Θεατρο - Οπερα

Κάπου πήγα, κάτι είδα: H ζωή της Dalida από την Εύα Κοτανίδη

Στη σκηνή της αίθουσας διδασκαλίας της Μουσικής βιβλιοθήκης στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τραγουδήσαμε, συγκινηθήκαμε, γελάσαμε

Δημήτρης Παπαδόπουλος
Δημήτρης Παπαδόπουλος
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
«Dalida» με την Εύα Κοτανίδη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

H παράσταση «Dalida» με την Εύα Κοτανίδη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Ήταν σοφή η απόφαση της Εύας Κοτανίδη να παρουσιάζονται μεταφρασμένοι οι στίχοι των τραγουδιών της Dalida σε υπέρτιτλους στη διάρκεια της παράστασης «Dalida, τραγουδώντας μέχρι το τέλος». Με τον τρόπο αυτό, καταλάβαινες πως, αν και δεν έγραφε εκείνη τα τραγούδια της, τραγούδησε τη ζωή της, παρουσίασε κάθε πτυχή της στη σκηνή, που αποτέλεσε το καταφύγιό της.

«Dalida» με την Εύα Κοτανίδη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
© Πάτροκλος Σκαφίδας

Στην παράσταση παρακολουθούμε την ίδια να διηγείται και να τραγουδά τη ζωή της. Με τη συντροφιά του πιανίστα Παντελή Μπενετάτου, η Εύα διαπερνά σε πρώτο πρόσωπο τη ζωή και την καριέρα της Dalida. Της Γιολάντα από το Κάιρο, της Dalila (έτσι συστηνόταν αρχικά) που έφτασε στο Παρίσι με σκοπό να ξεχωρίσει. Του κοριτσιού που το κορόιδευαν στο σχολείο λόγω του προβλήματος στραβισμού που είχε. Η πρώτη της διάκριση ήταν σε καλλιστεία, έγινε ηθοποιός για να μείνει στην ιστορία ως μια από τις σπουδαιότερες φωνές της Γαλλίας. Γεννήθηκε το 1933, έφυγε το 1987.

Στη σκηνή της αίθουσα διδασκαλίας της Μουσικής βιβλιοθήκης στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών θα τραγουδήσουμε, θα συγκινηθούμε, θα γελάσουμε Όλοι γνωρίζουμε τα τραγούδια της: Paroles, Malade, Laissez moi dancer, Les Temps des Flairs, Gigi in Paradisco. Προσωπικά δεν γνώριζα τον πόνο που έκρυβε κάθε της στίχος από τις μπαλάντες της. Όσο η καριέρα της κορυφωνόταν και τη γέμιζε φως, τόσο η απόγνωση της μοναξιάς, οι ματαιώσεις και οι απώλειες την οδηγούσαν στο σκοτάδι.

«Dalida» με την Εύα Κοτανίδη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
© Πάτροκλος Σκαφίδας

Το 1967, ο τότε σύντροφός της, Λουίτζι Τένκο, ο Gigi, αυτοκτονεί στο δωμάτιο 219 του Savoy στο Σανρέμο. Το τραγούδι που της είχε γράψει δεν κατάφερε να μπει στη δεκάδα των διαγωνιζόμενων του θρυλικού διαγωνισμού Sanremo. Το ίδιο βράδυ, αυτοκτονεί με μια σφαίρα στον αριστερό κρόταφο κι αφήνει ένα οργισμένο κι απελπισμένο σημείωμα. Τον βρήκε εκείνη. Μερικές εβδομάδες μετά, στο ξενοδοχείο Prince de Galles στο Παρίσι, προσπάθησε μάταια να μιμηθεί την πράξη του. Δεν ήταν ακόμη η ώρα της, όπως λέει και η Εύα στην παράσταση.

Πολύ σύντομα θα γνωρίσει τον Λούτσιο. «Είχε μόλις κλείσει τα 18», θα τραγουδούσε μετά από χρόνια για τον νεότερό της εραστή. Μένει έγκυος αλλά αποφασίζει να μην κρατήσει το παιδί. Η επιτυχία της είναι πια διεθνής, γεμίζει θέατρα και συναυλιακούς χώρους. Το 1975, ο πρώτος σύζυγός της, Λουσιέν Μορίς, αυτοκτονεί κι εκείνος. Μαζί του είχε γνωρίσει τον έρωτα και την επιτυχία. To 1983 αυτοκτονεί και ο επί μια δεκαετία σύντροφός της, η αμφιλεγόμενη προσωπικότητα Ρίτσαρντ Τσάνφρεϊ. Είχαν χωρίσει δυο χρόνια πριν. Στο σημείωμά που άφησε έγραφε: φεύγω και την παίρνω μαζί μου γιατί μου μοιάζει τόσο.

«Dalida» με την Εύα Κοτανίδη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
© Πάτροκλος Σκαφίδας

Από τη στιγμή που ξεκινά η παράσταση, η Εύα γίνεται Dalida. Με το σατέν φόρεμα και την πλούσια κώμη. Η σκιά της που πέφτει στον τοίχο είναι της Dalida. Η φωνή της, το χαρακτηριστικό ρο της, το σουλούπι. «Θυμάμαι να ακούω τα τραγούδια της στο ραδιόφωνο κάποια καλοκαίρια που παραθέριζα στους παππούδες μου στη Βρετάνη. Τραγούδια από όλες τις καλλιτεχνικές δεκαετίες της, είτε ρετρό, είτε ντίσκο, είτε ποπ, μιας και η Dalida, από το 1955 που εμφανίστηκε έως και τα τέλη της δεκαετίας του '80, όταν αυτοκτόνησε, τραγούδησε ένα εντυπωσιακό εύρος ρεπερτορίων, ζώντας ταυτόχρονα μια ταραγμένη ζωή. Τα της ζωής της βέβαια άρχισα να τα ψάχνω και να τα μαθαίνω πολλά χρόνια αργότερα, όταν, μετά τη δραματική σχολή του Εθνικού, συνέχισα τις σπουδές μου στο Παρίσι», θα πει στον Στέφανο Τσιτσόπουλο.

Η Dalida έφυγε από τη ζωή με τον τρόπο που τη δίδαξαν οι εραστές της. Στις 2 Μαΐου του 1987. «Η ζωή μου είναι ανυπόφορη. Συγχωρήστε με», θα γράψει. Είμαι σίγουρος ότι θα την ξαναδούμε αυτήν την παράσταση. Σε άλλον χώρο, στον ίδιο χώρο, ποιος ξέρει. Είναι μια δουλειά που αξίζει να τη δει περισσότερος κόσμος. Για την ερμηνεία, για τη φωνή και τα τραγούδια, για τον μύθο και τη μυθιστορηματική ζωή της Dalida. Τον Μιτεράν, τον Ντελόν, τη ντίσκο, τη αέναη νιότη της.

«Dalida» με την Εύα Κοτανίδη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
© Πάτροκλος Σκαφίδας

Info
«Dalida. Τραγουδώντας μέχρι το τέλος»
Αίθουσα διδασκαλίας Μουσικής βιβλιοθήκης, Σύλλογος «Οι φίλοι της μουσικής», στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Σκηνοθεσία: Νεκταρία Γιαννουδάκη
Βοηθός Σκηνοθέτης: Χριστιάννα Μαριόλη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Πάνος Κούλης
Κείμενα: Εύα Κοτανίδη με τη συμβολή της Ευσταθίας Μαντζούφα
Οργάνωση Παραγωγής: Αναστασία Παπαγεωργίου | Τέχνης Πολιτεία
Ενδυματολόγος – Σκηνογράφος: Βασιλική Σύρμα
Χορογράφος: Άννα Αθανασιάδη
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Video παράστασης: Κλεοπάτρα Κοραή
Μουσική Επιμέλεια: Νίκος Ασημάκης Music Art Lab
Παραγωγή: Σαλτιμπάγκοι
Με την υποστήριξη των Εκδόσεων Κάκτος
Με τη χρηματοδότηση του Υπουργείου Πολιτισμού

Μετά τη μεγάλη επιτυχία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, η μουσικοθεατρική παράσταση παράσταση "Dalida. Τραγουδώντας μέχρι το τέλος", επιστρέφει από τις 10 ως 19 Οκτωβρίου 2023 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Βασ. Σοφίας, Αίθουσα Διδασκαλίας Μουσικής Βιβλιοθήκης, Σύλλογος «Οι Φίλοι της Μουσικής»).
Παραστάσεις: 10, 11, 12, 17, 18, 19 Οκτωβρίου 2023, 9:00 μ.μ. 

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Κράτα με: Ο Βασίλης Μυριανθόπουλος σκηνοθέτησε θέλοντας να ακουστεί το κείμενο
Κράτα με: Ο Βασίλης Μυριανθόπουλος σκηνοθέτησε θέλοντας να ακουστεί το κείμενο

Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει

Κερδίστε 15 διπλές προσκλήσεις για τον Δον Κάρλος στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
Κερδίστε 15 διπλές προσκλήσεις για τον Δον Κάρλος στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών

Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.