- CITY GUIDE
- PODCAST
-
14°
Εθνική Λυρική Σκηνή: Τι θα δούμε τη σεζόν 2022-2023
Οι λυρικές τραγουδίστριες Ανίτα Ρατσβελισβίλι και Άννα Πιρότσι και οι σκηνοθέτες Κρύστοφ Βαρλικόφσκι, σερ Ντέιβιντ ΜακΒίκαρ, Ολιβιέ Πυ, Στήβεν Λάνγκριτζ και Τζων Φούλτζεϊμς τη νέα σεζόν στην ΕΛΣ
Εθνική Λυρική Σκηνή: το πρόγραμμα της περιόδου 2022-23
O Φάλσταφ του Βέρντι, ο Πύργος του Κυανοπώγωνα του Μπάρτοκ και η Μήδεια του Κερουμπίνι που έχουν δεκαετίες να συναντήσουν το κοινό της ΕΛΣ· το Ταξίδι στη Σελήνη του Όφενμπαχ για πρώτη φορά από το σχήμα της εθνικής μας όπερας· η κορυφαία μεσόφωνος Ανίτα Ρατσβελισβίλι και η διεθνώς αναγνωρισμένη υψίφωνος Άννα Πιρότσι στο ντεμπούτο τους σε εμβληματικούς ρόλους· παραστάσεις με την υπογραφή διάσημων σκηνοθετών όπως οι Κρύστοφ Βαρλικόφσκι, σερ Ντέιβιντ ΜακΒίκαρ, Ολιβιέ Πυ, Στήβεν Λάνγκριτζ. Δέκα νέες παραγωγές όπερας και μπαλέτου, ένα νέο έργο όπερας (σε λιμπρέτο του Παντελή Μπουκάλα, αφιερωμένο στον κινηματογραφιστή Αντρέι Ταρκόφσκι), πέντε αναβιώσεις παλαιότερων παραγωγών, συναυλίες, συμπαραγωγές με τα κορυφαία λυρικά θέατρα του κόσμου (τη Μετροπόλιταν της Νέας Υόρκης, την Όπερα του Καναδά, τη Λυρική Όπερα του Σικάγου, την Οπερά Κομίκ του Παρισιού, τη Λα Μονναί των Βρυξελλών, μεταξύ άλλων), συνεργασίες με διακεκριμένους αρχιμουσικούς (όπως οι Πάολο Καρινιάνι, Πιερ Τζόρτζιο Μοράντι, Ζακ Λακόμπ, Βασίλης Χριστόπουλος, Λουκάς Καρυτινός κ.ά.) έρχονται στην Εθνική Λυρική Σκηνή για το 2022-23 σε μια «φιλόδοξη, ουσιαστική, υψηλού καλλιτεχνικού ρίσκου σεζόν» όπως τη χαρακτήρισε ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Γιώργος Κουμεντάκης.
Για τον ίδιο, η έκτη σεζόν της θητείας του συμπυκνώνει το σύνολο των στόχων που έθεσε αναλαμβάνοντας τη θέση στις αρχές του 2017. «Η διεύρυνση του ρεπερτορίου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής δεν είναι πλέον ένα σχέδιο στα χαρτιά, αλλά ένας βασικός άξονας του προγραμματισμού, ο οποίος έχει αποδώσει εξαιρετικούς καρπούς όλα αυτά τα χρόνια, με μεγάλη απήχηση στο κοινό. H αιχμηρή ματιά και ο σύγχρονος προβληματισμός πάνω στα αριστουργήματα της όπερας φέρνουν την τέχνη της όπερας σε διάλογο με την κοινωνία, θέτουν ερωτήματα και αναζητούν απαντήσεις» αναφέρει χαρακτηριστικά συμπληρώνοντας ότι «φέτος, περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά, σκηνοθέτες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της όπερας διεθνώς θα βάλουν τη δική τους σφραγίδα σε κορυφαία λυρικά έργα».
Τα μεγάλα ονόματα πέφτουν βροχή και ήδη το μυαλό μας τρέχει σε fast forward περιμένοντας την ανάγνωση του Κρύστοφ Βαρλικόφσκι στα Παραμύθια του Χόφμαν του Όφενμπαχ μέσα από το πρίσμα της έβδομης τέχνης· την «κλασική, ατμοσφαιρική, σημερινή, αλλά και διαχρονική» ματιά του σερ Ντέιβιντ ΜακΒίκαρ στη Μήδεια του Κερουμπίνι με την σοπράνο Άννα Πιρότσι για πρώτη φορά αντιμέτωπη με τον απαιτητικό ομότιτλο ρόλο· το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ολιβιέ Πυ στη Μαντάμα Μπαττερφλάι του Πουτσίνι και, μάλιστα, στη σκηνή του Ηρωδείου. Ο Στήβεν Λάνγκριτζ θα φέρει τον Φάλσταφ του Βέρντι στη δεκαετία του ’30 στην Αγγλία, ο Τζων Φούλτζεϊμς θα «αιχμαλωτίσει» τον Ντον Τζοβάννι του Μότσαρτ στον μικρόκοσμο ενός ξενοδοχείου μιας αχανούς πρωτεύουσας, ενώ ο Λωράν Πελλύ θα επιχειρήσει ένα «Ταξίδι στη Σελήνη» με την ομώνυμη όπερα-φαντασμαγορία του Όφενμπαχ.
Στις αναβιώσεις περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, ο Βέρθερος του Μασνέ σύμφωνα με την σκηνοθεσία του Σπύρου Ευαγγελάτου, η όπερα για όλη την οικογένεια Τα Μαγικά Μαξιλάρια και η μαύρη κωμωδία Τζάννι Σκίκκι του Πουτσίνι από τον Τζων Φούλτζεϊμς.
Το πρόγραμμα των αναθέσεων σε Έλληνες συνθέτες, που μετρά περίπου 90 μέχρι τώρα, συνεχίζεται με την παράσταση ήχου Αντρέι: Ρέκβιεμ σε οκτώ σκηνές της Δήμητρας Τρυπάνη, μια ιδιότυπη σύγχρονη «εξόδιο λειτουργία» αφιερωμένη στον μεγάλο κινηματογραφιστή Αντρέι Ταρκόφσκι που το κείμενό της συνδιαλέγεται με το γερμανικό κείμενο του Λουθηρανικού Ρέκβιεμ, αλλά και με θραύσματα διαλόγων από τις επτά ταινίες του Ρώσου δημιουργού.
Το Μπαλέτο της ΕΛΣ θα παρουσιάσει μια νέα παραγωγή του κλασικού Δον Κιχώτη, την αναβίωση του τρίπτυχου 3 ROOMS αλλά και μια νέα παραγωγή για την οποία θα ανακοινωθούν περισσότερα το επόμενο διάστημα, ενώ ο Κύκλος Μίκης Θεοδωράκης συνεχίζεται με την παρουσίαση της Δεύτερης Συμφωνίας και του Πνευματικού εμβατηρίου, καθώς και τραγουδιών του σπουδαίου συνθέτη.
H προπώληση για τις παραγωγές Σεπτεμβρίου – Δεκεμβρίου 2022 θα ξεκινήσει στις 29 Ιουλίου 2022 από τα Ταμεία της ΕΛΣ και την ticketservices.gr.
Το πρόγραμμα υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Εθνική Λυρική Σκηνή: το πρόγραμμα της περιόδου 2022-23 αναλυτικά
Παράσταση ήχου • Ανάθεση της ΕΛΣ • Νέα παραγωγή
Αντρέι: Ρέκβιεμ σε οκτώ σκηνές
Δήμητρα Τρυπάνη
25, 27, 28 Σεπτεμβρίου 2022
Ώρα έναρξης: 19.30 (Κυριακή: 18.30)
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Σύλληψη, σύνθεση, μουσική διδασκαλία, σκηνοθεσία, μουσική διεύθυνση: Δήμητρα Τρυπάνη
Πρωτότυπο ποιητικό κείμενο: Παντελής Μπουκάλας
Σκηνικά: Έλενα Σταυροπούλου • Κοστούμια: Νίκος Κόκκαλης • Χορογραφία: Ερμίρα Γκόρο
Φωτισμοί: Βαλεντίνα Ταμιωλάκη • Σχεδιασμός ήχου: Κωνσταντίνος Μπώκος
Ερμηνεύουν (αλφαβητικά): Σαβίνα Γιαννάτου, Θανάσης Δόβρης, Φάνης Ζαχόπουλος, Νίκος Ζιάζιαρης, Χρήστος Θάνος, Μαριάννα Καβαλλιεράτου, Βάλια Καράγιωργα, Γιώργος Κασαβέτης, Δήμητρα Κοκκινοπούλου, Νάντια Κοντογεώργη, Χαρά Κότσαλη, Χριστίνα Μαξούρη, Ηρώ Μπέζου, Ειρήνη Μπιλίνη-Μωραΐτη, Γιώργος Νικόπουλος, Καλλιόπη Σίμου, Αλίκη Σιούστη, Φώτης Σιώτας, Αλέξανδρος Ψυχράμης
Με τη συμμετοχή εννεαμελούς μουσικού συνόλου
Πρόκειται για μια παράσταση ήχου, καθώς, σύμφωνα με τη συνθέτρια Δήμητρα Τρυπάνη, ο ήχος –κείμενο και μουσική αυστηρά συνδεδεμένα μέσα στην παρτιτούρα– είναι το κατεξοχήν αφηγηματικό μέσο. Στη σύνθεση της Τρυπάνη σημαντικό ρόλο παίζουν οι χρωματικές ετεροφωνικές και πολυφωνικές δομές, η πολυστιλιστικότητα και τα σωματικά κρουστά. Επιπλέον, η ενσωμάτωση πολυγλωσσικών στοιχείων και διαλογικών θραυσμάτων από ταινίες, διεισδύουν μέσα στο συνολικό λειτουργικό κείμενο με χρήση τεχνικής κολάζ.
Το έργο, που αποτελεί ανάθεση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, διαρθρώνεται σε οκτώ ενότητες: την εισαγωγή και επτά σκηνές που αντιστοιχούν στα επτά μέρη του κειμένου του Γερμανικού Ρέκβιεμ αλλά –κυρίως– στις επτά ταινίες που έφτιαξε ο Ταρκόφσκι στη διάρκεια της σύντομης ζωής του.
Δεκαεννέα ηθοποιοί, χορευτές και μουσικοί ερμηνεύουν επί σκηνής ισάριθμες εκδοχές του Αντρέι, πρόσωπα υπαρκτά ή φανταστικά, κομβικούς χαρακτήρες από τις επτά ταινίες του. Η δημιουργός σημειώνει: «Όλο το έργο είναι ένα ταρκοφσκικό όνειρο, καθώς το πραγματικό και το μη πραγματικό συνυφαίνονται μέσα στη μουσική του ρέκβιεμ που κατακλύζει τον χώρο».
Η συνθέτρια Δήμητρα Τρυπάνη ασχολείται με τη δημιουργία διαθεματικών μουσικών παραστάσεων χρησιμοποιώντας ως κύρια μέσα τα αυστηρά δομημένα πολυρυθμικά σχήματα και την ετεροφωνία τόσο στη μουσική όσο και στον λόγο. Έχει συνεργαστεί με πολλές καταξιωμένες ορχήστρες, σχήματα και σολίστες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια θεωρητικών και σύνθεσης με διαθεματικές πρακτικές στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου.
Συναυλίες • Κύκλος Μίκης Θεοδωράκης
Δεύτερη Συμφωνία: Το τραγούδι της γης
Μίκης Θεοδωράκης
2 Οκτωβρίου 2022
Ώρα έναρξης: 18.30
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Μουσική διεύθυνση: Ηλίας Βουδούρης
Σολίστ: Τίτος Γουβέλης
Διεύθυνση παιδικής χορωδίας: Κωνσταντίνα Πιτσιάκου
Με την Ορχήστρα και την Παιδική Χορωδία της ΕΛΣ
Πνευματικό εμβατήριο και τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη
5 Οκτωβρίου 2022
Ώρα έναρξης: 19.30
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Μουσική διεύθυνση: Στάθης Σούλης
Ενορχηστρώσεις: Γιάννης Μπελώνης, Γιάννης Σαμπροβαλάκης, Αλέξανδρος Λιβιτσάνος
Διεύθυνση χορωδίας: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος
Σολίστ: Μαρία Φαραντούρη, Τάσος Αποστόλου, Θοδωρής Βουτσικάκης
Με την Ορχήστρα και τη Χορωδία της ΕΛΣ
Στην πρώτη συναυλία, η Ορχήστρα και η Παιδική Χορωδία της ΕΛΣ, σε μουσική διεύθυνση Ηλία Βουδούρη, θα ερμηνεύσουν τη Δεύτερη Συμφωνία: Το τραγούδι της γης, έργο που σηματοδότησε την επιστροφή του Μίκη Θεοδωράκη στη λόγια μουσική, το 1980. Για τη δημιουργία της εν λόγω συμφωνίας, ο Θεοδωράκης επέλεξε πρωτογενές υλικό από δύο έργα της περιόδου 1954-1960: την Πρώτη Σουίτα (1957) και το μπαλέτο Αντιγόνη (1957-58). Στο τρίτο μέρος του έργου, η Παιδική Χορωδία ερμηνεύει Το τραγούδι της γης (σε ποιητικό κείμενο Γιάννη Θεοδωράκη), μια σύντομη ποιητική σύνθεση που ενσωματώνει αποσπάσματα από τις τραυματικές εμπειρίες του συνθέτη από πολέμους, εξορίες, διώξεις.
Στις 5 Οκτωβρίου 2022, η Μαρία Φαραντούρη θα ερμηνεύσει μαζί με τον βαθύφωνο της ΕΛΣ Τάσο Αποστόλου το Πνευματικό εμβατήριο και με τον Θοδωρή Βουτσικάκη μια επιλογή τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη, σε μουσική διεύθυνση Στάθη Σούλη και με τη συμμετοχή της Ορχήστρας και της Χορωδίας της ΕΛΣ. Το Πνευματικό εμβατήριο είναι το δεύτερο λαϊκό ορατόριο του Θεοδωράκη, μετά το Άξιον Εστί, το οποίο συνέθεσε το 1969 στη Ζάτουνα Αρκαδίας, όπου βρισκόταν εξόριστος από τη δικτατορία. Προτάσσοντας την απλότητα των μελωδιών με τη χρήση λαϊκών οργάνων και βασισμένο στο πατριωτικό ποίημα του Άγγελου Σικελιανού, το έργο στόχευε στη διατύπωση ενός ξεκάθαρου μηνύματος απέναντι στη δικτατορία. Στο δεύτερο μέρος της συναυλίας θα ερμηνευτούν μερικά από τα δημοφιλέστερα τραγούδια του Θεοδωράκη, ενορχηστρωμένα για μεγάλη συμφωνική ορχήστρα, από το «Δρόμοι παλιοί» έως το «Άσμα Ασμάτων» και το «Γελαστό παιδί», και από τη «Μαρίνα» έως την «Όμορφη πόλη» και το «Ξημερώνει».
Όπερα • Νέα παραγωγή
Ντον Τζοβάννι
Β. Α. Μότσαρτ
21, 23, 25, 27, 29 Οκτωβρίου 2022
Ώρα έναρξης: 19.30
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Συμπαραγωγή με την Όπερα του Γκαίτεμποργκ (Σουηδία) και τη Βασιλική Όπερα της Δανίας
Μουσική διεύθυνση: Οντρέι Όλος
Σκηνοθεσία: Τζων Φούλτζεϊμς
Αναβίωση σκηνοθεσίας: Αϋλίν Μπόζοκ
Σκηνικά: Ντικ Μπερντ • Κοστούμια: Άνμαρι Γουντς
Χορογραφία: Μαξίν Μπρέιαμ
Φωτισμοί: Φαμπιάνα Πιτσόλι • Αναβίωση φωτισμών: Νηλ Μπρίνκγουερθ
Σχεδιασμός βιντεοπροβολών: Ουίλ Ντιουκ
Προγραμματιστής βιντεοπροβολών: Νταν Τρέντσαρντ
Διεύθυνση χορωδίας: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος
Στους βασικούς ρόλους οι Διονύσης Σούρμπης, Βασίλης Καβάγιας, Πέτρος Μαγουλάς, Τσέλια Κοστέα, Γιάννης Γιαννίσης, Νίκος Κοτενίδης κ.ά.
Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία και Μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Μετά την παρουσίασή του στην Κοπεγχάγη από τη Βασιλική Όπερα της Δανίας και την πρεμιέρα του στη διαδικτυακή τηλεόραση της ΕΛΣ (GNO TV), ο Ντον Τζοβάννι , έργο ορόσημο του οπερατικού ρεπερτορίου, συναντά και το κοινό της ΕΛΣ και στη φυσική του έδρα. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο διακεκριμένος σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής της Βασιλικής Όπερας της Δανίας Τζων Φούλτζεϊμς.
Στον Ντον Τζοβάννι ο Μότσαρτ αποδίδει με τη μουσική του όλες τις όψεις της πορείας του ανθρώπου που τα βάζει με τον Θεό και παίρνει την τύχη του στα χέρια του. Η υπόθεση αφορά τις ερωτικές περιπέτειες του ομώνυμου ακόλαστου Ισπανού ευγενούς. Σε μια από αυτές, αποπειράται να βιάσει την Ντόννα Άννα. Προσπαθώντας να διαφύγει, σκοτώνει τον πατέρα της, ο οποίος επιστρέφει από τον κόσμο των νεκρών προκειμένου να πάρει εκδίκηση. Καθώς ο Ντον Τζοβάννι δεν μετανοεί για όσα έχει πράξει, οδηγείται στην Κόλαση.
O Φούλτζεϊμς τοποθετεί τη δράση της όπερας σε ένα σημερινό ξενοδοχείο, έναν μικρόκοσμο μιας πόλης, έναν τόπο συνάντησης ανθρώπων, όπου το ιδιωτικό γίνεται δημόσιο και ο χρόνος παραμονής είναι περιορισμένος. Ο σκηνοθέτης σημειώνει: «Ο Ντον Τζοβάννι είναι μια όπερα που διαρκεί στον χρόνο επειδή είναι πολύπλευρη· έχει πολύ χιούμορ και σπουδαία θεατρικά σκηνικά, όλα ενταγμένα μέσα σε μια σκοτεινή ιστορία μυστηρίου για έναν αποπλανητή που κάποιος πρέπει να τον σταματήσει. Είναι ένα έργο για το πώς ζούμε μαζί στην κοινωνία και, όπως συμβαίνει πάντα με την όπερα, για το πώς αντιμετωπίζουμε τον θάνατο. Η κορύφωσή του έγκειται στον πολυαναμενόμενο θάνατο του ίδιου του Ντον Τζοβάννι, καθώς προτιμάει τον θάνατο, ακόμα και την κόλαση, από το να απαρνηθεί το ποιος είναι. Ο θάνατός του είναι μια έκφραση της τάξης που επανεπιβεβαιώνει την ισχύ της έναντι της αχαλίνωτης ελευθερίας που εκείνος αντιπροσωπεύει».
Όπερα για όλη την οικογένεια • Αναβίωση
Τα μαγικά μαξιλάρια
Γιώργος Δούσης / Ευγένιος Τριβιζάς
11, 12, 13, 20, 30 Νοεμβρίου & 1 Δεκεμβρίου 2022
Πρωινές παραστάσεις στις 11.00 / Απογευματινές παραστάσεις στις 18.30
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Μουσική διεύθυνση: Νίκος Βασιλείου
Σκηνοθεσία: Νατάσα Τριανταφύλλη
Σκηνικά: Τίνα Τζόκα • Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Κινησιολογία: Δήμητρα Μητροπούλου • Φωτισμοί: Γιώργος Τέλλος
Διεύθυνση παιδικής χορωδίας: Κωνσταντίνα Πιτσιάκου
Στους βασικούς ρόλους οι μονωδοί Νικόλας Μαραζιώτης, Νίκος Κοτενίδης, Διονύσης Μελογιαννίδης, Βαγγέλης Μανιάτης, Γιώργος Ματθαιακάκης, Κωστής Ρασιδάκις, Γιάννης Κάβουρας και μέλη της Παιδικής Χορωδίας της ΕΛΣ
Με μικρό ορχηστρικό και χορωδιακό σύνολο, καθώς και τη συμμετοχή της Παιδικής Χορωδίας της ΕΛΣ, στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής της αποστολής
«Ό,τι κι αν σας πάρουν / πάντα κάτι μένει / που κανείς δεν το αγγίζει / κανείς δεν σας το παίρνει! Ελπίδα, όαση, παρηγοριά σας, / θησαυρός στη συμφορά σας / μένουνε τα όνειρά σας!».
Το διάσημο, πολυμεταφρασμένο και πολυβραβευμένο έργο του Ευγένιου Τριβιζά, μετά από μια επιτυχημένη σταδιοδρομία ως μυθιστόρημα και θεατρικό, διασκευάστηκε από τον ίδιο τον συγγραφέα σε όπερα για όλη την οικογένεια, σε μουσική Γιώργου Δούση και θα ξανασυναντήσει τους μικρούς θεατές στην ΕΛΣ. Το συγκινητικό, αισιόδοξο, γεμάτο νοήματα παραμύθι μιλά για την αντίσταση των μαθητών ενός υποβαθμισμένου σχολείου και του εμπνευσμένου δασκάλου τους απέναντι στον άπληστο άρχοντα Αρπατίλαο και την αποφασιστικότητά τους να ξαναβρούν τα χαμένα τους όνειρα.
Η μουσική του Γιώργου Δούση, πλούσια σε συναισθήματα, περιπλανιέται απολαυστικά στα εκθαμβωτικά ανάκτορα, τα φτωχικά σχολεία και τα ερεβώδη ορυχεία σμαραγδιών της Ουρανούπολης ζωντανεύοντας ένα σύνολο σπαρταριστών χαρακτήρων, ενώ η σκηνοθεσία της Νατάσας Τριανταφύλλη στοχεύει στην αναζήτηση του ποιητικού πυρήνα αυτού του λυτρωτικού κλασικού παραμυθιού. Η σκηνοθέτρια επισημαίνει πως «Η ιστορία των Μαγικών μαξιλαριών μας θυμίζει ότι είμαστε φτιαγμένοι από τα υλικά της γιορτής, της γενναιότητας, της ζωής, που ενυπάρχουν πάντοτε μυστικά και δεν εξαντλούνται ποτέ από εξωτερικές τυραννίες. Τα υλικά που σε κάνουν να κοιτάζεις τον ουρανό και να αναγνωρίζεις ότι, ακόμα και αν κι είσαι μικρός, είσαι μέγας! Τα υλικά του ονείρου».
Μπαλέτο • Νέα παραγωγή
Δον Κιχώτης
Τιάγκο Μπορντίν, Μαριύς Πετιπά / Λούντβιχ Μίνκους
26, 27 Νοεμβρίου & 4, 23, 24, 30, 31 Δεκεμβρίου 2022
Ώρα έναρξης: 19.30 (Κυριακή & 31/12: 18.30)
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Χορογραφία: Τιάγκο Μπορντίν, βασισμένη στη χορογραφία του Μαριύς Πετιπά
Μουσική διεύθυνση: Στάθης Σούλης
Σκηνικά: Γιώργος Σουγλίδης
Κοστούμια: Μαίρη Κατράντζου
Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας
Animation: Ειρήνη Βιανέλλη
Με την Ορχήστρα, τους Α΄ Χορευτές, τους Σολίστ, τους Κορυφαίους και το Corps de ballet της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Μια νέα παραγωγή του Δον Κιχώτη του Λούντβιχ Μίνκους, ενός από τα πιο διάσημα μπαλέτα όλων των εποχών. Η χορογραφία του Τιάγκο Μπορντίν βασίζεται στην κλασική χορογραφία του Μαριύς Πετιπά, η οποία πρωτοπαρουσιάστηκε το 1869 στο Μπολσόι.
Ο Δον Κιχώτης είναι ένα από τα σημαντικότερα και πιο δημοφιλή έργα του κλασικού ρεπερτορίου του μπαλέτου. Μέσα από τη μοναδική μουσική του Μίνκους, η χορογραφία περιγράφει μια ιστορία για τα υψηλά ιδανικά του ιπποτισμού που συγκινεί διαχρονικά συνδυάζοντας κωμικά και ρομαντικά στοιχεία. O Δον Κιχώτης βασίζεται σε επεισόδια από το διάσημο μυθιστόρημα του Μιγκέλ ντε Θερβάντες (1547-1616), που εκδόθηκε σε δύο τόμους το 1605 και το 1615 αντίστοιχα. Η υπόθεση του μπαλέτου αντλεί κυρίως από τον δεύτερο τόμο και επικεντρώνεται στον θυελλώδη έρωτα της Κιτέριας –Κίτρι στο μπαλέτο– με τον κουρέα Μπαζίλιο. Οι περιπέτειες του Δον Κιχώτη και του υπηρέτη του Σάντσο Πάντσα μένουν σε δεύτερο επίπεδο.
Για τη νέα παραγωγή του Δον Κιχώτη, ο Διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ Κωνσταντίνος Ρήγος επίλεξε τον χορογράφο Τιάγκο Μπορντίν για να αναβιώσει την κλασική χορογραφία του Πετιπά, τον διεθνώς αναγνωρισμένο Έλληνα σκηνογράφο Γιώργο Σουγλίδη για τα σκηνικά και τη διάσημη Ελληνίδα σχεδιάστρια μόδας Μαίρη Κατράντζου για τα κοστούμια. Μαζί τους, η Ειρήνη Βιανέλλη στον σχεδιασμό του animation και ο Χρήστος Τζιόγκας στους φωτισμούς.
Όπερα • Νέα παραγωγή
Τα παραμύθια του Χόφμαν
Ζακ Όφενμπαχ
18, 20, 22, 28, 29 Δεκεμβρίου 2022 & 4, 5, 8 Ιανουαρίου 2023
Ώρα έναρξης: 19.30 (Κυριακή: 18.30)
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Συμπαραγωγή με το Λα Μονναί των Βρυξελλών
Μουσική διεύθυνση: Λουκάς Καρυτινός
Σκηνοθεσία: Κρύστοφ Βαρλικόφσκι
Σκηνικά, κοστούμια: Μαλγκορζάτα Στσέσνιακ
Φωτισμοί: Φελίς Ρος • Βίντεο: Ντενί Γκεγκέν
Χορογραφία: Κλωντ Μπαρντούιγ • Δραματουργία: Κριστιάν Λονσάν
Διεύθυνση χορωδίας: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος
Στους βασικούς ρόλους οι Άνταμ Σμιθ, Γιάννης Χριστόπουλος, Νικόλ Σεβαλιέ, Βασιλική Καραγιάννη, Μισέλ Λοζιέ, Μαρισία Παπαλεξίου, Τάσος Αποστόλου, Πέτρος Μαγουλάς, Χριστόφορος Σταμπόγλης, Γιάννης Γιαννίσης, Χρήστος Κεχρής, Γιάννης Καλύβας κ.ά.
Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία και Μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Δραματική όπερα με μουσική γεμάτη υπέροχες μελωδίες, ανάμεσα στις οποίες και η πασίγνωστη «βαρκαρόλα», τα Παραμύθια του Χόφμαν παραμένουν μέχρι σήμερα μια από τις δημοφιλέστερες γαλλικές όπερες, πλάι στην Κάρμεν, τον Φάουστ και τη Μανόν. Το λιμπρέτο του Ζυλ Μπαρμπιέ βασίζεται σε ιστορίες του πολυτάλαντου Γερμανού συγγραφέα και συνθέτη Ε.Τ.Α. Χόφμαν, τον οποίο ο Μπαρμπιέ έχει μετατρέψει σε πρωταγωνιστή της όπερας. Τρεις γυναικείες μορφές, η άψυχη κούκλα Ολυμπία, η σοβαρά ασθενής τραγουδίστρια Αντωνία και η εταίρα Τζουλιέττα, διαθέτουν η καθεμία ορισμένα από τα στοιχεία που συνθέτουν την πριμαντόνα Στέλλα, τη γυναίκα με την οποία είναι ερωτευμένος ο Χόφμαν. Τον έρωτα που αισθάνεται για καθεμιά δυναμιτίζει κάθε φορά ένα ώριμος άνδρας, τρεις διαφορετικές προσωπικότητες, ο Κοπελιύς, ο δρ Μιράκλ και ο Νταπερτούττο, τα χαρακτηριστικά των οποίων συγκεντρώνει ο εύπορος Λιντόρφ, πλάι στον οποίο φεύγει στο τέλος της όπερας η Στέλλα, αφήνοντας τον Χόφμαν σε απόγνωση. Ο Ζακ Όφενμπαχ έφυγε από τη ζωή λίγο πριν ολοκληρώσει την τελευταία όπερά του. Το έργο, που συμπλήρωσε ο συνθέτης Ερνέστ Γκιρώ, γνώρισε τεράστια επιτυχία. Ακολούθησαν επίπονες και μακρόχρονες εργασίες αποκατάστασης της παρτιτούρας, καθώς μέχρι πρόσφατα ανακαλύπτονταν σε διάφορα μέρη χειρόγραφα του συνθέτη και πολύτιμο μουσικό υλικό. Η ΕΛΣ παρουσιάζει την όπερα στην πιο πρόσφατη κριτική της έκδοση από τους Μάικλ Κέυ και Ζαν-Κριστόφ Κεκ.
Η σκηνοθεσία του Βαρλικόφσκι ελκύεται από το γεγονός ότι τα Παραμύθια του Χόφμαν έχουν μια ιδιαίτερα πολύπλοκη αφήγηση, καθώς και από τη διαπίστωση ότι παρτιτούρα και λιμπρέτο δεν έχουν σταθερή δομή. Τα στοιχεία αυτά δίνουν στον σκηνοθέτη αλλά και στον θεατή την αίσθηση ότι το έργο είναι ανοιχτό σε νέες ερμηνείες και επαναπροσδιορισμό. Ο Βαρλικόφσκι βλέπει την ιστορία της όπερας μέσα από το πρίσμα της έβδομης τέχνης, με επιρροές από κινηματογραφικά έργα όπως τα A Star is Born, The Shining και Inland Empire. Η χειραφέτηση μιας αινιγματικής και πολύπλοκης γυναίκας, οι απογοητεύσεις ενός σκηνοθέτη σε κρίση, οι εξαρτήσεις του, τα υποκειμενικά του παραληρήματα, τα πάντα προσφέρονται για μια μετακειμενική εξερεύνηση του μυστηριώδους διαλόγου μεταξύ της ιστορίας και του αφηγητή, του καλλιτέχνη και του έργου του.
Όπερα • Νέα παραγωγή
Φάλσταφ
Τζουζέππε Βέρντι
26, 29 Ιανουαρίου & 1, 4, 7, 10 Φεβρουαρίου 2023 • Ώρα έναρξης: 19.30 (Κυριακή: 18.30)
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Μουσική διεύθυνση: Πιερ Τζόρτζιο Μοράντι
Σκηνοθεσία: Στήβεν Λάνγκριτζ
Σκηνικά, κοστούμια: Γιώργος Σουγλίδης
Κινησιολογία: Νταν Ο’Νηλ • Φωτισμοί: Πήτερ Μάμφορντ
Διεύθυνση χορωδίας: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος
Διεύθυνση παιδικής χορωδίας: Κωνσταντίνα Πιτσιάκου
Στους βασικούς ρόλους οι Δημήτρης Πλατανιάς, Τάσης Χριστογιαννόπουλος, Βασίλης Καβάγιας, Τσέλια Κοστέα, Άννα Αγάθωνος κ.ά.
Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία, την Παιδική Χορωδία και Μονωδούς της ΕΛΣ
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φημισμένου βρετανικού Φεστιβάλ Όπερας του Γκλάιντμπορν, Στήβεν Λάνγκριτζ επιστρέφει στην ΕΛΣ μετά την σκηνοθεσία του στην Κάρμεν στο Ηρώδειο για να δημιουργήσει μια εξωστρεφή, ευφρόσυνη και ψυχαγωγική παράσταση. Ο ίδιος σημειώνει πως «Ο Φάλσταφ είναι μια κωμωδία με τη βαθύτερη έννοια του όρου –συχνά με στοιχεία φαρσοκωμωδίας– που μας δίνει ωστόσο μια εικόνα από το τι συμβαίνει βαθιά στην καρδιά των χαρακτήρων. Στο κέντρο όλου του έργου βρίσκεται ο πιο αγαπητός διαβολάκος του Σαίξπηρ και του Βέρντι: ο ίδιος ο Φάλσταφ. Ψεύτης, απατεώνας, κατεργάρης, αισθησιακός, φιλόδοξος, παλιομοδίτης… Οφείλουμε να τον αποδοκιμάσουμε, ωστόσο τον λατρεύουμε με όλες τις αδυναμίες της ανθρώπινής του φύσης. Η παράστασή μας εκτυλίσσεται στην Αγγλία τη δεκαετία του 1930. Σε μια εποχή μεταξύ πολέμων (ο Φάλσταφ ήταν ένας παλιός στρατιώτης), μ’ έναν σκανδαλώδη Πρίγκιπα της Ουαλίας (όπως ο Χαλ στον Ερρίκο Δ΄), ο οποίος θα γίνει για λίγο ο Βασιλιάς Εδουάρδος Η΄, και μια εποχή κατά την οποία οι ιεραρχίες είναι αυστηρές και η κοινωνική τάξη σημαντικότερη από την οικονομική επιφάνεια. Ο Φάλσταφ είναι βασισμένος στη μοναδική καθαρά αγγλική κωμωδία του Σαίξπηρ, αλλά το τέλος του φέρει ξεκάθαρα τη σφραγίδα των Βέρντι και Μπόιτο. “Tutta nel mondo è burla” (όλα σ’ αυτόν τον κόσμο είναι μια φάρσα) – αυτό είναι το συμπέρασμά τους – κι αν κοιτάξουμε τον σημερινό χαοτικό κόσμο που μας περιτριγυρίζει, δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε, και τότε ίσως να βγούμε έξω για μια χλιαρή μπίρα και για να γελάσουμε παρέα με τον Σερ Τζων».
Με τον Φάλσταφ, την τελευταία του όπερα, ο Βέρντι εξέπληξε τους πάντες, καθώς δεν ήταν πολλοί αυτοί που πίστευαν ότι ο 80χρονος πλέον συνθέτης θα συνέθετε ένα ακόμα σημαντικό έργο –και μάλιστα κωμικό– μετά τη μεγάλη επιτυχία του Οθέλλου (1887). Κι όμως ο Φάλσταφ, που πρωτοπαρουσιάστηκε στη Σκάλα του Μιλάνου στις 9 Φεβρουαρίου 1893, σηματοδότησε τη θριαμβευτική ολοκλήρωση της λαμπρής διαδρομής του συνθέτη στο λυρικό θέατρο. Μετά τον Μάκβεθ και τον Οθέλλο ο Βέρντι στράφηκε για μια τελευταία φορά στον Σαίξπηρ, επιλέγοντας μια κωμωδία, τις Εύθυμες κυράδες του Ουίνδσορ. Κεντρική φιγούρα είναι ο ξεπεσμένος ιππότης σερ Τζων Φάλσταφ και οι ερωτικές του περιπέτειες, οι οποίες τον καθιστούν περίγελο στη μικρή τοπική κοινωνία. Στο τέλος, μετά από διάφορες κωμικοτραγικές καταστάσεις, οι χαρακτήρες του έργου τραγουδούν όλοι μαζί «Όλα στον κόσμο είναι ένα καλαμπούρι… αλλά γελά καλύτερα όποιος γελά τελευταίος». Το έργο χαρακτηρίζεται ως ένα από τα αριστουργήματα του λυρικού θεάτρου για την απόλυτη οικονομία και τη συμπύκνωσή του, τον τρόπο με τον οποίο ο συνθέτης με μία και μόνο μουσική φράση σκιαγραφεί χαρακτήρες και καταστάσεις.
Χορός • Αναβίωση
3 ROOMS
Τρίπτυχο χορού σε χορογραφίες Γίρζι Κύλιαν, Οχάντ Ναχαρίν, Κωνσταντίνου Ρήγου
Μπαλέτο Εθνικής Λυρικής Σκηνής
15, 16, 18, 19 Φεβρουαρίου 2023 • Ώρα έναρξης: 19.30 (Κυριακή: 18.30)
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Ένας δημιουργικός διάλογος πάνω στη σύγχρονη γλώσσα του χορού. Η χορογραφία του Κωνσταντίνου Ρήγου To ισοκράτημα ενός παιδιού, σε μουσική του Καλλιτεχνικού Διευθυντή της ΕΛΣ Γιώργου Κουμεντάκη, συνομιλεί με την εμβληματική χορογραφία του Γίρζι Κύλιαν Petite mort και τη διάσημη χορογραφία Minus 16 του Οχάντ Ναχαρίν. Για τη χορογραφία του Ρήγου οι χορευτές του Μπαλέτου της ΕΛΣ μοιράζονται τη σκηνή με σπουδαστές της Ανώτερης Επαγγελματικής Σχολής Χορού ΕΛΣ και της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης (ΚΣΟΤ).
> To ισοκράτημα ενός παιδιού / The Pedal Tone for a Child
Χορογραφία, σκηνικό: Κωνσταντίνος Ρήγος
Μουσική: Γιώργος Κουμεντάκης
Κοστούμια: Γιώργος Σεγρεδάκης • Συνεργάτιδα αρχιτέκτονας: Μαίρη Τσαγκάρη
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Ο Κωνσταντίνος Ρήγος χορογραφεί το έργο του Γιώργου Κουμεντάκη Το ισοκράτημα ενός παιδιού, το οποίο έχει ως αφετηρία τη βυζαντινή μουσική και πραγματεύεται την ανακάλυψη του κόσμου της φύσης και της παράδοσης. H χορογραφία του Ρήγου μάς μεταφέρει σε έναν ασπρόμαυρο, δυστοπικό, εγκαταλειμμένο κόσμο, όπου η πινακίδα μιας ξεχασμένης διαφήμισης στέκεται σαν σκιάχτρο στον μακρινό ορίζοντα.
> Petite mort
Χορογραφία, σκηνικό, φωτισμοί: Γίρζι Κύλιαν
Μουσική: Β. Α. Μότσαρτ
Κοστούμια: Γιόκε Φίσσερ
Ο σπουδαίος Γίρζι Κύλιαν, καλλιτεχνικός διευθυντής του Nederlands Dans Theater (1975-1999), πρωτοπαρουσίασε τη χορογραφία Petite mort στο Ζάλτσμπουργκ για τα 200 χρόνια από τον θάνατο του Μότσαρτ. Για το έργο αυτό χορογράφησε τα αργά μέρη από τα δημοφιλή κοντσέρτα για πιάνο αρ. 21 και 23 του Μότσαρτ.
> Minus 16
Χορογραφία, κοστούμια: Οχάντ Ναχαρίν
Φωτισμοί: Αβί Γιόνα Μπουένο (Μπάμπι)
Με μουσικές από τον Ντην Μάρτιν έως το μάμπο, την τέκνο και την παραδοσιακή ισραηλινή μουσική, ο κορυφαίος χορογράφος και καλλιτεχνικός διευθυντής της περίφημης Ομάδας Χορού Μπατσέβα (1990-2019), δημιούργησε το Minus 16, μια χορογραφία που καταργεί τα όρια μεταξύ κοινού και χορευτών με έναν μοναδικό, απρόβλεπτο τρόπο.
Δίπτυχο όπερας
Ο πύργος του Κυανοπώγωνα – Μπέλα Μπάρτοκ & Τζάννι Σκίκκι – Τζάκομο Πουτσίνι
9, 12, 19, 24 Μαρτίου 2023
Ώρα έναρξης: 19.30 (Κυριακή: 18.30)
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Μουσική διεύθυνση: Βασίλης Χριστόπουλος
Με την Ορχήστρα και Μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Δύο σπουδαία οπερατικά μονόπρακτα, τα οποία πρωτοπαρουσιάστηκαν το 1918 σε Βουδαπέστη και Νέα Υόρκη αντίστοιχα, σε μια σπονδυλωτή παράσταση: ο Πύργος του Κυανοπώγωνα ανεβαίνει σε νέα σκηνοθεσία του Θέμελη Γλυνάτση και ο Τζάννι Σκίκκι σε σκηνοθεσία του Τζων Φούλτζεϊμς. Η βραδιά θα ξεκινήσει με το σκοτεινό, αιμοσταγές αριστούργημα του Μπάρτοκ και θα ολοκληρωθεί με τη μαύρη κωμωδία του Πουτσίνι, μια ανάλαφρη φάρσα που έχει θεωρηθεί το πιο φωτεινό και ευφρόσυνο έργο του συνθέτη.
Ο πύργος του Κυανοπώγωνα – Μπέλα Μπάρτοκ • Νέα παραγωγή
Σκηνοθεσία: Θέμελης Γλυνάτσης
Σκηνικά, κοστούμια: Λέσλι Τράβερς
Προβολές: Μάριος Γαμπιεράκης, Χρυσούλα Κοροβέση
Ηχητικός σχεδιασμός: Τάσος Τσίγκας
Σολίστ: Τάσος Αποστόλου, Βιολέττα Λούστα
Ο Πύργος του Κυανοπώγωνα του Ούγγρου συνθέτη Μπέλα Μπάρτοκ βασίζεται στο παραμύθι του Σαρλ Περρώ Ο Κυανοπώγωνας, που εκδόθηκε το 1697. Σπάνιας συμπύκνωσης, η όπερα του Μπάρτοκ περιλαμβάνει μόλις δύο χαρακτήρες, τον Κυανοπώγωνα και την πιο πρόσφατη σύζυγό του, την Ιουδίθ. Καθώς θέλει να μάθει για το παρελθόν του συζύγου της, η Ιουδίθ ανοίγει μία μία τις επτά πόρτες του κάστρου του Κυανοπώγωνα. Πίσω από καθεμία ανακαλύπτει έναν διαφορετικό κόσμο, τα αμύθητα πλούτη, τον ηρωισμό και τη δόξα του συζύγου της, αλλά εξίσου πόνο, δάκρυα και αίμα. Το συμβολιστικό κείμενο του Μπέλα Μπάλας έδωσε την ευκαιρία στον Μπάρτοκ να συνθέσει μια από τις πιο εντυπωσιακές παρτιτούρες του, αξιοποιώντας τα ηχοχρώματα των οργάνων μιας εξαιρετικά μεγάλης ορχήστρας, η οποία περιλαμβάνει έως και τον επιβλητικό ήχο του εκκλησιαστικού οργάνου, και η οποία περιγράφει με απίστευτη δύναμη καθεμία από τις εικόνες του έργου.
O σκηνοθέτης της παραγωγής Θέμελης Γλυνάτσης σημειώνει: «Το παραμύθι του Κυανοπώγωνα, μια από τις πιο αιμοσταγείς αφηγήσεις της δυτικής παράδοσης, μιλά για έναν αριστοκράτη ο οποίος παντρεύεται νεαρές γυναίκες, για να τις δολοφονήσει μετά, όταν εκείνες αψηφούν την απαγόρευσή του να εξερευνήσουν το κάστρο του. Ο Μπάρτοκ μετατρέπει την ιστορία του Κυανοπώγωνα σε μια σύγχρονη όπερα-θρίλερ, βαθιά μυστηριακή, γεμάτη συμβολισμούς, με σπάνια ψυχολογική διαύγεια και συναισθηματική ένταση. Ο Κυανοπώγωνας, μοναδική όπερα του Ούγγρου συνθέτη, θεωρείται από τα πλέον σημαντικά λυρικά έργα του 20ού αιώνα λόγω του ρηξικέλευθου μουσικού και δραματουργικού της ύφους. Το έργο λειτουργεί ως συμβολιστική ανατομία μιας ανθρώπινης σχέσης, και ως κατάβαση στον ψυχικό λαβύρινθο που κρύβει ο μυστηριώδης δούκας Κυανοπώγωνας. Η παράσταση απομακρύνεται συνειδητά από τη μυθολογία του serial killer που ακολουθεί συνήθως το συγκεκριμένο έργο, και εστιάζει σ’ έναν άντρα και μια γυναίκα, την πρώτη νύχτα του γάμου τους, οι οποίοι βυθίζονται σταδιακά σε ένα σύμπαν πολλαπλών πραγματικοτήτων, ψυχικών τραυμάτων, κρυμμένων αναμνήσεων και ανοίκειων χώρων».
Τζάννι Σκίκκι – Τζάκομο Πουτσίνι • Αναβίωση
Σκηνοθεσία: Τζων Φούλτζεϊμς
Σκηνικά, κοστούμια: Ρίτσαρντ Χάντσον
Στον ομώνυμο ρόλο ο Διονύσης Σούρμπης
Γνωστός κυρίως για τα έντονα συναισθηματικά μελοδράματά του, την Μποέμ, την Τόσκα, τη Μαντάμα Μπαττερφλάι, ο Ιταλός συνθέτης Τζάκομο Πουτσίνι εξέπληξε τους πάντες με την επιτυχία με την οποία χειρίστηκε ένα κωμικό θέμα, τον Τζάννι Σκίκκι. Το ποιητικό κείμενο του Τζοβακίνο Φορτσάνο βασίζεται σε ένα επεισόδιο από τη Θεία Κωμωδία του Δάντη. Μετά τον θάνατο ενός πλούσιου άνδρα ο τετραπέρατος Τζάννι Σκίκκι βοηθά τους συγγενείς του εκλιπόντος, μα πάνω απ’ όλα φυσικά τον εαυτό του, να βάλουν στο χέρι τη μεγάλη κληρονομιά.
Οι αναλογίες του Τζάννι Σκίκκι με τον επίσης κωμικό Φάλσταφ είναι προφανείς, όμως, σε αντίθεση με τον Βέρντι, ο Πουτσίνι με τη μουσική του δεν σκιαγραφεί συγκεκριμένα πρόσωπα, αλλά ακολουθώντας την παράδοση της Κομέντια ντελ άρτε αποδίδει τύπους ανθρώπων.
Όταν το 1919 πρωτοπαρουσιάστηκε στη Ρώμη, το έργο θεωρήθηκε το πιο φωτεινό του συνθέτη, κάτι που χαρακτηρίστηκε ιδιαίτερα ευπρόσδεκτο στην γκρίζα εκείνη εποχή μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Με απίστευτη οικονομία και μόλις λιγοστές μουσικές πινελιές, ο Πουτσίνι σκιαγραφεί το πορτρέτο καθενός από τους αρκετούς συγγενείς και φυσικά αυτό του πρωταγωνιστή. Η όπερα είναι επίσης γνωστή για τη σύντομη άριά της «O mio babbino caro» («Γλυκέ μου πατερούλη»), την οποία συνήθιζε να ερμηνεύει η Μαρία Κάλλας εκτός προγράμματος, μετά τα ρεσιτάλ της.
Η ΕΛΣ αναβιώνει μια από τις πιο επιτυχημένες παραγωγές της σε σκηνοθεσία Τζων Φούλτζεϊμς, η οποία είχε προγραμματιστεί από τον τότε διευθυντή της Στέφανο Λαζαρίδη και πρωτοπαρουσιάστηκε την καλλιτεχνική περίοδο 2007/08 στο Θέατρο Ολύμπια.
Όπερα • Αναβίωση
Βέρθερος
Ζυλ Μασνέ
23, 26, 28, 31 Μαρτίου & 2, 4 Απριλίου 2023
Ώρα έναρξης: 19.30 (Κυριακή: 18.30)
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Μουσική διεύθυνση: Ζακ Λακόμπ
Σκηνοθεσία: Σπύρος Ευαγγελάτος
Σκηνικά, κοστούμια: Γιώργος Πάτσας
Διεύθυνση παιδικής χορωδίας: Κωνσταντίνα Πιτσιάκου
Στον ρόλο του Βέρθερου ο Φραντσέσκο Ντεμούρο
Στον ρόλο της Σαρλότ κάνει το ντεμπούτο της η Ανίτα Ρατσβελισβίλι
Με την Ορχήστρα, την Παιδική Χορωδία και Μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Ο Βέρθερος είναι η τελευταία όπερα που σκηνοθέτησε ο Σπύρος Ευαγγελάτος, μια εμβληματική μορφή του θεάτρου και της όπερας στην Ελλάδα, σε σκηνικά και κοστούμια του Γιώργου Πάτσα, και πρωτοπαρουσιάστηκε το 2014 στο Θέατρο Ολύμπια. O Σπύρος Ευαγγελάτος διατέλεσε για πολλά χρόνια καλλιτεχνικός διευθυντής και πρόεδρος του Δ.Σ. της ΕΛΣ, ενώ, παράλληλα με την πορεία του στο θέατρο, σκηνοθέτησε διάσημες όπερες των Βέρντι, Μπιζέ, Πουτσίνι, Ροσσίνι, Μότσαρτ, Μπρίττεν κ.ά.
Το έργο, το οποίο γράφτηκε περίπου έναν αιώνα μετά το επιστολικό μυθιστόρημα του Γκαίτε στο οποίο βασίζεται, περιγράφει την ιστορία του αδιέξοδου έρωτα ανάμεσα στον νεαρό Βέρθερο και τη Σαρλότ. Όταν αντιλαμβάνεται ότι δεν έχει καμία ελπίδα, ο Βέρθερος αυτοκτονεί. Η Σαρλότ, που έχει αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης, σπεύδει κοντά του και τον προλαβαίνει λίγο πριν εκείνος ξεψυχήσει.
Όπως και ο Φάουστ του Γκαίτε (που ως λυρικό έργο έγινε κυρίως γνωστός από την εκδοχή του Γκουνό) έτσι και ο Βέρθερος κατέκτησε τον χώρο της όπερας έχοντας μελοποιηθεί από Γάλλο συνθέτη, τον σπουδαίο Ζυλ Μασνέ. Η όπερα του Μασνέ, η οποία σκιαγραφεί με δεξιοτεχνικό τρόπο τον ποιητικό χαρακτήρα του ιδεαλιστή Βέρθερου και της παγιδευμένης στις κοινωνικές επιταγές Σαρλότ, γνώρισε τεράστια επιτυχία τον καιρό που γράφτηκε, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και επηρέασε από τα ήθη ως τη μόδα της εποχής. Ο οπερατικός Βέρθερος ακολουθεί τους δικούς του κανόνες, παίρνοντας ουσιαστικές αποστάσεις από το πρωτότυπο. Διατηρεί τη σύγκρουση με τον περίγυρο και τις κοινωνικές συμβάσεις, αλλά αφήνει κατά μέρος τις φιλοσοφικές αναζητήσεις. Η ιστορία του ήρωα του Γκαίτε ενέπνευσε στον Γάλλο συνθέτη μουσική μεγάλου λυρισμού και σπάνιας τρυφερότητας, από την οποία δεν λείπουν έντονα δραματικά ξεσπάσματα.
Στον Βέρθερο της ΕΛΣ θα κάνει το πολυαναμενόμενο ντεμπούτο της στον ρόλο της Σαρλότ η κορυφαία μέτζο σοπράνο Ανίτα Ρατσβελισβίλι. Στον ρόλο του τίτλου ο διακεκριμένος Ιταλός τενόρος Φραντσέσκο Ντεμούρο, γνωστός στο ελληνικό κοινό και από τον πρόσφατο Ριγολέττο της ΕΛΣ στο Ηρώδειο.
Συναυλία • Κύκλος Μίκης Θεοδωράκης
Μίκης Θεοδωράκης: Ακολουθώντας τα χνάρια του στον χρόνο
Πειραματικό Μουσικό Γυμνάσιο & Λύκειο Παλλήνης
30 Μαρτίου 2023
Ώρα έναρξης: 19.30
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Με τη συμμετοχή των μουσικών συνόλων του Πειραματικού Μουσικού Γυμνασίου & Λυκείου Παλλήνης
Μια μουσική παράσταση-αφιέρωμα στη ζωή και το έργο του μεγάλου Έλληνα συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη με τη συμμετοχή των μουσικών του συνόλων. Οι μαθητές του Πειραματικού Μουσικού Γυμνασίου & Λυκείου Παλλήνης προτείνουν έναν «περίπατο» στις διαδρομές που διάβηκε, αλλά και σε αυτές που δημιούργησε ο συνθέτης. Τα μουσικά σύνολα του σχολείου, θα φωτίσουν όσο γίνεται πιο πολλές πλευρές του ευρέος φάσματος της μουσικής δημιουργίας του Μίκη Θεοδωράκη και θα αναδείξουν τις ποικίλες σχέσεις της δημιουργίας του με την ελληνική μουσική παράδοση και την ελληνική ποίηση.
Όπερα • Νέα παραγωγή
Μήδεια
Λουίτζι Κερουμπίνι
25, 28, 30 Απριλίου & 3, 9, 14 Μαΐου 2023
Ώρα έναρξης: 19.30 (Κυριακή: 18.30)
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Συμπαραγωγή με τη Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης, την Όπερα του Καναδά και τη Λυρική Όπερα του Σικάγου
Μουσική διεύθυνση: Φιλίπ Ωγκέν
Σκηνοθεσία, σκηνικά: Σερ Ντέιβιντ ΜακΒίκαρ
Κοστούμια: Doey Lüthi
Φωτισμοί: Πώλι Κόνσταμπλ
Σχεδιασμός προβολών: Σ. Κέιτυ Τάκερ
Κινησιολογία: Τζο Μέρεντιθ
Στον ρόλο του τίτλου κάνει το ντεμπούτο της η Άννα Πιρότσι
Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία και Μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
H Μήδεια του Κερουμπίνι είναι η πρώτη μεγάλη συμπαραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με τρία σπουδαία λυρικά θέατρα της Αμερικής: τη Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης, την Όπερα του Καναδά και τη Λυρική Όπερα του Σικάγου. Η Μήδεια σε σκηνοθεσία του κορυφαίου σκηνοθέτη της όπερας Ντέιβιντ ΜακΒίκαρ, η οποία θα ανοίξει τη σεζόν 2022/23 της Μετροπόλιταν, θα παρουσιαστεί τον Απρίλιο και τον Μάιο του 2023 στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος, στο πλαίσιο του αφιερώματος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για τα 100 χρόνια από τη γέννηση της Μαρίας Κάλλας, ενώ στη συνέχεια θα ταξιδέψει σε Μόντρεαλ και Σικάγο.
Λησμονημένη για πολλές δεκαετίες, η Μήδεια του Ιταλού συνθέτη Λουίτζι Κερουμπίνι, η οποία πρωτοπαρουσιάστηκε στο Παρίσι το 1797, έλαμψε ξανά όταν η Μαρία Κάλλας ερμήνευσε τον κεντρικό ρόλο για πρώτη φορά το 1953 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ του Φλωρεντινού Μαΐου. Η επιτυχία υπήρξε τεράστια, ενώ, χάρη στις σπάνιες μουσικές και υποκριτικές ικανότητες της Κάλλας, ο μουσικός κόσμος ανακάλυψε ένα συναρπαστικό έργο, μέχρι τότε άδικα ξεχασμένο. Στη συνέχεια η Ελληνίδα ντίβα ερμήνευσε τη Μήδεια σε πολλές ακόμα όπερες, ενώ το 1961 πρωταγωνίστησε στην ιστορική παραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή και σκηνικά και κοστούμια Γιάννη Τσαρούχη.
Ο Κερουμπίνι, ο οποίος έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής του στο Παρίσι συμβάλλοντας αποφασιστικά στη μουσική ζωή της χώρας, συνέθεσε την όπερα σε γαλλικό ποιητικό κείμενο του Φρανσουά Μπενουά Οφμάν με διαλόγους σε αλεξανδρινό μέτρο ανάμεσα στα μουσικά μέρη (άριες, ντουέτα, χορωδιακά κ.ά.). Στη συνέχεια το κείμενο μεταφράστηκε στα ιταλικά από τον Κάρλο Τσανγκαρίνι και οι διάλογοι μελοποιήθηκαν από τον Γερμανό συνθέτη Φραντς Πάουλ Λάχνερ. Σε αυτή τη μορφή παρουσιάστηκε από την Κάλλας και σε αυτή θα παρουσιαστεί και τώρα από την ΕΛΣ.
Το σπανίως παρουσιαζόμενο αριστούργημα του Κερουμπίνι, το λιμπρέτο του οποίου βασίζεται στη Μήδεια του Ευριπίδη, θα παρουσιαστεί σε μια μνημειώδη παραγωγή –κλασική, ατμοσφαιρική, σημερινή, αλλά και διαχρονική– σε σκηνοθεσία και σκηνικά του σερ Ντέιβιντ ΜακΒίκαρ, ενός εκ των κορυφαίων Βρετανών σκηνοθετών. Τα κοστούμια υπογράφει η Doey Lüthi, τους φωτισμούς η Πώλι Κόνσταμπλ, τον σχεδιασμό των προβολών η Σ. Κέιτυ Τάκερ και την κινησιολογία η Τζο Μέρεντιθ.
Στον εξαιρετικά απαιτητικό ρόλο του τίτλου θα κάνει το ντεμπούτο της μια κορυφαία σοπράνο της εποχής μας, η διεθνώς καταξιωμένη Άννα Πιρότσι.
Όπερα • Νέα παραγωγή
Μαντάμα Μπαττερφλάι
Τζάκομο Πουτσίνι
1, 4, 7, 10 Ιουνίου 2023
Ώρα έναρξης: 21.00
Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Μουσική διεύθυνση: Βασίλης Χριστόπουλος
Σκηνοθεσία: Ολιβιέ Πυ
Σκηνικά, κοστούμια: Πιερ-Αντρέ Βάιτς
Φωτισμοί: Μπερτράν Κιγύ
Διεύθυνση χορωδίας: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος
Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία και Μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Μετά τον Βότσεκ, ο διευθυντής του Φεστιβάλ της Αβινιόν Ολιβιέ Πυ επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή για να σκηνοθετήσει, αυτή τη φορά στη σκηνή του Ηρωδείου, ένα από τα δημοφιλέστερα αριστουργήματα του Πουτσίνι, τη Μαντάμα Μπαττερφλάι.
Ο Γάλλος περιζήτητος θεατρικός σκηνοθέτης και περφόρμερ, ο οποίος έχει σκηνοθετήσει πάνω από σαράντα έργα όπερας σε όλο τον κόσμο, θα αναμετρηθεί για πρώτη φορά με τη Μαντάμα Μπαττερφλάι ανεβάζοντας την Ορχήστρα στη σκηνή του Ηρωδείου και φέρνοντας στο ρωμαϊκό ωδείο την αισθητική και τα χρώματα της Ιαπωνίας, μέσα από τη δική του αναγνωρίσιμη σκηνοθετική ταυτότητα. Μαζί του ο σταθερός συνεργάτης του στα σκηνικά και τα κοστούμια Πιερ-Αντρέ Βάιτς.
Η «γιαπωνέζικη τραγωδία» του Τζάκομο Πουτσίνι, η οποία πρωτοπαρουσιάστηκε στη Σκάλα του Μιλάνου το 1904, εξιστορεί τον μοιραίο έρωτα της δεκαπεντάχρονης γκέισας Τσο-Τσο-Σαν για τον Μπέντζαμιν Φράνκλιν Πίνκερτον, υποπλοίαρχο του Ναυτικού των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
«Tη νεαρή γκέισα “δεσποινίδα Πεταλούδα” νοίκιασε έναντι 39 δολαρίων τον μήνα ένας Αμερικάνος αξιωματικός. Από αυτά, 4 δολάρια στοίχιζε η κρατική άδεια που της επέτρεπε να είναι ερωμένη του και της εξασφάλιζε πρόσβαση στα δημόσια λουτρά, 25 δολάρια στοίχιζε η κατοικία και 10 ακόμα δολάρια μια υπηρέτρια. Εκείνος απολάμβανε τις ανέσεις ενός “γάμου” με ημερομηνία λήξης και εκείνη είχε στέγη και υπηρέτρια. Ο αξιωματικός, φεύγοντας για την Αμερική, της υποσχέθηκε ότι θα επέστρεφε κοντά της όταν ο κοκκινολαίμης θα ξανάφτιαχνε τη φωλιά του. Αντ’ αυτού την άφησε πάμφτωχη με ένα μωρό στην αγκαλιά». Με αυτή την αφήγηση της αδελφής του που έζησε στο Ναγκασάκι και αφορούσε την πραγματική ιστορία της νεαρής γκέισας Τσο-Τσο-Σαν, ο συγγραφέας Τζων Λούθερ ξεκίνησε να γράφει το σύντομο διήγημά του, το οποίο αποτέλεσε τη βάση για το θεατρικό έργο και στη συνέχεια για την όπερα του Πουτσίνι.
Η Μπαττερφλάι δεν ξεφεύγει από τη λογική του βερισμού, με τις έντονες αντιπαραθέσεις και την αγάπη προς τις θεατρικές λύσεις. Έτσι η παρτιτούρα επιλέγει με μεγάλη προσοχή τον τρόπο που επενδύει την κάθε στιγμή. Οι επιρροές της ενορχήστρωσης από το μουσικό σύμπαν των Ντεμπυσσύ και Ραβέλ, τα ιδιαίτερα στοιχεία από την ιαπωνική μουσική παράδοση, οι κλιμακώσεις, οι ποιότητες μουσικής δωματίου, αλλά και τα ξεσπάσματα με το σύνολο της ορχήστρας, δίνουν στην όπερα τον ξεχωριστό της σφυγμό, την ιδιαίτερή της ζωή.
Όπερα για όλη την οικογένεια • Νέα παραγωγή
Το ταξίδι στη Σελήνη
Ζακ Όφενμπαχ
12, 13 Ιουλίου 2023
Ώρα έναρξης: 19.30 (Κυριακή: 18.30)
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Συμπαραγωγή με την Οπερά Κομίκ του Παρισιού
Μουσική διεύθυνση: Ηλίας Βουδούρης
Σκηνοθεσία, κοστούμια: Λωράν Πελλύ
Προσαρμογή λιμπρέτου και νέα εκδοχή διαλόγων: Αγκάτ Μελινάν
Σκηνικά: Μπάρμπαρα ντε Λίμπουργκ
Φωτισμοί: Ζοέλ Αντάμ
Η υλοποίηση της στρατηγικής συνεργασίας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με ένα από τα σημαντικότερα, ιστορικά λυρικά θέατρα της Ευρώπης, την Οπερά Κομίκ του Παρισιού, ξεκινά με την διασκευή της όπερας του Όφενμπαχ Το ταξίδι στη Σελήνη, σε σκηνοθεσία και κοστούμια του διακεκριμένου Γάλλου σκηνοθέτη Λωράν Πελλύ, στην οποία θα συμμετέχουν και οι παιδικές και νεανικές χορωδίες των δύο θεάτρων.
To Ταξίδι στη Σελήνη είναι μια τετράπρακτη «όπερα-φαντασμαγορία» του Ζακ Όφενμπαχ, σε ποιητικό κείμενο των Αλμπέρ Βανλό, Εζέν Λεττεριέ και Αρνόλ Μορτιέ χαλαρά βασισμένο στα μυθιστορήματα Από τη Γη στη Σελήνη και Ταξίδι στο κέντρο της Γης του Ιουλίου Βερν.
Το έργο γράφτηκε στον απόηχο της επιτυχίας που σημείωναν τα έργα του Ιουλίου Βερν και συνδυάζει το φανταστικό στοιχείο με τις επιστημονικές κατακτήσεις της εποχής, ενώ το ανέβασμά της επένδυε πολύ στα στοιχεία του εντυπωσιασμού και της φαντασμαγορίας. Μεταξύ άλλων περιλάμβανε δύο μπαλέτα ενώ για τις ανάγκες της παραγωγής σχεδιάστηκαν 20 σκηνικές εικόνες και 673 κοστούμια. Οι θεατές είδαν στη σκηνή ένα κανόνι, το οποίο εκτόξευε τους χαρακτήρες στη Σελήνη, μια ηφαιστειακή έκρηξη, καθώς επίσης την κεντρική αίθουσα του παρισινού αστεροσκοπείου.
Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε το 1875 και προκάλεσε τέτοια αίσθηση ώστε την επόμενη καλλιτεχνική περίοδο επτά διαφορετικά θεάματα βαριετέ της γαλλικής πρωτεύουσας να κάνουν άμεση αναφορά σε αυτό. Το 1876 το Ταξίδι στη Σελήνη παρουσιάστηκε σε Λονδίνο και Βιέννη, ενώ στο Παρίσι κατέβηκε μονάχα αφού συμπλήρωσε 185 παραστάσεις. Ωστόσο, πριν κλείσει χρόνος ανέβηκε εκ νέου σε διαφορετική σκηνή.
Στη νέα διασκευή του έργου σε μια τεράστια παιδική χαρά συναντιούνται οι κάτοικοι της Γης και της Σελήνης, παιδιά ντυμένα με κοστούμια των «μεγάλων» που ερμηνεύουν βασιλείς, λαϊκούς ανθρώπους, αστρονόμους, πρίγκιπες και υπουργούς, αλλά και τα παιδιά που κάνουν διαδήλωση για το κλίμα και τη Γη που πνίγεται στις ανοιχτές χωματερές.
Όπερα • Αναβίωση
Ναμπούκκο
Τζουζέππε Βέρντι
26, 27, 29, 30 Ιουλίου 2023
Ώρα έναρξης: 21.00
Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Μουσική διεύθυνση: Πάολο Καρινιάνι
Σκηνοθεσία: Λέο Μουσκάτο
Σκηνικά: Τιτσιάνο Σάντι
Κοστούμια: Σίλβια Αϋμονίνο
Φωτισμοί: Αλεσσάντρο Βεράτσι
Διεύθυνση χορωδίας: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος
Στον ρόλο του τίτλου ο Δημήτρης Πλατανιάς και ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος
Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία και Μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Η παραγωγή του 2018 αναβιώνει στο Ηρώδειο τον Ιούλιο του 2023 για τέσσερις παραστάσεις σε μουσική διεύθυνση Πάολο Καρινιάνι και σκηνοθεσία Λέο Μουσκάτο. Ο Ναμπούκκο θεωρείται μια από τις σπουδαιότερες όπερες του Τζουζέππε Βέρντι. Το έργο αυτό ανέδειξε τον συνθέτη ως τον σημαντικότερο Ιταλό συνθέτη του 19ου αιώνα, ενώ ταυτόχρονα μετατράπηκε σε σύμβολο του αγώνα για την ενοποίηση της Ιταλίας. Αν και ο Βέρντι δεν ήταν ο πρώτος συνθέτης που μελοποίησε κείμενα με έντονα πολιτικό χαρακτήρα, εντούτοις έκανε τη διαφορά με τη μουσική του μεγαλοφυΐα· είναι αυτή που δίνει στις όπερές του σαφώς πολιτική διάσταση και έχει τη δύναμη να εξεγείρει τα πλήθη.
Η υπόθεση αφορά την αιχμαλωσία των Εβραίων από τον βασιλιά της Βαβυλώνας Ναβουχοδονόσορα. Όταν, στην αλαζονεία του, εκείνος ζητά απ’ όλους να τον προσκυνήσουν ως θεό, τον πλήττει κεραυνός. Όταν αναγνωρίζει ως μόνο αληθινό θεό τον Ιεχωβά, βρίσκει πάλι τα λογικά του, απελευθερώνει τους Εβραίους και συναινεί στη σχέση της πραγματικής κόρης του, της Φενένας, με τον Ισμαήλ, ανιψιό του βασιλιά της Ιερουσαλήμ. Στον Ιεχωβά στρέφεται στο τέλος και η Αμπιγκαΐλλε, που σφετερίστηκε την εξουσία του Ναμπούκκο.
Ο Λέο Μουσκάτο, που υπογράφει τη σκηνοθεσία, είναι ένας από τους δυναμικά ανερχόμενους Ιταλούς σκηνοθέτες της όπερας, που έχει διακριθεί σε έργα Βέρντι και Πουτσίνι, και έχει παρουσιάσει μεγάλες επιτυχίες σε κορυφαία ιταλικά λυρικά θέατρα (Ρώμη, Βενετία, Φλωρεντία, Τορίνο κ.α.). Ο σκηνοθέτης αναφέρει ότι στην παραγωγή του Ναμπούκκο «δεν υπάρχει επιθυμία για συμμόρφωση με την ιστορική ακρίβεια: η αισθητική ταυτότητα των σκηνικών και των κοστουμιών έχει στόχο την απόδοση ενός αφηρημένου τόπου και χρόνου, ώστε να εστιάσει την προσοχή στην ουσία» και συνεχίζει: «Η τραγωδία των Εβραίων που απελάθηκαν και υποδουλώθηκαν αφενός θυμίζει την τραγωδία των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης, αφετέρου μοιάζει πολύ με τα βασανιστήρια που υιοθετήθηκαν στα σύγχρονα στρατόπεδα κράτησης, όπως στο Γκουαντάναμο».
Tην παραγωγή διευθύνει, στην πρώτη του συνεργασία με την ΕΛΣ, ένας από τους σημαντικότερους αρχιμουσικούς της όπερας παγκοσμίως, ο Ιταλός Πάολο Καρινιάνι.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μιλήσαμε με τον δημοφιλή σκηνοθέτη που μετέτρεψε τη σκηνή της Στέγης σε «αρένα» ενός rave party για την παράσταση «Οξυγόνο»
Το θεατρικό ισπανικό έργο της Μάρτα Μπαρσελό, σε σκηνοθεσία Νίκου Καραγέωργου, είναι ένας ύμνος στη αγάπη δίχως όρους
Ο ηθοποιός φέρνει στη σκηνή την αληθινή ιστορία της Charlotte Von Mahlsdorf, της πιο διάσημης Γερμανίδας trans γυναίκας
Τι παραστάσεις ξεκινούν στα θέατρα της Αθήνας τις μέρες που ακολουθούν;
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Ο Ιωάννης Απέργης πρωταγωνιστεί στο διασημότερο μουσικό παραμύθι όλων των εποχών
Τι μας είπε ο σκηνοθέτης για το έργο και τον Μποστ λίγο πριν την πρεμιέρα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Μιλήσαμε με τη συγγραφέα του «Frankenstein & Eliza» λίγο πριν την πρεμιέρα στο θέατρο Πορεία
Μια παράσταση της Χριστίνας Κυριαζίδη για το φως και το σκοτάδι της γυναικείας ψυχής
Η γνωστή ηθοποιός μιλάει για το έργο «Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ» στο θέατρο ΕΛΕΡ και όλα όσα την απασχολούν
Το θέατρο Πόρτα άνοιξε την πρόβα του έργου του Μπέκετ σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου, σε νέους 14-17 ετών
Κριτική για την παράσταση στο θέατρο Κνωσός
Κωμωδίες, υπαρξιακές αναζητήσεις, σάτιρα, σύγχρονες μεταφορές κλασικών έργων, πρεμιέρες σύγχρονων έργων
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Μια καριέρα που ξεπερνάει τα σύνορα της Ελλάδας
Η γνωστή ηθοποιός μιλάει για το show «Σούπερ Ατού» και για την παράσταση «Διάφανος Ύπνος»
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Φωνές από το περιθώριο και τροφή για σκέψη για την αποδοχή και τα σύγχρονα κοινωνικά στερεότυπα
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
Οι πρώτες πληροφορίες και φωτογραφίες της παράστασης που θα κάνει πρεμιέρα τον Ιανουάριο του 2025
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.