Αφιέρωμα Ημέρα της Γυναίκας: 9 θεατρικές παραστάσεις με τη γυναίκα σε πρώτο πλάνο
Amalia Melancholia
Μια ανατομική ανωμαλία δεν της επέτρεψε να γίνει μητέρα, αλλά η ίδια ήλπιζε η Ιστορία κάποτε να της δώσει τον τίτλο της βασίλισσας των φοινίκων. Η Έμιλυ Κολιανδρή ντύνεται το κοστούμι της βασίλισσας Αμαλίας, που στιγματίστηκε για την ατεκνία της, αλλά το πάθος της για τη φύση «γέννησε» τον Εθνικό Κήπο. Στην παράσταση της Ζωής Χατζηαντωνίου, οι σκέψεις της αναδύονται συνειρμικά, όπως τις κατέγραψε η ίδια στις 887 επιστολές που έστειλε στον πατέρα της από το 1836 μέχρι το 1853.
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, 2104143310
Η Έμιλυ Κολιανδρή ως "Amalia melancholia" στο έργο της Ζωής Χατζηαντωνίου στο ΔΘΠ © Alex Kat
Αντιγόνη
Μια από τις κορυφαίες στιγμές της σύγχρονης δραματουργίας σχετικά με την εξουσία, η «Αντιγόνη» του Ανούιγ συνιστά μια μεταφορά για τον άνθρωπο ως μονάδα, αλλά και για τον αγώνα του απέναντι σε ένα παντοδύναμο και αυταρχικό κράτος. Η Μαρία Πρωτόπαππα ξαναφέρνει στη σκηνή του Θεάτρου Τέχνης το εμβληματικό κείμενο που πρωτοπαρουσίασε στην Ελλάδα ο Κάρολος Κουν (με την Έλλη Λαμπέτη). Ένα έργο που, όπως σημειώνει, «καλεί τους θεατές να σκεφτούν πάνω στο νόηµα της ζωής και να αρνηθούν κάθε µορφή συµβιβασµού»
Θέατρο Τέχνης – Υπόγειο, 2103228706, 2103222760
Οι Γιάννης Τσορτέκης, Μαρία Πρωτόπαππα και Χρήστος Στέργιογλου στην "Αντιγόνη" του Ανούιγ στο Θέατρο Τέχνης © Ρούλα Ρέβη
Μια γυναίκα αφηγείται τα νεανικά της χρόνια στη ναζιστική Γερμανία, από την άνοδο του Χίτλερ μέχρι την ήττα στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Είναι μια συνηθισμένη γυναίκα με μια διόλου συνηθισμένη δουλειά: γιατί η Μπρουνχίλ ντε Πόμσελ εργαζόταν στο γραφείο του Γκέμπελς. Πρόκειται για ένα αθώο θύμα των ιστορικών περιστάσεων ή για μια συνένοχο των ναζί; Μπορεί ένας κοινός άνθρωπος να επηρεάσει τον ρου της Ιστορίας; Ο
Γιάννης Μόσχος σκηνοθετεί τη
Ρένη Πιττακή στο έργο του Κρίστοφερ Χάμπτον και τον ρόλο που στο Λονδίνο το 2019 κρατούσε η Μάγκι Σμιθ.
Θέατρο Ιλίσια – Βολανάκης, 2107223010
Η Ρένη Πιττακή ως "Μια Γερμανίδα γραμματέας" στο θέατρο Ιλίσια Βολανάκης © Μιχάλης Κλουκίνας
Dalida – Τραγουδώντας μέχρι το τέλος
Εμβληματική περφόρμερ για το γαλλικό σανσόν αλλά και για την ποπ σκηνή της εποχής της, η
Dalida κινήθηκε σε όλη της την πορεία από το φως στο σκοτάδι και έζησε μέσα στις τραγικές αντιφάσεις της. Στα τέλη Μαρτίου (28-31/3) η Ελληνογαλλίδα
Εύα Κοτανίδη συναντιέται ξανά με τη ζωή και τα τραγούδια της λαμπερής ντίβας που πούλησε εκατομμύρια δίσκους τραγουδώντας σε πάνω από 7 γλώσσες, αλλά ταυτόχρονα υπήρξε ένα πλάσμα τραυματισμένο, σκοτεινό και μοναχικό.
Μουσική Βιβλιοθήκη «Λίλιαν Βουδούρη» (Μέγαρο Μουσικής), 2107234567
"Δαλιδά, τραγουδώντας μέχρι το τέλος" με την Εύα Κοτανίδη
Mε την περιπετειώδη ζωή, τις προσωπικές καταστροφές της και τις ερωτικές και μόρτικες ερμηνείες της άφησε ανεξίτηλο το σημάδι της στον κόσμο της ελληνικής λαϊκής μουσικής. Στην παράσταση που σκηνοθετεί η καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεάτρου Τέχνης
Μαριάννα Κάλμπαρη, η Βερόνικα Δαβάκη ενσαρκώνει την ακροβάτισσα που έγινε τραγουδίστρια και στα επτά χρόνια της καριέρας της κατάφερε να κατακτήσει μια θέση στο ανδροκρατούμενο ρεμπέτικο πάλκο, να συνεργαστεί με σπουδαίους συνθέτες και να δημιουργήσει έναν ολόκληρο μύθο.
Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, 2103228706, 2102103222464
Η Βερόνικα Δαβάκη στην παράσταση "Μαρίκα Νίνου - Σαν άστρο" στο θέατρο Τέχνης © Alex Kat
Μαρίκα
Έζησε ακραία πάθη, μεγάλους έρωτες και τραγικές απώλειες, υπήρξε παρούσα στο πολιτικό, πνευματικό και κοινωνικό γίγνεσθαι της εποχής της, πέρασε μέσα από τρεις πολέμους και στάθηκε όρθια, γιατί «πάνω από το ταλέντο της θεατρικής της τέχνης, διέθετε το μοναδικό ταλέντο της ζωής». Ο λόγος για τη μεγάλη κυρία του θεάτρου
Μαρίκα Κοτοπούλη, που συναντά ερμηνευτικά για δεύτερη σεζόν η
Νένα Μεντή. Το κείμενο και τη σκηνοθεσία υπογράφει ο
Πέτρος Ζούλιας σε μια ακόμα συνεργασία του με τη γνωστή ηθοποιό – μετά την αλησμόνητη
Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου.
Θέατρο Χώρα, 2108673945
Η Νένα Μεντή ως "Μαρίκα" Κοτοπούλη στο έργο του Πέτρου Ζούλια © Μαριλένα Αναστασιάδου
«Τώρα κυβερνά το μίσος και η αγάπη αρρώστησε» ακούγεται στην έναρξη της τραγωδίας του Ευριπίδη για τον πιο διάσημο προδομένο έρωτα. Στην παράσταση που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί η Κάτια Γέρου πρώτος στόχος υπήρξε, όπως αναφέρει, «το να ανιχνεύσουμε τον μηχανισμό που πυροδοτεί την έκρηξη των δυνάμεων του θανάτου, κόντρα σε κάθε λογική, σε κάθε ανάχωμα που στήνει ο πολιτισμός απέναντί τους. Όπως και το να υπογραμμίσουμε τον αφανισμό των παιδιών, της νέας γενιάς ανάμεσα στις συμπληγάδες του εγωισμού και της αλαζονείας των ενηλίκων».
Θέατρο Άνεσις, 210771 8943
Η "Μήδεια" του Ευριπίδη από την Κάτια Γέρου στο θέατρο Άνεσις
Μια ηθοποιός στο πλαίσιο ενός αυτοσχεδιασμού ετοιμάζει δύο μονολόγους, πάνω σε δύο γυναίκες. Κοινό τους σημείο: ο έρωτάς τους για τον ίδιο άντρα. Η κυρά Φροσύνη, η γυναίκα-θρύλος των Ιωαννίνων που ερωτεύθηκε τον γιο του Αλή Πασά, και η απατημένη σύζυγος του Μουχτάρ και ηθική αυτουργός του πνιγμού της ζωντανεύουν επί σκηνής από τη Σύνθια Μπατσή. Εξιστορώντας η καθεμία τη δική της πλευρά, ξεδιπλώνουν δύο διαφορετικές εκδοχές της ίδιας ιστορίας.
Θέατρο Άβατον, 2103412689
Η Σύνθια Μπατσή στην "Πασού" του Στέφανου Παπατρέχα
Αντλώντας υλικό από αληθινές συνεντεύξεις και περιστατικά, το έργο που υπογράφει δραματουργικά και σκηνοθετικά η Έλενα Μαυρίδου εξερευνά τα όρια της πραγματικότητας, της λογικής και της ελευθερίας βούλησης των γυναικών που κυοφορούν, δίνοντας μάχη για τη μητρότητα. Μια παράσταση στα όρια της περφόρμανς και του σωματικού θεάτρου, για την αγάπη και τη μνήμη, τον έρωτα και τη διαφορετικότητα, την απώλεια και τα όνειρα των ανθρώπων για τη δημιουργία μιας νέας ζωής.
Θέατρο Χώρος, 2103426736
Στιγμιότυπο από την παράσταση "Η πτέρυγα" της Έλενας Μαυρίδου © Γιώργος Καπλανίδης