Έκλειψη: Η Αγγελική Παπούλια και ο Χρήστος Πασσαλής σε μια performance installation στη Σφενδόνη.
Μετά από τρία χρόνια συνεργασίας με το Luzerner Theater στην Λουκέρνη της Ελβετίας, όπου σκηνοθέτησαν ισάριθμες παραστάσεις (Άλκηστις, Η επίσκεψη της Γηραιάς Κυρίας, Ο Βυσσινόκηπος), η Αγγελική Παπούλια και ο Χρήστος Πασσαλής επιστρέφουν στη θεατρική σκηνή της Αθήνας με μια performance σε δική τους σύλληψη και σκηνοθεσία.
Έκλειψη, μια performance installation της Αγγελικής Παπούλια και του Χρήστου Πασσαλή στο Θέατρο Σφενδόνη
Η Έκλειψη, που ανεβάζει αυλαία στις 25 Φεβρουαρίου 2022 στο θέατρο Σφενδόνη, είναι ένα ημερολόγιο όσων πέρασε η ανθρωπότητα τα τελευταία δύο χρόνια. Είναι ένα θέαμα που καλεί τους θεατές να στοχαστούν πάνω σε όλα όσα άκουσαν και είδαν στις οθόνες τους την τελευταία διετία. Είναι μια απόπειρα αποτίμησης - κυρίως σε ψυχολογικό επίπεδο - του τρόμου και της ενοχής που επιβλήθηκαν πάνω στο ανθρώπινο είδος την περίοδο που μας πέρασε.
Έκλειψη, μια performance installation της Αγγελικής Παπούλια και του Χρήστου Πασσαλή στο Θέατρο Σφενδόνη
Απομονωμένοι μέσα σε ένα δωμάτιο κλινικής, κλεισμένοι μέσα σε ένα πλαστικό κουτί που θολώνει τα περιγράμματα των σωμάτων και κάνει την κίνηση των ανθρώπων αόριστη και σχεδόν άυλη, τρεις νοσηλεύτριες/νοσηλευτές βλέπουν τηλεόραση όσο συνεχίζουν με τα καθημερινά τους καθήκοντα. Είναι η νυχτερινή βάρδια και η νύχτα απόψε είναι ήσυχη. Ωστόσο, μοιάζουν σαν να είναι εκεί από πάντα και για πάντα.
Έκλειψη, μια performance installation της Αγγελικής Παπούλια και του Χρήστου Πασσαλή στο Θέατρο Σφενδόνη
Η τηλεόραση προβάλλει ασταμάτητα πληροφορίες, ειδήσεις, μουσικές, τηλεπαιχνίδια, reality shows, διαφημίσεις. Οι νοσηλεύτριες/νοσηλευτές μαγνητίζονται από την οθόνη και την ακατάσχετη φλυαρία της. Τα σώματα λυγίζουν υπό το βάρος του τρόμου ή υπό το βάρος της ανοησίας που εκτοξεύεται με καταιγιστικό ρυθμό. Συνεχίζουν τις μηχανικές τους κινήσεις, ως μια τελευταία απόπειρα να παραμείνουν λειτουργικά ή έστω υγιή. Όμως ο τρόμος συνεχίζει, η έκλειψη επιμένει και η νύχτα διαρκεί.
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
14°
