκπροσώπων από τους χώρους της μουσικολογίας, της ψυχανάλυσης, της φιλοσοφίας και των πολιτιστικών σπουδών.
Μετά από μια σειρά sold-out παραστάσεων, τα Φτηνά τσιγάρα, μια «ρομαντική οπερέτα» με 34 σκηνές και 19 τραγούδια, επιστρέφει για 24 νέες παραστάσεις. Η ταινία του Ρένου Χαραλαμπίδη Φτηνά τσιγάρα, μια ταινία-ωδή στην καλοκαιρινή άδεια Αθήνα, μετατράπηκε σε μιούζικαλ σε μουσική Παναγιώτη Καλαντζόπουλου, λιμπρέτο Πέτρου Βουνισέα και σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ρήγου.
Καθοριστική για το εγχείρημα, η ζωντανή παρουσία του σκηνοθέτη-σεναριογράφου της ταινίας Ρένου Χαραλαμπίδη στον ρόλο τού επί σκηνής αφηγητή συμπυκνώνει το αισθητικό επιχείρημα μιας παράστασης που διεξάγεται εν είδει «φλας μπακ» ανάμεσα σε δύο χρονικές ζώνες: Ο κεντρικός χαρακτήρας του αθηναϊκού flâneur (που ενσάρκωνε ο Χαραλαμπίδης στην πρωτότυπη ταινία) μοιράζεται εδώ ανάμεσα στον παροντικό και τον παρελθοντικό εαυτό του, ρίχνοντας ένα βλέμμα νοσταλγικό αλλά και κριτικό στην καθοριστική, για τον ήρωα και για την πόλη, μετάβαση τόσο από τη νωχελική μετεφηβεία στην ωριμότητα όσο και από τον 20ό στον 21ο αιώνα.
Τιμές εισιτηρίων: €15, €20 • Φοιτητικό: €10
Όπερα • Ανάθεση της ΕΛΣ
Στρέλλα
Μιχάλης Παρασκάκης
18, 19, 21, 22, 25, 26, 28, 29 Ιανουαρίου & 1, 2, 4, 5 Φεβρουαρίου 2023
Ώρα έναρξης: 20.30 (Κυριακή: 19.30)
Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Λιμπρέτο: Αλεξάνδρα Κ*, βασισμένο στο σενάριο της ομώνυμης ταινίας των Πάνου Κούτρα και Παναγιώτη Ευαγγελίδη
Σκηνοθεσία: Γιώργος Κουτλής
Ο νέος κύκλος αναθέσεων έργων μουσικού θεάτρου και όπερας που βασίζονται σε διάσημες κινηματογραφικές ταινίες συνεχίζεται στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ με τη νέα όπερα δωματίου του Μιχάλη Παρασκάκη Στρέλλα, το λιμπρέτο της οποίας βασίζεται στην ομώνυμη ταινία του Πάνου Κούτρα, που τάραξε τα νερά όταν βγήκε στους κινηματογράφους το 2009. Η νέα όπερα πραγματεύεται τη συνάντηση του Γιώργου, ενός άρτι αποφυλακισμένου 48χρονου άνδρα, με τη Στρέλλα, μια νεαρή τρανς πόρνη που λατρεύει τη Μαρία Κάλλας, σε ένα κακόφημο ξενοδοχείο της Ομόνοιας. Καθώς, όμως, οι λογαριασμοί του Γιώργου με το παρελθόν είναι ακόμα ανοιχτοί, μία άλλη «φυλακή» τον περιμένει. Μαζί με τη Στρέλλα, θα πρέπει να βρουν τον δρόμο προς την έξοδο.
Η κινηματογραφική ιστορία της Στρέλλας, όπως εκτυλίσσεται στο σενάριο των Πάνου Κούτρα και Παναγιώτη Ευαγγελίδη, μοιάζει να έχει όλα τα στοιχεία ενός ρεαλιστικού μουσικοθεατρικού δράματος, καθώς ακουμπάει στην αρχαία τραγωδία με ευθείες αναφορές στον μύθο του Οιδίποδα και όρους οπερατικού βερισμού. Τα πρόσωπα της ταινίας παραμένουν επίκαιρα δεκατρία χρόνια μετά, σε μια εποχή που η τόλμη και η αλήθεια είναι απολύτως αναγκαίες, και αντιμετωπίζονται όχι ως καρικατούρες, αλλά ως άνθρωποι που ερωτεύονται, αγαπούν και πονούν.
Ο Μιχάλης Παρασκάκης, συνθέτης στην παράδοση της λεγόμενης «νέας» μουσικής, αναλαμβάνει το στοίχημα να γράψει μια μουσική φρέσκια και αιχμηρή, διατηρώντας τον ρεαλισμό και τη δραματικότητα του κινηματογραφικού έργου. Στην οπερατική της μορφή, η Στρέλλα προχωρεί ακόμη περισσότερο στην κατεύθυνση του μαγικού ρεαλισμού χάρη στο λιμπρέτο της Αλεξάνδρας Κ*, που διατηρεί τη βασική δομή και την ουσία του αυθεντικού κινηματογραφικού σεναρίου. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο 32χρονος Γιώργος Κουτλής, περιζήτητος και πολυσυζητημένος θεατρικός σκηνοθέτης με δεδηλωμένη έφεση στον ποιητικό, παράδοξο ρεαλισμό και το ύφος του γκροτέσκου.
Τιμές εισιτηρίων: €15, €20 • Φοιτητικό: €10
Μουσικό θέατρο • Ανάθεση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ
Ανάμεσα στους πιο δαιμονιώδεις και απαιτητικούς (από κάθε σκοπιά: σωματική, διανοητική, συναισθηματική…) μονολόγους του παγκοσμίου θεάτρου, το Όχι εγώ του Σάμιουελ Μπέκετ, γραμμένο το 1972 για την ηθοποιό Μπίλι Ουάιτλω, σκηνοθετεί τη χειμαρρώδη λογοδιάρροια ενός αιωρούμενου γυναικείου στόματος (!) στον απόηχο ενός απροσδιόριστου τραυματικού συμβάντος, υπό το βλέμμα της φιγούρας ενός μυστηριώδους ακροατή χωρίς ιδιότητες.
Η νέα μουσικοθεατρική προσαρμογή αυτού του εμβληματικού μεταπολεμικού έργου, ανάθεση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ στον πρωτοποριακό συνθέτη Ζήση Σέγκλια, το έργο του οποίου εστιάζει στη σχέση ανάμεσα στον ήχο και τη σημασιολογία της φωνής και την ενοποίηση της μουσικής γλώσσας και του λόγου, και στον σκηνοθέτη Σάββα Στρούμπο, επίμονο και ασυμβίβαστο εργάτη του ερευνητικού θεάτρου, αναμετράται με τα όρια ενός δυσεπίλυτου αινίγματος, αλλά ταυτόχρονα και με μια πρόκληση διεγερτική. Στην τολμηρή προσέγγιση των δυο καλλιτεχνών, η μπεκετική ηχητική και σημασιολογική «άβυσσος» αποδίδεται, αντί από ένα στόμα, από δύο σώματα σε φωνητική και κινησιολογική αντίστιξη, συνάμα αφηρημένη και συμπυκνωμένη στον ύψιστο βαθμό.
Το νέο αυτό δίπτυχο χορού εξερευνά οικουμενικές όψεις της ανθρώπινης κατάστασης μέσω της διεθνούς γλώσσας του σώματος, συναρμόζοντας ταυτόχρονα τις βαρύνουσες καλλιτεχνικές υπογραφές δύο διακεκριμένων χορογράφων: του «διεθνούς» Έλληνα Χάρη Γκέκα και του Αλβανού Γκεντιάν Ντόντα, πάνω σε πρωτότυπη μουσική δύο αξιόλογων συμπατριωτών τους: του ανερχόμενου Αποστόλη Κουτσογιάννη και του εδραιωμένου Τσέζαρ Αλιάι.
Μίκης Θεοδωράκης: Ένας όμηρος / Μαρκ Μπλίτσταϊν: Πολιτικά τραγούδια
26 Μαρτίου 2023
Ώρα έναρξης: 20.30
Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Αναστασία Κότσαλημεσόφωνος
Γιώργος Κωνσταντίνου πιάνο
Κώστας Ζιγκερίδηςακορντεόν
Το πολιτικό μουσικό θέατρο στην Ελλάδα σφραγίστηκε από την εργογραφία του Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος έδωσε το στίγμα του ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’60, όταν, στην καρδιά της ψυχροπολεμικής περιόδου, αποφάσισε να μελοποιήσει για τον θίασο του Λεωνίδα Τριβιζά τα τραγούδια του θεατρικού έργου Ένας όμηρος του Ιρλανδού ποιητή Μπρένταν Μπήαν, εμπνευσμένου από τον απελευθερωτικό αγώνα του ιρλανδικού λαού ενάντια στους Βρετανούς. Θρυλικά τραγούδια από το έργο αυτό, όπως το περίφημο «Γελαστό παιδί», συνδέθηκαν από νωρίς με πολιτικούς αγώνες, αρχικά στον απόηχο της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη και αργότερα την περίοδο της δικτατορίας, και αναγνωρίζονται ως τις μέρες μας ως διαχρονικά σύμβολα της κοινωνικής μαχητικότητας.
Την ίδια περίοδο, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, με την ανάσα της μακαρθικής δυστοπίας ακόμα ζεστή στην πλάτη του, ο πιο φιλοσοβιετικός των Αμερικανών λόγιων συνθετών (τουλάχιστον με τα δεδομένα των ΗΠΑ) Μαρκ Μπλίτσταϊν καταθέτει το δικό του όραμα για το πολιτικό μουσικό θέατρο, διαμορφώνοντας μια ξεχωριστή γλώσσα με έργα όπως τα Ρούμπεν Ρούμπεν και Σάκκο και Βαντσέττι. Τα ετερόκλητα οράματα δύο συνθετών με διαφορετικές διαδρομές αλλά με την επαναστατική ορμή ως κοινή αναφορά τονίζει το εγνωσμένης αποτελεσματικότητας ντουέτο της μεσοφώνου Αναστασίας Κότσαλη και του ακορντεονίστα Κώστα Ζιγκερίδη, συνοδευόμενο σε αυτή την περίσταση από τον πιανίστα Γιώργο Κωνσταντίνου.
Ο Κ.Βήτα και ο Νίκος Πατρελάκης επιστρέφουν στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ για έναν νέο κύκλο παραστάσεων του οπτικοακουστικού ηλεκτρονικού έργου Neapoly. Οι δύο μουσικοί εξερευνούν την ηλεκτρονική μουσική από τη βάση της, ως φόρμα και ως ύφος. Η μινιμαλιστική επανάληψη των arpeggiators, ο εξαρχής σχεδιασμός των τεχνητών ηχοχρωμάτων, η χρήση αναλογικών πηγών και επεξεργαστών αποτελούν τη βάση της ηχητικής πραγματικότητας του Neapoly. Παράλληλα, οι καλλιτέχνες στρέφουν το βλέμμα τους στις δεκαετίες του ’70 και του ’80, αναζητώντας τις αρχικές αναφορές της electronica. «Ονομάσαμε το νέο μας εγχείρημα Neapoly, μια κοινή μας βόλτα εξερεύνησης και πειραματισμού στην electronica, τις μινιμαλιστικές της φόρμες, τις επαναλαμβανόμενες ακολουθίες της, σαν τις πτυχές αυτού του τσιμεντένιου κόσμου που προσπαθεί να αποδείξει τη δύναμη και την παρουσία του στη φύση», σημειώνει ο Κ.Βήτα. Τα βίντεο στην παράσταση αποτελούν μια ποιητική περιήγηση στην Ελλάδα, ένα road movie που διατρέχει τη φύση και τις πόλεις της χώρας, καταγράφοντας τα βουνά, τους ουρανούς και τις θάλασσες, τους ανθρώπους και την καθημερινότητά τους.
Τραγούδια του Φραντς Σούμπερτ με θέμα την ελληνική αρχαιότητα
8 Απριλίου 2023
Ώρα έναρξης: 20.30
Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Άρης Αργύρης βαρύτονος
Πέτερ Μπόρτφελτ πιάνο
Η λαχτάρα για έναν καλύτερο κόσμο, για αρμονία και ευτυχία στην κοινότητα, για τη χρυσή εποχή ή απλώς για τη Γη της Επαγγελίας είναι βαθιά ανθρώπινη. Σε κάθε εποχή, η επιθυμία αυτή υπήρξε βαθιά διαμορφωτική για τους φιλοσόφους και ηγέτες του καιρού τους.
Τον 19ο αιώνα, σε αναζήτηση υψηλών ιδανικών, το συλλογικό πνεύμα στράφηκε με δέος προς την ιστορική περίοδο της ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας. Ποιητές όπως οι Φρήντριχ Σίλλερ και Φρήντριχ Χαίλντερλιν σχεδόν τη μετουσίωσαν, θέτοντας έτσι τα θεμέλια για την παράδοση της ανθρωπιστικής παιδείας.
Η σπίθα του θαυμασμού για την αρχαιότητα άναψε επίσης στην ψυχή του μεγάλου Φραντς Σούμπερτ, ιδίως μέσω της φιλίας του με τον Βιεννέζο ποιητή Γιόχαν Μάυρχοφερ, που δραστηριοποιήθηκε ως κλασικιστής και ήταν συνεπώς ειδικός στην ελληνική μυθολογία. Δημιουργήθηκαν έτσι περίπου τριάντα λυρικά και αφηγηματικά τραγούδια.
Σε αυτό το ρεσιτάλ τραγουδιού από τον διεθνώς διακεκριμένο βαρύτονο Άρη Αργύρη, που εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ συνοδευόμενος από τον πιανίστα Πέτερ Μπόρτφελτ, το ακροατήριο θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει δεκαεπτά από τα συναρπαστικά τραγούδια του Φραντς Σούμπερτ με θέμα τους θεούς και τους μύθους της αρχαίας Ελλάδας.
Η μεσόφωνος και περφόρμερ Λένια Ζαφειροπούλου, υπό την καθοδήγηση του χορογράφου Τάσου Καραχάλιου, τραγουδά και παρουσιάζει στη σκηνή κάθε λογής αντικείμενα, φτιάχνοντας τους δικούς της μικροκόσμους που εμφανίζονται και εξαφανίζονται κατά τόπους για να την οδηγήσουν στη δική της κάθαρση. Με άξονα τη φωνή, το σώμα, τα στοιχεία της φύσης και το φως, ακολουθούμε τον ρομαντικό ήρωα του Μύλλερ στο ταξίδι του. Πόσους συμβολισμούς και πόσες διαστάσεις μπορεί να περιέχουν το νερό, τα λουλούδια, τα πράσινα φύλλα, ένα κομμάτι ύφασμα, δυο ποτήρια; Πώς μπορεί να μεταφραστεί οπτικά το γεμάτο οιωνούς, παγίδες και σαγήνες τοπίο του Σούμπερτ, που μοιάζει με καρτέλα επιτραπέζιου παιχνιδιού για τέσσερις παίκτες, όπου πάντα στο τέλος κερδίζει η μαγική φύση του Ρομαντισμού; Μια περφόρμανς που προκύπτει μέσα από το σακίδιο του περιπλανώμενου ήρωα, όπως η ιστορία που σχηματίζεται μόνο και μόνο χάρη στη θέλησή του, την ονειροπόληση και την οργιαστική, δημιουργική αλλά και παραμορφωτική φαντασία του.
Πρώτη παρουσίαση στη Νέα Υόρκη από τους Αριέλ Τέππερ και Μάρτυ Μπελ
Πρώτη παρουσίαση: Θέατρο Northlight
Συμπαραγωγή με το ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας
5, 6, 7, 11, 12, 13 Μαΐου 2023
Ώρα έναρξης: 20.30 (Κυριακή: 19.30)
Λιμπρέτο, στίχοι: Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν
Μουσική διεύθυνση: Μιχάλης Παπαπέτρου
Μετάφραση, σκηνοθεσία: Δημήτρης Δημόπουλος
Σκηνικό, κοστούμια: Ντέιβιντ Νεγκρίν
Συμμετέχει εξαμελές μουσικό σύνολο
Ένα σύγχρονο μιούζικαλ που εξιστορεί την πενταετή πορεία ενός γάμου, από την πρώτη συνάντηση ως τον χωρισμό και από τον χωρισμό στην πρώτη συνάντηση. Το βραβευμένο με βραβείο Drama Desk μιούζικαλ The Last Five Years του Αμερικανού συνθέτη Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν έχει μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες και χαρακτηρίστηκε από το περιοδικό Time ως ένα από τα δέκα καλύτερα μιούζικαλ του 2001. Δημοφιλές στα περιφερειακά θέατρα των ΗΠΑ, παρουσιάστηκε το 2013 εκτός Μπρόντγουεϊ, στο θέατρο Second Stage. Το 2014 κυκλοφόρησε επίσης η κινηματογραφική διασκευή του με πρωταγωνιστές τους Άννα Κέντρικ και Τζέρεμυ Τζόρνταν.
Έντονα συναισθηματικό και προσωπικό έχει ως θέμα δύο εικοσάρηδες Νεοϋορκέζους που βρίσκουν και χάνουν τον έρωτα στη διάρκεια μιας περιόδου πέντε χρόνων. Η Κάθυ, η γυναίκα, αφηγείται την ιστορία αντίστροφα, ενώ ο Τζέιμι, ο άντρας, αφηγείται την ιστορία σε ευθεία χρονολογική σειρά. Οι χρονικότητες των δυο ηρώων συναντιούνται μόνο μία φορά, στον γάμο τους, που λαμβάνει χώρα στη μέση της παράστασης.
Το ιδιαίτερο αυτό μιούζικαλ παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε μουσική διεύθυνση του έμπειρου Μιχάλη Παπαπέτρου και μετάφραση – σκηνοθεσία ενός ειδικού στο είδος, του πολυπράγμονα κωμικού Δημήτρη Δημόπουλου.
Το μιούζικαλ The Last Five Years θα παρουσιαστεί στο ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας στις 17 και 18 Μαΐου 2023.
Ο πρώην γιατρός που αποφάσισε να ασχοληθεί σοβαρά με το θέατρο, οι πετυχημένες παραστάσεις, οι διακρίσεις και το νέο του έργο στο θέατρο του Νέου Κόσμου
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
6°
